Arundhati Roy - De God van kleine dingen

[Dettie]

Centraal in deze roman staat een Indiase tweeling.
Estha en zijn tweelingzus Rahel komen ter wereld in het Zuid-Indiase Kerala, zij groeien op in het ouderlijk huis van hun mooie en mysterieuze moeder Ammu, dat zij delen met hun grootvader, grootmoeder, een oudtante en hun veelbelovende oom Chacko. De familie is ondernemend en welvarend en de tweeling groeit voorspoedig op. Maar dan is er de Verschrikking, het rampzalige voorval waardoor Estha en Rahel elkaar pas na 23 jaar terugzien.

Lees verder, klik hier! http://www.leestafel.info/arundhati-roy

Bernadet

[Marjo]

Vanwege dat verwarrende en chaotische dat je noemt, heb ik het weggelegd, ik meen dat ik het gecrost heb.
Vreselijk boek..

[Dettie]

Ja het is jammer dat ze het op deze manier geschreven heeft want ik denk dat daardoor veel mensen afgehaakt zijn. Uiteindelijk is het verhaal prachtig en triest. Ongelooflijk hoe erg er gelet wordt op de kaste waarin je zit. Alleen het vooroordeel al over de lagere kaste en het sowieso geen kans hebben als je uit de lagere kast komt. Ik vond het erg indrukwekkend.
Maar.... je moet je even door het begin heen ploeteren, dat is waar.

Bernadet

[irene]

Dit boek is in mijn bezit geweest, ik heb het gelezen. Daarmee is alles gezegd. Daarna is het onmiddellijk "verkocht"aan een bekende die regelmatig op boekenmarkten staat.
Dat zegt wel genoeg.

Groetjes, Irene

[Hermine]

Ik heb dit boek gelezen en het werkte me geweldig op de zenuwen. Ik kreeg er kop noch staart aan. Misschien moet ik het eens opnieuw proberen. Ik was in die periode zelf wat verward.

[Dettie]

Ja het begin is heel lastig Hermine maar naderhand komt alles bij elkaar en is het uiteindelijk een heel mooi verhaal.

Bernadet

[lizzy]

IK vond het erg indrukwekkend. Een prachtig boek, schrijnend ook.

[Marjo]

O jee, ik houd echt niet van langdradige boeken..

[Roel]

Ik ben jaren terug, in het jaar van uitkomen eraan begonnen, zeker tot de helft gekomen. Ik wist nog niet wat er van moest vinden. Blijkbaar verloor ik toen mijn interesse en werd mijn aandacht door andere boeken opgeslokt. Ik wil er zeker nog eens opnieuw aan beginnen. Het verhaal wat ik me ervan herinner was wel boeiend.

[Dettie]

Ha rotor! Ja het is doorzetten dit boek maar uiteindelijk mag het verhaal er wezen. Als Roy het kastestelsel aan de kaak wilde stellen dan had ze er beter aan gedaan het verhaal chronologish te vertellen in plaats van uit steeds andere gezichts- en standpunten en personages.

Bernadet

[Roel]

Hallo Bernadet,

Vaak zijn juist chronologisch vertelde verhalen saai. De meeste verhalen hebben daarom ook terecht verspringende perspectieven. Alleen het voor de lezer wel duidelijk blijven. Aan de andere kant moet de lezer soms ook moeite willen doen om te schrijver te willen volgen.

[Dettie]

Ja dat is juist wat je zegt: Het moet voor de lezer duidelijk blijven.
En ik denk dat in dit boek het perspectief dermate verspringend is dat het erg verwarrend is. Op het eind valt alles mooi in elkaar maar dan moet je het dus wel uitlezen en ik kan me voorstellen dat veel mensen afhaken omdat het té verwarrend is.

bernadet

[Gast]

Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik het gelezen heb, maar ik kan me herinneren dat ik het een prachtig en treurig boek vond.