Een ontzettend prettig boek om te lezen, je krijgt veel informatie over de laatste tsarenfamilie, de Romanovs.
Maar het verhaal zelf, over de historicus, heeft ook onverwachte wendingen.
Ik zit nog te broeden op een verslag want het is niet echt makkelijk na te vertellen.
Groetjes
bernadet
Rascha Peper - Russisch Blauw (samenleesboek juli 2004)
Rascha Peper - Russisch Blauw (samenleesboek juli 2004)
Laatst gewijzigd door Dettie op 15 Feb 2005, 18:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik laat je lekker broeden, Bernadet.
Ik heb het intussen ook uit. Die wending in het boek kwam te laat als je het mij vraagt. De spanning wordt opgebouiwd, maar het duurt te lang en wordt ongeloofwaardig, en dan ineens...boem. Op zichj is die boem weer wel goed, maar toch.
Ik heb het boek met plezier gelezen hoor, het blijft een Peperboek, maar deze aanmerking moest ik even kwijt.
De verklaring van de titel, hm. wat zou er eerst geweest zijn? Dat geschreven stukje en dan de titel, of andersom? Ik ga voor het eerste. De titel lijkt heel wat maar als je eenmaal weet waar het op gebaseerd is valt het tegen. Het is maar een klein item uit het boek. Of zit er meer achter dan ik zie?
En, maar het is Peper eigen om iets niet af te maken: ik zou graag weten of hij en dat meisje nou wel of niet iets krijgen..en of hij dat boek gaat schrijven of niet.
Maar dat zullen we nooit weten.
Marjo
Ik heb het intussen ook uit. Die wending in het boek kwam te laat als je het mij vraagt. De spanning wordt opgebouiwd, maar het duurt te lang en wordt ongeloofwaardig, en dan ineens...boem. Op zichj is die boem weer wel goed, maar toch.
Ik heb het boek met plezier gelezen hoor, het blijft een Peperboek, maar deze aanmerking moest ik even kwijt.
De verklaring van de titel, hm. wat zou er eerst geweest zijn? Dat geschreven stukje en dan de titel, of andersom? Ik ga voor het eerste. De titel lijkt heel wat maar als je eenmaal weet waar het op gebaseerd is valt het tegen. Het is maar een klein item uit het boek. Of zit er meer achter dan ik zie?
En, maar het is Peper eigen om iets niet af te maken: ik zou graag weten of hij en dat meisje nou wel of niet iets krijgen..en of hij dat boek gaat schrijven of niet.
Maar dat zullen we nooit weten.
Marjo
Het ei is uitgebroed Marjo!
Hier is het artikel http://www.leestafel.info/rascha-peper
Ben benieuwd wat je ervan vindt. Of het ook op jou zo overgekomen is.
Ik vond het gedeelte over de tsarenfamilie wel goed opgebouwd maar inderdaad het andere gedeelte werd erg lang aangehouden voordat de ontknoping kwam. Ik vond Lex ook vrij grof in zijn houding naar zijn moeder toe.
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt met dat geschreven stukje. Ik dacht dat de titel sloeg op zijn aankoop. Of bedoel jij dat ook?
Volgens mij gaat het met het meisje wel verder. Die toon wordt tenminste wel gezet. maar ja ik ben gek op goede aflopen en de wens is de vader van de gedachte dan.
Groetjes bernadet
Hier is het artikel http://www.leestafel.info/rascha-peper
Ben benieuwd wat je ervan vindt. Of het ook op jou zo overgekomen is.
Ik vond het gedeelte over de tsarenfamilie wel goed opgebouwd maar inderdaad het andere gedeelte werd erg lang aangehouden voordat de ontknoping kwam. Ik vond Lex ook vrij grof in zijn houding naar zijn moeder toe.
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt met dat geschreven stukje. Ik dacht dat de titel sloeg op zijn aankoop. Of bedoel jij dat ook?
Volgens mij gaat het met het meisje wel verder. Die toon wordt tenminste wel gezet. maar ja ik ben gek op goede aflopen en de wens is de vader van de gedachte dan.
Groetjes bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 18 Mei 2009, 21:47, 5 keer totaal gewijzigd.
dan breien wij er zelf een goede afloop aan..
Met dat stukje bedoel ik: zou ze eerst het verhaal van het jasje geschreven hebben en daaraan de titel hebben vastgeknoopt, of andersom?
De titel slaat daar natuurlijk op, ik zou het anders niet weten, maar was dat nou een belangrijk stukje in het boek? Zou het niet net zo goed weggelaten kunnen zijn?
Ik kan wel wat verzinnen rond het jasje, dat is geen probleem, maar vind het zelf nogal vergezocht. De impulsieve aankoop zou een symbool van zijn fascinatie met de Romanovs zijn, op dat moment paste het verhaal dat hij in zijn hoofd had (over wie hij zelf was) nog precies als het jasje. Maar waarom blauw?
Marjo
Met dat stukje bedoel ik: zou ze eerst het verhaal van het jasje geschreven hebben en daaraan de titel hebben vastgeknoopt, of andersom?
De titel slaat daar natuurlijk op, ik zou het anders niet weten, maar was dat nou een belangrijk stukje in het boek? Zou het niet net zo goed weggelaten kunnen zijn?
Ik kan wel wat verzinnen rond het jasje, dat is geen probleem, maar vind het zelf nogal vergezocht. De impulsieve aankoop zou een symbool van zijn fascinatie met de Romanovs zijn, op dat moment paste het verhaal dat hij in zijn hoofd had (over wie hij zelf was) nog precies als het jasje. Maar waarom blauw?
Marjo
Ik zie dat stukje ook niet als het belangrijkste.
Misschien was voor Lex dit wel het hoogtepunt. Gezien zijn enorme fantasie kan dit wel net de bevestiging voor hem betekent hebben. Iets van: Zie je wel.. zelfs hier komt mijn gedachtegang tot uiting.
Ik denk eigenlijk wel dat eerst dit stukje geschreven was en toen de titel kwam.
Blauw is natuurlijk ook een koninklijke kleur, royalblue, blauw bloed in de aderen enz. Samen met het verhaal van de Romanovs is deze titel nog niet zo verkeerd bedacht vind ik.
(Pff moeilijk een antwoord te geven zonder iets te verraden!)
en... lekker dat je het artikel goed vindt, was echt zweten om het te vertellen zonder dingen te verklappen.
Bernadet
P.S. in een recensie stond dat het verhaal een goede afloop had, zij bracht het geluk!
....ziet Lex eindelijk het geluk - in de persoon van het meisje Loti - dat al die tijd al in de buurt was
Ik zelf vond dit nou niet echt duidelijk naar voren komen in het boek! twijfel daar nog ernstig aan. Maar dat maakt het juist wel leuk, je kan er meerdere kanten mee op.
Misschien was voor Lex dit wel het hoogtepunt. Gezien zijn enorme fantasie kan dit wel net de bevestiging voor hem betekent hebben. Iets van: Zie je wel.. zelfs hier komt mijn gedachtegang tot uiting.
Ik denk eigenlijk wel dat eerst dit stukje geschreven was en toen de titel kwam.
Blauw is natuurlijk ook een koninklijke kleur, royalblue, blauw bloed in de aderen enz. Samen met het verhaal van de Romanovs is deze titel nog niet zo verkeerd bedacht vind ik.
(Pff moeilijk een antwoord te geven zonder iets te verraden!)
en... lekker dat je het artikel goed vindt, was echt zweten om het te vertellen zonder dingen te verklappen.
Bernadet
P.S. in een recensie stond dat het verhaal een goede afloop had, zij bracht het geluk!
....ziet Lex eindelijk het geluk - in de persoon van het meisje Loti - dat al die tijd al in de buurt was
Ik zelf vond dit nou niet echt duidelijk naar voren komen in het boek! twijfel daar nog ernstig aan. Maar dat maakt het juist wel leuk, je kan er meerdere kanten mee op.
Ik heb russisch blauw ook uit. In het begin vond ik het niet goed lopen. Ik vond het moeilijk om de historische feiten en het "dagdromen" uit elkaar te houden maar naar het einde las ik het in 1 adem uit. Inderdaad een vreemde???? wending op het einde.
Nieuwsgierig naar de "juiste" feiten heb ik mijn schoonzus gevraagd het boek van Radzinsky " De laatste tsaar: het drama van Nicolas II" en "Raspoetin de bezeten monnik" mee te brengen uit haar bibliotheek. Ik zal me daar echt ook moeten inschrijven want de boeken die ze voor mij meebrengt
Ik vond het een goed ontspannend boek.
Hier heb ik nog een korte bespreking over het boek gevonden
http://home.concepts-ict.nl/~coenp/peperr.htm
Groetjes Inge
Nieuwsgierig naar de "juiste" feiten heb ik mijn schoonzus gevraagd het boek van Radzinsky " De laatste tsaar: het drama van Nicolas II" en "Raspoetin de bezeten monnik" mee te brengen uit haar bibliotheek. Ik zal me daar echt ook moeten inschrijven want de boeken die ze voor mij meebrengt
Ik vond het een goed ontspannend boek.
Hier heb ik nog een korte bespreking over het boek gevonden
http://home.concepts-ict.nl/~coenp/peperr.htm
Groetjes Inge
bedankt Inge.
Hoezo vreemde??? wending op het einde. Ik bedoel die vraagtekens erbij.
ik ga ook kijken naar boeken over de Romanovs. Volgens mij heb ik een hele lange tijd geleden al eens iets over ze gelezen maar daar weet ik niet echt veel meer van. Ik dacht eigenlijk dat rasputin meer onder Catharina de grote zijn invloed had, maar ik kan verkeerd zitten. Ik weet er te weinig van af.
Bekijk ook het Romanov Nieuws!
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=157
Groet
bernadet
Hoezo vreemde??? wending op het einde. Ik bedoel die vraagtekens erbij.
ik ga ook kijken naar boeken over de Romanovs. Volgens mij heb ik een hele lange tijd geleden al eens iets over ze gelezen maar daar weet ik niet echt veel meer van. Ik dacht eigenlijk dat rasputin meer onder Catharina de grote zijn invloed had, maar ik kan verkeerd zitten. Ik weet er te weinig van af.
Bekijk ook het Romanov Nieuws!
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=157
Groet
bernadet
Hallo allemaal, het is al weer een tijd geleden dat ik "Russisch Blauw"gelezen heb. Voor mij is het nog steeds het beste boek van haar. Geen meesterwerk, wel het meest diepgaande wat ze heeft geschreven. Net "Wie scheep gaat" gelezen en helaas toch wat teleurstellend; het uitgangpunt van de roman wordt niet gehaald. groeten, Roel
Hee Rotor, fijn je hier ook (weer) te zien!
Ik vond wie scheep gaat ook minder. Een beetje traag verhaal. Wel vond ik de grootvader en kleindochter schitterend neergezet.
Daar was toch ook het verhaal bij van die onderbroekjesman? Ik begreep niet goed wat hij erbij moest. Jij?
Omdat hij toevallig een pak aan liet meten bij die grootvader?
Jij hebt er vast een mooie beschouwing over.
Groet
Bernadet
Ik vond wie scheep gaat ook minder. Een beetje traag verhaal. Wel vond ik de grootvader en kleindochter schitterend neergezet.
Daar was toch ook het verhaal bij van die onderbroekjesman? Ik begreep niet goed wat hij erbij moest. Jij?
Omdat hij toevallig een pak aan liet meten bij die grootvader?
Jij hebt er vast een mooie beschouwing over.
Groet
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 22 Jul 2004, 21:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Bedoel jij met vreemde wending Inge dat hij toch niet is wat hij dacht te zijn? Dat zou ook wel heel wonderbaarlijk zijn geweest.
Voor de rest vind ik het moeilijk wat te zeggen over het boek. Vooral omdat er twee verhaallijnen naast elkaar lopen. Het tsarenverhaal en het verhaal van Lex. Dan vond ik wel het tsarenverhaal er met kop en schouders bovenuit steken.
Berandet
Voor de rest vind ik het moeilijk wat te zeggen over het boek. Vooral omdat er twee verhaallijnen naast elkaar lopen. Het tsarenverhaal en het verhaal van Lex. Dan vond ik wel het tsarenverhaal er met kop en schouders bovenuit steken.
Berandet
Enerzijds bedoel ik dat ik inderdaad "wist" dat hij niet kon zijn wie hij wilde zijn. Ik vond de wending die de schrijfster er aan heeft zo "raar". Ik had een héél ander einde bedacht.......Ik vond het een beetje een "sloom" einde. Sprookjesachtig en ze leefden nog lang en gelukkig en kregen niet vele kindjes......
Misschien heb je last van hetzelfde als ik Inge. Het verhaal dat hij een Romanov zou zijn werd zo ver doorgevoerd en zo lang vastgehouden dat je als lezer iets moest verwachten (tenslotte weten we dat het onmogelijk is) en je verwachtte een spannender wending. Ik wet niet goed hoe ik dat moet zeggen, maar het verhaal van zijn moeder was een beetje een anti-climax, te gewoon misschien?
Marjo
Marjo
ja dat vond ik ook! Een beetje slap verhaal. Of beter gezegd niet echt goed uitgewerkt. Tot het gedeelte dat hij aan het onderzoeken was of het eventueel, heel misschien zo zou kunnen zijn was wel goed, de opmerking van oma: "heeft ze je het niet verteld' maakte het ook nog spannend maar het uiteindelijke verhaal werd erg afgeraffeld, de spanning klapte helemaal in elkaar.
Nu was de moeder natuurlijk ook een hele schuwe vrouw, die zal het verhaal niet met veel dramatiek vertellen. Ik vond Lex wel een beetje hufterig reageren tegen zijn moeder.
Maar inderdaad de ontknoping was vrij slap.
Bernadet
Nu was de moeder natuurlijk ook een hele schuwe vrouw, die zal het verhaal niet met veel dramatiek vertellen. Ik vond Lex wel een beetje hufterig reageren tegen zijn moeder.
Maar inderdaad de ontknoping was vrij slap.
Bernadet
Hallo Bernadet en anderen, Wie scheep gaat, is qua structuur knap in elkaar gezet, alleen de uitwerking voor mij dan te banaal, te gewoontjes, te alledaags, ik mistte een uitvergroting, meer mystiek, zoals in Russisch Blauw wel aanwezig was. Ja, die grootvader vond ik absoluut geslaagd. Emma, zijn kleindochter werd me wat te puberig bekend neergezet. Niet spannend genoeg voor mij, waarschijnlijk eerder iets voor The diary from Bridget Jones (ondanks het leeftijdsverschil). Maar dat langzame verhoogde juist de spanning en daardoor vond ik haar dosering uitstekend. Nee, waar ze niet in slaagt en waar het volgens mij toch omdraait, is dat die dood van Hanna als een vlammend schroeiende pijn door die levens van die mensen moeten schieten. Langszaam die pijn naar voren halen en dan op het einde de verwoesting. Dat mistte ik gewoon. Dat had voor mij het boek een enorme impuls kunnen geven. Dat was voor het mij het thema hoe de dood van die wispelturige vrouw die andere levens om haar heen in een ijzeren greep houdt.
En wat betreft die "leuk-met-slipjes-en-broekjes-in-de-weer-zijnde-man. Ik moet bekennen dat mij dat momenteel ontschoten is. Ik weet nog wel dat dit dezelfde gast is die het pak besteld bij de opa. Die oudere man met die merkwaardige behoefte kwam bij mij wel als een verrassing, ik had deze hobby-beschrijving er niet in verwacht. Nu valt me weer die zenuwslopende scene in als hij vastzit in dat huis, waar Emma, die daar dus woont, met een vriendinnetje plotseling komen binnenvallen en hij doodsbang voor ontdekking doodstil en veel te lang in een kast moet staan. En nu valt me ook de link weer in, hij had vroeger iets gehad met Emma's moeder. Een ander boek waar Pepper dat beter, hoogstaander heeft uitgewerkt is Het spaans hondje. Dat boek is voor mij net niet helemaal geslaagd, omdat de schrijfster niet heeft door gezet. Alle ingredienten voor een geweldig verhaal zijn aanwezig, maar uiteindelijk mistte ik verdere uittekening, dat geld ook voor Rico's vleugels.
En wat betreft die "leuk-met-slipjes-en-broekjes-in-de-weer-zijnde-man. Ik moet bekennen dat mij dat momenteel ontschoten is. Ik weet nog wel dat dit dezelfde gast is die het pak besteld bij de opa. Die oudere man met die merkwaardige behoefte kwam bij mij wel als een verrassing, ik had deze hobby-beschrijving er niet in verwacht. Nu valt me weer die zenuwslopende scene in als hij vastzit in dat huis, waar Emma, die daar dus woont, met een vriendinnetje plotseling komen binnenvallen en hij doodsbang voor ontdekking doodstil en veel te lang in een kast moet staan. En nu valt me ook de link weer in, hij had vroeger iets gehad met Emma's moeder. Een ander boek waar Pepper dat beter, hoogstaander heeft uitgewerkt is Het spaans hondje. Dat boek is voor mij net niet helemaal geslaagd, omdat de schrijfster niet heeft door gezet. Alle ingredienten voor een geweldig verhaal zijn aanwezig, maar uiteindelijk mistte ik verdere uittekening, dat geld ook voor Rico's vleugels.
helemaal mee eens Rotor
Wie scheep gaat had spannend, boeiend kunnen zijn maar nu werd het allemaal net voortijdig weer afgebroken. Net wat jij zegt de pijn die de mensen moesten voelen kwam niet goed tot uiting.
Vooral de man in New-York bleef zo vaag. Met die veemde bewoners.
Ik had een beetje teleurgesteld gevoel toen ik het uit had. Eigenlijk net als met Russisch Blauw, een anti-climax. Alles sleept zich net te lang voort om boeiend te kunnen blijven.
Wie scheep gaat had spannend, boeiend kunnen zijn maar nu werd het allemaal net voortijdig weer afgebroken. Net wat jij zegt de pijn die de mensen moesten voelen kwam niet goed tot uiting.
Vooral de man in New-York bleef zo vaag. Met die veemde bewoners.
Ik had een beetje teleurgesteld gevoel toen ik het uit had. Eigenlijk net als met Russisch Blauw, een anti-climax. Alles sleept zich net te lang voort om boeiend te kunnen blijven.
Hallo allemaal,
Bernadet, om op Russisch Blauw terug te komen, dat ben ik dus volstrekt niet met je eens. Russisch Blauw blijft voor mij haar beste boek en heb ik in een roes gelezen. Ik ga het zeker nog eens herlezen. Maar het was ook mijn kennismaking met het werk van Peper, dus verplicht mij dat om zeker te herlezen.
Dan Marjo.. Er zijn maar weinig schrijvers, die zelf geen fanatieke lezers zijn. Als je de grote schrijvers van de wereldliteratuur erbij haalt, blijken ze stuk voor stuk hun voorgangers te kennen. Ik zou zelfs zeggen dat, schrijvers die zelf geen boeken lezen, heel merkwaardig bezig zijn, want alle grote schrijvers hebben hun eigen weg weten te vinden, door van hun voorbeelden de kneepjes van het vak af te kijken. Ik zou zeggen onontbeerlijk.
Ik denk dat je als schrijver gewoon midden in de wereld moet staan, weet hebben van de culturen, dat getuigt van interesse en levert je als mens en als schrijver ook een onschatbare hoeveelheid kennis op.
Voor iedere schrijver geldt, hou je ogen en oren open en filter de belangrijke dingen eruit, want die zouden weleens de basis voor een kort verhaal of zelfs een roman kunnen vormen.
groetjes,
Roel
Bernadet, om op Russisch Blauw terug te komen, dat ben ik dus volstrekt niet met je eens. Russisch Blauw blijft voor mij haar beste boek en heb ik in een roes gelezen. Ik ga het zeker nog eens herlezen. Maar het was ook mijn kennismaking met het werk van Peper, dus verplicht mij dat om zeker te herlezen.
Dan Marjo.. Er zijn maar weinig schrijvers, die zelf geen fanatieke lezers zijn. Als je de grote schrijvers van de wereldliteratuur erbij haalt, blijken ze stuk voor stuk hun voorgangers te kennen. Ik zou zelfs zeggen dat, schrijvers die zelf geen boeken lezen, heel merkwaardig bezig zijn, want alle grote schrijvers hebben hun eigen weg weten te vinden, door van hun voorbeelden de kneepjes van het vak af te kijken. Ik zou zeggen onontbeerlijk.
Ik denk dat je als schrijver gewoon midden in de wereld moet staan, weet hebben van de culturen, dat getuigt van interesse en levert je als mens en als schrijver ook een onschatbare hoeveelheid kennis op.
Voor iedere schrijver geldt, hou je ogen en oren open en filter de belangrijke dingen eruit, want die zouden weleens de basis voor een kort verhaal of zelfs een roman kunnen vormen.
groetjes,
Roel
Op het moment dat je als schrijver begint, kun je al een heel verleden als lezer hebben..dus voorgangers zullen ze inderdaad wel gelezen hebben. Het gaat er meer om dat ze hun huidige collega's bijhouden. Hoe vaak hoor je bij een uitreiking van een prijs niet zeggen dat ze de boeken van hun medekandidaten niet gelezen hebben!? Is dat dan maar een pose omdat ze geen oordeel willen vellen? Of wachten ze stiekum met lezen tot alles voorbij is?
Marjo
Marjo
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten