Pagina 1 van 1

Kader Abdolah - Spijkerschrijft

Geplaatst: 29 sep 2005, 12:57
door Dettie
Moeilijk, moeilijk, moeilijk om van zo'n boek een verslag te maken.
Het is een mengeling van een sprookjesachtige sfeer en harde, rauwe werkelijkheid.

Lees verder...

http://www.leestafel.info/kader-abdolah

Bernadet

Geplaatst: 29 sep 2005, 13:15
door tiba
O Bernadet, je hebt het boek eindelijk gelezen!
En hier ligt het (geleend van mijn zus) nog altijd te wachten!

Groetjes. Tiba.

Geplaatst: 29 sep 2005, 13:46
door Dettie
Ik denk dat jij het heel erg mooi vindt Tiba!
Als jij er een verslag van zou moeten maken zou jij volgens mij meer de poëtische kant noemen. Meer kan ik niet vertellen anders verraad ik dingen die ik juist zo verrassend vond.

Bernadet

Geplaatst: 29 sep 2005, 14:52
door Marjo
Het is een mooi en raadselachtig boek, vond ik. Ik was meteen na de laatste bladzijde weer vooraan begonnen, dat weet ik nog. Maar verder ben ik al weer veel kwijt.

Geplaatst: 29 sep 2005, 19:34
door Dettie
Ik had het al meer dan een week uit maar zat erg tegen het verslag aan te hikken. Moeilijk te vertellen én de sfeer weer te geven

Bernadet

Geplaatst: 29 sep 2005, 20:16
door Marjo
Dat is zo

Spijkerschrift

Geplaatst: 12 sep 2006, 16:10
door MoniquevZ
Prachtig, prachtig, prachtig!

Geplaatst: 12 sep 2006, 16:20
door Dettie
ja he Monique, het is ongelooflijk mooi.

'Verlies is een ervaring naar een nieuwe weg. Een nieuwe gelegenheid om op een andere manier te denken. Verliezen is niet het einde van alles, maar het einde van een bepaalde manier van denken. Wie ergens valt, staat ergens anders weer op. Dat is de wet van het leven'

Deze zin vond ik zo mooi, heb ik overgeschreven.
Kader Abdollah weet waarover hij spreekt denk ik als hij dit citeert
(is een citaat van een Perzische dichter)

Ook die vader en die sfeer in dat dorp! Erg mooi allemaal.

Bernadet

Geplaatst: 22 okt 2006, 21:31
door tiba
Het boek is eindelijk uit.
Heel mooi, maar jammer genoeg té broksgewijs kunnen lezen.

Raar, ik was me tijdens het lezen niet zo bewust van de "sprookjesachtige sfeer" tot ik dit hier las. Misschien kruip ik te veel in het verhaal om bepaalde dingen als sprookjesachtig te ervaren. Ik zag er meer een bepaald geloof in van de mensen in dat dorp en ging er gewoon in mee, als zijnde een realiteit voor hen. Was dat voor hen dan "sprookjesachtig" vraag ik me af?

Tiba.

Geplaatst: 23 okt 2006, 10:20
door Marjo
Dat is te lang geleden Tiba, om nu met voorbeelden te kunnen komen. Maar er zaten magisch-realistische elementen in, en dat noem ik dan sprookjesachtig.

Geplaatst: 23 okt 2006, 10:22
door Dettie
Ja ik vond die vader in die grot die dan spijkerschrift gaat schrijven en sowieso hoe Abdollah alles beschrijft wel sprookjesachtig. De kleuren, de mensen, het lanschap.
Het is meer de manier waarop geschreven wordt die sprookjesachtig is.

Bernadet