Leestafel forum

Op de achterkant van het boek staat: 'De onderwaterzwemmer is een spannende en aangrijpende roman over de onherstelbaarheid van verlies en schuld daarover.' Deze roman is zeker spannend vanaf het begin tot het einde en beklemmend aangrijpend, maar ook zeker vol met wrange humor.

Lees verder http://www.leestafel.info/pf-thomese

Ria

Ik twijfel nog steeds of ik dit wil lezen. Tot op heden is Thomése mij tegengevallen.

Welke heb je dan gelezen van Thomése? Tot mijn verbazing stond hij niet op de site.

Dettie

Kan best, want ik heb ze niet uitgelezen. Eentje ging over zijn kind, en de andere over rock 'n roll.

Deze heb ik ook gereserveerd op de bieb. Er zijn er alleen nog een paar voor me. Thomése schrijft inderdaad van alles, en dan denk je soms: Is dit de auteur van Schaduwkind?? Maar het verhaal zit altijd goed in elkaar en zijn taalvaardigheid is groot. Ik kijk uit naar dit boek!

Marjo schreef:Kan best, want ik heb ze niet uitgelezen. Eentje ging over zijn kind, en de andere over rock 'n roll.

Heb je zelfs Schaduwkind niet uitgelezen??

Nee. Ik vond het niet mooi. En ik weet dat ik bij de minderheid hoor, maar dit soort boeken, dat vind ik drie keer niks.

Mooie recensie Ria!

Daar was ik dus zo verbaasd over want voor mijn gevoel had je Schaduwkind wel gelezen en had ik een recensie van jou daarover gelezen. Maar kennelijk niet dus.

Marjo schreef:Kan best, want ik heb ze niet uitgelezen. Eentje ging over zijn kind, en de andere over rock 'n roll.

berdine schreef:Heb je zelfs Schaduwkind niet uitgelezen??

marjo schreef:Nee. Ik vond het niet mooi. En ik weet dat ik bij de minderheid hoor, maar dit soort boeken, dat vind ik drie keer niks.

Wat is er mis met een boek over zijn kind of rock 'n roll en waarom is het drie keer niks?
Kun je dat wat toelichten Marjo? (liefst niet in één zin )
Negatief zijn is niet erg maar dan wel graag gemotiveerd negatief. (jawel )
Als je zegt waarom je iets niets vindt dan kunnen mensen daar wat mee en op reageren.
Wie weet komt er dan een leuke discussie uit!

Dettie

Het is niet mijn boek, maar dat mag ik niet zeggen, dus ik zeg niets.

nee haha dat is er onderuit draaien! Dat is te makkelijk!
Je roept iets en dan is het normaal als ik vraag waarom je dat roept. Een gemotiveerde roep dus.
Met losse opmerkingen kun je niets vandaar dat ik bij iedereen (niet alleen bij jou) vraag waarom diegene die kreet slaakt of die opmerking maakt.

Dettie

O jeetje, juf Dettie, wat bent u streng geworden!

Is dat zo? Ik vraag altijd waarom iemand iets zegt. Waarom iemand het niets vindt.
Dat is niet nieuw.

Dettie

Ja maar het is wel lang geleden dat Marjo deze boeken aan de kant heeft gesmeten. Of je dan nog exact kunt vertellen, waarom?

Als je kunt zeggen dat het drie keer niets is, dan moet je ook kunnen zeggen waarom het drie keer niets is.
Je kunt zeggen zijn stijl bevalt me niet of ik houd niet van zijn woordgebruik of de inhoud van zijn boeken enz. enz.
Het enige wat ik doe na zo'n opmerking is een toelichting of onderbouwing van de opmerking vragen.
Als ik zou roepen nou ik vind het drie keer niets dan vragen jullie toch ook waarom ik dat vind, waarom mag ik dat dan niet en ben ik streng?
Ik probeerde het zo vriendelijk en positief mogelijk te vragen.

Dettie

Wat een mooie recensie Ria. Ik heb nog een boekenbon liggen en zo snel als ik in de gelegenheid ben, ga ik daar dit boek voor kopen. ik ben fan van Thomése. Zijn hilarische boeken liggen me iets minder, maar zijn andere boeken des te meer.

Hééé daar is ze weer! Alles op orde en uitgerust?

Erg mooi boek. Over hoe je een kind kunt opzadelen met een onterecht schuldgevoel, zodanig dat dat kind opgroeit tot een man die zich voor al zijn geliefden verantwoordelijk voelt en elke fout in hun gezamenlijke leven als zijn schuld ervaart. Je hoopt vurig dat hij op het eind beseft dat ook de ander wel eens een fout kan hebben gemaakt en dat hij zichzelf nodeloos daarvoor verantwoordelijk stelt.

Het lijkt me ook een heel indringend boek. Is het iets à la Axelsson? Of lijkt het er niet op?

Dettie

Nee helemaal niet. Waar Axelsson iets ergs bijna achteloos neerpent, weidt Thomése er flink over uit. Deze hoofdpersoon is continue aan het malen: ik ben sukkel, ik kan ook niets goed doen, het is allemaal mijn schuld. Daardoor maakt hij het de lezer moeilijk om zich met hem te vereenzelvigen. De tweede gebeurtenis is zijn schuld niet en de eerste nog veel minder. En als hij dat zelf had ingezien dan was hij geen sukkel zonder eigen initiatief geworden. Nu verlamt dat minderwaardigheidscomplex hem totaal.
Dit boek kun je gerust lezen.

Ah, fijn dat je enthousiast bent Berdine. Ik hoorde gister dat ik dit boek vandaag als verlaat verjaarscadeau per post krijg. Ik verheug me er erg op.