Mark Helprin - Wintervertelling

[Annemarie]

Een behoorlijk dik boek met daarin een prachtig, vreemd en uniek verhaal over een man, de liefde, de sterfelijkheid en de stad New York.

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/mark-helprin

[Marjo]

Mijn hemel, bijna achthonderd pagina's!! Ik heb een ander boek van deze schrijver liggen, over de Eerste Wereldoorlog.Ook al zo'n dik boek. Het schikt me af.

[Annemarie]

Het is echt een flinke pil inderdaad maar absoluut de moeite waard. De auteur heeft een prachtige schrijfstijl hoewel hij het de lezer niet makkelijk maakt. Als je ook maar even niet oplet, kun je zomaar iets belangrijks missen. Het is een boek om echt even goed de tijd voor te nemen. Hoe het met dat boek dat jij hebt zit, weet ik natuurlijk niet.

[Dettie]

Zo! kKap om zo'n dik boek toch nog relatief kort samen te vatten.
Het klinkt mooi, je was niet af en toe de draad kwijt? Het werd ook niet langdradig?

Bij dikke boeken is het begin vaak mooi maar dan zakt het af.
Maar wat ik uit jouw verhaal begrijp is het een beetje fantasy? Dat denk ik door de namen Kortstaarten en Baaimannen, of zijn
dat gewoon namen van een groep mensen? Ook dat witte paard maakt dat ik dat denk.
Kan ook zijn dat ik dat fantaseer.

Dettie

[Annemarie]

Het is niet echt fantasy zoals de fantasy-boeken die bij de spannende boeken staan maar het is wel echt een fantasieverhaal. Het komt niet helemaal overeen met de realiteit zeg maar hoewel het wel veel raakvlakken heeft. Ik vond het moeilijk hoor om het kort samen te vatten want er gebeurt zo ontzettend veel. Ik heb de informatie op de achterflap aangehouden als leidraad hoever ik kon gaan. De titel slaat trouwens op de enorm koude winters die New York en omgeving teisteren en er is ook nog een ander (koud) gebied dat steeds weer in het verhaal voorkomt. Ook zijn er nog veel meer hoofdpersonen (waardoor het verhaal dus niet langdradig wordt). Soms had ik wel even moeite om mijn aandacht erbij te houden maar dan was steeds maar heel kort en dan had het verhaal me alweer te pakken. Ik ben eerlijk gezegd ook wel benieuwd naar de film. Hoe hebben ze zo'n joekel van een verhaal in een film weten te proppen?

De Kortstaarten is in het begin niet meer dan een bendenaam maar later verandert dat. De Baaimannen is de naam van een volk maar ook weer van een ongewoon volkje. Het witte paard is heel bijzonder en zeker een soort sprookjesfiguur. Het verhaal gaat o.a. over de liefde maar het gaat er lang niet altijd even liefdevol aan toe.

[Dettie]

Ha dank je voor de toelichting.
Ik hoop dat ik 100 word (in goede gezondheid) dan kan ik nog lekker veel lezen en misschien ook eens dikke pillen als dit.

ja het komt ook zo over als jij hier vertelt. Joanne Harris heeft ook zoiets in haar boek Chocolat.
Het raakt aan fantasy maar is het toch ook niet echt.
Het gegeven van zo'n jongen die gevonden wordt en weer weg moet is natuurlijk wel mooi om een verhaal omheen te bouwen.
Je wil dan weten hoe het verder gaat met die jongen. Waar hij uiteindelijk terecht komt enz.

Dettie

[Annemarie]

Ja, een beetje zoals Chocolat inderdaad. Hoewel in dit boek al snel blijkt dat het allemaal niet met de werkelijkheid overeenkomt. En toch blijft het daar lange tijd wel heel dichtbij.

Peter Lake is inderdaad een heel boeiend hoofdfiguur. Hij staat er het grootste gedeelte van zijn leven alleen voor maar toch is hij betrokken bij de mensen om zich heen. Heel knap gedaan.

[Renate]

WOW!
Dat klinkt als een interessant boek, maar helaas niet in de bibliotheek.

[Annemarie]

Het IS ook een interessant boek. Als het door de brievenbus had gekund (zelfs opengeslagen is het nog te dik) had ik het met plezier naar je opgestuurd.

[Renate]

Het IS ook een interessant boek. Als het door de brievenbus had gekund (zelfs opengeslagen is het nog te dik) had ik het met plezier naar je opgestuurd.

En in plakken versturen is ook weer wat zonde.

[Annemarie]

Ha ja, dan stuur ik je elk kwartaal een nieuwe plak

[Renate]

Dan duurt het wel lang, voor ik het boek uit heb.

[Annemarie]

Dus dan toch maar de bibliotheek in de gaten houden!

[Renate]

Dus dan toch maar de bibliotheek in de gaten houden!

Dat doe ik, maar ik ben bang dat ik dan weer vergeten ben wat ik wilde halen.

[Annemarie]

Als je deze titel ineens ziet staan dan weet je het vast weer!

[Renate]

Als je deze titel ineens ziet staan dan weet je het vast weer!

Het gaat meer om de naam van de auteur. De bibliotheek is wat te groot om alle titels te lezen.

[Annemarie]

Dit boek is onlangs verfilmd dus misschien krijgt het wel een beetje een opvallend plek in de bieb.

[Renate]

Dit boek is onlangs verfilmd dus misschien krijgt het wel een beetje een opvallend plek in de bieb.

Geen idee, meestal zet men boeken die iets met een thema of zo te maken hebben, tijdelijk op een aparte plaats.

Ik moet gewoon de naam van de auteur noteren en dan maar hopen dat ik over een half jaar of zo nog weet waarom ik 'm op heb geschreven.