Momenteel lees ik.....

[Dettie]

SKATINGRINK
1) Rolschaatsenbaan
Gevonden op http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoo ... TINGRINK/1

Ik zie nu pas dat jij 1) rolschaatsenbaan erbij zet.
Bij mij staat er namelijk niets als ik de link die jij aangaf aanklik, er staat:

SKATINGRINK
We hebben geen puzzelwoorden gevonden

Sorry, ik wilde niet betweterig zijn.


Ik vond dit nog in het historisch nieuwsblad

Rolschaatsende dienstertjes
Gek genoeg vlotte het in Nederland, schaatsland bij uitstek, na de prestaties van de onbekende schaatsliefhebber uit 1700 niet met het landschaatsen. Eén keer, in de zomer van 1790, liep half Den Haag uit om op de weg tussen Den Haag en Scheveningen getuige te zijn van een Zwitserse `Nieuwerwetschen Schaatsenrijder'. Maar verder was men meer geïnteresseerd in het echte schaatsen.
Pas halverwege de negentiende eeuw werd het rolschaatsen enigszins populair. Een rage als in Engeland of Amerika werd het in Nederland echter in de verste verte niet. De banen waren te slecht en ook de hier gebruikte schaatsen haalden het niet bij die in Amerika. In 1888 werden de weinige schaatsbanen vooral gebruikt door mensen die, `ook in anderen zin, ferm aan den rol zijn'.
Dat was heel anders in Londen, waar men in de jaren dertig sprak van the folly of England upon wheels. Ook Amerika was gek van rolschaatsen. Elk dorp had zijn eigen skating rink en de manie leidde tot extreme wedstrijden zoals een zesdaagse in New York, waarbij sommige deelnemers meer dan 1600 kilometer aflegden. De prijswinnaar zag er op de zesde dag wel uit als `een gegalvaniseerd lijk', schreef de correspondent van het Nieuws van den Dag.
Ondanks protesten van dominees was het rolschaatsen in de VS niet meer weg te denken. Na de Tweede Wereldoorlog kwam je er rolschaatsende dienstertjes tegen, rollende postbestellers, ging je naar danssalons waar je alleen op rolschaatsen naar binnen mocht, en waren rolhockeywedstrijden doodgewoon.
In Nederland konden de dominees gerust zijn. Na de oorlog zakte het rolschaatsen af tot een kinderspel. Pas veel later, toen de rolschaats met de wielen achter elkaar opnieuw was uitgevonden en héél Amerika zich intussen rollend voortbewoog, werd het skaten in Nederland eindelijk weer een hype.

http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/a ... n-rol.html

Dettie

[Inge]

ok dan ga ik er maar van uit dat het dat is.
Ik dacht dat ze het over een vrouw van lichte zeden hadden...
Vreemd dat Eve zo fel reageert en die vrouw dan ze fel schrikt bij die ontmoeting daar aan het lyceum....
Soit maakt weinig uit voor het verhaal op zich.

Net iets te snel gereageerd. 'k Had de reactie van Dettie niet gezien hierboven. Het zullen dan die dienstertjes zijn want als het rolschaatsende dienstertjes zijn dan is de reactie wel normaal... want er is natuurlijk een standenverschil!
bedankt voor de reacties!

[Marjo]

Wat jij hierboven citeert heb ik zo op internet gevonden en hier geplakt.

Maar Inge toch: niet altijd meteen erge dingen denken!!! Al zou het zomaar kunnen dat zo'n skatingrinkje losse zeden heeft natuurlijk!
En ik denk niet dat alleen dienstertjes rolschaatsten? Dat was in Amerika, en pas na de tweede wereldoorlog begrijp ik.
Wat zo'n klein boekje al niet teweeg brengt!

[Renate]

Zoals ik al zei: dat zijn de kennissen die je daar ontmoet, de mensen die daar schaatsen.

Dat doe ik zelf ook tenslotte, dat ik een bepaald groepje mensen die ik van een specifiek iets ken ook als zodanig aanduid.

Dat lijkt me misschien niet zo'n vreemde verklaring, gezien het citaat dat hier te vinden is:
http://wordincontext.com/nl/skating-rink

[Renate]

M'n bibliotheekboeken heb ik inmiddels al een weekje uit en ik ben dus maar weer in m'n eigen boekenkast gedoken.
Dit keer een aantal thrillers van Pim Hofdorp gelezen.
Ergens is het misschien wel grappig om het verschil te zien tussen deze boeken, die zich aan het eind van de jaren 50 en het begin van de jaren 60 afspelen en de boeken van Sjöwall en Wahlöö, die niet eens zoveel later zijn geschreven.
De boeken van Pim Hofdorp zijn op z'n zachtst gezegd nogal conservatief.
In het eerste deel van de serie is sprake van jongeren die marihuana roken. Dit wordt in de meest negatieve bewoordingen beschreven, zeker als ze de controle een beetje verliezen. De commissaris lust in de ochtend overigens wel een biertje. Kennelijk nooit van alcoholisme gehoord.
In het tweede deel van de serie is een van de slachoffers een homoseksueel, hetgeen min of meer over een kam wordt geschoren met pedofiie, met als enig verschil dat wordt opgemerkt dat men sinds een bepaalde affaire beter oplet, dat de partner meerderjarig is.
In het derde deel is onder andere sprake van mensen die een strafblad hebben wegens een zedendelict, waarover min of meer wordt gezegd dat ze verleid zijn door minderjarige meisjes van een jaar of 17. Voorts is er sprake van een vrouw, die de kwade genius achter een aantal moorden is en die wordt afgeschilderd als een soort vampier. In een van de latere boeken komt deze dame nog een keer terug.

[berdine]

Ja, ja er is veel veranderd de laatste decennia!

Ik ben bezig in "Lotgevallen van een beddenverkoper" van Michael Kumpfmüller. Een heel ander boek dan het aangrijpende "Dorst". Beddenverkoper en vrouwenversierder Heinrich vlucht begin jaren '60 naar de DDR om aan zijn schuldeisers te ontkomen. Zijn vrouw komt met de kinderen na. Heinrich vat algauw zijn hobby: vrouwen versieren weer op. Met veel humor verteld, maar chronologisch danig door elkaar zodat je goed op moet letten.

[Renate]

Ja, ja er is veel veranderd de laatste decennia!

Ik ben bezig in "Lotgevallen van een beddenverkoper" van Michael Kumpfmüller. Een heel ander boek dan het aangrijpende "Dorst". Beddenverkoper en vrouwenversierder Heinrich vlucht begin jaren '60 naar de DDR om aan zijn schuldeisers te ontkomen. Zijn vrouw komt met de kinderen na. Heinrich vat algauw zijn hobby: vrouwen versieren weer op. Met veel humor verteld, maar chronologisch danig door elkaar zodat je goed op moet letten.

Dat er veel veranderd is, is duidelijk, maar dat die veranderingen in zekere zin zo snel zijn gegaan, valt toch wel op. De boeken van Sjöwall en Wahlöö zijn iets meer dan een half decenium later geschreven en hoewel er sindsdien toch ook wel dingen veranderd zijn, komen deze boeken veel minder achterhaald over. Het zal deels ook wel te maken hebben met de opvattingen van de auteurs.

[Inge]

Verloren grond van Murat Isik.
Van zodra ik het uit heb zend ik het naar.... ???

[Dettie]

Naar irene dacht ik.

Dettie

[Inge]

'k dacht ook Irene.

[Renate]

Ja, ja er is veel veranderd de laatste decennia!

Ik ben bezig in "Lotgevallen van een beddenverkoper" van Michael Kumpfmüller. Een heel ander boek dan het aangrijpende "Dorst". Beddenverkoper en vrouwenversierder Heinrich vlucht begin jaren '60 naar de DDR om aan zijn schuldeisers te ontkomen. Zijn vrouw komt met de kinderen na. Heinrich vat algauw zijn hobby: vrouwen versieren weer op. Met veel humor verteld, maar chronologisch danig door elkaar zodat je goed op moet letten.

Bedankt voor de tip. Heb het dinsdag uit de bibliotheek gehaald en ben het nu aan het lezen. Het is doordat de chronologie door elkaar is gegooid wel lastig.

Doordat m'n computer gerepareerd werd, heb ik de laatste dagen veel gelezen.
Na de boeken van Pim Hofdorp
Hubert Lampo - De verzoeking
Een kort boekje van een hoorspel, leuk om m'n hoeveelheid gelezen boeken een beetje op te vijzelen.
Elisabeth George - In handen van de vijand
Haar boeken lijken steeds dikker te worden. Het is wel een spannend verhaal en het geeft ook een aardig kijkje in het Britse politieke systeem, waarbij de andere partij echt als de vijand wordt gezien, waar je absoluut niets mee te maken mag hebben.

[berdine]

Bedoel je dat je de Lotgevallen van een beddenverkoper als "tip" hebt opgevat? Dat had ik niet zo bedoeld, hoor. Het is overigens wel een goed boek, ik heb het bijna uit. Die chronologie lijkt gaandeweg nog veel ingewikkelder te worden. Maar dan ben je al wel aan de schrijfstijl gewend geraakt, want die is met die lange zinnen en veel "en" en "en" en het aan elkaar knopen van verschillende onderwerpen ook niet mis. Bijzonder vind ik ook dat hij misstanden en belangrijke feiten heel achteloos in die lange zinnen verstopt. Je moet voortdurend bij de les blijven. Bij sommige feitjes denk je, Hè, waar heeft ie het over? Terugzoeken in die chronologische warboel is ondoenlijk, maar dan blijkt later dat je van dat feitje nog helemaal niet op de hoogte was. Kortom, je moet er wat moeite voor doen, maar dat is het waard.

[Renate]

Bedoel je dat je de Lotgevallen van een beddenverkoper als "tip" hebt opgevat? Dat had ik niet zo bedoeld, hoor. Het is overigens wel een goed boek, ik heb het bijna uit. Die chronologie lijkt gaandeweg nog veel ingewikkelder te worden. Maar dan ben je al wel aan de schrijfstijl gewend geraakt, want die is met die lange zinnen en veel "en" en "en" en het aan elkaar knopen van verschillende onderwerpen ook niet mis. Bijzonder vind ik ook dat hij misstanden en belangrijke feiten heel achteloos in die lange zinnen verstopt. Je moet voortdurend bij de les blijven. Bij sommige feitjes denk je, Hè, waar heeft ie het over? Terugzoeken in die chronologische warboel is ondoenlijk, maar dan blijkt later dat je van dat feitje nog helemaal niet op de hoogte was. Kortom, je moet er wat moeite voor doen, maar dat is het waard.

Tip is misschien wat te veel gezegd, maar ik las wat je schreef en het leek me wel wat.

[Joanazinha]

Ik lees nu (ga beginnen eigenlijk) De Schemerpoort van Jeanette Winterson. Het boek ligt al twee dagen klaar, maar ik was te moe om het op te pakken (het is een recensieboek, dus daar wil ik wel mijn aandacht bij hebben). Om toch te lezen ondanks vermoeidheid ben ik de afgelopen twee dagen in een chicklit gedoken: Een verleidelijk voorstel van Katie Fforde. Af en toe leuk hoor, zo'n makkelijk hap-slik-wegleesboek maar soms heb ik na afloop echt zo iets van: zonde van mijn tijd .
Afijn: nu de vermoeidheid lekker weggeslapen en een weekend voor de boeg zonder plannen en verplichtingen. Dus: lekker lezen!

[Dettie]

Nou geniet ze. Als ik heel moe ben lees ik kinderboeken voor jonge kinderen. Die gaan er net even wat makkelijker in dan boeken voor volwassenen en... géén zonde van mijn tijd
Ik vind het heerlijk die mooie afbeeldingen te bekijken en de verhalen zijn vaak vrolijk en goed.
Wat wil en mens nog meer dan...

Dettie

[Inge]

momenteel lees ik boek 3 van mijn leesuitdaging: Extase van Couperus

[Joanazinha]

Zo, ik heb ontzettend veel gelezen de afgelopen dagen.
De schemerpoort van Jeanette Winterson is uit en de recensie verschijnt zeer binnenkort op crimezone.
De laatste winter van Femke Roobol gelezen; recensie staat (ook) hier op Leestafel.
De lijst van al mijn wensen van Grégoire Delacourt vandaag uitgelezen en de recensie is half af.

Vandaag begin ik in een ringboek van bookcrossing: Verdwijnpunt van Arnaldur Indridason.

En daarna liggen er nog drie recensieboeken te wachten . Ik ben voorlopig nog niet uitgelezen.......

[Dettie]

Hè dat klinkt als een heerlijke dag die je gehad hebt. Niets lekkerder dan met boeken bezig zijn!

Ben héél benieuwd naar je recensie over De lijst van al mijn wensen.

Dettie

[irene]

momenteel lees ik boek 3 van mijn leesuitdaging: Extase van Couperus

Extase: Een boek van geluk staat er onder de titel...dat is een leuke tip van jou; staat hier nog ongelezen in de kast en ik wil vandaag eens iets anders dan anders lezen!

groetjes, irene

[Inge]

momenteel lees ik boek 3 van mijn leesuitdaging: Extase van Couperus

Extase: Een boek van geluk staat er onder de titel...dat is een leuke tip van jou; staat hier nog ongelezen in de kast en ik wil vandaag eens iets anders dan anders lezen!

groetjes, irene

Ik heb nog maar een klein stuk gelezen maar is toch een vreemd boek... 'k ben benieuwd wat jij er van vindt. Ik heb onlangs Eline Vere en Noodlot gelezen, maar dit boek is nog "raarder"

[irene]

Dit boek is inderdaad heel anders dan de andere werken die ik van Couperus heb gelezen. Zo'n klein werkje (126 pagina's) en dan zoveel verteld...Ik vond het wel een mooi verhaal, met veel diepgang, ook beslist een literair werkje om meerdere malen te lezen, dan haal je er vaak zoveel meer uit. Had ik met Noodlot ook. De meeste boeken van Couperus heb ik in de loop der jaren (vanaf mijn Middelbare Schooltijd) nu wel gelezen, tot mijn grote schande Eline Vere en de Boeken der kleine zielen nog niet; ze staan nog wel (met mijn meisjesnaam) in de boekenkast, eens kijken of ze nog niet van ouderdom uit elkaar zijn gevallen

[Renate]

Ik ben nog steeds bezig met 'Lotgevallen van een beddenverkoper' en ik moet zeggen dat ik de hoofdfiguur steeds minder sympathiek ga vinden. Eerst beschouw je 'm nog een beetje als een schelm, maar later wordt het toch steeds meer een uitermate vervelend figuur, waar je maar het beste zo min mogelijk mee te maken kunt hebben, bijna iemand die z'n eigen moeder nog zou verkopen als dit hem voordeel op zou leveren.

[berdine]

Ja ja Renate, dat klopt van die moeder, maar over die moeder kom je ook nog iets te weten. Die bijna omgekeerde chronologie hè.... Daardoor kom je steeds dingen te weten die later gedrag verklaren. Al met al is onze Heinrich inderdaad geen lieverdje. Het is ook een boek waar je gewoon lang over doet. Ik kan niet precies zeggen waarom, de stijl waarschijnlijk, die je steeds tot nadenken aanzet.

Ik ben nu begonnen in "Steen op steen" van Wieslaw Mysliwski (die van het bonen doppen). Ben nog niet ver, maar voorlopig is het een goed boek.

[Renate]

Je moet bij 'Lotgevallen van een beddenverkoper' vreselijk goed opletten, met name door de chronologie. Het stuk over de oorlog heb ik inmiddels gehad en het lijkt er op dat we nu weer in de DDR zitten.

[Joanazinha]

Ik lees nu Drift van Peter van Beek. Hij is van oorsprong jeugdschrijver en heeft zich nu ook aan de thrillers gewaagd. Het begin bevalt me goed; benieuwd naar de rest.
Het is trouwens een recensieboek voor Leestafel, Dettie (via De Crime Compagnie, die mij alle nieuwe boeken toestuurt), dus houd je brievenbus maar in de gaten tzt.