Audrey Niffenegger - De vrouw van de tijdreiziger

[Dettie]

Nee sarah ik begrijp er ook niets van dat iedereen er zo lyrish over doet.
Het was apart opgezet maar echt een goed boek, nou nee.

Bernadet

[Marjo]

Ik heb er wel van genoten, maar dat heb ik al gezegd.
Het idee vond ik erg apart, en ook de vormgeving, met stukjes op verschillende tijdstippen.Verder is het een gewoon liefdesverhaal, en daar hou je van, of niet..

[Sarah]

Nou, daar hou ik best wel van, maar ik vond het helemaal geen mooi liefdesverhaal, zoals ik al zei in een van mijn vorige posts:

Dan wordt er gezegd dat The Time Traveler's Wife eigenlijk een romantisch verhaal is. Maar wat is er nu zo romantisch aan dit verhaal. Clare weet al sinds haar 6de dat Henry haar toekomstige man is, verzet zich daar geen moment tegen, wacht alleen tot ze Henry in het echt tegenkomt en trouwt met hem. Daarna zit ze voortdurend thuis te wachten tot hij weer thuiskomt van zijn reizen. Ze knutselt een beetje in haar studio, maar verder doet ze niks. Saaaai. Ze hebben nooit eens lekker ruzie of zo. En zelfs als hij dood is mag ze tot haar 82ste gaan zitten wachten tot ze hem nog een keer ziet.

[Marjo]

Hier verschillen we van mening, ja.
Als het verhaal niet is zoals in een bouquet (ontmoeting, ze vallen voor elkaar, probleem, alles komt goed) dan is het niet romantisch?
(beetje kort door de bocht zo gesteld, maar toch)

[Dettie]

Nee ik vond het ook geen mooi liefdesverhaal. En romantisch vind ik juist prima, maar dat was dit absoluut niet. Romantisch is in mijn ogen het aantrekken en afstoten van elkaar, de twijfel, het huwelijk met alle ups en downs maar toch met elkaar doorgaan, dat de moeite waard blijven vinden. Dat is geen bouqetreeksverhaal dat gaat veel verder. Ik bedoel met romantisch dus niet kaarsjes op tafel en muziekje op en elkaar zwijmelend in de ogen kijken. Of zoals Marjo schrijft, stel ontmoet elkaar, daar is de vervelende derde maar het komt toch goed en ze gaan trouwen....

Hier is het net wat Sarah zegt, alles staat al vast. Clare vindt alles best, is een beetje aan het prutsen in haar atelier maar een eigen leven leidt ze niet echt. De personages kwamen voor mij niet tot leven. Het waren geen ménsen. Clare wordt nooit eens kwaad, hun relatie draait alleen maar om zijn reizen maar veel meer is het ook niet. Nee dit was niet echt een liefdesverhaal.

Bernadet

[Marjo]

Als er geen liefde in het spel was (maar wat IS liefde??) dan had Claire het nooit zover laten komen.
En geen ups and downs? Volgens mij wel. Maar al heb ik dan van het boek genoten vanwege het concept van tijdreizen, ik ben het met jullie eens dat het geen hoogstaande literatuur is. Een lekker tussendoortje..