Leestafel forum

Ja Sõsuke gaat inderdaad geen enkele confrontatie aan. Hij stelt alles maar uit, schuift alles op de lange baan. Hij onderneemt niets in geen enkel opzicht. Zijn 'vakantie' is ook niet uit ondernemingslust maar uit angst. Ik zat af en toe met gekromde tenen bij het lezen van zoveel apathie, maar zij voelden zich er goed bij.

Ja Dettie, dat laatste had ik ook. Ik was in het begin bang dat het net zo'n type was als de hoofdpersoon in "Het eigen lot" van Oë. Die moest je ook het hele boek doorduwen.....

De vertaalster heeft het rechtstreeks uit het Japans vertaald.

Er waren alinea's waar ik geen touw aan vast kon knopen, maar dat komt misschien voor rekening van de vertaler

Welke zijn dat dan? dan kunnen we er misschien met z'n allen uit komen, daar is het een samenleesboek voor.
Noem de bladzijden, dan kunnen we zien wat je bedoelt.

De ziekte van Oyone zie ik als een spanningsziekte, een onwel worden omdat Koroku die broer bij hen komt wonen, zo gauw daar sprake van is, begint ze te sukkelen. Het verstoort de rust die zij en Sõsuke samen gekweekt hebben, ondanks dat zij het zelf voorstelde dat de broer bij hun moest komen wonen omdat ze toch iets moesten doen.
Ze hadden er eigenlijk het geld helemaal niet voor, want Sõsuke verdiende slecht. En eerst had Oyone haar 'kamer met zes matten' waar ze zich af en toe kon terugtrekken. Daar huilde ze onder andere om haar kinderloosheid.
Die plek is ze kwijt dankzij de komst van Koroku want het is nu zijn kamer geworden. Daarnaast is ze overdag ook niet meer alleen maar moet ze haar dagen doorbrengen met iemand waarvan ze weet dat hij haar 'haat'.
Ze was al aan het kwakkelen maar toen hij er eenmaal was werd het teveel.
Ze voelt zich heel onbehaaglijk in de aanwezigheid van Koroku en wordt letterlijk ziek van de situatie, zo zie ik het tenminste.
Als iemand het heel anders ziet... vertel, vertel!

Dettie

Alles waaruit jij concludeert dat ze geen broer en zus waren, kan net zo goed uitgelegd worden met de tijd en plaats waar(in) alles zich afspeelt.

'Yasui en Sõsuke trokken heel veel, bijna dagelijks, met elkaar op, dan zal Yasui toch wel over zijn familie verteld hebben neem ik aan.'
Waarom zou hij?

Bij de vriendschap zet ik ook vraagtekens. Ze trokken samen op ja, maar was er echt een sterke band, een vriendschapsband waarin je alles van de ander weet? Betwijfel ik.

'Yasui had een huisje gehuurd en daar ziet Sõsuke een vrouw die aanvankelijk niet eens voorgesteld wordt. Als het zijn zus was dan was dat gelijk de eerste keer wel gezegd of was ze er even bij geroepen.'

Tja, dat vinden wij. Maar misschien was dat niet gebruikelijk!?

Met dezelfde fantasie waarmee je er dus een intieme relatie van maakt, kan je ook fantaseren dat de zus misschien niet 'gewenst' was, uit de lucht was komen vallen, misschien was ze een soort bijzit, misschien ook een bediende.. Alles kan. Het wordt gewoon niet verteld, de lezer mag het zelf invullen. En zonder kennis van de achterliggende cultuur weten we het niet.

Ik bedoel maar: je vult alles in volgens jouw idee, en dat zou voor hetzelfde geld heel anders kunnen zijn. Het kan dus ook kloppen...

Er zijn inderdaad argumenten voor beide versies: broer en zus of minnaars. Waar dit verhaal naar mijn mening vooral over gaat is over de impact van een gebeurtenis en niet zozeer om de gebeurtenis zelf. Sosuke en Oyone hebben voor elkaar gekozen en leven een heel eenvoudig, haast armoedig leven. Ze hebben weinig, doen weinig en maken weinig mee en toch zijn ze heel tevreden met elkaar.

In mijn oren klinkt dat erg Japans (voor zover ik er verstand van heb), dus ik ben het met je eens.

Dettie schreef:De vertaalster heeft het rechtstreeks uit het Japans vertaald.

Er waren alinea's waar ik geen touw aan vast kon knopen, maar dat komt misschien voor rekening van de vertaler

Welke zijn dat dan? dan kunnen we er misschien met z'n allen uit komen, daar is het een samenleesboek voor.
Noem de bladzijden, dan kunnen we zien wat je bedoelt.

De ziekte van Oyone zie ik als een spanningsziekte, een onwel worden omdat Koroku die broer bij hen komt wonen, zo gauw daar sprake van is, begint ze te sukkelen. Het verstoort de rust die zij en Sõsuke samen gekweekt hebben, ondanks dat zij het zelf voorstelde dat de broer bij hun moest komen wonen omdat ze toch iets moesten doen.
Ze hadden er eigenlijk het geld helemaal niet voor, want Sõsuke verdiende slecht. En eerst had Oyone haar 'kamer met zes matten' waar ze zich af en toe kon terugtrekken. Daar huilde ze onder andere om haar kinderloosheid.
Die plek is ze kwijt dankzij de komst van Koroku want het is nu zijn kamer geworden. Daarnaast is ze overdag ook niet meer alleen maar moet ze haar dagen doorbrengen met iemand waarvan ze weet dat hij haar 'haat'.
Ze was al aan het kwakkelen maar toen hij er eenmaal was werd het teveel.
Ze voelt zich heel onbehaaglijk in de aanwezigheid van Koroku en wordt letterlijk ziek van de situatie, zo zie ik het tenminste.
Als iemand het heel anders ziet... vertel, vertel!

Dettie

Niet helemaal akkoord Dettie. Ze voelde zich toch zieker voor Koroku kwam? Ze zag er toch beter uit door de nieuwe verantwoordelijkheid? (zie blz 80)

Welke zijn dat dan? dan kunnen we er misschien met z'n allen uit komen, daar is het een samenleesboek voor.
Noem de bladzijden, dan kunnen we zien wat je bedoelt.

Ja, ik was zo stom om niet in het boek te gaan zitten kladden en het ook niet op te schrijven. Ik denk altijd, dat onthou ik wel. Ik zoek me nu dus suf.....

berdine schreef:Welke zijn dat dan? dan kunnen we er misschien met z'n allen uit komen, daar is het een samenleesboek voor.
Noem de bladzijden, dan kunnen we zien wat je bedoelt.

Ja, ik was zo stom om niet in het boek te gaan zitten kladden en het ook niet op te schrijven. Ik denk altijd, dat onthou ik wel. Ik zoek me nu dus suf.....

Nou ik kan het beste voorbeeld niet vinden. Het was een gesprekje van Oyone en Sosuke, een korte alinea meen ik, waar aan het eind Sosuke zegt: "Misschien word ik wel net zo als Koroku". Misschien kom jij het nog tegen bij je tweede lezing Dettie.
Ik had geen idee waar dat op sloeg.

Yasunosuke scheen het druk te hebben en ging na wat minder dan een
uur praten naar huis. In verband met Koroku hadden ze geen concreet plan.
Ze namen afscheid met de woorden dat ze er binnenkort rustig met zijn allen
over moesten beslissen en dat als het mogelijk was Koroku daar ook bij
moest zijn. Toen ze weer met zijn tweeën waren, vroeg Oyone aan Sōsuke:
“Waar denk je aan?” Sōsuke stak zijn handen in zijn ceintuur en tilde zijn
schouders wat op.
“Ik wil ook nog eens als Koroku worden,” zei hij. “Wij maken ons zorgen
dat het met hem noodlottig afloopt zoals met mij. Maar hij ziet zijn oudere
broer niet eens staan. Mooi is dat!”
Oyone bracht de theekopjes weg naar de keuken.

Bedoel je dit berdine? (blz 39)

Marjo schreef:Alles waaruit jij concludeert dat ze geen broer en zus waren, kan net zo goed uitgelegd worden met de tijd en plaats waar(in) alles zich afspeelt.

'Yasui en Sõsuke trokken heel veel, bijna dagelijks, met elkaar op, dan zal Yasui toch wel over zijn familie verteld hebben neem ik aan.'
Waarom zou hij?

Bij de vriendschap zet ik ook vraagtekens. Ze trokken samen op ja, maar was er echt een sterke band, een vriendschapsband waarin je alles van de ander weet? Betwijfel ik.

Ik bedoel maar: je vult alles in volgens jouw idee, en dat zou voor hetzelfde geld heel anders kunnen zijn. Het kan dus ook kloppen...

Ja hoor dat is ook zo, dat klopt, het is mijn visie, ik zeg ook niet dat ik gelijk heb of wil hebben. Ik geef alleen aan waarom ik denk dat het meer was dan broer en zus.
De vriendschap was wel een hechte vriendschap, ze trokken dagelijks met elkaar op, gingen weekenden samen weg, gingen samen op vakantie en bespraken van alles.
Onderaan blz 108 'Vele keren daarvoor hadden de bevriende jongelui openhartig en zonder schroom over allerlei onderwerpen met elkaar gesproken[...]
Daarom was het des te vreemder dat deze keer Yasui niets vertelde maar Sõsuke laat zoals altijd alles op zijn beloop en vraagt niets.

Annemarie schreef:Er zijn inderdaad argumenten voor beide versies: broer en zus of minnaars. Waar dit verhaal naar mijn mening vooral over gaat is over de impact van een gebeurtenis en niet zozeer om de gebeurtenis zelf. Sosuke en Oyone hebben voor elkaar gekozen en leven een heel eenvoudig, haast armoedig leven. Ze hebben weinig, doen weinig en maken weinig mee en toch zijn ze heel tevreden met elkaar.

Ja precies, echt uitmaken doet het ook niet, de gebeurtenis heeft gewoon verstrekkende gevolgen voor hun verdere leven. Sõsuke verandert van een actieve, nieuwsgierige, leergierige man in een lethargische man. En van Oyene weten we verder heel weinig.

In de toelichting in de Engelse versie staat dat het verhaal vooral allerlei uitersten laat zien en dat dat tot in de kleinste details wordt doorgevoerd. Een van de voorbeelden is:
Oyene en Sõsuke wonen onderaan de rots, in de schaduw, zijn arm en hebben geen kinderen.
Sakai, de verhuurder, woont bovenop de rots, in het licht, heeft geld genoeg en heeft een stel kinderen.
En zo zijn er veel meer voorbeelden, zoals:
De rots is het symbool van kracht. Oyene en Sõsuke wonen onderaan die rots, zelfs in de schaduw van de rots.
Het boek begint ook dat Sõsuke als een garnaal (foetus), bijna een weerloos, krachteloos kind, op zijn matje buiten ligt.
Sakai woont bovenop de rots, hij is een toonbeeld van kracht, van leven.

Deze wijsheid heb ik dus niet van mezelf maar uit de toelichting.
Ik kom er nog op terug maar vroeg me af of jullie dat er ook uit gehaald hadden, of andere dingen die de contrasten aangeven.

Dettie

Het zit 'm vooral in de natuur: pagina 113ev bijvoorbeeld. Dat vind ik het mooie aan dit boek. In die tijd schreven Nederlandse schrijvers ook in deze naturalistische stijl.

Dettie schreef:Yasunosuke scheen het druk te hebben en ging na wat minder dan een
uur praten naar huis. In verband met Koroku hadden ze geen concreet plan.
Ze namen afscheid met de woorden dat ze er binnenkort rustig met zijn allen
over moesten beslissen en dat als het mogelijk was Koroku daar ook bij
moest zijn. Toen ze weer met zijn tweeën waren, vroeg Oyone aan Sōsuke:
“Waar denk je aan?” Sōsuke stak zijn handen in zijn ceintuur en tilde zijn
schouders wat op.
“Ik wil ook nog eens als Koroku worden,” zei hij. “Wij maken ons zorgen
dat het met hem noodlottig afloopt zoals met mij. Maar hij ziet zijn oudere
broer niet eens staan. Mooi is dat!”
Oyone bracht de theekopjes weg naar de keuken.

Bedoel je dit berdine? (blz 39)

Ja! Dat bedoelde ik. Zo ver terug had ik niet gezocht, ik dacht dat het véél verderop in het boek stond.
Koroku was op dat moment nog niet zo goed "uitgetekend". Hoezo wil Sosuke nog eens als zijn jongere broer worden? En waarom zou het noodlottig aflopen met Koroku, omdat hij zijn oudere broer niet eens ziet staan. En dat "Mooi is dat!" slaat op het "niet zien staan" en niet op "het noodlottig aflopen", tenminste dat mag je hopen.
Dit is een voorbeeld van een voor mijn begrippen "raar gesprek".

Het hele boek zit op deze manier in elkaar.

Ben eigenlijk benieuwd of het er in het Engels ook zo staat. Kun je dat gemakkelijk terugvinden, Dettie?

Ha, ik zit net te denken, ik zal eens kijken hoe het in het Engels staat, de vertaling van het Engelse boek wordt nogal geprezen.

Yasunosuke left Sosuke's after less than an hour, saying that he was very busy. No concrete plan for Koroku
emerged from their conversation. Yasunosuke's parting suggestion was all concerned - including Koroku, if this
were convenient - get together and decide upon a course of action. Whe the two were alone again, Oyone asked
Sosuke, 'What do you think?'
Sosuke stuck both his hands into his sahs and raised his shoulders slightly.
'If I only could be like Koroku again! I keep fearing that he'll fall into Fate's snare as I have. On the other hand he
hardly gives any thought of me. But it is better that way!'
Oyone cleared away the tea things and carried them into the kitchen.

Dettie

Dettie schreef:Ha, ik zit net te denken, ik zal eens kijken hoe het in het Engels staat, de vertaling van het Engelse boek wordt nogal geprezen.


'If I only could be like Koroku again! I keep fearing that he'll fall into Fate's snare as I have. On the other hand he
hardly gives any thought of me. But it is better that way!'
Oyone cleared away the tea things and carried them into the kitchen.

Dettie

Jemig, wat een verschil! " could" en "again" en "On the other hand" zijn precies die woorden die de zin veranderen. En "But it's better that way" is compleet iets anders dan "Mooi is dat!"

Dank je wel! Het is dus de vertaling die voor mij het boek verpestte. Had ik het maar in het Engels gelezen, maar ja, dat weet je van tevoren niet, hè?

Ik ben nu het boek opnieuw aan het lezen met de Engelse versie ernaast, en ik moet je gelijk geven berdine.
In het Engels loopt het verhaal soepeler en is alles veel genuanceerder, minder afstandelijk dan in het Nederlands.
Als je ergens vragen over hebt vraag maar dan plaats ik hier dat gedeelte in het Engels.
Het is bijna verbazingwekkend hoeveel verschil er ontstaat door het weglaten van een woordje of deel van een zin.

Koroku is in de Engelse versie zeer bereidwillig te helpen als Oyene zo ziek wordt.
Als Sõseku zijn vrouw nog steeds slapend aantreft als hij eerder naar huis komt en zich zorgen maakt staat er in het Nederlands.

Sōsuke verkleedde zich in zijn eentje. De uitgetrokken westerse kleding
vouwde hij eigenhandig op en borg ze op in de kast. Daarna maakte hij vuur
in het komfoor en zette water op. Hij rustte een paar minuten uit bij het
komfoor. Toen stond hij op en ging eerst Koroku wakker maken, daarna
Kiyo. Beiden schrokken wakker. Hij vroeg Koroku hoe het die ochtend
gegaan was met Oyone. Koroku zei dat hij zo moe was geweest dat hij om
half twaalf had geluncht en was gaan slapen en dat Oyone tot dan toe diep
in slaap was geweest.
“Ga naar de dokter. Zeg hem dat ze slaapt sinds ze het medicijn van vorige
nacht ingenomen heeft en vraag of het geen kwaad kan dat ze nog steeds niet
wakker wordt.”
“ Goed .”
Koroku ging meteen. Sōsuke ging weer naar de kamer en keek aandachtig
naar Oyone. Hij had geen flauw idee of hij haar moest wakker maken of niet.
Weldra kwam Koroku weer thuis. De dokter ging net weg voor zijn huisbezoeken.
Toen hij gehoord had wat er aan de hand was, had hij geantwoord dat hij daarna
meteen zou komen.

Dit is de Engelse versie:
Sosoku changed, folded his suit neatly, and put it away in the wardrobe. He built up the fire in the brazier and
prepared to boil some water. He sat for two or three minues beside the brazier, lost in thought.
When he finanly rose, he went first to awaken Koruku, and then Kiyo. Both were startled and jumped up at once.
When Sosuke asked Koruku for an account of Oyene's condition in his absence, Koroku confessed that he had
been zo sleepy that after lunch which he had taken at half past eleven, he had gone back to bed, but that until
then Oyone had remained fast asleep.
'Will you please run to the doctor's and tell him she's been asleep since she took the medicine he prescribed last
night, and ask if this is normal?
'I'll go at once.'
Koroku was back again shortly. He had caught the doctor just as he was about to begin his rounds. The doctor
had listened to his explanation and promised to come as soon he had completed a couple of essential calls.


Dettie

Hij rustte een paar minuten uit. / He sat, lost in thought.

In het Nederlands is hij egoïstisch. In het Engels maakt hij zich bezorgd.

Koroku zei / Koroku confessed

Nederlands: afstandelijk, "ik heb er niks mee te maken". Engels: schuldbewust.

Een wereld van verschil! Het is ook daarom dat ik het psychologisch "niet sterk" noemde, dat realiseer ik me nu. Als voorbeeld voor mijn twijfel over die grote liefde van Oyone en Sosuke, kon ik niet goed ergens de vinger op leggen. Het zat hem dus in de kleine woordjes.

Welke vertaling heb je overigens, Dettie?

Arme schrijver, aan de goden overgeleverd als je boek wordt vertaald.....

Ja ik vind het zwaar balen eigenlijk. In het Engels komt ook beter naar voren dat Oyene ziek
werd doordat Koroku in huis kwam.

De Engelse vertaling is van Francis Mathy en de toelichting is van Damian Flannagan

Niet helemaal akkoord Dettie. Ze voelde zich toch zieker voor Koroku kwam?
Ze zag er toch beter uit door de nieuwe verantwoordelijkheid? (zie blz 80)

Om Inge's vraag te beantwoorden (het staat schuin gedrukt):


hoofdstuk 11 blz 80 begint met dat Oyene zich soms niet goed voelde.

Oyone was met haar gezondheid gaan sukkelen tegen het eind van de herfst
toen de esdoornbladeren donkerrood waren geworden en gingen verdorren.
Na hun verblijf in Kyōto, was Oyone zowel in Hiroshima als in Fukuoka
niet erg gezond geweest en ook terug in Tōkyō had ze zich niet echt goed
gevoeld. Ze was zelfs een tijd lang bezorgd geweest dat ze niet tegen de lucht
van haar geboortestad kon.
De laatste tijd was ze zich prettiger gaan voelen en was ook Sōsuke minder
vaak ongerust geweest. Overdag op zijn werk had hij zich geen zorgen
hoeven maken hoe het met haar ging als ze alleen thuis was. Maar aan het
eind van de herfst van dat jaar, toen er lichte rijp viel en de wind bijtend
koud werd, ging Oyone zich weer wat minder goed voelen. Ze maakte zich
er niet zo druk over en aanvankelijk had ze tegen Sōsuke zelfs niets gezegd.
Sōsuke merkte het toch en raadde haar aan naar de dokter te gaan, maar
daar kwam ze niet toe.

Op dat moment trok Koroku bij hen in. Sōsuke die de lichamelijke en
geestelijke conditie van zijn vrouw beter kende dan wie ook, had eigenlijk
niet meer mensen en meer drukte in huis willen hebben.[...]
Maar gek genoeg, zag Oyone er veel beter uit nadat Koroku
bij hen was komen wonen. Deze nieuwe verantwoordelijkheid scheen haar
kracht te geven. Nog meer toegewijd dan anders zorgde ze voor haar man
en Koroku. Koroku ontging dit helemaal, maar Sōsuke zag hoe ze haar best
deed. Hij was haar dankbaar voor haar loyaliteit, maar tegelijkertijd was hij
bang dat als ze zich teveel inspande, de drukte schadelijk kon zijn voor haar
gezondheid.
In de laatste dagen van december zag het er helaas naar uit dat zijn angst
ineens bewaarheid zou worden. Wat Sōsuke gevreesd had scheen te gaan
gebeuren.

Oyone die de nacht ervoor weer niet had kunnen slapen, begon met een zwaar hoofd
moeizaam aan haar werkzaamheden. Bij iedere beweging voelde ze pijn in
haar hoofd, maar de dagelijkse routine leidde haar af en dat was toch beter
dan met hoofdpijn in bed te blijven liggen. Ze liet haar man uit en dacht dat
de pijn na een poosje zoals altijd weg zou trekken. Maar toen Sōsuke weg
was en ze kon ontspannen na haar eerste ronde, begon Oyone last te krijgen
van het sombere weer.

In het Engels staat er:
It was in late autumn, when the fiery red marple leaves had begun to withet en turn brown, that Oyone's health
took a turn for the worse. Apart from the days in Kyoto, she had never enjoyed very good health, either in
Hiroshima or in Fukuoka, and even after returning to Tokyo she could not be said to be really well.[...] Still she had
seemed slightly better lately and had given Sōsuke only occasional cause for alarm about her condition, so that he
was able to do his work at the office without worrying about how she was faring in his absence.[...]
Oyone felt somewhat indisposed, but not to the extent of saying anything about it to Sōsuke . She was affraid
that he would want her to see a doctor, which would place an additional burden on theralready strained
finances.(staat helemaal niet in de Nederlandse vertaling)

It was then that Koroku moved in with them. Sōsuke , knowing the delicate balance of Oyone's helath - both
physical and mental - as only a husband could know it, had not wanted to further complicate matters by
introducing another member to the household.[...]
Strangely enough, however, she began to feel much better after Koroku mooved in. [...] but Sōsuke realized only
too well how much more effort she was expending now than before. At the same time as he felt new gratitude for
her devotion, he feared that, as a result of this additional strain, her health, which had never been good, might
collapse altogether.
His fears, unfortunenately, were suddenly realized towards the end of December. He was thrown into confusion
as if the power of his premonitions had fanilay been ignited.

Oyone who had been unable to sleep the night before, felt the results of the lack of rest, but she sommoned up
strenght to begin the daily round. As she went about her work, she felt a certain amount of pain in het chest, but
rather than go back to bed, where only the mind would be active, she prefered the stimulus of external activity...
[...] But once Sosuke had left the house and the first round of the day's tasks had been accomplished, her taut
nerves relaxed and the gloomy weather began to depress her.

(ze had in het Engelse boek dus pijn in haar borstkas, in plaats van haar hoofd)

In feite staat er veelal hetzelfde alleen de toon is heel anders. In het Nederlands zijn net die dingen weggelaten die
juist het verschil maken.

Dettie

Op zoek naar een recensie in een andere taal om die curieuze hoofd- dan wel borstpijn te ontmaskeren, vond ik in een Spaanse recensie: "de mogelijke terugkeer van haar eerste echtgenoot" !

Ik hoop dat die Engelse vertaling de betere van de twee is, maar het origineel is nog steeds Japans, en we hebben dus geen idee of het daar geschreven als in de Engelse dan wel Nederlandse vertaling!
Met andere woorden: het kan ook zijn dat die Francis Mathy het fraaier maakt.

Neemt niet weg dat het eigenlijk zeer eigenaardig is dat hetzelfde boek in twee verschillende talen zo heel anders leest.
(ik hoop dat je kun scannen, Dettie, en niet alles over hoeft te tikken!!)

Nou ja! Het wordt er steeds onduidelijker op. Want hoe weten we nu of Yasui dan inderdaad een eerste echtgenoot was, of dat die Spaanse commentator het op dezelfde manier interpreteert als Dettie. Zodat dit voor 'waar' wordt aangenomen..

Om het nog ingewikkelder te maken: Bol heeft twee versies van het Engelse boek. Dettie heeft de eerste versie. Bij de tweede versie (2013, andere vertalers) staat dit: This new translation captures the oblique grace of the original while correcting numerous errors and omissions that marred the first English version.

....zullen we er maar mee ophouden?

berdine schreef:Om het nog ingewikkelder te maken: Bol heeft twee versies van het Engelse boek. Dettie heeft de eerste versie. Bij de tweede versie (2013, andere vertalers) staat dit: This new translation captures the oblique grace of the original while correcting numerous errors and omissions that marred the first English version.

....zullen we er maar mee ophouden?

Neeeee! Niet ophouden!
Ik hoop niet dat jullie er nu de brui aan geven.
Bovendien komen Willeke en Joanazinha ook nog met hun visies.

Het is vervelend dat de toon in het Engels nogal anders is, ik baal daar ook van, maar de strekking van het verhaal
blijft wel hetzelfde.
De vertaling en het voorwoord van mijn Engelse exemplaar worden her en der geprezen. Maar volgens Berdine's
bericht is nu dus de nieuwe vertaling beter. Wie zal het zeggen. Wie zegt dat de Nederlandse vertaling slecht is?
De Engelse vertaling van het boek dat ik heb klinkt aannemelijker, aantrekkelijker maar wie zegt dat die goed is?
Wie weet zit de Nederlandse vertaling dichter bij de werkelijkheid. Ik kocht deze Engelse uitvoering vanwege de
toelichting, daar was ik benieuwd naar en die is ook erg verrassend. Ik zou daar nog graag met jullie van
gedachten over willen wisselen.
Tenzij jullie er zelf geen zin meer in hebben natuurlijk, dan houdt alles op en ga ik met de rest verder.
Maar om het allemaal nu eens echt zeker te weten heb ik de andere vertaling ook besteld. Ben benieuwd, over 3-4
dagen heb ik het.

Ik heb overigens in alle recensies gelezen (en ik heb ter voorbereiding van de bespreking heel veel recensies
gelezen) dat er gesproken wordt over overspel en over haar eerste man/echtgenoot. Jullie vinden het
aannemelijker dat het broer en zus waren en wie ben ik om dat tegen te spreken. Het staat ook nergens (ook in
het Engels niet) expliciet weergegeven dat ze Yasui en Oyene man en vrouw waren. Maar overal wordt dus
gesproken over ex-echtgenoot en overspel. Ook door de mensen die het boek helemaal geanalyseerd hebben.

Maar het is net wat Annemarie zegt, het gaat daar niet zozeer om, wel om wat de gevolgen van hun daden zijn.

En nee Marjo, ik moet het Engels helaas overtypen uit het boek, geen scannen dus.
Het Nederlands kan ik wel overnemen.

Dettie

Nee joh, gekkie, ik maak maar een grapje! Zal ik nog eens gaan spitten in Duitse vertalingen en Marjo misschien in de Franse? Kun je die ook nog bestellen.... (nog een grapje!)
Tjonge. jonge, we jagen je wel op kosten!

Ik denk dat die borstpijn een foutje is. Oyone heeft door het boek heen vaker last van hoofdpijn. Dus dat lijkt logischer.
Misschien zit de Nederlandse vertaling wel dichter op de Japanse. Misschien wordt een verhaal in het Japans wel emotielozer, afstandelijker verteld. En heeft de Engelse vertaler er een warmer verhaal van willen maken, omdat wij Europeanen niet gewend zijn aan de Japanse manier van informatie opnemen. Wie zal het zeggen? Een vertaler misschien?

En wat Annemarie zei, het is inderdaad niet echt van belang dat we weten of ze familie waren of getrouwd of een verhouding hadden. De gevolgen zijn belangrijk voor het verhaal. Daar ben ik het mee eens.

Wat we nu dus nodig hebben is een Nederlands sprekend iemand die voor ons de originele Japanse versie leest

Inderdaad. Dat zou ideaal zijn. Dettie, gooi het op facebook..... (Eh, je moet dan wel aan een origineel zien te komen. Ik zou niet weten waar....)