Leestafel forum

Dat kleine meisje is bij velen van ons al bekend..leuk..

Bij mij nog niet...een aanrader begrijp ik ?

Groetjes,
Wil

Allee, maar nu is het gedaan met de verwennerij hè. Genoeg gefeest.. Nu zijn wij aan de beurt..
Al genieten we natuurlijk lekker mee nu..tenminste ik wel!

oke oke ik heb braaf m'n 'huiswerk' gemaakt en jullie kunnen nu stemmen op het samenleesboek.

maar het kleine meisje is zeker een aanrader Wil. Ik vond het echt mooi, wel heel anders dan Grijze zielen.

bernadet

Hoogste tijd om eens wat van Claudel te lezen. Is er bij mij ook nog steeds niet van gekomen.

groetjes, irene

Het kleine meisje van meneer Linh is een schitterend geschreven roman, die geen lezer onberoerd zal laten.

Dit staat in de beschrijving van het boek: volledig mee eens!

Tiba.

Ik raak benieuwd naar het meisje, heb erg genoten van Grijze zielen.

Het kleine meisje van meneer Linh
Philippe Claudel

Meneer Linh ontvlucht zijn door oorlog geteisterde land, op zoek naar een betere toekomst voor zijn kleindochter. De toewijding waarmee hij zich over het kleine meisje ontfermt maakt hem tot mikpunt van de spot van zijn kamergenoten in het asielzoekerscentrum. Meneer Linh voelt zich niet thuis in het vreemde land, tot hij op een dag meneer Bark ontmoet.
Meneer Bark praat vooral over zijn vrouw die kort daarvoor is overleden. Meneer Linh verstaat hem niet maar hij luistert, met zijn kleine meisje op schoot. Ze blijven elkaar dagelijks op hetzelfde bankje in het park treffen.
Tot op een dag meneer Linh en zijn kleindochter plotseling worden overgeplaatst naar een gesloten inrichting, elders in de stad. Hoe moet hij nu zijn vriend terugvinden? Met gevaar voor eigen leven onderneemt hij een ontsnappingspoging, die uitmondt in een dramatische ontknoping.

Het kleine meisje van meneer Linh is een schitterend geschreven roman, die geen lezer onberoerd zal laten. Met zijn meesterlijke sfeerbeschrijvingen, prachtige beelden en treffende taalgebruik raakt hij de kern van het menselijk bestaan: de fundamentele behoefte aan het contact met andere mensen

Uitvoering: Gebonden, 144 bladzijden ISBN: 90 234 1855 7 Uitgeverij: De Bezige Bij

Citaat van de dag 7 augustus

De mens denkt slechts in beelden. Als je wijsgeer wilt zijn, schrijf dan romans

Albert Camus

Misdaad in Marseille
Jean-Claude Izzo

Ooit leidde Fabio Montale een speciale politie-eenheid ter bestrijding van de criminaliteit in de probleemwijken van Marseille. Maar onbegrip van zijn oversten en tegenkanting van zijn verrechtste collega's deden hem ontslag nemen uit het politiekorps.
Toch blijft de misdaad hem achtervolgen, vooral vanuit het maffiamilieu, waardoor hij mensen verliest die hem uitermate dierbaar waren. En Montale zal zich wreken, al betekent het zijn eigen ondergang.

Drie romans: 'Chaos', 'Chourmo' en 'Solea' werden samengebracht onder een te banale titel. Ze voeren een zeer bijzonder personage op in de persoon van de verteller, Montale. Hij is verliefd op zijn stad en op de zee, hij houdt van lekker eten en drinkt te veel. Hij heeft hopeloze verhoudingen met vrouwen, wier liefde hij niet durft te beantwoorden. Hij heeft een eigenzinnige voorkeur voor aparte muziek en literatuur. En hij bestrijdt het onrecht, waarbij hij het opneemt voor de underdogs uit de arme wijken, waaruit hij zelf afkomstig is. En tussendoor denkt Montale na over het leven, dat meer slaat dan zalft.
Deze trilogie is een monument dat ver uitstijgt boven het bestsellergedoe van de laatste jaren. Ze bewijst dat misdaadliteratuur inderdaad Literatuur kan zijn, met een hoofdletter!
Bron: Biblion

Paperback | 702 Pagina's | De Geus Spanning | 2005 ISBN: 9044507397

Voor meer informatie over Jean-Claude Izzo, klik http://www.inejacet.nl/JeanClaudeIzzo/auteurizzo.htm

Citaat van de dag 8 augustus 2006

Je kunt Marseille niet begrijpen als je het licht van deze stad niet kent. Alleen in dat licht is de stad te begrijpen. Zelfs in die uren dat de lucht brandt. Zelfs als ze je dwingt de ogen neer te slaan.

Jean-Claude Izzo

De zondag des levens
Raymond Queneau

De zondag des levens "Met zijn niet bewust grijsblauwe ogen en zijn niet bewust elegant omwikkelde beenkappen droeg soldaat Bru heel naïef al het nodige met zich mee om in de smaak te vallen bij een jonge juffrouw die niet helemaal jong meer was en ook niet helemaal juffrouw. Het ontging hem.
Julia kneep haar zus Chantal in de arm en zei:
'Dristie.'
Weggedoken achter een brutale berg knopen en klosjes, zwijgend, zagen ze hem voorbijkomen.

Valentin Bru wordt korte tijd later inderdaad aan de haak geslagen door de juffer van rijpere leeftijd die zit te gluren achter de klosjes garen. Na de bruiloft constateert het echtpaar dat er vanwege de winkel geen huwelijksreis mogelijk is. Dan moet Valentin maar alleen...

Ziedaar het begin van deze geschiedenis met onbestemde hoofdpersonen die onbestemde gebeurtenissen beleven in een onbestemde wereld. De vaste ingrediënten van Queneaus romans.

Het verhaal is onmogelijk samen te vatten, hoewel het een onverbiddelijke logica heeft. De lichte toon en de liefdevolle beschrijvingen laten zich nog het best vergelijken met de naïeve, spontane vrolijkheid die te zien is op oud-Hollandse schilderijen. Sommigen fluisteren dat er allerlei diepzinnigheid in Queneaus boeken te vinden is, maar in eerste instantie ontmoet de lezer sympathieke personages, humor en virtuoos taalspel.

Raymond Queneau (1903-1976) was een echte homo universalis: hij verdiepte zich in talloze kunsten en wetenschappen en werd op allerlei terreinen als deskundig beschouwd. Hij is een van de kleurrijkste figuren uit de Franse literatuurgeschiedenis en was behalve vertaler auteur van romans, gedichten, essays en scenario's.

paperback 219 pagina's isbn 9074328369 uitgeverij ijzer

Citaat van de dag 9 augustus 2006

Het gebeurt vaak dat ik aan niets denk.
Dat is al beter dan helemaal niet denken

Raymond Queneau

Las iemand al iets van Queneau?

Tiba.

irene misschien? De schrijver was een tip van haar.

Ik las Zazi dans le metro zo 'n vijfendertig jaar geleden in Parijs, lag toen ergens in een hotelletje. In dit boek weet de schrijver de stad Parijs op een zeer treffende wijze neer te zetten.
Het was een verrassing onlangs te lezen dat dit boek ooit in vertaling is verschenen, weliswaar lang geleden, maar misschien is het ergens nog wel te krijgen.
Verder werk van deze auteur ken ik niet.

groetjes, irene

Zazi dans le metro, ja, die titel had ik gezocht in het nederlands, maar ik kon geen beschrijving vinden dus vandaar een ander boek van hem wat me ook erg goed lijkt overigens.

Bernadet

Neef Pons
Honoré de Balzac

Sylvian Pons is een naïeve, bejaarde musicus, die als dirigent bij een schouwburgorkest werkt. Hij heeft twee zwakheden: hij houdt van lekker eten en is een hartstochtelijk verzamelaar van kunst. Ondanks zijn bescheiden inkomen is hij erin geslaagd een kunst- en antiekcollectie aan te leggen die een fortuin waard is. Noch zijn onsympathieke, ambitieuze familie, noch zijn hebzuchtige, bazige huishoudster mevrouw Cibot heeft er een idee van wat een schatten hij heeft vergaard. Als Pons ziek wordt en men erachter komt hoe rijk hij eigenlijk is, wordt iedereen uit Pons' omgeving bevangen door een goudkoorts, op zijn wereldvreemde vriend en huisgenoot Schmucke na, aan wie hij zijn bezittingen wil nalaten. Het kwaad overwint.
Het gemengde gezelschap rondom Pons' doodsbed (de doortrapte advocaat Fraisier, de opportunistische huisarts Poulain, de meedogenloze mevrouw Cibot, een maniakale joodse schilderijenverzamelaar en een volslagen amorele uitdrager, die tussen de bedrijven door mevrouw Cibots echtgenoot vergiftigt) slaagt erin Schmucke de erfenis te ontfutselen.

Balzacs niet geringe verdienste is dat hij er steeds in slaagt naast deernis hilariteit op te roepen. 'Neef Pons' is weliswaar het tweede deel van 'Arme familieleden', een tweeluik waarvan 'Nicht Bette' het eerste deel vormt, maar is niet een vervolg erop: het staat als een verhaal op zichzelf.

Guus Luijters in Het Parool over 'Nicht Bette': "De hoofdrollen zijn weggelegd voor Hulot, Valérie Marneffe en het verhaal dat alle kanten opvliegt en voortdurend verrast. Onmogelijk je bij deze geschiedenis te vervelen."

Uitvoering: Gebonden, 392 bladzijden Grote Bellettrie 0 ISBN: 90 253 0302 1 Uitgeverij: Athenaeum-Polak & Van Gennep

Voor meer informatie over Honoré de Balzac, klik http://nl.wikipedia.org/wiki/Honor%C3%A9_de_Balzac

Citaat van de dag 10 augustus 2006

Hoe mooier het boek, des te minder kans een uitgever te vinden.
Ieder groot man verheft zich boven de massa.
Zijn blijvend succes is dus evenredig met de tijd, nodig om het werk
naar waarde te schatten.
Geen uitgever kan wachten

Honoré de Balzac

Balzac heb ik nooit gelezen. Zou zijn werk nu nog te smaken zijn?

Groetjes. Tiba.

P.S. Goed dat je de link hier ook plaatst, Bernadet .

Geen idee Tiba, ik ga het eens proberen denk ik.

Bernadet

De leerschool der liefde
Gustave Flaubert

De in de pers terecht geprezen vertaling van 'Education sentimentale' van Flaubert (1991). Zoals gebruikelijk heeft de schrijver er lang, ongeveer 5 jaar, aan gewerkt. De stijl, het ritme van de zinnen, de structuur van het werk vormden obsessies voor Flaubert. De vertaling is erin geslaagd de stijl te evenaren.

De hoofdpersoon is Frederic Moreau die verliefd wordt op mevrouw Arnoux die voor hem een soort madonna, een muze wordt. Hij is een romanticus die in Parijs carriere wil maken maar die op allerlei terreinen mislukt. Zijn verliefdheid en zijn leven worden door dromen bepaald. Zijn falen op het gebied van de liefde wordt symbool voor het geestelijk bankroet van zijn generatie, want de roman is ook een kroniek van de revolutie van 1848. Frederic ontmoet allerlei revolutionaire helden die of eigenbelang nastreven, of op wraak uit zijn, of als idealist mislukken. De revolutie mislukt en de wegen van proletariaat en bourgeoisie lopen voorgoed uiteen.
De roman is voorzien van talrijke noten en een zeer verduidelijkend naschrift van de vertaler
Bron: Biblion

Paperback | 478 Pagina's | Pandora / Olympus | 2001 ISBN: 9025419712 Vertaling Hans van Pinxteren

Voor meer informatie over Flaubert, klik http://nl.wikipedia.org/wiki/Gustave_Flaubert

Citaat van de dag 11 augustus 2006

De kunstenaar moet in zijn werk zijn als God in de schepping: onzichtbaar en almachtig; men moet hem overal voelen en nergens zien

Gustave Flaubert

Heeft iemand het boek "Roemloze levens" (zaterdag 11 augustus) en zo ja, zou ik het dan een keer mogen lenen?

neen helaas. Ik zat ook al te denken, dát wil ik wel eens lezen.

bernadet

Al een tijdje op zoek naar dit boek... zodra ik het heb kunnen bemachtigen zal ik jullie het wel melden.