Leestafel forum

Nou evengoed is het geen sterke zet. Dan zou jij Galeislaven, nog afgezien van het feit dat het korte verhalen zijn, niet kunnen waarderen. Het leest gewoon niet fijn als je bij tijd en wijle moet denken: Maar dat hèb ik toch al ergens gelezen? Er staat natuurlijk nog genoeg nieuws in Galeislaven, voor het geval iemand gaat denken dat het helemaal een herhaling is!
Ik vind haar sterker in haar korte verhalen. Ik vind haar te lang doordraven, te veel uitweiden en herhalen in de boeken, die ik van haar las.

Intussen heb ik ook maar eens een recensie gelezen en denk dat ik dan toch nog maar even doorlees. De schrijfster daarvan vond de herhalingen van korte spitsvondigheden sterk, terwijl ik dat juist niet zo vind. Als je een goed zinnetje hebt en je herhaalt het is het net alsof je tegen de lezer wil zeggen: "heb je dit wel gelezen? Goed hè"..
Mij irriteert dat dus.
Dat heeft niets met het lange uitweiden te maken, dat vind ik vaak helemaal niet erg. Als ik doorlees komt er nog wel een verslag trouwens.

Na een nieuwe poging toch weggelegd. De opvolger 'Odessa Star' van Herman Koch gaat dezelfde bak in de bibliotheek in, ook die lees ik niet verder.

Nou het zit je niet mee hè.

Dettie

Deze keer een boek van John Boyne. In afwachting van het hier aangeprezen boek over de scheepsjongen had ik een ander boek gevonden "dief van de tijd". Ik heb er honderdvijftig pagina's in gelezen en toen had ik er genoeg van. Het kabbelt maar door. Het gaat over een man die al ruim 250 jaar leeft, hij vertelt over zijn liefdes (veel dus) en over wat er op de wereld gebeurde. Maar dat blijft allemaal erg oppervlakkig, hij raakt er alleen maar aan. Achteraf zonde van mijn tijd dat ik nog zoveel gelezen heb..

Meegenomen voor mijn dochter die momenteel een half jaar in Italië woont:
Eten, bidden en beminnen van Elisabeth Gilbert. Ik dacht dit boek in het vliegtuig, trein e.d. te lezen, maar ben niet verder gekomen dan bladzijde 52. Alleen maar gebrabbel over haar scheiding, haar werk en haar zoeken naar aandacht... Ik ben benieuwd wat mijn dochter ervan gaat vinden. Misschien dat het boek als ze terug is én enthousiast is, mij meer kan bevredigen.

groetjes, irene

Na een honderd bladzijden gelezen te hebben van Claudel's Rivier van Vergetelheid begon me de stijl toch tegen te staan. Het ging meer om de mooie zinnen dan een mooi verhaal, naar mijn mening.

Bij Claudel had ik er niet zo'n last van, maar Mortier, tja, die blijft maar liggen.
Ik heb ook 'Harlekino' van Tessa de Loo aan de kant gelegd. Kon me helemaal niet boeien.

Dat had ik ook bij Harlekino, Marjo.

Na 50 bladzijden heb ik het boek weggelegd... Er zijn nog zo veel boeken die ik graag wil lezen...

Jeannette

Ik heb het boek Solo van Jill Mansell (in de Engelstalige versie) al na 35 bladzijden aan de kant gelegd. Veel geneuzel en onsympathieke karakters; ik had geen zin de resterende ruim 600 pagina's .

Ik ben nu in zo'n debuutboek bezig Joanazinha. Ook veel geneuzel.
Een soort chicklit, héél veel merken en winkels worden genoemd die mij totaal niets zeggen, weet ook niet of die merken voor schoenen of kleding staat enz. Maar ja recensieboek he, dus stug verder lezen.

Dettie

Dettie schreef:Ik ben nu in zo'n debuutboek bezig Joanazinha. Ook veel geneuzel.
Een soort chicklit, héél veel merken en winkels worden genoemd die mij totaal niets zeggen, weet ook niet of die merken voor schoenen of kleding staat enz. Maar ja recensieboek he, dus stug verder lezen.

Dettie

Ja, dat vind ik het enige moeilijke aan recensieboeken: als je het niet leuk vindt moet je toch doorlezen. Maar eerlijk is eerlijk: dat komt niet zo heel veel voor; gelukkig 'kies' ik blijkbaar van te voren redelijk goed uit.

E.R Frank: America: een boek uit de serie Uit de USA. Wéér zo'n tiener die zichzelf wat aan wil doen omdat hij een slechte jeugd heeft gehad. Klinkt cynisch, maar ik hoef het even niet nog een keer te lezen.
En 'in het huis van de dichter' van Jan Brokken. Over een Russische pianist die ooit naar Nederland vluchtte. Fictieve non-fictie zeg maar. Niet mijn boek.
Dat ruimt lekker op..

Atte Jongsta: Het Huis M.

Ik ben toch tot 200 pagina's gekomen, (van de 350) want het begin is behoorlijk origineel en geestig: daarna wordt het toch te veel van steeds absurder wordende gebeurtenissen die niet meer verrrassen. Jammer dat Jongstra niet wat eerder stopte.
Pieter

Vanmiddag heb ik me beziggehouden met het beroemde/beruchte boek van de nieuwkomer Jonathan Littell: De welwillenden
Ik lees niet verder, en dat is niet vanwege zijn stijl, want die vind ik prima. Het lees vlot, en hij vertelt duidelijk. Maar dat is het dus: hij vertelt echt alles, over 'zijn' leven als SS-officier. En gatver, dat wil ik dus niet lezen. Hoe mooi het boek misschien ook is.

Gisteren begonnen in "Reis naar huis" van Ary Jassies, een verslag van een reis naar de Ierse westkust. Wat een moeizaam lezend boek! Tamelijk cryptisch, rare beeldspraak: "Mijn pad draafde lusteloos en zag geen grazige weiden om zich heen." Bedoelt ie hier nou echt een pad (kikker) of had het toch paard moeten zijn, of dat andere pad: de weg?
Misschien word ik ook beïnvloed door de vreselijk negatieve stemming van de schrijver. Daar kan ik slecht tegen.
Ik ben maar tot pagina 22 gekomen.

Maar ik ben ook een mooie anecdote tegengekomen, dat moet ik de schrijver nageven, over de Ierse dichter Oliver St. John Gogarty. Die was eens passagier van een lokale bus die in een stortvloed van regen naar Connemara in het westen van Ierland ging. Hij wendde zich naar een boer die naast hem zat en zei: "Het is buitengewoon weer voor deze tijd van het jaar."
De oude man in zijn marineblauwe wollen pak antwoordde: "Ah, it's not this time of the year at all."

Ha prachtig die droge humor.
Doet me denken aan een film van James Bond, met die films zelf heb ik niet zoveel maar toen Roger Moore, Bond speelde vond ik die humor zo leuk. Bond ontsnapte in een of andere bush bush aan allerlei gevaarlijke achtervolgingen en duikt tenslotte een snelstromende rivier in. Uiteindelijk ziet hij een bootje en hijst zich aan boord.
En wat zegt Bond: "Also travelling with Economy Tours?

Dettie

Mes amis mes amours van Marc Levy.
Enorme hoge stapels lagen de afgelopen jaren in de Franse boekhandels.
Leuk, dacht ik, vlot te lezen ook maar ik wacht wel tot ik de vertaling eens tegenkom. Nu ligt deze hier: Londen, mon amour (van de bibliotheek) en tot mijn teleurstelling erger ik groen en geel aan de vertaling, bbrr, vlug terug en een ander boek in mijn handen genomen.

groetjes, irene

Het goed lopende boek "De eenzaamheid van priemgetallen" begonnen. Valt me erg tegen, geen kostje voor mij. Wanneer komt er weer eens een boek uit zoals die drie van Pascal Mecier? Nachttrein naar Lissabon, de pianostemmer, Perlmann's zwijgen)
Pieter

Het goed lopende boek "De eenzaamheid van priemgetallen" begonnen. Valt me erg tegen, geen kostje voor mij

Grappig zoals jij dit omschrijft.
Ik lees graag boeken van Italiaanse en Franse auteurs, maar dit boek is zo in Nederland in de commercie gebracht dat ik ook mijn twijfels heb.

groetjes, irene

Ik heb eens een fantasy-boek geprobeerd.
James Barclay: Dauwdief.
Kan me niet boeien. Toch doorgelezen tot p70.
Pff, ik stop ermee.

Tiba.

Gauw wat anders pakken Tiba, zonde van je tijd!

Dit topic loopt wel lekker de laatste dagen!

Ja..mag je wel zeggen ..het is nu 23 augustus..zo lekker liep het dus ook niet.

Ik wilde 'Een heel klein scheepje ' van Chris Ieperman nog eens herlezen omdat ik me herinnerde het als 17 jarige een prachtig boek te hebben gevonden. Oei oei dat viel tegen..wat een romantisch pubergeschrijf eigenlijk. Na 5 blz. ben ik al gestopt..Hoe een mens toch kan veranderen hé...en zeggen dat ik destijds ook de boeken van Heinrich Böll las en ze prachtig vond( en dat vind ik nu nog).

Ik heb De scheepsjongen van John Boyne na ruim 80 pagina's weggelegd. Het zal ongetwijfeld een mooi boek zijn, maar nu niet voor mij. Ik kwam er niet doorheen; het boeide me gewoon niet.

oh jammer Joanazinha, ik vond het zo'n mooi boek. Het wordt een roman genoemd maar dat vond ik het toch niet echt. Zelf vond ik het eerder een boek voor jongeren vanaf ca 14-15 jaar.

Dettie