Leestafel forum

Hè, wat jammer.. van die katten bedoel ik..

Ach, ik kom ook wel eens ergens waar de kat wel bij me op schoot komt liggen. Als die kat z'n zin krijgt, zit ik daar misschien wel een uur. Dan voel ik me echt een katten-sitter (als alternatief voor baby-sitter). Eigenlijk is het de kat gezelschap houden in dat geval het belangrijkste.

Maar om terug te keren naar het onderwerp:
M.P.O. Books - De blikvanger heb ik uit. Het boek heeft wel een verrassende ontknoping.
Nu neem ik Elisabeth George - Afrekening in bloed mee naar bed. Ik heb het boek ooit gelezen en ben op een gegeven moment gestopt met het lezen van haar boeken, omdat ze erg dik werden en daardoor lastig in bed te lezen waren. Sinds ik de serie op TV zie, wil ik ook wel weer eens weten hoe de verhoudingen nu zijn en heb ik besloten om de boeken min of meer in de juiste volgorde te lezen.

Was dit de eerste? Ik weet het niet meer. Heb ze allemaal op een na wel gelezen..

Ik lees 'de geheime geschiedenis van costaguana'.

Het schiet niet op, maar ik leer veel. Het is weer zo'n boek waarbij ik steeds aan het googlen sla of dit of dat feit wel klopt. De rode draad is het Panamakanaal..

Ik ga vanavond beginnen in The old capital van Yasunari Kawabata. Even knippen/plakken om te laten zien waar het boek over gaat:
Kawabata captures perfectly the tension between tradition and new ways in postwar Japan in this lyrical novel, originally published in 1962.

Set in Kyoto, it's the story of Chieko Saga, the adopted daughter of a kimono manufacturer -- and her discovery of an identical twin sister.

Ik ben heel benieuwd.

Marjo schreef:Was dit de eerste? Ik weet het niet meer. Heb ze allemaal op een na wel gelezen..

Tja, dat weet ik ook niet. Het is in ieder geval wel een van de eerdere. Er is vaak zo weinig van haar thuis in de bibliotheek, dat het ook lastig is om de juiste volgorde te vinden.

De boeken van Patricia Cornwell lees ik momenteel ook in de juiste volgorde. Daar zijn er ook altijd meer van te vinden en voorin staat een lijstje met de juiste volgorde.

In het boek van Elisabeth George staat ook wel een lijstje, maar daarin ontbreekt het boek dat ik lees.

Hier heb je de juiste volgorde:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_George

Goed van jou Berdine! En jij leest ze niet eens geloof ik.

berdine schreef:Hier heb je de juiste volgorde:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_George

Hartelijk bedankt voor het lijstje. Nu weet ik in ieder geval welk boek ik de volgende keer moet zoeken.

Marjo schreef:Goed van jou Berdine! En jij leest ze niet eens geloof ik.

Nee, maar zoiets is heel gemakkelijk te vinden bij wikipedia (naam auteur intypen bij google). Wikipedia schijnt niet altijd betrouwbaar te zijn, maar ik neem aan dat dit soort lijstjes wel kloppen. Anders wordt dat door de auteur zelf of de uitgever vast wel veranderd.

Dat denk ik ook. Ergens is het natuurlijk ook dom van mij dat ik daar zelf niet aan gedacht heb. Zeker gezien het feit dat ik vrijwel constant tussen de computers zit en ik aardig wat tijd op internet doorbreng.

Ik lees nu: Strindbergs Ster van Jan Wallentin. Het is een voorpublicatie; het boek komt binnenkort uit.

Altijd een bijzonder idee vind ik dat je iets leest wat nog niet in de winkel te vinden is.

Dettie

Ik lees nu Koorddansers van Marylin Simons, een Surinaams schrijfster. Nooit geweten dat het Surinaams Nederlands zo verschrikkelijk afwijkt van ons Nederlands, qua zinsbouw en grammatica! Mooie verhalen overigens.

Op dit moment lees ik Patricia Cornwell - Brandhaard
Ik hoop daar nog 2 dagen mee te toen, want ik ga woensdag weer naar de bibliotheek.

Nou Berdine, heb je nog nooit een Surinamer horen praten?

Het is veel erger dan dat! Op deze manier heb ik er inderdaad nog nooit een horen praten. Er zijn zinnen bij, daar moet je diep over nadenken: b.v. "Me oma zegt is zo schreeuwde Sasa voor opa." en iets gemakkelijker "Negentien jaar was opa, maar Sasa had geen temaken met leeftijd."

Een echte Surinamer versta ik dan ook niet. Degene die ik ken past zijn taal wel aan.
Lijkt me lastig dat zo te moeten lezen!

Och het went en in de context is het wel te begrijpen. De verhalen an sich maken alles goed.

Ik lees momenteel:
Jonathan Tropper - Leven na Hailey
Dit naar aanleiding van de bespreking van Zeven dagen, zeven nachten

Leuke voorplaat, met een konijntje. Grappig vind ik wel dat er in het boek naar de maker van de foto van de auteur wordt verwezen, terwijl deze er helemaal niet op staat. Maar goed, ik moet niet op alle slakken zout leggen.

Ziet er leuk uit, dat boek!

Ik lees momenteel "Onpersoonlijkheid" van Russell Artus. Boeiend tot op heden.

Ik heb al zo lang iets willen lezen van die Artus. Maar het komt er maar niet van.

momenteel lees ik veel, en de boeken waar een recensie van moet komen (al wel gelezen) stapelen zich op. Ik vertoon uitstelgedrag merk ik... nou morgen er maar eens tegenaan hoop ik.

Dettie

Leven na Hailey heb ik inmiddels uit. Ik vond het een leuk boek, waarin humor en tragiek elkaar afwisselen. Eigenlijk heeft het boek een wat treurige ondertoon, die door de humor verzacht wordt. Op de achterflap wordt het werk onder andere vergeleken met Kluun, iets was ik geen reclame vind. Of het waar is, weet ik niet, want ik heb nog nooit iets van Kluun gelezen. Op de een of andere manier vind ik de man onsympathiek.

M'n vader heeft Leven na Hailey ook gelezen en hoewel ik vreesde dat hij de humor er misschien te dik op vond liggen, was dit niet het geval. Het boek maakte hem wel een beetje treurig.
Hij is ook weduwnaar, hoewel ik vaak het gevoel heb dat ik m'n moeder meer mis dan hij.

Ik zag het boek bij de chicklitsite staan. Vind jij het een chicklit Renate? Ik krijg namelijk de indruk dat het wel wat serieuzer is dan de doorsnee chicklit. In het Engels heet het boek How to talk to a Widower. Dat lijkt me een betere titel als ik jouw indruk van het boek zo lees.

Dettie