Leestafel forum

'In dit boek is er een soort lichtvoetigheid ondanks de best heftige dingen die gebeuren. Dat hebben Vlaamse schrijvers toch vaker valt mij op.'

Ik denk dat je gelijk hebt in de zin dat Vlamingen dit toontje vaker hebben dan onze eigen schrijvers... Het bevalt me ook wel.
Toch zou het me verbazen als dit op de longlist komt, en dat zeg ik niet omdat het niet goed geschreven is - want dat is het wel - maar vanwege die tweedeling. De vorm is in mijn ogen niet helemaal optimaal. Twee delen, dezelfde hoofdpersoon, en allebei met veel verhalen, maar het verschil qua thema is te groot. Misschien als hij het door elkaar gemixt had, dat ik het beter had gevonden.

Een lezer op een ander forum was opmerkzamer dan ik: het eerste deel is geschreven in de ik-vorm, door het meisje zelf dus. Maar: het tweede is geschreven vanuit een alwetende verteller. Ik denk nu dus dat ik onbewust - want ik heb het niet opgemerkt - daardoor mede beïnvloed ben en het zo sterk vind verschillen!

Had iemand het hier gemerkt?

hee, nee, dat had ik inderdaad niet gemerkt. Wel net als jij dat het verhaal een heel andere wending kreeg en bijna een nieuw verhaal werd. Maar alwetende en de ik-verteller, nee, niet opgemerkt.
Ha, weinig kritisch gelezen dus

Dettie

Ik volgens mij ook niet.

Ik heb het boek ook uit en vind het nu niet echt 2 totaal verschillende verhalen.
oke verschillende verhalen in de context van haar leven wel.
In het eerste deel woont ze in het rusthuis, alles is er "gekend", alles is er dagelijks hetzelfde.
Het tweede deel is in een veel grotere wereld. Een wereld die geen zekerheden biedt. En die wereld moet ze zich "bekend" maken zodat ze ook in die wereld leert te overleven.
Als je dus op die manier de 2 verhalen vergelijkt is het maar normaal dat ze anders zijn.

Ik heb genoten van het boek. Als je erover denkt is het inderdaad een "triestig" boek maar dat heb je niet echt door als je aan het lezen bent.
Is het in het "echte" leven ook niet zo? Je ondergaat de dingen, probeert zo weinig mogelijk stil te staan. Alleen, als je bij sommige mensen hun leven wel de tijd neemt om stil te staan, dan heb je iets van ocharme.

Dat is zo knap van dit boek, het meisje maakt eigenlijk heel bizarre dingen mee en vooral in het 'tweede deel' is het als je het goed bekijkt behoorlijk heftig allemaal maar toch blijft er een vorm van positiviteit aanwezig waardoor het allemaal niet loodzwaar overkomt.
Ik hoop wel dat het op de longlist komt, maar met nog maar drie titels te vergeven vrees ik het ergste.

Dettie

Dat zal niet gebeuren: die scheiding van twee verhalen is te groot. De jury is kritisch.

Maar als de rest nu niet zo goed is... zei ze hoopvol...

Dettie

Ik hoop meer op Peter Zantingh, Harry Vaandrager of Stefan van Dierendonk!!

Nou we zullen het binnenkort weten. Deze maand komt de definitieve longlist.

Dettie