Leestafel forum

Je gaat al echt een rasleestafelaar worden..

Hup librije, je kan het, je kan het!

Dettie

Ja lezen wel, nu nog leren kiezen en boeken na 50 blz. wegleggen die me niet liggen........... Pfffffffffffffff, dat wordt pas moeilijk!

librije schreef:Goed zo Kim, doe jij ook maar een duit in het zakje! Mijn lijstje blijft maar groeien.....

Sorry Librije
Maar "Grijze Zielen" is dan ook echt wel de moeite!

Groetjes, kim

Nou dan heb ik het nu ook echt gelezen. Ik had het meegenomen in de trein naar Amsterdam afgelopen zaterdag, waar ik de ledenvergadering van de Vestdijkkring en aansluitende lezing ging bijwonen. In de trein was ik al gekomen tot pagina 140. De dag erna 's morgens de rest uitgelezen.

Algauw, toen ik aan dit boek begon kreeg ik het idee met een verhaal van Guy de Mauppassant van doen te hebben: over het algemeen korte zinnen en beeldspraak die niet door metaforen wordt opgeroepen, maar door een bepaalde keuze en volgorde van woorden.
Het was een verhaal dat me meteen in de ban had en hield, maar dat ook meteen alles grijs kleurde, alsof de werkelijkheid vertroebeld was door een vage mist.

Het verhaal werd steeds tragischer, er zaten zelfs huiveringwekkende momenten in en daarbij was de vondst van het vermoorde kind niet het huiveringswekkendste. Claudel beschijft de moord op een heel subtiele wijze, zodanig dat je als lezer het idee krijgt alsof je naar een schilderij staart. Het is een verhaal wat de tijd enorm uitrekt, het leven van de mensen, de eerste WO, het lijkt nooit op te houden, het gaat maar door op zijn eigen trage manier. Net zoals de zoektocht van de politieman naar de waarheid. Hij kan het niet loslaten. Hij wil het weten. En als hij het eenmaal te weten komt, is het een grote schok.

Het heeft een detective plot, maar dat vormt alleen maar het vertrekpunt voor bespiegelingen over het leven, de mens en oorlog en wat dit met mensen doet.

Prachtig boek dus, dat herlezen verlangt.

Mooi indrukken...krijg gelijk zin om het boek nog eens te lezen!

Kim

Heel goed boek. Dit boek ga ik zeker herlezen, om de lagen nog eens goed te doorgronden. Het decor is ook zo mooi: kleiner drama met op de achtergrond het niet te bevatten drama van WOI.

En nu is het er dan toch eindelijk van gekomen. Na een valse start met het debuut van Claudels Rivier van vergetelheid nu dan wel enorm genoten van de Grijze zielen Jullie hadden allemaal gelijk! Als je nieuwsgierig bent naar mijn reactie kun je die vinden op mijn weblog.

jaaa prachtig, prachtig, prachtig boek.
Naast Het kleine van meneer Linh is dit echt zijn beste boek.

Enne, je mag best een link plaatsen naar je weblog hoor, je schrijft prachtige recensies waar ik altijd erg van geniet.
Ik zal het nu zelf wel even doen.

Tromgeroffel.... Leest allen de mooie recensie van... Librije!:-D

http://mijnboekenkast.blogspot.nl

Dettie

Een prachtige recensie inderdaad.

Ik krijg meteen weer zin in herlezen. Prachtig boek met preachtige zinnen.

Dank je wel Dettie. Maar je kunt er zelf ook wat van. Dus ik begrijp dat ik ook nog De kleine van meneer Linh zal moeten lezen?

Ja de titel is Het kleine meisje van meneer Linh (ik had het verkeerd opgeschreven)
Het is héél anders dan Grijze zielen maar wel een prachtig verhaal.

Dettie