Boeken die ik niet verder wil lezen dan zo'n 50 pagina's

[Dettie]

Jammer Marjo, het 'klinkt' erg aantrekkelijk met als die avontuurlijke vrouwen maar ja als het gortdroog geschreven is dan is zelf een dun boek heel dik.

Dettie

[Marjo]

Jij hebt het door! Dit kan ik jongeren die 'het dunste boekje dat u heeft' komen lenen, nooit aan hun verstand brengen..

[Marjo]

Ik was bezig in het boek van Hans Hogenkamp "dingen die op liefde lijken' Tot een pagina of zestig ben ik gekomen, maar er lijkt echt niets anders te komen dan 'gezeur' over dat meisje en hoe de relatie stuk liep. Willeke en Dettie zouden wel begrijpen waarom ik het dicht sla. Ik vind het echt niks..

[Dettie]

haha ik hoor je mopperen. Ja ik begrijp het.

Dettie

[Marjo]

En nu heb ik een boek van Arturo Perez-Reverte weggelegd. De club Dumas heet het, en behalve dat het verhaal mij niet boeit vind ik het ook niet prettig geschreven.

[Dettie]

Per hoofd van de bevolking kopen Nederlanders meer boeken van Carlos Ruiz Zafón dan welk ander volk ook. Des te vreemder is het daarom dat Nederland zo ongeveer het enige land is waar zijn voorbeeld Arturo Pérez-Reverte (Murcia, 1951) nauwelijks een voet aan de grond heeft gekregen. Aan de inspanningen van diens voormalige uitgever heeft dat niet gelegen: de Prom liet de afgelopen vijftien jaar maar liefst zeven boeken van Pérez-Reverte vertalen, waaronder Het paneel van Vlaanderen, De club Dumas en Het trommelvel. Overal verkochten deze romans als een tierelier, behalve in Nederland.

Je bent dus niet de enige Marjo

Dettie

[berdine]

Als ik alleen op de titels moest afgaan koos ik ook eerder "De schaduw van de wind" dan de titels die je noemt.
Het kan ook aan de vertaling liggen. Weet je of bij "overal" ook België is inbegrepen? Of het omslag. Veel mensen kiezen voor het uiterlijk.

[Dettie]

Hier is de link naar het hele artikel

http://kunst.volkskrant.nl/boeken/recen ... ez-reverte

de schrijver van het artikel is wel een liefhebber van Perez.

Dettie

[Marjo]

Eigenlijk heb ik het wel uitgelezen, zij het de tweede helft diagonaal, maar ik maak geen verslag, dus zet ik het maar even hier. Ik heb een boek in handen gekregen 'giftig' heet het, van Vera van Renterghem. Over 'Muchausen by proxy', en ik vind dat onderwerp eigenlijk al helemaal niks..de schrijfstijl heeft mij dus niet zo ver gekregen dat ik toch het hele boek las. Niet dat het slecht is, maar niet goed genoeg.

[berdine]

Begonnen in Maïsroest van Rashid Novaire en weer aan de kant gelegd.
De beschreven karakters komen niet tot leven, het verhaal speelt rond 1900 maar ik proef nergens de sfeer van die tijd en bovenal de vreemde beeldspraak stonden mij tegen. Nadat het landschap al eens als een "flets flensje" voorbij was gegleden, ben ik afgehaakt op het moment dat hij "als een zwangere kievit" naar buiten loopt (waarop vervolgens uitgelegd wordt dat hij iets zwaars lijkt te dragen - voor alle mensen die nog nooit een zwangere kievit hebben zien lopen, waarschijnlijk).

[Marjo]

Daar ben ik ooit in begonnen, nooit uitgelezen. Veel weet ik er niet meer van.

[Dettie]

Nadat het landschap al eens als een "flets flensje" voorbij was gegleden, ben ik afgehaakt op het moment dat hij "als een zwangere kievit" naar buiten loopt (waarop vervolgens uitgelegd wordt dat hij iets zwaars lijkt te dragen - voor alle mensen die nog nooit een zwangere kievit hebben zien lopen, waarschijnlijk).

Ik moet wel lachen om je 'gemopper' inderdaad wat een vergelijkingen! Soms vraag je je af waarom dit gedaan wordt en vooral waarom een redacteur daar niets van zegt. Of zou de vertaling zo slecht zijn?

Dettie

[Marjo]

Vertaling? Het is een Nederlander.

[berdine]

Dat klopt. Het is geen vertaling. We zijn niet de enigen die het boek niet kunnen waarderen, Marjo. Bij Bol kun je een stuk of 20 tweedehandse kopen en het gros "als nieuw"!

[Dettie]

Oei ik dacht dat Rashid Novaire in het Frans schreef. Hoe ik daar bij kom?

Dettie

[berdine]

Vanwege de achternaam misschien? Klinkt een beetje Frans.

[Marjo]

Ik had al heel lang 'zomerhuis met zwembad' in huis, en vandaag eens opengeslagen. Nou, het gaat weer dicht ook, die man irriteert mij vreselijk, en ik lees niet verder. Dat scheelt weer...
En nu kom ik tot de ontdekking dat niemand het er hier ooit over heeft gehad!!

[Dettie]

haha nee, het boek trekt me voor geen meter! Dus van mij hoef je ook geen reactie of recensie te verwachten.

Dettie

[Marjo]

Nu had ik mijn hoop op jou gevestigd..
ha ha, nee, het is zeker ook niets voor jou.

[Joanazinha]

Ik heb afgelopen weekend De gave van Dean Koontz aan de kant gegooid na 70 blz. Ik heb nu drie boeken van hem in handen waarvan ik twee geweldig vind, maar deze kon mij absoluut niet boeien. Nu heeft hij gelukkig heel veel geschreven, dus ik kan nog even met deze auteur vooruit.

[berdine]

Ben al een stukje in Winterzusters van Majgull Axelsson. Het lijkt wel een goed boek te worden. Veel nog versluierde geheimen... Het leest in elk geval gemakkelijk, al moet je af en toe wel heel even opletten over welke personen (van welke generatie) en in welke tijd ze het heeft, want ze vlecht alles mooi dooreen.

[Marjo]

Maar dus lees je verder???

[berdine]

Oh, oh, ben een beetje grieperig en dus niet helder in mijn hoofd! Mijn reactie hoort te staan bij "Momenteel lees ik". Sorry!

[Marjo]

Geen probleem hoor. En word maar snel beter voor het kerst wordt!!!

[Dettie]

Door stom toeval kreeg ik Veertigduizend engelen van Jan Boonstra
Veertigduizend engelen
Jan Boonstra

Dit is en deel van de flap.

In Veertigduizend engelen volgen we Jan Boonstra en zijn vrouw op hun rondreis door Ethiopie - een wonderlijk land en een land van wonderen. De schrijver maakt ons van dag tot dag deelgenoot van zijn onderdompeling in een vreemde cultuur. De lezer wordt veel gewaar over dit magische land en zijn bewoners. Jan Boonstra: "Voor de feitjes hebben we reisgidsen, maar een reisverhaal is per definitie een subjectieve belevenis." We maken niet alleen kennis met de Ethiopiers, we leren ook de schrijver kennen: zijn relativerende zelfspot en de soms indringende wijze waarop hij constateert dat het ongelijk verdeeld is in deze wereld. Hij neemt ons mee op reis door een andere wereld dan de onze, een wereld die hem verbaast, maar vooral ook een wereld die hem ontroert.

enz...

ISBN 9789077487969 Paperback 224 pagina's | Kleine Uil, Uitgeverij | november 2010

Nou... als ik eerlijk moet zijn... wat een vervelend boek. De man is kennelijk verwend, heeft op alles commentaar. De eieren zijn te vettig, de kamers niet goed, zijn vrouw maakt teveel lawaai op de dag dat hij niet lekker is enz. Hij ziet een stel mensen uit een kerk komen met daartussen een paar mannen met mijters en een dik boek wat hij maar raar vindt (verdiept zich totaal niet in wat hij ziet, vraagt niet even wat zij zijn etc.) Overal is oppervlakkig commentaar op wat niet altijd even vriendelijk is voor de bevolking of zijn gezelschap.
Kortom het leest niet lekker. Dus dicht met het boek. Het mag weg.

Daarna pakte ik een boek van Carolijn Visser, ook een reisbeschrijving, maar dat is echt goed, zij weet wat zij doet en ziet.

Dettie