Een verhaal voor wie geïnteresseerd is in geloofskwesties en geschiedenis: katharen, inquisitie, en München in de veertiende eeuw.
Lees meer: http://www.leestafel.info/titus-mueller
Marjo
Titus Müller: Het mysterie
-
- Berichten: 1445
- Lid geworden op: 27 Sep 2007, 16:07
- Locatie: Amersfoort
Dit boek heb ik ook gelezen, maar ben nog aan het broeden op een recensie. Ik vond het een knap ingewikkelde setting en een veelomvattend verhaal. En ik ben er nog niet achter of ik het nu een goed of een matig boek vond; matig omdat het zoveel informatie gaf die niet altijd duidelijk was en goed omdat het een heel mooi tijdsbeeld geeft over een interessante en turbulente periode. Ik broed nog even verder....
Trouwens: het wordt gebracht als een historische thriller, maar ik vond het meer een historische roman, dus terecht dat hij in dit onderdeel staat en niet bij de spannende boeken.
Joanazinha
Trouwens: het wordt gebracht als een historische thriller, maar ik vond het meer een historische roman, dus terecht dat hij in dit onderdeel staat en niet bij de spannende boeken.
Joanazinha
Of het een roman of een thriller is daar kan je over twisten. Er staat op de flap: thriller, dus ja.. maar dan moet je dat alleen zien in verband met het verhaal van de vader die in die gevangenis zit denk ik. Het verhaal van Nemo zelf. En je zou kunnen stellen dat zijn verhaal wat verdwijnt in de andere verhaallijnen.
Het is inderdaad ingewikkeld, dat geef ik ook aan, dat ik nogal eens terug moest bladeren. Met een spiekbriefje erbij, wie wie was, viel tenslotte alles op zijn plek. En dan leest het lekker verder vind ik. De tegenstelling tussen de geleerde en de Kathaar vind ik wel interessant, het is ook nog een ideëenboek.
Het was wat mij betreft dus niet zo erg dat ik het niet meer wilde lezen, maar ik kan me wel voorstellen dat als je die geschiedenis niet leuk vindt om te lezen, dat je dit boek niks vindt.
Ik ben bijvoorbeeld zelf nooit door 'in de naam van de roos' gekomen, en dit was gelukkig minder erg.
Het is inderdaad ingewikkeld, dat geef ik ook aan, dat ik nogal eens terug moest bladeren. Met een spiekbriefje erbij, wie wie was, viel tenslotte alles op zijn plek. En dan leest het lekker verder vind ik. De tegenstelling tussen de geleerde en de Kathaar vind ik wel interessant, het is ook nog een ideëenboek.
Het was wat mij betreft dus niet zo erg dat ik het niet meer wilde lezen, maar ik kan me wel voorstellen dat als je die geschiedenis niet leuk vindt om te lezen, dat je dit boek niks vindt.
Ik ben bijvoorbeeld zelf nooit door 'in de naam van de roos' gekomen, en dit was gelukkig minder erg.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten