Thema mei 2009 - Lezen
Gave van dyslexie
waarom zelfs heel slimme mensen niet kunnen lezen en hoe ze het kunnen leren
Ronals D. Davis
Albert Einstein, Winston Churchill, Whoopi Goldberg, Walt Disney, Henry Ford - veel van
's werelds succesvolste mensen danken hun succes aan dezelfde gave die hen verhindert op `normale' wijze een boek te kunnen lezen. Dat is de stelling van Ron Davis, zelf dyslectisch, die in zijn jeugd gezien werd als een dommerdje maar uiteindelijk een geslaagd ingenieur, zakenman en beeldhouwer werd.
Ron Davis ontdekte een manier om een boek in slechts een paar uur te kunnen lezen. Dat was de inspiratie voor zijn methode, die inmiddels vele tienduizenden mensen heeft geholpen om 'gewoon' te kunnen lezen, schrijven en studeren. Daarmee veroorzaakte hij een doorbraak in de behandeling van dyslectici
ISBN 9789038907451 Paperback 256 pagina's | Uitgeverij Elmar | juni 1998
Vertaald door Dick van Ouwerkerk.
waarom zelfs heel slimme mensen niet kunnen lezen en hoe ze het kunnen leren
Ronals D. Davis
Albert Einstein, Winston Churchill, Whoopi Goldberg, Walt Disney, Henry Ford - veel van
's werelds succesvolste mensen danken hun succes aan dezelfde gave die hen verhindert op `normale' wijze een boek te kunnen lezen. Dat is de stelling van Ron Davis, zelf dyslectisch, die in zijn jeugd gezien werd als een dommerdje maar uiteindelijk een geslaagd ingenieur, zakenman en beeldhouwer werd.
Ron Davis ontdekte een manier om een boek in slechts een paar uur te kunnen lezen. Dat was de inspiratie voor zijn methode, die inmiddels vele tienduizenden mensen heeft geholpen om 'gewoon' te kunnen lezen, schrijven en studeren. Daarmee veroorzaakte hij een doorbraak in de behandeling van dyslectici
ISBN 9789038907451 Paperback 256 pagina's | Uitgeverij Elmar | juni 1998
Vertaald door Dick van Ouwerkerk.
Lezen achter de letters
Hella S. Haasse
De belangrijkste beschouwingen die Hella S. Haasse over de Nederlandse literatuur van na 1945 heeft geschreven en waarvan er een aantal niet eerder in boekvorm is verschenen, zijn in Lezen achter de Ietters bijeengebracht.
Behalve schrijfster is Hella S. Haasse ook een verwoed lezer. Ze heeft daar getuigenis van afgelegd in essays, in lezingen en in literaire kritieken. Van kindsbeen af was het boek haar tweede huis. Vooral het lezen van romans bood haar toegang tot de rijke verbeeldingswereld die onontbeerlijk was voor haar leven.
Naast de buitenlandse literatuur heeft zij ook de Nederlandstalige roman op de voet gevolgd. Haar commentaren, analyses en leesobservaties leveren een kleine geschiedenis op van de Nederlandse roman van na de tweede Wereldoorlog.Ruime aandacht schonk ze aan grote romanciers als Vestdijk, Hermans, Boon en Wolkers. Haar visie op het werk van deze auteurs is nog altijd richtinggevend en actueel.
In haar kritieken heeft ze tegelijkertijd een smaakvolle canon vastgelegd van de belangrijkste romans uit de jaren zestig en zeventig. Ze doorzag al snel het belang van auteurs als Alberts, Raes en Koolhaas.
Bovendien brengt ze ons werk in herinnering waarvan de literaire waarde onomstreden is maar dat ten onrechte bijna aan de vergetelheid ten prooi is gevallen, bijvoorbeeld het werk van Hamelink, Ruting en Hillenius. Dat haar belangstelling ook voor de latere Nederlandse romankunst niet is verflauwd blijkt uit haar essays over Maarten 't Hart en Renate Dorrestein.
Aan deze essays gaan een paar opstellen vooraf die een meer algemeen thema behandelen, zoals de verhouding tussen de Nederlandse en de Vlaamse literatuur en de rol van de Tweede Wereldoorlog in de Nederlandse roman.
ISBN 9789021464886 Paperback 298 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | december 2000.
Hella S. Haasse
De belangrijkste beschouwingen die Hella S. Haasse over de Nederlandse literatuur van na 1945 heeft geschreven en waarvan er een aantal niet eerder in boekvorm is verschenen, zijn in Lezen achter de Ietters bijeengebracht.
Behalve schrijfster is Hella S. Haasse ook een verwoed lezer. Ze heeft daar getuigenis van afgelegd in essays, in lezingen en in literaire kritieken. Van kindsbeen af was het boek haar tweede huis. Vooral het lezen van romans bood haar toegang tot de rijke verbeeldingswereld die onontbeerlijk was voor haar leven.
Naast de buitenlandse literatuur heeft zij ook de Nederlandstalige roman op de voet gevolgd. Haar commentaren, analyses en leesobservaties leveren een kleine geschiedenis op van de Nederlandse roman van na de tweede Wereldoorlog.Ruime aandacht schonk ze aan grote romanciers als Vestdijk, Hermans, Boon en Wolkers. Haar visie op het werk van deze auteurs is nog altijd richtinggevend en actueel.
In haar kritieken heeft ze tegelijkertijd een smaakvolle canon vastgelegd van de belangrijkste romans uit de jaren zestig en zeventig. Ze doorzag al snel het belang van auteurs als Alberts, Raes en Koolhaas.
Bovendien brengt ze ons werk in herinnering waarvan de literaire waarde onomstreden is maar dat ten onrechte bijna aan de vergetelheid ten prooi is gevallen, bijvoorbeeld het werk van Hamelink, Ruting en Hillenius. Dat haar belangstelling ook voor de latere Nederlandse romankunst niet is verflauwd blijkt uit haar essays over Maarten 't Hart en Renate Dorrestein.
Aan deze essays gaan een paar opstellen vooraf die een meer algemeen thema behandelen, zoals de verhouding tussen de Nederlandse en de Vlaamse literatuur en de rol van de Tweede Wereldoorlog in de Nederlandse roman.
ISBN 9789021464886 Paperback 298 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | december 2000.
Sam en Roos
Marja Mulder
In dit prentenboek beleven Sam en Roos allerlei kleine avonturen die uw kind zeker zal herkennen. Maar dit prentenboek biedt meer dan leuke verhalen om voor te lezen. Bij elk verhaal vindt u achterin het boek een suggestie voor een spelletje of activiteit rond enkele woorden uit het verhaal. Die spelletjes zijn erop gericht de kinderen spelenderwijs alvast voor te bereiden op het leren lezen. Door middel van deze spelletjes doet uw kind vaardigheden op die onmisbaar zijn bij het leren lezen. Zo beleeft uw kind nu plezier aan het voorlezen en leert het straks gemakkelijker zelf lezen!
ISBN 9053001387 Gebonden: harde kaft Met illustraties Verschenen: maart 2007 uitg. Delubas.
Marja Mulder
In dit prentenboek beleven Sam en Roos allerlei kleine avonturen die uw kind zeker zal herkennen. Maar dit prentenboek biedt meer dan leuke verhalen om voor te lezen. Bij elk verhaal vindt u achterin het boek een suggestie voor een spelletje of activiteit rond enkele woorden uit het verhaal. Die spelletjes zijn erop gericht de kinderen spelenderwijs alvast voor te bereiden op het leren lezen. Door middel van deze spelletjes doet uw kind vaardigheden op die onmisbaar zijn bij het leren lezen. Zo beleeft uw kind nu plezier aan het voorlezen en leert het straks gemakkelijker zelf lezen!
ISBN 9053001387 Gebonden: harde kaft Met illustraties Verschenen: maart 2007 uitg. Delubas.
Oefenboek
Ik leer goed lezen en schrijven
Leuke oefeningen! Met leuke beloningsstickers voor elke oefening! Kinderen krijgen op school heel wat nieuwe leerstof te verwerken. Om die goed onder de knie te krijgen, moeten ze de leerstof vaak herhalen. Met deze reeks kan uw kind op een speelse en aangename manier thuis verder oefenen. Want leren moet plezierig blijven! Spelend leren! In dit boek leert uw kind op een speelse manier vlot lezen en schrijven, leert het woorden herkennen, goede zinnen vormen en nog veel meer! De opdrachten zijn eenvoudig en er staan pictogrammen bij. Hierdoor is in één oogopslag duidelijk wat uw kind in elke oefening precies moet doen. De betekenis van de pictogrammen vindt u binnenin. Met een heleboel informatie voor u als ouder!
ISBN: 9044722700 | Aantal pagina's: 48 | Uitvoering: Paperback | Verschijningsjaar: 2008 | uitgeverij Centrale Deltas 6-7 jaar
Ik leer goed lezen en schrijven
Leuke oefeningen! Met leuke beloningsstickers voor elke oefening! Kinderen krijgen op school heel wat nieuwe leerstof te verwerken. Om die goed onder de knie te krijgen, moeten ze de leerstof vaak herhalen. Met deze reeks kan uw kind op een speelse en aangename manier thuis verder oefenen. Want leren moet plezierig blijven! Spelend leren! In dit boek leert uw kind op een speelse manier vlot lezen en schrijven, leert het woorden herkennen, goede zinnen vormen en nog veel meer! De opdrachten zijn eenvoudig en er staan pictogrammen bij. Hierdoor is in één oogopslag duidelijk wat uw kind in elke oefening precies moet doen. De betekenis van de pictogrammen vindt u binnenin. Met een heleboel informatie voor u als ouder!
ISBN: 9044722700 | Aantal pagina's: 48 | Uitvoering: Paperback | Verschijningsjaar: 2008 | uitgeverij Centrale Deltas 6-7 jaar
Leren lezen met Carry Slee
Dokter Speur
Carry Slee
Leren lezen is heel veel oefenen. Voor enthousiaste jonge lezers, maar ook voor kinderen die de extra oefening goed kunnen gebruiken, is Leren lezen met Carry Slee ontwikkeld. De serie is gebaseerd op het bekende AVI-systeem. Dit boek verschijnt in de tweede serie boeken op AVI-niveau 2. In alle boeken spelen Pien, Tim en Noer de hoofdrol.
NBD|Biblion recensie:
Leesboekje op AVI-E3 niveau in de serie 'Leren lezen met Carry Slee'*, bedoeld om thuis verder te leren lezen. Pien, Tim en Noer, steeds de hoofdpersonen, beleven nu een avontuur met een hond. Een speels verhaal, zonder hoofdstukken, met een verrassend eind. Iedere pagina telt twaalf regels tekst: enkelvoudige zinnetjes van gemiddeld zes tot zeven begrijpelijke een- en tweelettergrepige woorden en een enkel verkleinwoordje. Veel dialoog. Elke zin begint op een nieuwe regel. De zinnen overschrijden de regellengte niet. Veel ruimte tussen de regels. Duidelijk, schreefloos lettertype. Kortom, prettig leesbaar. Gebruik van hoofdletters en interpunctie; genummerde pagina's. De nonchalante tekeningen, over de dubbele pagina, staan om de tekst heen en vullen die aan. Ze zijn herkenbaar, zonder overbodige details en uitgevoerd in pasteltinten. Aantrekkelijke uitgave met omslag in vrolijke kleuren. Zelf lezen vanaf ca. 6,5 jaar of na 12 maanden leesonderwijs.
(NBD|Biblion recensie, Redactie)
Hardcover 28 pagina's | Carry Slee | april 2005
Dokter Speur
Carry Slee
Leren lezen is heel veel oefenen. Voor enthousiaste jonge lezers, maar ook voor kinderen die de extra oefening goed kunnen gebruiken, is Leren lezen met Carry Slee ontwikkeld. De serie is gebaseerd op het bekende AVI-systeem. Dit boek verschijnt in de tweede serie boeken op AVI-niveau 2. In alle boeken spelen Pien, Tim en Noer de hoofdrol.
NBD|Biblion recensie:
Leesboekje op AVI-E3 niveau in de serie 'Leren lezen met Carry Slee'*, bedoeld om thuis verder te leren lezen. Pien, Tim en Noer, steeds de hoofdpersonen, beleven nu een avontuur met een hond. Een speels verhaal, zonder hoofdstukken, met een verrassend eind. Iedere pagina telt twaalf regels tekst: enkelvoudige zinnetjes van gemiddeld zes tot zeven begrijpelijke een- en tweelettergrepige woorden en een enkel verkleinwoordje. Veel dialoog. Elke zin begint op een nieuwe regel. De zinnen overschrijden de regellengte niet. Veel ruimte tussen de regels. Duidelijk, schreefloos lettertype. Kortom, prettig leesbaar. Gebruik van hoofdletters en interpunctie; genummerde pagina's. De nonchalante tekeningen, over de dubbele pagina, staan om de tekst heen en vullen die aan. Ze zijn herkenbaar, zonder overbodige details en uitgevoerd in pasteltinten. Aantrekkelijke uitgave met omslag in vrolijke kleuren. Zelf lezen vanaf ca. 6,5 jaar of na 12 maanden leesonderwijs.
(NBD|Biblion recensie, Redactie)
Hardcover 28 pagina's | Carry Slee | april 2005
Heeft iemand die discussie gevolgd die gestart is door Sjoerd Kuyper?
Bij deze link kun je zijn lezing lezen die hij onlangs hield.
http://www.verteleens.be
Bij item 'verplichte literatuur' staat het.
Carry Slee om kinderen te leren lezen, het zou niet goed vallen denk ik.
Maar ik vind het erg moeilijk om kinderen betere boeken aan te bieden. Nou ja aanbieden gaat wel, maar ze vinden het niks! Hoe komt dat dan? Waarom zijn Slee, Oomen en Smit wél populair en Sjoerd Kuyper himself niet?
Is dat anders dan het in onze jeugd was? Of is het toch een soort verloedering dat kinderen totaal geen interesse hebben voor het boek dat beter = mooier geschreven is, en dieper op onderwerpen ingaat (en dan niet de liefde zoals die ook op tv hapklaar te zien is)
Bij deze link kun je zijn lezing lezen die hij onlangs hield.
http://www.verteleens.be
Bij item 'verplichte literatuur' staat het.
Carry Slee om kinderen te leren lezen, het zou niet goed vallen denk ik.
Maar ik vind het erg moeilijk om kinderen betere boeken aan te bieden. Nou ja aanbieden gaat wel, maar ze vinden het niks! Hoe komt dat dan? Waarom zijn Slee, Oomen en Smit wél populair en Sjoerd Kuyper himself niet?
Is dat anders dan het in onze jeugd was? Of is het toch een soort verloedering dat kinderen totaal geen interesse hebben voor het boek dat beter = mooier geschreven is, en dieper op onderwerpen ingaat (en dan niet de liefde zoals die ook op tv hapklaar te zien is)
Jawel, die zijn er. Er zijn altijd kinderen die de leiding hebben, waar iedereen naar opkijkt. Als zo'n kind weg is van een bepaald boek, dan helpt dat. Een boekenverslag voor de klas bijvoorbeeld, dat kan anderen nieuwsgierig maken. Soms gebeurt het.
Maar het punt is juist: hoe komt het dat die boeken ín zijn? Waarom slaan juist dat soort onderwerpen zo aan?
Maar het punt is juist: hoe komt het dat die boeken ín zijn? Waarom slaan juist dat soort onderwerpen zo aan?
En daarom vraag ik me af of dit nieuw is. Of vroeger (!) de betere boeken wél gelezen werden, of waren er toen strengere meesters die ons kinderen bepaalde boeken gewoon onthielden?
De wereld is groter nu, ook kleintjes kunnen overal bij, en dan kies je automatisch de makkelijke weg? Zoiets zal het wel zijn.
En waar Kuyper dan ageert tegen de uitgeverijen, nou ja, die gaan natuurlijk ook alleen voor het geld. Niets vreemds aan.
De wereld is groter nu, ook kleintjes kunnen overal bij, en dan kies je automatisch de makkelijke weg? Zoiets zal het wel zijn.
En waar Kuyper dan ageert tegen de uitgeverijen, nou ja, die gaan natuurlijk ook alleen voor het geld. Niets vreemds aan.
Zelf heb ik het idee dat er vroeger lang niet zoveel boeken werden uitgegeven dan nu. Maar dat kan ook een gevoel zijn.
Uitgeverijen hadden, zoals Kuyper zegt, de bestsellers nodig om te kunnen uitgeven wat ze eigenlijk wilden, dat werd bekostigd door de bestsellers. Nu lijkt het erop dat alleen bestsellers er nog toe doen. Ik denk dat uitgeverijen vroeger toch idealistischer waren.
Inderdaad zijn er ook weinig recensies meer te vinden over kinderboeken, hooguit onderaan een krantenpagina of een strookje aan de zijkant met heel korte beschrijvingen.
Gelukkig doen wij er wat aan met onze debuutpagina voor kinderboeken!
Maar het is eigenlijk wel idioot dat een schrijver 10% van de opbrengst van zijn boek krijgt en nu zelf de illustraties moet betalen.
Zonder schrijver (en illustrator) was een uitgever nergens.
Ja ik denk ook dat er strengere meesters waren. Wij hadden de 'schoolbieb' wat inhield dat achterin de klas boeken stonden die je mocht gaan lezen.
Vrijdagsmiddags werd er voorgelezen uit De leeuw van Vlaanderen!
Dat zie ik nu toch echt niet meer gebeuren.
Maar ook in de bibliotheek was er een strenge selectie, bij ons werd vooral gekeken naar geloofsaspecten in een boek maar ik weet ook dat de openbare bibliotheek, waar m'n vriendin naartoe ging, geen 'flutboekjes' had liggen.
Nu is er vraag die ingevuld wordt door de bieb, toen las je wat aangeboden werd.
Dettie
Uitgeverijen hadden, zoals Kuyper zegt, de bestsellers nodig om te kunnen uitgeven wat ze eigenlijk wilden, dat werd bekostigd door de bestsellers. Nu lijkt het erop dat alleen bestsellers er nog toe doen. Ik denk dat uitgeverijen vroeger toch idealistischer waren.
Inderdaad zijn er ook weinig recensies meer te vinden over kinderboeken, hooguit onderaan een krantenpagina of een strookje aan de zijkant met heel korte beschrijvingen.
Gelukkig doen wij er wat aan met onze debuutpagina voor kinderboeken!
Maar het is eigenlijk wel idioot dat een schrijver 10% van de opbrengst van zijn boek krijgt en nu zelf de illustraties moet betalen.
Zonder schrijver (en illustrator) was een uitgever nergens.
Marjo schreef:En daarom vraag ik me af of dit nieuw is. Of vroeger (!) de betere boeken wél gelezen werden, of waren er toen strengere meesters die ons kinderen bepaalde boeken gewoon onthielden?
De wereld is groter nu, ook kleintjes kunnen overal bij, en dan kies je automatisch de makkelijke weg? Zoiets zal het wel zijn.
En waar Kuyper dan ageert tegen de uitgeverijen, nou ja, die gaan natuurlijk ook alleen voor het geld. Niets vreemds aan.
Ja ik denk ook dat er strengere meesters waren. Wij hadden de 'schoolbieb' wat inhield dat achterin de klas boeken stonden die je mocht gaan lezen.
Vrijdagsmiddags werd er voorgelezen uit De leeuw van Vlaanderen!
Dat zie ik nu toch echt niet meer gebeuren.
Maar ook in de bibliotheek was er een strenge selectie, bij ons werd vooral gekeken naar geloofsaspecten in een boek maar ik weet ook dat de openbare bibliotheek, waar m'n vriendin naartoe ging, geen 'flutboekjes' had liggen.
Nu is er vraag die ingevuld wordt door de bieb, toen las je wat aangeboden werd.
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 25 Mei 2009, 10:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Lezen in de lengte en lezen in de breedte
D.H. Schram & A. Raukema
Bundeling van bijdragen aan het gelijknamige congres dat Stichting Lezen in samenwerking met de faculteit der Letteren van de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit in Amsterdam heeft georganiseerd.
Het lezen van fictie in een bepaalde leeftijdsperiode staat niet op zichzelf. Het lezen ervóór en erna hangen er nauw mee samen. Het ontwikkelen van een leesattitude en leesmotivatie, het aanleren van vaardigheden om fictie te lezen, het leren ervaren van leesvoldoening. Dit alles speelt niet alleen aan het begin van de leescarrière het bepaalt ook de latere fasen van die carrière. Dat is lezen in de lengte: van het voorgelezen worden tot het lezen op latere leeftijd.
Daarnaast gaat het om de inbedding van het lezen. Het lezen van fictie heeft ook te maken met zaken als woord en beeld, verplicht en vrijetijdslezen, fictie en non-fictie lezen, taal- en literatuuronderwijs. Dat is lezen in de breedte.
Paperback 298 pagina's | Eburon Uitgeverij | juni 2007
D.H. Schram & A. Raukema
Bundeling van bijdragen aan het gelijknamige congres dat Stichting Lezen in samenwerking met de faculteit der Letteren van de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit in Amsterdam heeft georganiseerd.
Het lezen van fictie in een bepaalde leeftijdsperiode staat niet op zichzelf. Het lezen ervóór en erna hangen er nauw mee samen. Het ontwikkelen van een leesattitude en leesmotivatie, het aanleren van vaardigheden om fictie te lezen, het leren ervaren van leesvoldoening. Dit alles speelt niet alleen aan het begin van de leescarrière het bepaalt ook de latere fasen van die carrière. Dat is lezen in de lengte: van het voorgelezen worden tot het lezen op latere leeftijd.
Daarnaast gaat het om de inbedding van het lezen. Het lezen van fictie heeft ook te maken met zaken als woord en beeld, verplicht en vrijetijdslezen, fictie en non-fictie lezen, taal- en literatuuronderwijs. Dat is lezen in de breedte.
Paperback 298 pagina's | Eburon Uitgeverij | juni 2007
Het lettercircus
Rianne Visser & Mark Janssen
Fien woont met haar vader Joep in een woonwagen in de duinen.Joep is een echte knutselaar en Fien is vooral een nieuwsgierige meid. Samen gaan ze op zoek naar de zesentwintig letters van het alfabet: naar de B van circus Blij en naar de V van vis bijvoorbeeld.
In Het lettercircus worden de letters van het alfabet op speelse wijze voor kleuters in beelden en woorden gevat. Een wervelend doe- en leesboek voor nieuwsgierige kleuters vanaf 5 jaar. Met schitterende kleurrijke prenten van Mark Janssen.
Voor tips om te werken met Het Lettercircus op de basisschool, en kleurplaten kunt u kijken
op de website van Rian Visser.
ISBN 9789044804560 Hardcover |Uitgeverij Clavis | maart 2006
Rianne Visser & Mark Janssen
Fien woont met haar vader Joep in een woonwagen in de duinen.Joep is een echte knutselaar en Fien is vooral een nieuwsgierige meid. Samen gaan ze op zoek naar de zesentwintig letters van het alfabet: naar de B van circus Blij en naar de V van vis bijvoorbeeld.
In Het lettercircus worden de letters van het alfabet op speelse wijze voor kleuters in beelden en woorden gevat. Een wervelend doe- en leesboek voor nieuwsgierige kleuters vanaf 5 jaar. Met schitterende kleurrijke prenten van Mark Janssen.
Voor tips om te werken met Het Lettercircus op de basisschool, en kleurplaten kunt u kijken
op de website van Rian Visser.
ISBN 9789044804560 Hardcover |Uitgeverij Clavis | maart 2006
Eduba, schrijven en lezen in Sumer
Herman van Stiphout
Niet alleen het schrift is in Zuid-Irak, het oude Soemerie, ontstaan, maar ook de literatuur. Wat wij ook aan de Soemeriers danken, is het schoolwezen. Vandaar dat het een goed initiatief van Herman Vanstiphout is geweest om een bloemlezing van Soemerische teksten die op school werden gebruikt en soms ook over het schoolleven gaan, in het Nederlands te vertalen voorzien van inleiding en aantekeningen.
De leerlingen van de schrijversscholen uit het oude Mesopotamie kregen heel wisselende teksten als voorbeeld om over te schrijven en te leren. Het begon met het aanleren van de hoofdlijnen van het ingewikkelde spijkerschriftsysteem. Als het de leraar niet beviel, kraste hij een groot kruis over de oefening heen, zoals wij op een afbeelding kunnen zijn. Het leukste is de ironische tekst waarin een luie leerling plotseling bij de meester geliefd wordt, omdat zijn vader de ontevreden leraar een heerlijke maaltijd voorzet. De raadsels die de leerlingen opkregen, zijn dan weer heel flauw.
Eduba (de titel) betekent 'huis der tabletten', oftewel school. Een unieke uitgave, omdat de meeste teksten niet eerder in het Nederlands zijn vertaald. De auteur is bij uitstek deskundig op dit gebied.
(Biblion recensie, Prof. dr. K.A.D. Smelik)
ISBN 9789058751928 Paperback |295 pagina's | SUN | juni 2004
Herman van Stiphout
Niet alleen het schrift is in Zuid-Irak, het oude Soemerie, ontstaan, maar ook de literatuur. Wat wij ook aan de Soemeriers danken, is het schoolwezen. Vandaar dat het een goed initiatief van Herman Vanstiphout is geweest om een bloemlezing van Soemerische teksten die op school werden gebruikt en soms ook over het schoolleven gaan, in het Nederlands te vertalen voorzien van inleiding en aantekeningen.
De leerlingen van de schrijversscholen uit het oude Mesopotamie kregen heel wisselende teksten als voorbeeld om over te schrijven en te leren. Het begon met het aanleren van de hoofdlijnen van het ingewikkelde spijkerschriftsysteem. Als het de leraar niet beviel, kraste hij een groot kruis over de oefening heen, zoals wij op een afbeelding kunnen zijn. Het leukste is de ironische tekst waarin een luie leerling plotseling bij de meester geliefd wordt, omdat zijn vader de ontevreden leraar een heerlijke maaltijd voorzet. De raadsels die de leerlingen opkregen, zijn dan weer heel flauw.
Eduba (de titel) betekent 'huis der tabletten', oftewel school. Een unieke uitgave, omdat de meeste teksten niet eerder in het Nederlands zijn vertaald. De auteur is bij uitstek deskundig op dit gebied.
(Biblion recensie, Prof. dr. K.A.D. Smelik)
ISBN 9789058751928 Paperback |295 pagina's | SUN | juni 2004
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten