In het Nederlands uitgegeven in 1937! Door uitgeverij De Toorts.
Is dat juist niet interessant om te lezen hoe het toen ging? Of is het een beetje 'gezeur'?
Dettie
Boeken die ik niet verder wil lezen dan zo'n 50 pagina's
-
elviratoverspin
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
ik dacht dat ik het boeiend ging vinden, ik ben na mijn opleiding wel wat gewoon als het over gedateerde boeken gaat, maar ik vind er mijn weg niet in. het is ook weinig beschrijvend, meer overpeinzend, dus héél veel over vroeger kom je er nu ook weer niet van te weten. toch niet in de 100 pagina's die ik las.
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Roel: ik heb toch maar even doorgezet en het is nu genietbaar, al blijft zijn stijl vermoeiend. Ik geef even een voorbeeld:
"Evenals in het leven van Hölderlin, had hij in het leven van Brentano een tweedeling gesignaleerd. Een tweedeling die het wezen van de romantische geaardheid van beide auteurs bepaalde, enerzijds, maar waarin de cesuur in hun beider levens anderzijds de dood van de dichters als de boegbeelden van het romantisch levensgevoel had betekend. Men kon ze nadien simpelweg afdoen als "klinisch gek"."
En dit is een nog relatief gemakkelijke passage, al moest ik hem toch wel een paar keer lezen. Ik ga toch maar proberen het boek uit te lezen.
Pieter
"Evenals in het leven van Hölderlin, had hij in het leven van Brentano een tweedeling gesignaleerd. Een tweedeling die het wezen van de romantische geaardheid van beide auteurs bepaalde, enerzijds, maar waarin de cesuur in hun beider levens anderzijds de dood van de dichters als de boegbeelden van het romantisch levensgevoel had betekend. Men kon ze nadien simpelweg afdoen als "klinisch gek"."
En dit is een nog relatief gemakkelijke passage, al moest ik hem toch wel een paar keer lezen. Ik ga toch maar proberen het boek uit te lezen.
Pieter
Lang geleden dat iemand hier iets postte. Blijkbaar lezen we onze boeken meestal uit!
Ik heb zo'n 60 pagina's gelezen van Het Amerikaanse meisje van Monika Fagerholm. Ik hou er mee op! Het is fragmentarisch geschreven en de hoofdpersonen zijn allemaal even vreemd en onnavolgbaar. Je krijgt geen binding met hen.
Het is een gebonden boek van 500 pagina's, gloednieuw. Wie het hebben wil mag het komen halen!
Ik heb zo'n 60 pagina's gelezen van Het Amerikaanse meisje van Monika Fagerholm. Ik hou er mee op! Het is fragmentarisch geschreven en de hoofdpersonen zijn allemaal even vreemd en onnavolgbaar. Je krijgt geen binding met hen.
Het is een gebonden boek van 500 pagina's, gloednieuw. Wie het hebben wil mag het komen halen!
Drie boeken onverrichter zake weggelegd. 'Tom is dood' van Marie enz, nee, dat kan ik niet lezen, zo';n boek. Net als dat van Thomèse een paar jaar terug: niet voor mij.
Toen 'Rosario is dood'. Totaal ander onderwerp, maar ook dat is niet een thema waar ik een roman over wil lezen. Hoe gestoord moet je zijn om überhaupt zo'n boek te willen schrijven, zo gedetailleerd? Bah..
Een boek waar ik al langer mee worstelde heb ik nu ook terzijde gelegd: 'Reis naar het eind van de nacht', van Céline. Het is een erg somber, wat langdradig boek. Het stuk over de eerste wereldoorlog heb ik wel gelezen, maar toen de hoofdpersoon naar Afrika ging (later nog naar Amerika) ben ik toch afgehaakt. Nu was het niet alleen meer de stijl die tegenstond, nu boeide ook het verhaal niet meer.
Toen 'Rosario is dood'. Totaal ander onderwerp, maar ook dat is niet een thema waar ik een roman over wil lezen. Hoe gestoord moet je zijn om überhaupt zo'n boek te willen schrijven, zo gedetailleerd? Bah..
Een boek waar ik al langer mee worstelde heb ik nu ook terzijde gelegd: 'Reis naar het eind van de nacht', van Céline. Het is een erg somber, wat langdradig boek. Het stuk over de eerste wereldoorlog heb ik wel gelezen, maar toen de hoofdpersoon naar Afrika ging (later nog naar Amerika) ben ik toch afgehaakt. Nu was het niet alleen meer de stijl die tegenstond, nu boeide ook het verhaal niet meer.
En nog een boek dat ongelezen terug kan. Gioconda Belli: Het geheim van de verleiding.
Ik had het meegenomen omdat het gaat over Johanna de Waanzinnige, maar de vorm van dit boek is zodanig dat het niet boeit. Ik heb van dezelfde schrijfster ooit 'de bewoonde vrouw' geprobeerd, en ook weggelegd. Zij schrijft niet voor mij.
Het ruimt in ieder geval lekker op.
Ik had het meegenomen omdat het gaat over Johanna de Waanzinnige, maar de vorm van dit boek is zodanig dat het niet boeit. Ik heb van dezelfde schrijfster ooit 'de bewoonde vrouw' geprobeerd, en ook weggelegd. Zij schrijft niet voor mij.
Het ruimt in ieder geval lekker op.
Nou, nou, nou, Marjo, wat een sombere boeken allemaal. Vandaar dat ze zo lang ongelezen staan, waarschijnlijk.
Volgens mij is "Rosario is dood" ook bedoeld om te shockeren. Het is een aanklacht tegen de kinderprostitutie op de Philippijnen en naar ik meen gebeurt dit ook werkelijk zo. Al zou het maar half waar zijn, dan is het nog verschrikkelijk. De schrijfster wil hiermee de mensen eens goed wakker schudden, maar ik begrijp volkomen dat je dat niet lezen wilt. Als mensen momenteel dit boek van me willen lenen, waarschuw ik ze ook altijd, dat ze daarna vakantiegangers naar de Philippijnen, Thailand e.d. landen - en met name alleenstaande mannen - niet meer zonder bijgedachten in de ogen kunnen kijken.
"De bewoonde vrouw" vond ik trouwens wel een goed boek!
Volgens mij is "Rosario is dood" ook bedoeld om te shockeren. Het is een aanklacht tegen de kinderprostitutie op de Philippijnen en naar ik meen gebeurt dit ook werkelijk zo. Al zou het maar half waar zijn, dan is het nog verschrikkelijk. De schrijfster wil hiermee de mensen eens goed wakker schudden, maar ik begrijp volkomen dat je dat niet lezen wilt. Als mensen momenteel dit boek van me willen lenen, waarschuw ik ze ook altijd, dat ze daarna vakantiegangers naar de Philippijnen, Thailand e.d. landen - en met name alleenstaande mannen - niet meer zonder bijgedachten in de ogen kunnen kijken.
"De bewoonde vrouw" vond ik trouwens wel een goed boek!
Marjo schreef:Drie boeken onverrichter zake weggelegd. 'Tom is dood' van Marie enz, nee, dat kan ik niet lezen, zo';n boek. Net als dat van Thomèse een paar jaar terug: niet voor mij.
Toen 'Rosario is dood'. Totaal ander onderwerp, maar ook dat is niet een thema waar ik een roman over wil lezen. Hoe gestoord moet je zijn om überhaupt zo'n boek te willen schrijven, zo gedetailleerd? Bah..
Een boek waar ik al langer mee worstelde heb ik nu ook terzijde gelegd: 'Reis naar het eind van de nacht', van Céline. Het is een erg somber, wat langdradig boek. Het stuk over de eerste wereldoorlog heb ik wel gelezen, maar toen de hoofdpersoon naar Afrika ging (later nog naar Amerika) ben ik toch afgehaakt. Nu was het niet alleen meer de stijl die tegenstond, nu boeide ook het verhaal niet meer.
Het boek van Céline is wel erg goed geschreven en vertaald, erg geestig maar wel cynisch.
Pieter
Ik vond die dikke bundel verhalen "Galeislaven" van haar geweldig, wat een fantasie en wat een diversiteit, maar wat ik daarna las... De lijfarts stond vol met stukken die al als kort verhaal in Galeislaven stonden en Sint Juttemis vond ik ook helemaal niks. Daarna ben ik opgehouden met boeken van haar te lezen. 
Welke vond jij wel goed?
Welke vond jij wel goed?