Gods Geuzen verscheen in 1949 en werd na verschijnen geprezen als een grandioze roman over de wildernis en het oerwoud die de vergelijking met Joseph Conrads boeken glansrijk kon doorstaan..
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/jan-de-hartog
Taowaki
Jan de Hartog - Gods geuzen (1949)
Jan de Hartog - Gods geuzen (1949)
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 jun 2009, 15:38, 3 keer totaal gewijzigd.
Mooi verslag Taowaki.
Ik had een heel andere voorstelling van het boek, waarschijnlijk door de 'geuzen'.
Anton Zorgdrager, een toepasselijke naam voor een arts!
Ik vind het altijd fascinerend om te lezen hoe het Nederlands-Indië leefde bij schrijvers en vooral hoe blanke mensen met de gewoontes en leefwijze van de inwoners omgingen.
Aan een kant wekt het bij mij altijd een soort afkeer op, hoe de blanken wel even zullen vertellen hoe het moet en aan de andere kant is het bijzonder om te lezen hoe met alles omgegaan werd.
In deze tijd met alle media kan je je amper meer indenken wat voor avontuur het was daar naar toe te gaan en te wonen. Toen waren mensen afhankelijk van boeken om te weten te komen hoe het daar was.
Dat vind ik ook de charme van dit soort boeken.
Bedankt voor je verslag Taowaki!
Bernadet
Ik had een heel andere voorstelling van het boek, waarschijnlijk door de 'geuzen'.
Anton Zorgdrager, een toepasselijke naam voor een arts!
Ik vind het altijd fascinerend om te lezen hoe het Nederlands-Indië leefde bij schrijvers en vooral hoe blanke mensen met de gewoontes en leefwijze van de inwoners omgingen.
Aan een kant wekt het bij mij altijd een soort afkeer op, hoe de blanken wel even zullen vertellen hoe het moet en aan de andere kant is het bijzonder om te lezen hoe met alles omgegaan werd.
In deze tijd met alle media kan je je amper meer indenken wat voor avontuur het was daar naar toe te gaan en te wonen. Toen waren mensen afhankelijk van boeken om te weten te komen hoe het daar was.
Dat vind ik ook de charme van dit soort boeken.
Bedankt voor je verslag Taowaki!
Bernadet
Prachtig boek
Dit boek heb ik in het grijze verleden gelezen en op de plank 'prachtige boeken' gezet. Na controle bleek het daar nog steeds te staan, al zeker 30 jaar!!
Maar na het lezen van het verslag gaat er helemaal geen belletje rinkelen.
Het boek nu verplaatst naar de 'nog te lezen boeken' plank.
Het nadeel van het ouder worden is dus, dat je (ik in ieder geval) de meeste verhalen bent vergeten.
Als optimist moet ik opmerken, dat er daardoor nog meer boeken staan te wachten om gelezen te worden.
Maar na het lezen van het verslag gaat er helemaal geen belletje rinkelen.
Het boek nu verplaatst naar de 'nog te lezen boeken' plank.
Het nadeel van het ouder worden is dus, dat je (ik in ieder geval) de meeste verhalen bent vergeten.
Als optimist moet ik opmerken, dat er daardoor nog meer boeken staan te wachten om gelezen te worden.
Als optimist moet ik opmerken, dat er daardoor nog meer boeken staan te wachten om gelezen te worden
Kijk! Dat is nu pas écht optimistisch!
Ik heb helemaal geen 'oude' boeken door allerlei oorzaken en toch staan er kasten vol met nog-te-lezen boeken en dat is altijd een rijk gevoel, zoveel te kunnen kiezen.
Dettie