Wat leuk, dat jullie deze bijzondere bundel van Ted van Lieshout gekozen hebben! Ik vind het een
prachtig boek, vol juweeltjes ‘landschapjes van taal en tekening, stillevens, portretten en vergezichten. En allemaal samen schetsen ze het landschap van een jeugd...’.
Zoals Tiba op Ted’s verjaardag (21 december) al schreef “het zijn gedichten om van te houden en te koesteren.”
Een aantal van de (vele) gedichten die in deze bundel staan kun je, hier op leestafel, terugvinden bij het item van de schrijver zelf, zoals
Lieverd
Zeventig jaar verschil
Een rivier dankt haar naam
Moeder
Een kind kun je niet vasthouden I t/m IV
Aan tafel
Glas
Afscheid
Papa’s huis
Koerdistan
Appelscha
En deze mag er vast nog wel bij
Zijn
Als ik mezelf had mogen scheppen, zou ik minder
fouten hebben gemaakt. Ik liet mij niet zo verdwalen
tussen het gebrekkig zijn en het gebrekkige zijn.
Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug
te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar
die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette.
Ik at het brood in plaats van het te strooien; honger
maakt alle wegen eindeloos lang en laat geen tijd voor rust
in de berm, de lucht te zien en daar een vogel thuis.
groetjes
karin