Ja ja Tiba.. je hebt het voor elkaar. Maar al gaat het over Neruda, dit boek heeft verder weinig met gedichies van doen!
Enne.. Brandend geduld, dat zijn twee woorden uit de speech van Neruda die hij hield als dank voor de Nobelprijs.
"Ten slotte wil ik tegen de mensen van goede wil zeggen, tegen de arbeiders, tegen de dichters, dat de hele toekomst in die ene zin van Rimbaud is vervat: alleen met brandend geduld zullen we de schitterende stad veroveren die licht, rechtvaardigheid en waardigheid aan alle mensen zal geven. Dan zal de poezie niet tevergeefs gezongen hebben."
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/antonio-skarmeta
Marjo
Antonio Skármeta - De postbode
-
elviratoverspin
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
Ha Marjo, wat ben je vlug! Verslag en al.
Een verslag waarbij ik me kan aansluiten, alleen dit: je schrijft:
Als je daarmee enkel bedoelt dat Skármeta zelf niet poëtisch schrijft, kan ik akkoord gaan.
Toch kun je niet ontkennen dat gedichten in dit boek een heel belangrijke rol spelen, niet in het minst omdat Antonio daardoor zijn geliefde verovert!
Amusant effect bereikt Skármeta doordat hij de geciteerde regels meestal in de mond van de moeder van het meisje legt of van het meisje zelf. Het meisje in beate bewondering, de moeder zeeeer knorrig en wantrouwig.
Ook verneem je tussendoor hoe belangrijk de poëzie van Neruda was, ook voor de gewone Chileen. Als ik me niet vergis, is er ergens een passage waar de man van de straat die kent, of voordraagt (maar ik herlas enkel een stukje voor het item "raad het boek").
Ja de film, Elvira, Irene had het er ook over in het item "raad het boek" en vond dat voor een keer de film het boek overtrof. Eigenlijk vind ik dat ook. Dat neemt niet weg dat het boek(je) ook de moeite waard is.
Wat ik me afvraag, marjo: kon je genieten van dit boek? Moest je erom lachen? Denk je dat dit boek je zal bijblijven?
Groetjes. Tiba.
Een verslag waarbij ik me kan aansluiten, alleen dit: je schrijft:
Maar al gaat het over Neruda, dit boek heeft verder weinig met gedichies van doen!
Als je daarmee enkel bedoelt dat Skármeta zelf niet poëtisch schrijft, kan ik akkoord gaan.
Toch kun je niet ontkennen dat gedichten in dit boek een heel belangrijke rol spelen, niet in het minst omdat Antonio daardoor zijn geliefde verovert!
Amusant effect bereikt Skármeta doordat hij de geciteerde regels meestal in de mond van de moeder van het meisje legt of van het meisje zelf. Het meisje in beate bewondering, de moeder zeeeer knorrig en wantrouwig.
Ook verneem je tussendoor hoe belangrijk de poëzie van Neruda was, ook voor de gewone Chileen. Als ik me niet vergis, is er ergens een passage waar de man van de straat die kent, of voordraagt (maar ik herlas enkel een stukje voor het item "raad het boek").
Ja de film, Elvira, Irene had het er ook over in het item "raad het boek" en vond dat voor een keer de film het boek overtrof. Eigenlijk vind ik dat ook. Dat neemt niet weg dat het boek(je) ook de moeite waard is.
Wat ik me afvraag, marjo: kon je genieten van dit boek? Moest je erom lachen? Denk je dat dit boek je zal bijblijven?
Groetjes. Tiba.
-
elviratoverspin
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
tiba schreef:Ook verneem je tussendoor hoe belangrijk de poëzie van Neruda was, ook voor de gewone Chileen. Als ik me niet vergis, is er ergens een passage waar de man van de straat die kent, of voordraagt (maar ik herlas enkel een stukje voor het item "raad het boek").
ja, daar zeg je iets heel belangrijks. In Chili werd en wordt Neruda op handen gedragen. In de aanloop naar de verkiezing van Salvador Allende, speelden artiesten een enorm belangrijke rol in de "ontvoogding" van het volk. Hun Neruda werd dan ook nog eens bekroond met de Nobelprijs, het hele land ging uit zijn dak! Hoe hij toen onthaald is bij zijn aankomst in Chili, dat kan je je gewoon niet voorstellen...
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Het ligt vast aan mijn niet bestaande oog voor poezie, maar die enkele dichtregels die erin staan, ik kijk er glad overheen! Een paar metaforen die me niet storen.. ha ha, hoe vind je die???
Voor mij komt er dus helemaal niet uit naar voren dat poezie belangrijk is. De persoon Neruda wel, ja, zoals Elvira zegt!
Of het boek me bij zal blijven, nou nee, dat denk ik niet. Gelachen heb ik ook niet..het enige grappige, misschien, is hoe die moeder op de romance reageert, maar als dat voorbij is, valt er weinig meer te lachen.
Voor mij komt er dus helemaal niet uit naar voren dat poezie belangrijk is. De persoon Neruda wel, ja, zoals Elvira zegt!
Of het boek me bij zal blijven, nou nee, dat denk ik niet. Gelachen heb ik ook niet..het enige grappige, misschien, is hoe die moeder op de romance reageert, maar als dat voorbij is, valt er weinig meer te lachen.
Het ligt vast aan mijn niet bestaande oog voor poezie, maar die enkele dichtregels die erin staan, ik kijk er glad overheen!
Ik heb er niet overheen gekeken, Marjo, vond ze trouwens niet eens goed, maar het commentaar erop van de moeder is schitterend.
Een paar metaforen die me niet storen.. ha ha, hoe vind je die???
Ha, Marjo! Dat is een goeie!
Tiba.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten