Peter Straub: Jongen, meisje, verloren
Peter Straub: Jongen, meisje, verloren
Thriller/horror. Straub is een Stephen King-adept.
Jongen, meisje, verloren
Peter Straub
Het was al weer even geleden dat ik een boek las van Peter Straub. Zijn "Koko" was me nogal tegengevallen..
Maar deze mag er wel weer zijn, bijna een pageturner!
Straub schrijft in de stijl van Stephen King, voor wie hem niet kent.
Dit boek is een mengeling van horror en thriller.
De thriller-lijn: In een klein stadje verdwijnen jongens van ongeveer 16 jaar
De horror-lijn: een vrouw ziet "spoken" uit het verleden en pleegt zelfmoord. De lijnen zijn met elkaar verbonden door de zoon van de overledene, die 15 is en dus gevaar loopt.
Hij heeft ook vreemde ervaringen en gaat op onder zoek uit, samen met een vriend.
Verder vertel ik niets, maar het is een spannend verhaal.
Oorspronkelijke titel: Lost Boy, Lost Girl Vertaler: Marjolein van Velzen
ISBN 9024549388 Ingenaaid, 319 pagina's Verschenen: oktober 2004 Gewicht: 435 gram
Marjo
Jongen, meisje, verloren
Peter Straub
Het was al weer even geleden dat ik een boek las van Peter Straub. Zijn "Koko" was me nogal tegengevallen..
Maar deze mag er wel weer zijn, bijna een pageturner!
Straub schrijft in de stijl van Stephen King, voor wie hem niet kent.
Dit boek is een mengeling van horror en thriller.
De thriller-lijn: In een klein stadje verdwijnen jongens van ongeveer 16 jaar
De horror-lijn: een vrouw ziet "spoken" uit het verleden en pleegt zelfmoord. De lijnen zijn met elkaar verbonden door de zoon van de overledene, die 15 is en dus gevaar loopt.
Hij heeft ook vreemde ervaringen en gaat op onder zoek uit, samen met een vriend.
Verder vertel ik niets, maar het is een spannend verhaal.
Oorspronkelijke titel: Lost Boy, Lost Girl Vertaler: Marjolein van Velzen
ISBN 9024549388 Ingenaaid, 319 pagina's Verschenen: oktober 2004 Gewicht: 435 gram
Marjo
Horror is voor mij slijmerige geesten, griezels met holle ogen. Graven die opengaan. Doden die (massaal) tevoorschijn komen. Afgehakte handen die een eigen leven leiden enz.
Ik vind dit vreselijk en weerzinwekkend en heeft in mijn ogen niets met literatuur te maken maar met een heel eigen genre, net als SF of fantasy. Van deze laatste twee houd ik ook niet, maar toch op en andere manier dan niet houden van horror. Sf en fantasy gaan vaak over een andere wereld in de ruimte of de verre toekomst, die verhalen liggen mij niet maar ik vind ze niet weerzinwekkend.
Uit de flaptekst van het boek begreep ik dat het huis eerder horrorachtig was dan al dit bovenstaande.
Bernadet
Ik vind dit vreselijk en weerzinwekkend en heeft in mijn ogen niets met literatuur te maken maar met een heel eigen genre, net als SF of fantasy. Van deze laatste twee houd ik ook niet, maar toch op en andere manier dan niet houden van horror. Sf en fantasy gaan vaak over een andere wereld in de ruimte of de verre toekomst, die verhalen liggen mij niet maar ik vind ze niet weerzinwekkend.
Uit de flaptekst van het boek begreep ik dat het huis eerder horrorachtig was dan al dit bovenstaande.
Bernadet
Een vrouw pleegt zelfmoord, ogenschijnlijk zonder reden. Een week later verdwijnt haar vijftienjarige zoon Mark spoorloos. Voor de schrijver Tim Underhill voelt de onverklaarbare afwezigheid van zijn neef aan als een tweede sterfgeval.
Na de begrafenis probeert Tim dit mysterie van dood en verdwijning te ontraadselen. Hij ontdekt al snel dat er een moordenaar actief is en dat Mark kort voor zijn moeders dood geobsedeerd was geraakt door een verlaten huis waarin hij een toevluchtsoord voor de killer zag.
Het huis aan Michigan Street is geen doorsneewoning: van zolder tot kelder bevat het echo's van een waar gebeurd horrorverhaal. Tim vreest dat Mark bij zijn naspeuringen op nóg een geheim stuitte: een vermist meisje, dat hem naar haar mysterieuze domein lokte. Bron nnbh
---------------------------------
Een moeder pleegt zelfmoord. Kort daarna verdwijnt haar zoon Mark. De vader blijft alleen achter. Zijn broer probeert hem te helpen het mysterie op te lossen. Een geschiedenis van moord van lang geleden komt weer naar boven naar aanleiding van de recente voorvallen. Waar is zoon Mark? Wat weet zijn vriend? Spookt het in het oude huis? Wie spookt waar?
Jongen, meisje, verloren is een boek van Peter Straub, een schrijver die veel horrorverhalen heeft geschreven. Dit boek bevat ook horror-elementen. Zo is een hoofdrol weggelegd voor een spookachtig huis waarin geesten lijken rond te dwalen. Ook zijn er onverklaarbare verschijnselen. Daarnaast is er onderzoek naar een seriemoordenaar en de realiteit van alledag wordt eveneens beschreven. Het lijkt er op dat Peter Straub heeft getracht een mix te maken van verschillende genres. Dit is hem deels gelukt. Er zaten zeker interessante stukken in dit boek, maar ik ben geen liefhebber van boeken over geesten, spookhuizen of overledenen die ronddwalen. Dit genre heeft me nooit bekoord en ik merkte dan ook dat ik sommige gebeurtenissen met scepsis tegemoet trad.
En de spanning? Voor mij werd het te weinig spannend. Wellicht waarderen liefhebbers van Straub en horror dit boek een stuk hoger. Op mij heeft het weinig indruk gemaakt.
Bron Crimezone
Dit is wat ik kan vinden over dit boek Marjo.
Na de begrafenis probeert Tim dit mysterie van dood en verdwijning te ontraadselen. Hij ontdekt al snel dat er een moordenaar actief is en dat Mark kort voor zijn moeders dood geobsedeerd was geraakt door een verlaten huis waarin hij een toevluchtsoord voor de killer zag.
Het huis aan Michigan Street is geen doorsneewoning: van zolder tot kelder bevat het echo's van een waar gebeurd horrorverhaal. Tim vreest dat Mark bij zijn naspeuringen op nóg een geheim stuitte: een vermist meisje, dat hem naar haar mysterieuze domein lokte. Bron nnbh
---------------------------------
Een moeder pleegt zelfmoord. Kort daarna verdwijnt haar zoon Mark. De vader blijft alleen achter. Zijn broer probeert hem te helpen het mysterie op te lossen. Een geschiedenis van moord van lang geleden komt weer naar boven naar aanleiding van de recente voorvallen. Waar is zoon Mark? Wat weet zijn vriend? Spookt het in het oude huis? Wie spookt waar?
Jongen, meisje, verloren is een boek van Peter Straub, een schrijver die veel horrorverhalen heeft geschreven. Dit boek bevat ook horror-elementen. Zo is een hoofdrol weggelegd voor een spookachtig huis waarin geesten lijken rond te dwalen. Ook zijn er onverklaarbare verschijnselen. Daarnaast is er onderzoek naar een seriemoordenaar en de realiteit van alledag wordt eveneens beschreven. Het lijkt er op dat Peter Straub heeft getracht een mix te maken van verschillende genres. Dit is hem deels gelukt. Er zaten zeker interessante stukken in dit boek, maar ik ben geen liefhebber van boeken over geesten, spookhuizen of overledenen die ronddwalen. Dit genre heeft me nooit bekoord en ik merkte dan ook dat ik sommige gebeurtenissen met scepsis tegemoet trad.
En de spanning? Voor mij werd het te weinig spannend. Wellicht waarderen liefhebbers van Straub en horror dit boek een stuk hoger. Op mij heeft het weinig indruk gemaakt.
Bron Crimezone
Dit is wat ik kan vinden over dit boek Marjo.
Hallo Bernadet,
Ik wil inhaken op wat je eerder zei dat horror niks met literatuur te maken heeft, een genre op zich is. Dat klopt niet. Als je schrijvers als King, Straub, Simmons, Strieber, Herbert etc noemt heb je inderdaad gelijk, maar worden welgedegelijk literaire horrorromans geschreven! Ik reken Edgar Allen Poe, ETA Hoffmann en HP Lovecraft wel degelijk tot de literatuur. Clive Barker is wat dat betreft een twijfelgeval, want zijn boeken zitten complex in elkaar.
En een schrijver van deze tijd die in deze richting zijn sporen heeft verdiend is Patrick Mc Grath. Die heeft de gotic novel nieuw leven in geblazen.
En horror hoeft niet alleen maar zombies en bloederige taferelen te vatten. Horror kan ook psychologisch werken, dus via suggestie een horrorsfeer oproepen. Ik reken mezelf tot een horror of griezelkenner, dus pretendeer er wel iets meer van af te weten.
Trouwens Brett Easton Ellis schreef met bv American Psycho een literaire roman waar echte horror langs komt! Die andere boeken van hem heb ik niet gelezen, dus daar kan ik niks over zeggen.
Ik wil inhaken op wat je eerder zei dat horror niks met literatuur te maken heeft, een genre op zich is. Dat klopt niet. Als je schrijvers als King, Straub, Simmons, Strieber, Herbert etc noemt heb je inderdaad gelijk, maar worden welgedegelijk literaire horrorromans geschreven! Ik reken Edgar Allen Poe, ETA Hoffmann en HP Lovecraft wel degelijk tot de literatuur. Clive Barker is wat dat betreft een twijfelgeval, want zijn boeken zitten complex in elkaar.
En een schrijver van deze tijd die in deze richting zijn sporen heeft verdiend is Patrick Mc Grath. Die heeft de gotic novel nieuw leven in geblazen.
En horror hoeft niet alleen maar zombies en bloederige taferelen te vatten. Horror kan ook psychologisch werken, dus via suggestie een horrorsfeer oproepen. Ik reken mezelf tot een horror of griezelkenner, dus pretendeer er wel iets meer van af te weten.
Trouwens Brett Easton Ellis schreef met bv American Psycho een literaire roman waar echte horror langs komt! Die andere boeken van hem heb ik niet gelezen, dus daar kan ik niks over zeggen.
Als je schrijvers als King, Straub, Simmons, Strieber, Herbert etc noemt
ja dat bedoel ik Rotor. Ik heb een boek van King (Misery) gelezen, nou ja gelezen, halverwege dichtgeklapt. Vréselijk.
De rest van de schrijvers ken ik niet.
Dit vond ik nog over Poe:
Poe wordt vaak benoemd tot de grondlegger van het klassieke horrorverhaal en stond hij aan de bakermat van de psychologische roman -hij was van invloed op vele latere detectives.
Hij inspireerde Dostojewski, E.T.A. Hoffmann en Baudelaire wie zijn werk weer vertaalden.
Edgar Allan Poe inspireert nog altijd vele lezers en schrijvers. Niet alleen prozaïsten en dichters, ook musici en beeldend kunstenaars halen veel elementen uit zijn werk. Lou Reed verscheen in 2003 met het album 'The Raven' , Theatermakers (Robert Wilson met 'POEtry' en Orkater met 'Wie vermoordde Mary Rogers?') verschijnen om de zoveel tijd met toneelbewerkingen en er zijn steeds opnieuw films die teruggrijpen naar het werk van deze meester.
Bernadet, Misery heb ik helemaal gelezen. Superspannend verhaal. Dan wees maar blij dat je de film niet hebt gezien! James Caan wordt daar op niet misselijke wijze mishandelt! Kathy Bates is schitterend als de geschifte fan! King is een uitstekend horrorschrijver die me al vaak heeft weten te boeien met Carrie, Salem, The Shinning, Children of the Corn, The Tommyknockers en It!
En Lizzy, wat heb jij van ETA Hoffmann gelezen?
The Raven is inderdaad een schitterend gedicht!
En Lizzy, wat heb jij van ETA Hoffmann gelezen?
The Raven is inderdaad een schitterend gedicht!
Hallo, sorry dat ik er nu pas mee kom, maar ik heb het boek Paranoia gelezen en het kan mij helaas niet boeien, ik heb het boek steeds weer gepakt en ben weer een stukje verder gaan lezen, maar ik kom er echt niet doorheen.
Ik hoorde al van Bernadet dat er meedere waren met dezelfde conclusie.
Groetjes,
Ans
Ik hoorde al van Bernadet dat er meedere waren met dezelfde conclusie.
Groetjes,
Ans
Terug naar “Het spannende boek/thrillers”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten