Nienke is de zevenjarige dochter van de schatrijke Meneer en mevrouw van Leeuwendaal. Ze woont in een heel groot huis in Larenhout en heeft heel veel en heel mooi speelgoed. Maar het meest gek is ze op haar knuffel die ze toen ze toen ze nog maar net kon praten Poesje noemde...
lees verder, http://www.leestafel.info/emile-bode
Dettie
Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Je eerste 2013-boek??
Klinkt wel als een leuk boek, maar misschien meer voor de ouderen onder ons dan?
Ik vind het wel grappig dat je dit boek 'op het randje' noemt: mijn eersteling is dat ook!
Klinkt wel als een leuk boek, maar misschien meer voor de ouderen onder ons dan?
Ik vind het wel grappig dat je dit boek 'op het randje' noemt: mijn eersteling is dat ook!
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
ja mijn eerste 2013 boek! Ik had het al wel gelezen maar voor het verslag begon ik weer en las het zo opnieuw weer uit!
Het is gewoon echt een kinderboek hoor, maar omdat ik zelf ook ouder ben ken ik de liedjes en de naam Tip van Bootz.
Wil je het lezen?
Dettie
Het is gewoon echt een kinderboek hoor, maar omdat ik zelf ook ouder ben ken ik de liedjes en de naam Tip van Bootz.
Wil je het lezen?
Dettie
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Kan ik ja zeggen met al die boeken die hier liggen en die deels uit 'een doos' komen!
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Van mij wel 
Dettie
Dettie
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
O jee, ik vind dus dat het boek óver dat randje gaat. Er zitten leuke dingen in, maar het rammelt aan alle kanten...
helaas...
En laat ik nu net een boek onder handen hebben waar ook sprake is van een kind dat te maken krijgt met kleine mannetjes, maar dat zit zoveel beter in elkaar. Ook al is het fantasie, het moet geloofwaardig blijven! Dat is de tierelantijn niet.
Lees meer: http://www.leestafel.info/emile-bode
helaas...
En laat ik nu net een boek onder handen hebben waar ook sprake is van een kind dat te maken krijgt met kleine mannetjes, maar dat zit zoveel beter in elkaar. Ook al is het fantasie, het moet geloofwaardig blijven! Dat is de tierelantijn niet.
Lees meer: http://www.leestafel.info/emile-bode
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Nou moe... dat je een boek niet leuk vindt kan altijd natuurlijk, maar de reden waarom snap ik eigenlijk niet zo .
Je leest heel veel fantasy en bent gek van magisch realistische boeken waarin héél veel dingen niet kunnen (in- en uit een foto stappen bijv. of woorden die verdwijnen) en nu vind je dit wel te erg.
Ik moet altijd lachen (om mezelf) want elke keer als ik denk dat ik weet wat jij leuk zal vinden, verrast je me telkens weer. Denkelijk zal ik jou nooit leren doorgronden wat boekensmaak betreft.
maar verder... je schrijft:
Die mannetjes! Die kunnen alleen leven in Tierelantijnen en hebben de noten van die bomen nodig om in leven te blijven. De professor neemt zelfs Nienke apart op het laatst om naar de mannetjes te vragen. Die mannetjes zijn dus het geheim van de Tierelantijn.
Die mannetjes zijn toch ook niet naar de werkelijkheid? Een pratende knuffel en kat toch ook niet? Waarom mag de domheid van de boeven dan niet aangedikt worden? Boeven zijn toch heel vaak dom in kinderboeken?
Dat gebeurt toch ook in zoveel boeken dat de carierre-ouders heel dommig met hun kind bezig zijn? De moeder in het boek Mr. Stink ook. Waarom is dat nu dan ineens een punt voor jou?
Ik geloof dat niet zo, een fantasieboom die bedreigd wordt of een eik of beuk of reuzenkastanje, het gaat toch om de boodschap? Persoonlijk vind ik dat het hier meer ging om het voortbestaan van de mannetjes dan het voortbestaan van de Tierelantijnen. Als die mannetjes er niet geweest waren had Nienke zich niet zo druk gemaakt om die bomen.
Dettie
Je leest heel veel fantasy en bent gek van magisch realistische boeken waarin héél veel dingen niet kunnen (in- en uit een foto stappen bijv. of woorden die verdwijnen) en nu vind je dit wel te erg.
Ik moet altijd lachen (om mezelf) want elke keer als ik denk dat ik weet wat jij leuk zal vinden, verrast je me telkens weer. Denkelijk zal ik jou nooit leren doorgronden wat boekensmaak betreft.
maar verder... je schrijft:
Volgens de titel heeft de Tierelantijn een geheim? Hm, wat dan?
Die mannetjes! Die kunnen alleen leven in Tierelantijnen en hebben de noten van die bomen nodig om in leven te blijven. De professor neemt zelfs Nienke apart op het laatst om naar de mannetjes te vragen. Die mannetjes zijn dus het geheim van de Tierelantijn.
maar waarom neemt de schrijver ook nog eens een loopje met de werkelijkheid?
Die mannetjes zijn toch ook niet naar de werkelijkheid? Een pratende knuffel en kat toch ook niet? Waarom mag de domheid van de boeven dan niet aangedikt worden? Boeven zijn toch heel vaak dom in kinderboeken?
Nienkes vader is misschien wel een gewiekst zakenman, maar in de omgang met zijn dochter is hij maar dommig bezig.
Dat gebeurt toch ook in zoveel boeken dat de carierre-ouders heel dommig met hun kind bezig zijn? De moeder in het boek Mr. Stink ook. Waarom is dat nu dan ineens een punt voor jou?
Ik vind het sowieso niet erg overtuigend om een bedreigde boom zo’n fantasienaam mee te geven. Was het de bedoeling om aandacht te besteden aan een milieukwestie? Waarom dan niet een bestaande boom/plant? Dat overtuigt meer!
Ik geloof dat niet zo, een fantasieboom die bedreigd wordt of een eik of beuk of reuzenkastanje, het gaat toch om de boodschap? Persoonlijk vind ik dat het hier meer ging om het voortbestaan van de mannetjes dan het voortbestaan van de Tierelantijnen. Als die mannetjes er niet geweest waren had Nienke zich niet zo druk gemaakt om die bomen.
Dettie
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Ik verwachtte dit natuurlijk, en heb mezelf ook afgevraagd wat er nu precies mis is.
Maak je borst maar nat:
Het boek irriteerde me, eigenlijk al vanaf de eerste regels, waarin beschreven wordt hoe verwend dat kind wel niet is, en het dus niet is, want het ‘pakt’ bij haar niet. Ze wil alleen maar haar knuffel. En dan krijgt ze als ze één jaar is een superdure pop, van een norse vader die zegt dat er zuinig op moet zijn.
Goed, dan steiger ik: als ze zuinig moet zijn, geef het ding dan niet. En wat voor zin heeft het een kind van een jaar oud zoiets te geven?
Ik geef toe: die vader kon niet veel goeds vanaf dat moment dat hij tegen zijn vrouw zegt dat hij die bomen om gaat hakken zonder toestemming te vragen. ‘hahaha, bomen kun je niet lijmen. Dan krijg ik hooguit een boete.’ FOUTE man!!! En is hij hier zo slim, hij laat zich wel door zijn dochter van zeven bedotten als het om zijn computer gaat. Een onwaarschijnlijke scene vind ik dat.
Goed, ik heb intussen gelezen dat de schrijver een verhaal verzonnen heeft en dat aan zijn kinderen vertelde. Zo klinkt het inderdaad. Maar het is iets heel anders als je een verhaal vertelt ter plekke, of je schrijft het op om aan anderen te laten lezen. Wat kan onder vier ogen, kan niet in het openbaar.
De moeder in meneer Stink is niet dom. Haar gedrag is consistent, past bij haar. Het gedrag van deze vader klopt niet bij wie hij is. Al geef ik toe dat de scene waarin hij met een koffer vol geld bij de dierentuin staat, en geen entreegeld heeft, leuk gevonden is.
Dat brengt me meteen bij het verhaal van die zogenaamde boeven: heel die ontvoering is toch geen knip voor zijn neus waard? Het is ook niet grappig bedoeld, als een slapstick of zo. Geen CharleyChaplin-verhaal toch?
Dan zou ik het misschien nog geaccepteerd hebben, maar ook hier: het gedrag van die mannen is nauwelijks consistent met wie ze zijn. Het stoort me niet zozeer dat het allemaal zo kinderlijk verteld wordt - het is immers bedoeld voor jonge kinderen – maar ook een zevenjarige zal hier zijn wenkbrauwen bij op trekken.
Dan jouw opmerking dat ik fantasy leuk vind. Jazeker.
Maar in een verhaal, hoe dol ook waar elfen en heksen of ook kinderen van alles kunnen, wil ik nog steeds dat het realistisch en consistent blijft.
Mijn laatst gelezen fantasy voor jongeren ‘de titanium uil’, hoe vreemd en onmogelijk het ook is wat er allemaal gebeurt, het blijven normale kinderen, vooral in hun relatie tot elkaar. Nienke overtuigt als personage, maar haar vader en die boeven niet. En die milieuheren ook niet, als kan dat nog net.
Nou ja, die naam voor die bomen, het is zo: als ik me begin te ergeren is het niet snel goed.
Ik vind dat geen passende naam, maar ook hier geldt: ik zie het voor me hoe die vader ( de schrijver) dat uit zijn duim zuigt voor zijn kinderen, op de rand van het bed.
De mannetjes, de knuffel en de kat: allemaal prima..maar de rest niet.
Maak je borst maar nat:
Het boek irriteerde me, eigenlijk al vanaf de eerste regels, waarin beschreven wordt hoe verwend dat kind wel niet is, en het dus niet is, want het ‘pakt’ bij haar niet. Ze wil alleen maar haar knuffel. En dan krijgt ze als ze één jaar is een superdure pop, van een norse vader die zegt dat er zuinig op moet zijn.
Goed, dan steiger ik: als ze zuinig moet zijn, geef het ding dan niet. En wat voor zin heeft het een kind van een jaar oud zoiets te geven?
Ik geef toe: die vader kon niet veel goeds vanaf dat moment dat hij tegen zijn vrouw zegt dat hij die bomen om gaat hakken zonder toestemming te vragen. ‘hahaha, bomen kun je niet lijmen. Dan krijg ik hooguit een boete.’ FOUTE man!!! En is hij hier zo slim, hij laat zich wel door zijn dochter van zeven bedotten als het om zijn computer gaat. Een onwaarschijnlijke scene vind ik dat.
Goed, ik heb intussen gelezen dat de schrijver een verhaal verzonnen heeft en dat aan zijn kinderen vertelde. Zo klinkt het inderdaad. Maar het is iets heel anders als je een verhaal vertelt ter plekke, of je schrijft het op om aan anderen te laten lezen. Wat kan onder vier ogen, kan niet in het openbaar.
De moeder in meneer Stink is niet dom. Haar gedrag is consistent, past bij haar. Het gedrag van deze vader klopt niet bij wie hij is. Al geef ik toe dat de scene waarin hij met een koffer vol geld bij de dierentuin staat, en geen entreegeld heeft, leuk gevonden is.
Dat brengt me meteen bij het verhaal van die zogenaamde boeven: heel die ontvoering is toch geen knip voor zijn neus waard? Het is ook niet grappig bedoeld, als een slapstick of zo. Geen CharleyChaplin-verhaal toch?
Dan zou ik het misschien nog geaccepteerd hebben, maar ook hier: het gedrag van die mannen is nauwelijks consistent met wie ze zijn. Het stoort me niet zozeer dat het allemaal zo kinderlijk verteld wordt - het is immers bedoeld voor jonge kinderen – maar ook een zevenjarige zal hier zijn wenkbrauwen bij op trekken.
Dan jouw opmerking dat ik fantasy leuk vind. Jazeker.
Maar in een verhaal, hoe dol ook waar elfen en heksen of ook kinderen van alles kunnen, wil ik nog steeds dat het realistisch en consistent blijft.
Mijn laatst gelezen fantasy voor jongeren ‘de titanium uil’, hoe vreemd en onmogelijk het ook is wat er allemaal gebeurt, het blijven normale kinderen, vooral in hun relatie tot elkaar. Nienke overtuigt als personage, maar haar vader en die boeven niet. En die milieuheren ook niet, als kan dat nog net.
Nou ja, die naam voor die bomen, het is zo: als ik me begin te ergeren is het niet snel goed.
Ik vind dat geen passende naam, maar ook hier geldt: ik zie het voor me hoe die vader ( de schrijver) dat uit zijn duim zuigt voor zijn kinderen, op de rand van het bed.
De mannetjes, de knuffel en de kat: allemaal prima..maar de rest niet.
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Ik heb even lopen nadenken over jouw antwoord.
Het hele verhaal gaat er voor mij om dat Nienke heel weinig aandacht van haar ouders krijgt. Die grote cadeaus zie ik meer als 'afkopen' ook al heeft zo'n kleintje nog niets aan zo'n enorme pop. En zuinig op zijn... Ik denk dat het kind er nog helemaal niet mee speelt! Hooguit vastpakken maar meer niet.
De huishoudster trekt meer met Nienke op en weet ook wat wél bij zo'n klein hummeltje past. (Ik moest wel lachen dat de knuffel poes wordt genoemd.)
Dat onwaarschijnlijke bij de computer weet ik niet meer zo goed. Wel dat ze ineens belangstelling toonde voor het werken met de PC en 's nachts stiekem achter die computer zat met die mannetjes. Vader kwam toen heel slaperig voorbij lopen, niet zijn kamer in toch? (weet niet zeker hoor)
Die vader is een echte zakenman en snapt niets van een huishouden of omgang met kinderen. Hij is gewend dat hij het voor het zeggen heeft en handelt daar ook naar en ja die vader is natuurlijk heel erg fout met zijn idiote plan en het zich niets aantrekken van de geldende regels en wetten. Maar daar wordt hij in feite ook voor gestraft, zijn dochter wordt ontvoerd, en dat opent hem de ogen. Wat vond je niet consistent aan die man?
Wat ik nou wel té vond, is dat de boeven die moeder lieten gaan en alleen de dochter meenamen. Die boeven waren gewoon dom, van het begin af aan. Ook dat die boeven wat gaan drinken is natuurlijk dom.
Maar ook bij die boeven is voor mij de vraag aan jou wat niet consistent aan hun is.
Ik vond wel dat het verhaal heel vol was. Ik bedoel dat er héél veel gebeurde en ik dacht op gegeven moment nu moet er niet nóg meer bij komen, het wordt veel te veel allemaal. (Milieu, ontvoering, eenzaam meisje, redden van de bomen en die mannetjes, pratende knuffel en kat...) Gelukkig gebeurde dat ook niet.
De tekeningen vond ik wel leuk, vooral die van de mannetjes die de toetsen van de computer indrukken.
Die milieuman was een beetje ondergeschoven kindje, in mijn ogen.
Er had wel een onderwerpje minder in gekund dan was het verhaal wat rustiger geweest. Een ontvoering oplossen is al heel wat en dat door die knuffel etc. laten oplossen was al genoeg geweest denk ik.
Maar voor de rest vond ik het evengoed wel een leuk verhaal. Veel maar leuk.
Dettie
Het hele verhaal gaat er voor mij om dat Nienke heel weinig aandacht van haar ouders krijgt. Die grote cadeaus zie ik meer als 'afkopen' ook al heeft zo'n kleintje nog niets aan zo'n enorme pop. En zuinig op zijn... Ik denk dat het kind er nog helemaal niet mee speelt! Hooguit vastpakken maar meer niet.
De huishoudster trekt meer met Nienke op en weet ook wat wél bij zo'n klein hummeltje past. (Ik moest wel lachen dat de knuffel poes wordt genoemd.)
Dat onwaarschijnlijke bij de computer weet ik niet meer zo goed. Wel dat ze ineens belangstelling toonde voor het werken met de PC en 's nachts stiekem achter die computer zat met die mannetjes. Vader kwam toen heel slaperig voorbij lopen, niet zijn kamer in toch? (weet niet zeker hoor)
Die vader is een echte zakenman en snapt niets van een huishouden of omgang met kinderen. Hij is gewend dat hij het voor het zeggen heeft en handelt daar ook naar en ja die vader is natuurlijk heel erg fout met zijn idiote plan en het zich niets aantrekken van de geldende regels en wetten. Maar daar wordt hij in feite ook voor gestraft, zijn dochter wordt ontvoerd, en dat opent hem de ogen. Wat vond je niet consistent aan die man?
Wat ik nou wel té vond, is dat de boeven die moeder lieten gaan en alleen de dochter meenamen. Die boeven waren gewoon dom, van het begin af aan. Ook dat die boeven wat gaan drinken is natuurlijk dom.
Maar ook bij die boeven is voor mij de vraag aan jou wat niet consistent aan hun is.
Ik vond wel dat het verhaal heel vol was. Ik bedoel dat er héél veel gebeurde en ik dacht op gegeven moment nu moet er niet nóg meer bij komen, het wordt veel te veel allemaal. (Milieu, ontvoering, eenzaam meisje, redden van de bomen en die mannetjes, pratende knuffel en kat...) Gelukkig gebeurde dat ook niet.
De tekeningen vond ik wel leuk, vooral die van de mannetjes die de toetsen van de computer indrukken.
Die milieuman was een beetje ondergeschoven kindje, in mijn ogen.
Er had wel een onderwerpje minder in gekund dan was het verhaal wat rustiger geweest. Een ontvoering oplossen is al heel wat en dat door die knuffel etc. laten oplossen was al genoeg geweest denk ik.
Maar voor de rest vond ik het evengoed wel een leuk verhaal. Veel maar leuk.
Dettie
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Het is natuurlijk allemaal zoals jij het zegt, maar: wij als volwassenen interpreteren een verhaal, we weten wel wat er bedoeld wordt. Maar het is een verhaal voor kinderen. Bij voorlezen is er niets aan de hand, dan kan een volwassenen er desgewenst iets mee doen.
Maar als een kind van 8-9 jaar dit verhaal gaat lezen dan vind ik dus dat het niet goed in elkaar zit.
Wat je zegt: het is teveel, en dit heb ik nog niet eens genoemd: het gaat om de boom die gered moet worden toch?
Dus had die milieuman zoals jij hem noemt wel meer aandacht moeten krijgen. (Die hele boevenverhaallijn kan in mijn ogen weg, voor een eventueel deel twee, dat zei ik al)
Voor mij gaat het niet om een meisje dat weinig aandacht krijgt. Het is natuurlijk wel zo, maar het gaat er vooral om dat ze ondanks die rijke papa en mama die haar alles geven geen verwend gedrag vertoont en bereid is de mannetjes te helpen. Dat vind ik allemaal prima!
Mijn probleem is dat ik vind dat de typetjes niet overeen komen met hun daden, bij die vader en die boeven niet. Ik vind het kinderlijke hiervan een onderschatting van de lezer die dus eerder 9 of ouder zal moeten zijn vanwege de lay-out.
Maar zoals zo vaak: het zou aan een kinderjury voorgelegd moeten worden.
Maar als een kind van 8-9 jaar dit verhaal gaat lezen dan vind ik dus dat het niet goed in elkaar zit.
Wat je zegt: het is teveel, en dit heb ik nog niet eens genoemd: het gaat om de boom die gered moet worden toch?
Dus had die milieuman zoals jij hem noemt wel meer aandacht moeten krijgen. (Die hele boevenverhaallijn kan in mijn ogen weg, voor een eventueel deel twee, dat zei ik al)
Voor mij gaat het niet om een meisje dat weinig aandacht krijgt. Het is natuurlijk wel zo, maar het gaat er vooral om dat ze ondanks die rijke papa en mama die haar alles geven geen verwend gedrag vertoont en bereid is de mannetjes te helpen. Dat vind ik allemaal prima!
Mijn probleem is dat ik vind dat de typetjes niet overeen komen met hun daden, bij die vader en die boeven niet. Ik vind het kinderlijke hiervan een onderschatting van de lezer die dus eerder 9 of ouder zal moeten zijn vanwege de lay-out.
Maar zoals zo vaak: het zou aan een kinderjury voorgelegd moeten worden.
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Marjo schreef:Wat je zegt: het is teveel, en dit heb ik nog niet eens genoemd: het gaat om de boom die gered moet worden toch?
Dus had die milieuman zoals jij hem noemt wel meer aandacht moeten krijgen.
Mijn probleem is dat ik vind dat de typetjes niet overeen komen met hun daden, bij die vader en die boeven niet.
Volgens mij gaat het om de mannetjes die gered moeten worden, als de bomen omgehakt worden gaan de mannetjes dood.
De nadruk ligt meer op het voortbestaan van de mannetjes dan van de Tierelantijnen. Het verweer tegen het omkappen gaat niet zozeer om de paar Tierelantijnen die er nog staan en uniek zijn, maar dat die mannetjes niet zonder die nootjes kunnen.
En wat die vader en boeven betreft verschillen we gewoon van mening, vader was al een egoïst en blijft dat totdat zijn dochter ontvoerd is. En de boeven waren al dom en blijven dom. Je hebt me nog niet overtuigd wat nu zo tegenstrijdig met typetje en daden is.
Ha je kletst me niet zomaar omver, argumenten moeten we hebben! Grijns
Dettie
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Meer argumenten heb ik niet. Voor mij klopt het niet, en ik denk voor een jonge lezer ook niet. Die nemen letterlijk wat ze lezen, en als ze al door die lappen heen komen, dan denk ik dat ze dat kinderlijke niet meer zullen pikken.
Of de bomen of de tierelantijnen gered moeten worden komt op hetzelfde neer toch?
Of de bomen of de tierelantijnen gered moeten worden komt op hetzelfde neer toch?
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
De bomen zijn Tierelantijnen, de mannetjes niet, dat zijn groepies.
De mannetjes leven van de noten van de Tierelantijnen.
Dettie
die geen Tierelantijn meer kan zien!
De mannetjes leven van de noten van de Tierelantijnen.
Dettie
die geen Tierelantijn meer kan zien!
Re: Emile Bode - Het geheim van de Tierelantijn va 6 jaar
Ha , nou toch nog even...ik bedoelde ook niet dat de mannetjes de tierelantijnen zIJn, maar ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De mannetjes kunnen niet zonder hun bomen, dus die moeten gered worden.
Het boek gaat nu naar school, kijken of ik iemand kan strikken om het te lezen..
Het boek gaat nu naar school, kijken of ik iemand kan strikken om het te lezen..
Terug naar “Kinder- en jongerenboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 69 gasten