Het is het verhaal van tiener Bella die bij haar vader in het regenachtige plaatsje Forks gaat wonen. Ze wordt verliefd op de mooie, maar ontoegankelijke Edward Cullen. Ze ontdekt dat er iets heel vreemds met hem aan de hand is. Hij blijkt - net als zijn familieleden - een vampier te zijn, die het drinken van mensenbloed heeft afgezworen. Bella en Edward krijgen een relatie. Maar hoe groot hun liefde ook is, altijd dreigt het gevaar dat Edward zijn zelfbeheersing verliest en Bella ofwel vermoordt, ofwel tot vampier maakt.
Stilistisch is Twilight matig . Het verhaal sukkelt traag voort, dialogen zijn eindeloos uitgesponnen, en eigenlijk gebeurt er vrij weinig.
Toch werd me bij lezing al snel duidelijk waarom dit boek zo populair is. Het heeft alle ingrediënten van een 'lekker' liefdesverhaal voor meiden. Een mooie, maar gevaarlijke jongen - type ruwe bolster, blanke pit. Een mooi, slim, maar niet al te handig meisje. Zij is voornamelijk verliefd, hij beschermt haar tegen ongelukken. En dan als extra tintje, het vampier-zijn van Edward, dat het boek net wat anders maakt dan andere liefdesverhalen.
De aantrekkingskracht is begrijpelijk (ik beken, ook ik verslond bouquetreeks als tiener), maar tegelijk ergerniswekkend. Kan Bella nou niet íetsje zelfstandiger zijn? Moét ze nou zo onhandig en dom wezen? Als haar karakter wat minder cliché was geweest had het boek net zo'n aantrekkingskracht kunnen hebben. Méér zelfs, maar zonder de ergernis.
En toch.... Ben ik begonnen aan deel twee.
Heel erg! Helemaal als je rekent dat ze 12 is en dus net 3 maanden op de middelbare school zit. 
), want ik was zo benieuwd wat jullie hiervan vonden.