Leestafel forum

Oorlogswinter
Jan Terlouw

Michiel (15 jaar) is zoon van de burgemeester van een fictief dorp nabij de IJssel, tegenover Zwolle. In de hongerwinter van 1944-45 trokken hier veel mensen langs, afkomstig uit de grote steden in het westen van het land, om voedsel te halen in het noord-oosten van het land.
Michiel raakt betrokken bij de verzorging van een gewonde Engelse piloot.
Als er een dode Duitser wordt gevonden nemen de Duitsers gijzelaars, onder hen de vader van Michiel.
Maar de piloot moet weg en Michiel weet niets beters dan "Oom" Ben in vertrouwen te nemen. Die zit immers in het verzet?
Het is een boek over goed en fout zijn, en vooral ook over het feit dat het allemaal niet zo zwart-wit is: schijn kan bedriegen.
Terlouw weet nog steeds te boeien ook al is de taal soms wat oubollig.

Gebonden Verschenen: juni 2000 Uitgeverij Lemniscaat vanaf 12 jaar

Marjo
januari 2009

Ik heb dit boek in mijn jeugd vele keren gelezen....evenals de Koning van Katoren en Oosterschelde.

Is dit boek niet onlangs verfilmd ?

Rutger

Ja en je kan nu ook het boek in de filmversie kopen Rutger.

Dettie

Maar weet dan dat de film anders is. De grote lijnen blijven maar er zijn personen weg en situaties veranderd, soms minder goed, soms beter.

Dit weekend dit boek gelezen. Herlezen eigenlijk. Al is de vorige keer al een jaar of vijfentwintig geleden vermoed ik.
Maar het mooie van de boeken van Jan Terlouw is dat deze boeken nog steeds leesbaar zijn. Ik herlas pas "Koning van Katoren" en daar viel me dat ook al op.

Dit boek zal voor nieuwe lezers misschien door de oorlogsbegrippen wat moeilijker zijn, daar was "onze"generatie iets vertrouwder mee vermoed ik, maar verder is het een heel toegankelijk en leesbaar boek.
Over opgroeien, volwassen worden, verantwoordelijkheid nemen.
En verder is het vooral een spannend boek, ik was de ontknoping vergeten en betrapte me er op dat ik maar bleef lezen om te weten te komen hoe het ook al weer zat.

Ik ben ook wel benieuwd naar de film eigenlijk. Ik denk dat de film, en het boek wat hierdoor ongetwijfeld opnieuw in de belangstelling komt, zeer bruikbaar zijn om op een niet al te moeilijke manier kinderen kennis te laten nemen van de tweede wereld oorlog.

Vond het de moeite van het herlezen meer dan waard.

Wil

Marjo vond de taal wel wat oudbollig lees ik. ik vond dat wel meevallen. Misschien omdat ik pas andere boeken las uit die periode (Pietje Bell, Swiebertje) die totaal on(voor) leesbaar waren.

Willeke

" Michiel vond het een vervelende toestand, maar hij had genoeg verliefde paren gezien om te weten dat hij makkelijker kon proberen om de Maagdenburger halve bollen uit elkaar te trekken dan Erica te verhinderen hier te komen.
"Nou ja," zei hij, "dan moet je in vredesnaam maar af en toe Jack z'n eten brengen."
Dat was Erica toch iets te machtig.
"Jij snotneus," zei ze, "weet je dat je spreekt tegen je oudere zuster?"
Je bent de baas niet over me. Eerder omgekeerd, zou ik zeggen,"
"Ik heb de verantwoordelijkheid," zei Michiel rustig."

Dit stukje vind ik toch niet bepaald modern. Het is goed te lezen hoor, maar als je dit vergelijkt met hoe het in hedendaagse boeken zou staan, nou..

Ik was zo enthousiast maar 4 exemplaren die ze hier in de bib hebben zijn tot minsten half maart uitgeleend aan leerlingen die ze nodig hebben voor besprekingen. Eentje moest al binnen zijn van half februari maar ze vermoeden dat het nog een eind zal duren.
Jammer
Ik heb het jaren geleden gelezen maar weet er niet genoeg meer van om zo in de discussie te vallen.

Prachtig beschreven boek, althans over de bezetting tijdens de oorlogsjaren.
Wat ik miste was de emotie rondom het sterven van de vader (en andere dorpsgenoten). Ook tijdens de nare oorlogsjaren lijkt me dit in een gezin toch wel veel impact hebben. Daar werd in het verhaal nauwelijks aandacht aan besteed.
Al met al een heel mooi boek, dat ruim dertig jaar na uitgave, nog zeer goed leesbaar én boeiend én voor de huidige jeugd leerzaam is!

groetjes, irene

Ik heb het exemplaar uit het magazijn gekregen valt half uit elkaar maar belemmerde me niet om in een paar uur het boek te lezen.

Het leest heel vlot weg, het verhaal is heel mooi maar inderdaad alles roept weinig emoties op... noch bij de personages van het boek noch bij de lezer.

Maar het hinderde me eigenlijk helemaal niet, dat gebrek aan emoties... 'k heb iets tegen boeken waar het gesnotter eruit spat...

Daar houd ik ook erg van....wanneer alles 'droog' geschreven wordt, zonder beschrijving van emoties.

Ook een reden waarom ik over het algemeen liever mannelijke auteurs lees.

Helemaal vergeten te melden dat ik het boek inmiddels gelezen heb.
Ik vond het indrukwekkend en net wat Marjo zegt, schijn kan bedriegen.
Vooral het eind vond ik nogal verpletterend. Iemand doet iets en dat heeft enorme gevolgen. En dan die 'leuke' oom Ben!
Wat ik wel een beetje ongeloofwaardig vond is dat Michiel zo snel mensen die in het verzet zaten vond. Als hij die vermoedens al had, zouden de Duiters dat dan niet geweten hebben?

Dit was het eerste kinderboek dat ik van Jan Terlouw las. Hij kan goed schrijven. Het boek was spannend, goed opgebouwd en toch in 'makkelijke'taal voor jongeren. De ouderwetse taal viel mij niet op. Het hele verhaal ademde de sfeer van toen uit. Modernere taal zou misstaan hebben denk ik, dát zou mij dan wel weer opgevallen zijn.

Dettie

Hey iedereen

Ik heb dit boek gelezen voor school en had eerst niet zoveel zin om het te lezen want ik lees niet graag over de oorlog. Maar toen ik verder las kon ik het boek amper neerleggen. Het boek is zeer mooi en ook leerzaam. Sommige momenten waren zeer pakkend en dan werd ik emotioneel . Ik zou dit echt aanraden aan jongeren van mijn leeftijd ( 15-16-17 jaar).

Groetjes Ardiana !

ardiana schreef:Hey iedereen

Ik zou dit echt aanraden aan jongeren van mijn leeftijd ( 15-16-17 jaar).

Groetjes Ardiana !

Niet alleen voor jongeren.

Mijn eerste kennismaking met Jan Terlouw is alvast een schot in de roos geweest. Ik heb echt van het verhaal genoten. De auteur gaat geen enkele discussie uit de weg, alle problemen tijdens de laatste hongerwinter in Nederland onder Duitse bezetting komen aan bod, op een voor tieners begrijpelijke manier. Het is geen zwart-wit verhaal. Net zoals in elke oorlog heb zijn er goeden en slechten aan alle kanten. Alle partijen hebben wel minstens één haar in de boter. Het boek geeft heel wat stof tot nadenken.

Het boek heb ik lang geleden gelezen en ik vond het prachtig. Ik denk dat veel kinderen met dit boek opgegroeid zijn.
Het frappante is dat kinderen van nu de Tweede Wereldoorlog zien als iets wat heel lang geleden gebeurde (in hun ogen is 70 jaar lang geleden) maar dat onze ouders die oorlog nog mee hebben gemaakt.

Dettie

Ik vond dit boek wel aardig, niet helemaal realistisch, beetje te simpel. Jeugdboeken zijn geloof ik niets voor mij.

Wat vind je er niet realistisch aan Berdine?

Dettie

Het zusje heeft geen opleiding voor verpleegkundige gehad. Ze mocht po's leegmaken en bedden opmaken. Desondanks heeft ze verstand van wondverzorging.
De vader overlijdt en niemand maakt er verder woorden aan vuil. Er wordt niet eens aan hem gedacht.
De piloot leert wel erg gemakkelijk Nederlands. De uitspraak lijkt ook niet zo simpel uit een boek te leren.
En verder gaan de dingen wel erg gemakkelijk, maar dat is waarschijnlijk eigen aan een jeugdboek.