Lies Bate: Marja (12+)
Geplaatst: 10 Okt 2007, 14:14
In Marja trekt het zeventienjarige hoofdpersonage naar het Duitse Maagdenburg. De tweede Wereldoorlog is in volle gang en Marja volgt het spoor van vele meisjes uit die tijd: ze gaat werken in Duitsland. Marja treft het niet slecht. Ze komt terecht in de delicatessenzaak van Frau Bergh. Ze sluit haar huisgenoten Jutta, Lore en Herr Professor in haar hart. Ook Frau Bergh zorgt goed voor haar. Maar het meest voelt Marja zich verbonden met Nesten en Micha, twee landgenoten die gedwongen tewerkgesteld zijn. Marja weet wel gauw haar draai te vinden in dit vreemde land. Maar gaandeweg leert ze toch ook dat ze op haar hoede moet zijn. Wanneer de professor wordt opgepakt bijvoorbeeld, of wanneer Micha verdwijnt. Maar nog meer wanneer de oorlog lijkt te kantelen en Marja toch maar een Ausländer blijkt te zijn.
Hoe historisch kan een historische roman zijn? Ik denk dat Lies Bate wat dat betreft heel dicht de perfectie benadert. Vanuit het onder de bezetting lijdende Vlaanderen komt Marja in het euforische Duitsland terecht, in een delicatessenzaak nog wel. Een mooiere metafoor kon Lies Bate niet bedenken. De Duitsers geloven naïef in het plan van hun Führer, alhoewel ze niet echt weten wat het inhoudt. Die enkelingen die toch kritisch durven zijn, worden weggehoond. Maar langzaamaan verandert het naïeve geloof in een geloof tegen beter weten in. Zeker wanneer familieleden sneuvelen en Maagdenburg een bombardement krijgt te slikken. De wanhoop overwint totaal wanneer de bombardementen aanhouden. De delicatessenzaak en de Duitse trots storten als kaartenhuisjes in elkaar.
Het boek geeft een sterk genuanceerd portret van Belgische jonge mensen die uit eigen beweging of onder dwang de Duitse economie gaan ondersteunen. Hoe ze zich weten te handhaven in dit vreemde land. Hoe ze hun positie leren kennen. Hoe ze weten te overleven wanneer de oorlog van richting verandert.
Maar hoe rijk het boek van inhoud is, zo arm is het van stijl. Situaties die inhoudelijk of emotioneel heel wat te bieden hebben, worden in enkele droge zinnen afgehaspeld. De timing loopt scheef. Hier en daar duiken enkele zinnen overdreven schrijftaal op. Nergens een spoortje van lyriek.
De jury gaf aan Lies Bate een Boekenwelp cadeau. Door het gebrek aan schrijfstijl is dat wat mij betreft onterecht.
12+
Boekenwelp 2006
Hoe historisch kan een historische roman zijn? Ik denk dat Lies Bate wat dat betreft heel dicht de perfectie benadert. Vanuit het onder de bezetting lijdende Vlaanderen komt Marja in het euforische Duitsland terecht, in een delicatessenzaak nog wel. Een mooiere metafoor kon Lies Bate niet bedenken. De Duitsers geloven naïef in het plan van hun Führer, alhoewel ze niet echt weten wat het inhoudt. Die enkelingen die toch kritisch durven zijn, worden weggehoond. Maar langzaamaan verandert het naïeve geloof in een geloof tegen beter weten in. Zeker wanneer familieleden sneuvelen en Maagdenburg een bombardement krijgt te slikken. De wanhoop overwint totaal wanneer de bombardementen aanhouden. De delicatessenzaak en de Duitse trots storten als kaartenhuisjes in elkaar.
Het boek geeft een sterk genuanceerd portret van Belgische jonge mensen die uit eigen beweging of onder dwang de Duitse economie gaan ondersteunen. Hoe ze zich weten te handhaven in dit vreemde land. Hoe ze hun positie leren kennen. Hoe ze weten te overleven wanneer de oorlog van richting verandert.
Maar hoe rijk het boek van inhoud is, zo arm is het van stijl. Situaties die inhoudelijk of emotioneel heel wat te bieden hebben, worden in enkele droge zinnen afgehaspeld. De timing loopt scheef. Hier en daar duiken enkele zinnen overdreven schrijftaal op. Nergens een spoortje van lyriek.
De jury gaf aan Lies Bate een Boekenwelp cadeau. Door het gebrek aan schrijfstijl is dat wat mij betreft onterecht.
12+
Boekenwelp 2006