Simon van der Geest - Het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle 10+

[Marjo]

Korte inhoud:
Eva is ‘half’. Haar moeder is wit, haar vader is zwart. Meer weet Eva ook niet over hem en haar moeder wil niets over hem vertellen. Als ze op school een werkstuk moet maken over een biologie-onderwerp waar ze meer over wil weten, kiest ze dan ook ‘biologische vaders’. En hoe meer Eva zich in haar werkstuk vastbijt, hoe zekerder ze weet dat ze haar vader wil ontmoeten.
Als ze ontdekt dat hij waarschijnlijk in Suriname woont en merkt dat haar moeder haar nog steeds niet wil helpen, schakelt Eva stiekem een televisieprogramma in, dat mensen opspoort. Dat is het begin van een duizelingwekkende zoektocht. Hoe ver gaat ze om haar vader te vinden?


Prachtig verhaal, voor een deel gebaseerd op het verhaal van zijn zus die óók naar haar biologische familie in Suriname heeft gezocht.
De doelgroep is 10 plus, maar dan is het wel een hele kluif. De 400 pagina's lijken heel veel voor een kind. Je zal ze er van moeten overtuigen dat het spannend is en lekker doorleest, met zijn korte hoofdstukken, en levensechte benadering.
Van der Geest stopt er heel veel in: het missen van een vader; het maken van een televisieprogramma; het leven van de beroemdheid. En het verhaal van de expeditie vertelt over Suriname, de taal, de cultuur (mooie scenes: het Nederlandse meisje dat een Surinaams leeftijdgenootje uitmaakt voor dierenbeul als hij een slang vangt voor eigen gewin, omdat hij geen zakgeld krijgt zoals zij) en zijn verleden. Van der Geest is er geweest en kan uit eigen ervaringen putten.
En dan is er het thema vriendschap, en het zoeken naar je identiteit. Er zit een dubbele bodem in, of een kind van tien dat er uit haalt, denk het niet, maar het is absoluut een boek dat je vaker kan lezen.

[Dettie]

Onze nieuwe recensente Mariska Venema heeft een mooie, uitgebreide recensie over dit boek geschreven.
Welkom Mariska!

Zie http://www.leestafel.info/simon-van-der-geest

-

[Marjo]

'Haar moeder en haar opa blijven thuis en dat is misschien een klein beetje ongeloofwaardig, want wie laat nu een meisje uit groep 8 alleen met een cameraman, een presentatrice en een regisseur naar Suriname reizen? Ook nog wel voor zo’n emotionele reis.'

Als moeder kan ik zeggen dat ik dat ook niet zou laten gebeuren, en de jouwe denk ik ook niet, maar: die moeder wil niets van de vader weten, en er is begeleiding van volwassenen.
Dan is dat lekker makkelijk.

Mooi verslag!