Hieke van der Werff - De kattenboot AVI E4

[Dettie]

Vera loopt met haar vriendin op straat.
'Waar woont die mevrouw van de poezen?'vraagt Lizzy
'Op een woonboot verderop in de gracht.'


Dit is het begin van het verhaal over twee heel jonge meiden die de poezen van de poezenboot gaan verzorgen.

Lees verder http://www.leestafel.info/h-van-der-werff

Dettie

[Marjo]

Meisjes van die leeftijd die zonder enige opleiding - want hoe zou je dat moeten aanpakken? - zomaar zoveel katten mogen verzorgen? Nee. Je zou ze op die leeftijd nog niet eens de bakken laten doen.
Maar het eigenlijk ook wel moeilijk om verhaaltjes te verzinnen die leuk zijn, en dan ook nog leesbaar.

[Dettie]

Ja in dat laatste heb je gelijk, maar de ingrediënten zijn wél leuk, en daar omheen kun je ook een leuk verhaal maken. Als bijvoorbeeld de vader had beloofd voor de katten te zorgen en die meiden mochten mee dan was het al een stuk geloofwaardiger geweest dan nu. Het verhaal mist nu net de (poezen)boot.

Dettie

[Marjo]

Dat had vast wel gekund met der goede woordkeuze. Maar zonder vader is het wel spannender!

[Dettie]

Ja maar ook dan kun je wat verzinnen... bijvoorbeeld dat de vader ziek wordt of onverwacht weg moet of iets dergelijks.

Dettie

[Marjo]

Ha ha! Hoe zit het dat boek van jou??

[Dettie]

[Marjo]

Ik heb echt gezocht, maar waar baseer je het gegeven dat die meisjes zo jong zijn op? Omdat het voor die leeftijd geschreven is?
Het staat namelijk nergens, en waarom zouden ze niet ouder zijn? Niet dat het dan een goed idee is om twee onbekende meisjes zo huppetee op al die katten los te laten, maar goed, het is een verhaal.
Ik vond het wel een leuk verhaal, vooral als die vader zich er mee bemoeit om een kat te 'redden'! Ik denk wel dat kinderen dit kunnen waarderen.

Overigens zegt die kattenvrouw ook dat vader de bakken moet komen doen!

[Dettie]

Dat baseer ik op hun doen en laten en ook op de afbeeldingen. Het zijn zeker geen kinderen van 11-12 jaar of zoiets.
Het hele verhaal en hoe ineens al die katten een plek krijgen vond ik érg onwaarschijnlijk. Ook die katten die steeds om en om naar boven mochten was raar. Ze gaan vanzelf wel een plek zoeken die ze lekker vinden of dat nu boven of beneden is.
Ik vond het verhaal té onwaarschijnlijk.

Zoals ik al schrijf: Fantasie gebruiken in een boek is altijd leuk, maar de fantasie moet wel zo beschreven worden dat het zomaar echt zou kunnen en dat gebeurt in dit verhaal niet.

Kinderen zullen het waarschijnlijk wel waarderen, maar ik zie ze eigenlijk toch ook wel hun vraagtekens zetten.

Dettie

[Marjo]

Dus jij geloof mij niet - ha ha- als ik zeg dat ik dat met mijn eigen twee poezen ook wel doe en heb gedaan? Wisselen van beneden en boven? Natuurlijk is het meer gedoe met zoveel katten, maar waarom niet? Ik vind het wel leuk, en over dat eigen plekje zoeken, dat doen ze dan toch wel?
En ok, geen 12, maar ze zouden best een jaar of tien kunnen zijn, vind ik. Ik ben het met je eens dat die mevrouw nogal onbesuisd te werk gaat, maar het is duidelijk waarom, en ze zegt dat de vader zich ermee moet bemoeien. Op zich is alles wel ingedekt, alleen doen die dametjes het net even anders.
En dat kan volgens mij best in een kinderboek.
Maar ik zal proberen of ik het een kind kan laten lezen, en dan gericht vragen stellen. Alhoewel, één kind zegt ook niets.

[Dettie]

ja dat zou leuk zijn als je de mening van het kind zelf te weten zou kunnen komen.

Ha ja, dat wisselen is dan vaak omdat de ene poes bang is voor de andere, of constant gaan vechten, dan zet je ze apart. Maar als je poezen vrij laat rondlopen dan zoeken ze hun eigen plek wel. Boven of beneden. Mijn buurvrouw had 13 katten in een piepklein huisje met een zoldertje. De katten hadden zo hun eigenaardigheden gewoontes en dat ging prima zo.

Dettie

[Marjo]

Mijn (volwassen) 'poezendochter' vond het niet ongewoon, maar zei wel dat het er veel te veel waren, dus zij vond de ontknoping dan weer prima.
We hadden geen moeite met de eigenaardigheden van die kattenbootmevrouw. Dus of kinderen dat hebben?
We'll see

[Dettie]

Met de kattenbootmevrouw zelf had ik ook geen moeite, wel met het verhaal dat raar was.

De mevrouw heeft niet vertelt hoe de druppeltjes aan de zieke kat gegeven moeten worden. Dat is ook vreemd. Dat vertel je voordat je weggaat, ook dat sommige katten bang zijn is nodig om te vertellen. Iemand vertelt dan de 'gebruiksaanwijzing' van de katten.
"De vader van Vera moet maar helpen met de kattenbakken zegt Katja"
Ze kende de vader van Vera dus niet (anders wist papa ook wel dat het 25 katten waren ipv 5)
Dat had de schrijfster in een paar regeltjes anders kunnen doen zodat het verhaal logischer werd. Ook die zieke moeder is vaag. Hoe weet ze dan wanneer ze terug kan komen? Ze kan niet die kinderen op basis van een vage datum van terugkeer alles laten doen. Maar dat gebeurt wel.
De schrijfster laat teveel dingen liggen om tot een logisch verhaal te komen.

Op zich is de ontknoping ook goed, de beesten hebben zo een vrijer leven en zitten niet meer opgesloten op de boot. Helemaal met je dochter eens!
Maar persoonlijk vind ik dus dat het hele verhaal rammelt.

Ben nu wel benieuwd hoe kinderen het verhaal zullen ervaren!

Dettie

[Marjo]

Ik sprak vandaag een juf aan met het verzoek dit boek aan een paar kinderen te laten lezen en dan te vragen wat ze er van vonden. Zij las de flap, luisterde naar wat ik zei, en riep toen - en ik wilde dat ik er een filmpje van had!:

'Kinderen!? Die lezen gewoon wat er staat. Dan staat er vijftien, oh nee, vijfentwintig poezen...ze lezen gewoon door, willen wel weten hoe die meisjes er mee omgaan, maar verder denken ze: prima, zo gaat het in dit boek.'

Want, zegt ze, voor kinderen en zeker die jonge kinderen kan alles in een boek, het hoeft helemaal niet geloofwaardig te zijn. Nou ja, een beetje wel natuurlijk. Het moeten niet ineens honden worden, dat zullen ze niet accepteren, maar over dit verhaal doen ze helemaal niet moeilijk.

Ik heb vertrouwen in die juf, en geloof haar onmiddellijk. Volwassen logica is niet dus niet vereist. Kinderen vinden het allemaal best.

[Dettie]

Wat leuk dat je dat gevraagd hebt! Natuurlijk geloof ik de juf ook.

Maar ik mopper op de schrijfster en dat ze er zo'n krom verhaal van heeft gemaakt. Ook al is het voor kinderen dan nog moet een schrijfster er wel wat goeds van maken. Ik geloof gelijk dat kinderen het allemaal niet zo veel uitmaakt en ze zullen het vast een leuk verhaal vinden met al die poezen en helemaal dat ze nog een goed huisje krijgen ook. Maar als volwassenen zijnde en met volwassen ogen lezende heb ik er zo mijn kanttekeningen bij. Dat is wat anders. Het verhaal rammelt voor mij. Maar ja, ieder zijn eigen ding natuurlijk.

Nu ben ik wel benieuwd of de juf het boek nog aan een paar kinderen laat lezen, of was het met haar opmerkingen verder klaar?

Dettie

[Marjo]

Het boek moet nog ingevoerd worden en daarna krijgt ze het in haar groep.
Ik ben het overigens niet met je eens dat het verhaal rammelt. Ik vind het net als de kinderen prima. Ik lees zoals kinderen het lezen, dat blijkt maar weer. En de schrijfster maakt het leuk voor de kinderen, lekker spannend ook in de zin van : komt dat wel goed? Dat mag ze van mij.
En misschien praat ik ook uit de eigen ervaring met thrillers. Daar lees je soms ook dingen waarvan je denkt: dit kan eigenlijk niet. En het gebeurt toch. In dat boek. Prima.Dat is niet de werkelijkheid. Het hoeft niet overeen te komen. (bij thrillers zelfs liever niet...)