Martin Schmitz-Kuhl & Anke Kuhl - Alle kinderen Een ABC van gemene versjes 4+

[Dettie]

Alle kinderen zijn gek op Pirania's
Behalve Agaat, die in het badje staat.

We zien hierbij een afbeelding van alle kinderen die gezellig aan de rand van een vierkante vijver staan. Ze wijzen naar de visjes in het water, het zijn piarania's met heel scherpe tandjes. In dat water staat Agaat...

Lees verder http://www.leestafel.info/martin-schmit ... -anke-kuhl

Dettie

[Annemarie]

De titel past wel erg goed bij het boek. Wat een leedvermaak! Er zijn vast kinderen die het grappig vinden. Zelf weet ik eigenlijk nog niet helemaal zeker of ik het wel leuk vind.

[Dettie]

Ik twijfel ook, ik denk dat het van het gevoel voor humor afhangt. Het ene kind zal het allemaal waarschijnlijk gniffelend lezen, het andere kind zal mogelijk toch wel een beetje aangrijpend (niet het goede woord maar kom even niet op een andere woord) vinden.
Persoonlijk vind ik het soms wel grof maar ja, dat vind ik, een ander zit misschien te schateren.

Dettie

[Annemarie]

Ja, het zal per kind verschillen. Maar, wat vind jij... moet je het eigenlijk wel aanmoedigen dat kinderen hier om lachen?

[Dettie]

Ik vind het moeilijk Annemarie. Moet je een kind weghouden van dit soort humor?
Want het is wel zo dat er mensen zijn die deze humor hanteren en is het dan niet beter om kinderen ook daarmee in aanraking te laten komen? Een kind leert hierdoor wel zichzelf (en andere kinderen) kennen. Ze vinden het mogelijk prettig als ze zien dat er andere kinderen zijn die dit ook niet leuk vinden, of, want dat kan ook, dat er andere kinderen zijn die het ook wèl leuk vinden, dan leren ze daarmee wel de wereld kennen.
Ik vind het grof. Ik hou er niet van en weet zeker dat ik als kind dit best wel choquerend had gevonden. Maar dit soort humor bestaat dus ook. En mag je omdat jij zelf het niet prettig vindt het dan weghouden van andere kinderen?
Aanmoedigen zal ik het zeker niet, en als kinderen erom lachen zou ik voorzichtig vragen wat ze zo leuk vinden.
Het punt is dat wij met volwassen ogen kijken en kinderen zijn nog onbevangen en lachen misschien om heel andere dingen dan wij denken.

Eens kijken of ik iemand kan porren om dit boek aan kinderen voor te leggen... en dan horen wat de reacties zijn...

Dettie

[Annemarie]

Geen idee eigenlijk. Misschien is het goed, misschien ook niet. Waarom zou je kinderen leren dat lachen om andermans ellende leuk is? Ik denk wel dat je gelijk hebt en dat kinderen er misschien niet zo'n punt van maken. Misschien is het voor hem gewoon een grappig/gek boekje en verder niets. Maar toch... er zijn zo veel leuke boekjes. Ik zou dan liever iets anders kiezen. Maar smaken verschillen nu eenmaal.

[Renate]

Ik weet het niet. Is uiteindelijk veel humor niet gewoon leedvermaak? Kijk naar Laurel en Hardy, naar Tom en Jerry en alle mogelijke andere animatiefilms. De los zit 'm altijd in de vervelende gevolgen voor iemand. Voor mijn gevoel is het een en ander allemaal zo over the top, dat kinderen wel begrijpen dat het een en ander niet serieus bedoeld is.

[Dettie]

Ja dat bedoelde ik ook te zeggen, dat kinderen met heel andere ogen kijken dan wij. Wij hebben een oordeel als volwassenen en kinderen bekijken dingen onbevangen, met open blik en hebben dat oordeel nog niet wat wij hebben. Kan het niet zo goed zeggen merk ik.

Dettie

[Renate]

Ook bij volwassenen is humor vaak leedvermaak. Zelfspot is ergens ook een vorm van leedvermaak.

[Dettie]

Humor is eigenlijk heel persoonlijk. Ieder heeft een eigen gevoel voor humor.
maar om op het boek terug te komen, in dit boek noemen ze het gemene versjes, maar die vallen in feite wel mee. Het is de combinatie van versjes met de afbeeldingen die het 'gemeen' maken. Ik dacht even om het woord vilein te gebruiken maar dat is een te zwaar oordeel.
Het is niet erg subtiel allemaal, wat er weergegeven wordt in dit boek, laat ik het daar maar op houden.

Dettie

[Annemarie]

Jullie hebben helemaal gelijk hoor! Ik ben gewoon een beetje een zeur die dingen al snel gemeen vindt.

[Marjo]

Tja, ik ken inderdaad ook volwassenen die dol zijn op leedvermaak. En kinderen vinden het inderdaad leuk, de boeken van David Walliams en nog anderen, hebben hun succes ook te danken aan dit soort humor. Ik denk wel dat zij het nog moeten leren dat leedvermaak niet echt leuk is! Misschien kunnen ze dat juist leren met een boekje als dit?

[Dettie]

ja precies dat bedoelde ik. Kinderen leren misschien door dit soort boekjes onderscheid te maken.

Dettie

[Renate]

Hoeveel volwassenen genieten er niet van Laurel en Hardy en andere komische films? Veel van die humor komt toch neer op leedvermaak. Zelfs programma's als Bananasplit en dergelijke drijven uiteindelijk op leedvermaak. Er wordt iemand voor de gek gehouden en daar lachen we dan om. In zekere zin vind ik dat dan erger, want deze mensen hebben er niet om gevraagd, terwijl het leedvermaak in komische films en series uiteindelijk alleen maar fictieve figuren betreft, hoewel dat misschien ook wel eens tot echte schade leidt. Zie Andrew Sachs, die pas is overleden, in 'Falwty Towers', die zelfs wel eens een hersenschudding heeft opgelopen.

[Marjo]

Als mensen echt negatief leedvermaak hebben hebben ze - denk ik -niet goed geleerd wat de gebeurtenis waar je om lacht met de ander doet. Misschien leren kinderen dat met een boekje als dit.

[Dettie]

ja precies Marjo.

Dettie

[Renate]

Is dat zo? Zouden dan alle liefhebbers van komische films, waarin de hoofdpersonen elkaar vervelende dingen aandoen, zie Laurel en Hardy, dan geen gevoel hebben? Ik denk dat mensen en dus ook kinderen juist leren het absurde van het een en ander inzien. Er zit altijd een verschil tussen fictie en de realiteit. Ik mag ook aannemen dat de meeste mensen het dagelijks leven en de liefde niet zien in het referentiekader van een bouquetreeks-boekje of een verhaal van Barbara Cartland. Er is een verschil tussen fictie en realiteit. En dat zal zo'n kinderboekje ook duidelijk maken.
Wat bijvoorbeeld te denken van de kinderboeken van Roald Dahl? Daar zitten toch ook wel de nodige gruwelen in.

[Dettie]

Ik denk dat we over twee verschillende dingen praten Renate.

1. Het boekje en wat daarin staat, of dat wel of niet geschikt is voor kinderen
2. Gevoel voor humor in het algemeen en wat is humor en is alle humor toelaatbaar. Is het nog humor als mensen elkaar vervelende dingen aandoen? of als de grappen ten koste van andere mensen gaan? Ik denk dat jij het over nr 2 hebt. Bij Laurel en Hardy weet je overigens dat het spel is en dat ze vaak zelf de dupe zijn van hun grappen. Charley Chaplin was ook humor maar dan wel met een boodschap Clockwork orange was een waarschuwing tegen de maatschappij die steeds meer leunde op machines totdat de mensen zelf bijna een radertje in het geheel worden.

Maar dat is een andere discussie. We hebben het nu over het boekje en of het wel of niet aanvaardbaar is wat er in staat. Je weet niet hoe kinderen het op zullen vatten of ze begrijpen dat het vrij grove humor is. Of dat ze het alleen als reuze komisch zien en er verder niets bij denken.

Dettie

[Renate]

Ik denk dat het een en ander weinig verschil maakt met de verhalen van Roald Dahl, waarin ook het nodige aan gruwelijkheden gebeurt.

[Marjo]

Je hebt niemand gevonden die dit boek met kinderen beoordeelde? Dan ga ik eens een juf aanspreken. Je hebt gelijk dat er hele gemene tussen zitten, en toch denk ik dat over het algemeen kinderen dit heel goed aan kunnen en er zeker niet gemeen van worden. Buiten dat is het gewoon ontzettend leuk gedaan, zo'n kort rijmzinnetje met grappige tekeningen! De stijl doet een beetje denken aan Jan van Haasteren. Ik vind de de kinderen overigens niet zo stoïcijns, ze staan vaak te grinniken!
Die van Elien met haar toen huisdieren, zo grappig.. en Frank in de stank, dat is toch ook grappig!
Natuurlijk: als je er bij stil staat is het niet leuk voor degene die buiten de boot - of op het beton - valt, maar nou ja, het blijft grappig. Misschien toch wel vergelijkbaar met Chaplin, en consorten. Zoals jij hierboven aangeeft bij punt 2, Dettie.

[Dettie]

Nee, ik denk niet dat mijn buurtjes dit leuk zullen vinden en om eerlijk te zijn durfde ik het ook niet zo goed.
Hun kinderen worden niet met deze in mijn ogen harde humor opgevoed en ik denk dat ze zouden schrikken of heel hard ooooh zouden roepen.
Er zijn daar natuurlijk wel kleine vriendelijke grapjes of plagerijtjes maar nooit zo grof als dit. En het is vanaf 4 jaar... best wel jong voor dit soort grappen. Bij jouw bieb wordt er eerst naar geschiktheid gekeken en dat vind ik dan een prettiger idee.

Het is gewoon een kwestie van welke humor je aanspreekt. De een vindt dit leuk, de ander dat, daarom kon ik ook niet echt negatief zijn.
Ik vond overigens sommige dingen in dit boek ook leuk en het zijn meer de afbeeldingen die het grof maken, hoewel niet allemaal natuurlijk. Maar voor mij was het net iets teveel maar anderen kunnen het mogelijk heel erg waarderen.

Dettie
die ook wel benieuwd is hoe kinderen erop zullen reageren.

[Marjo]

Ik zie het niet zo zwart in, maar ik laat het je weten!

[Marjo]

Dat wordt na de vakantie, zei de juf - volgende week carnavalsvakantie- maar ze zei al meteen toen ik haar het boek liet zien dat kinderen dat juist leuk vinden die onaardige grapjes, zelfs als het niet grappig meer is.

[Dettie]

wat een enge kinderen haha. Nou dan horen we het nog wel of ze het écht leuk vinden.

Dettie