Julie Murphy - Dumplin'

[Annemarie]

Nog altijd begrijp ik niet goed waarom Willowdean aan de schoonheidswedstrijd meedoet. De boodschap van het boek is echter duidelijk.

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/julie-murphy

[Dettie]

Hoewel de auteur duidelijk wil maken dat iedereen mooi is, is het verhaal ook erg pijnlijk. Er wordt steeds benadrukt dat Willowdean anders is. Na de ruzie met Ellen sluit ze bijvoorbeeld vriendschap met een aantal andere buitenbeentjes. De lezer wordt steeds opnieuw op het verschil tussen Willowdean en haar vriendinnen en de rest van de wereld gewezen. Helaas is het wel realistisch. In de huidige maatschappij draait alles om het hebben of nastreven van een goed uiterlijk. Gelukkig doorbreekt Bo de misère. Het lijkt wel of hij Willowdean, met stevige dijen en al, echt leuk vindt!

Je zegt het eigenlijk toch al waarom ze meedoet? Zij is dik en dikke meisjes horen niet in een schoonheidswedstrijd, dat is de norm tenminste. Ze wil, als ik jouw verhaal goed begrepen heb, een punt maken, dat dikke mensen ook mooi zijn, net als ieder ander met wat voor minder mooie uiterlijke dingen. Ze wil haar moeder laten zien dat zij er ook toe doet, dik of niet.

Willowdean beseft dondersgoed dat ze bespot zal worden maar ze weet ook dat ze er genoeg van heeft “anders” te zijn. Dat is ze immers helemaal niet. Haar gewicht zegt helemaal niks over haar innerlijk! Een aantal andere meisjes volgen haar voorbeeld.

Dat is dan toch alleen maar goed?

Ook vroeg ik me af waarom je het erg pijnlijk vindt. Omdat Willowdean na de ruzie met buitenbeentjes omgaat en zichzelf dus ook als buitenbeentje ziet? Het is wel realistisch denk ik. Ze weet dat ze 'anders' is, tenminste als anders gezien wordt.

Ik weet bijvoorbeeld nog uit mijn klas op de lagere school /basisschool dat daar ook een vrij dikke jongen in zat. Daar werd ook anders tegenaan gekeken, niet eens omdat hij niet aardig was, want dat was hij wel, maar als hij binnenkwam vulde hij gelijk de ruimte. Het viel ook altijd op als hij ergens liep gewoon door zijn omvang die anders was dan de rest. Dat had niets met zijn karakter te maken en hij werd ook niet gepest, maar hij viel gewoon op, doordat hij zo dik was, en daardoor werd er toch anders met hem omgegaan, hij was dus door zijn omvang toch wel een buitenbeentje in de klas, niet eens op een negatieve manier gezien maar hij was het wel.
Het is denkelijk gewoon de realiteit. Net als een héél intelligent iemand als buitenbeentje gezien wordt. Niets mis mee, hij of zij is alleen heel intelligent.

Dettie

[Annemarie]

Dat Willowdean een punt wil maken, is duidelijk. Alleen komt dat in het verhaal niet al te duidelijk naar voren. Eigenlijk wil ze de boel saboteren met haar aanwezigheid. De enige die echt om de juiste reden meedoet, is een van de andere meisjes. Zij wilde haar hele leven al aan een schoonheidswedstrijd meedoen maar dacht dat het voor haar niet weggelegd was. Dankzij Willowdean durfde ze toch.

Ik snap gewoon niet waarom deze meisjes aan een schoonheidswedstrijd mee moeten doen om te laten zien dat ze ook mooi zijn. Zo lijkt het net alsof ze zich toch proberen te schikken naar de maatschappelijke normen die hen opgedrongen worden. Dat stoort me een beetje. Van de ene kant is het leuk dat door de schoonheidswedstrijd hun vrouwelijkheid meer naar voren komt, van de andere kant vind ik dat ze gewoon mogen zijn wie ze zijn. Ze hoeven zich niet aan te passen. Het is en blijft belachelijk dat iemand door zijn of haar uiterlijk of (gebrek aan) intelligentie genoegen met de rol van buitenbeentje moet nemen. Maar helaas is dat wel de realiteit en de schrijfster, die zelf ook behoorlijk rond is, draait daar niet omheen.

Wat ik er misschien bij had moeten zetten, is dat het boek gepresenteerd wordt als zeer hilarisch. Ik heb het met die insteek gelezen. Ik vind dat dus reuze meevallen. Het verhaal is naar mijn mening eerlijk pijnlijk (en realistisch, zoals ik ook schreef) dan grappig. Er zitten wel een paar grappige momenten in hoor, maar die overheersen niet.

[Renate]

Tja, schoonheidswedstrijden. Had je indertijd ook niet een film die hierover ging? Little miss Sunshine naar ik meen.
Ik heb wel eens stukjes gezien van een programma over ouders die hun dochtertjes mee laten doen aan schoonheidswedstrijden. Ik vind het ergens triestmakend. Je ziet die ouders, die vaak uit een wat lagere klasse komen en dan trofeeën voor de kinderen, die zo groot zijn als een volwassen mens. En de kinderen maar dresseren, als een soort kleine volwassenen.

[Annemarie]

Klopt, Little Miss Sunshine.

Ik blijf stiekem vinden dat de superleuke dames in dit boek zich met belangrijkere én leukere dingen dan schoonheidswedstrijden moeten bezighouden. Vooral omdat ze er zelf weinig lol aan beleven.

[Renate]

Ja, maar alles lijkt om uiterlijk te draaien, soms tot in het absurde. Goed, een verzorgd uiterlijk kan best belangrijk zijn en sommige modeverschijnselen vind ik volkomen onbegrijpelijk (broeken met gaten en scheuren), maar soms denk ook wel eens...
In het magazine van De Volkskrant wordt iedere keer een paar bekende mensen de maat genomen en soms kan ik het wel met de kritiek eens zijn, maar als ik dan kritiek lees op de niet al te hoge hakken onder de pumps van de nieuwe Britse premier, dan denk ik ergens: "laat haar toch op de schoenen lopen waar ze het een tijd op uit kan houden".

[Dettie]

Vind je dan niet dat ze een statement maken? Door mee te doen laten ze zien dat de schoonheidsnormen belachelijk zijn. Dat ze de boel wil saboteren is ook niet zo vreemd gezien de houding van haar moeder die haar eigen dochter dus niet mooi genoeg vindt!

Ik vind het eigenlijk wel goed wat ze doen. Als iedereen zich er maar bij neerlegt en doet alsof het normaal is dat er alleen dunne, slanke mensen met een schoonheidswedstrijd meedoen dán zijn het pas mensen die zich aanpassen aan de normen die gelden.
Zeeman, de winkel, heeft de laatste tijd vaak gewoon gebouwde mensen in hun krantje staan die kleding en ondergoed showen. Daar zitten oudere vrouwen met grijs haar en een gerimpeld buikje bij, meisjes die behoorlijk stevig zijn of vrouwen met stevige benen en haargroei op hun buik of benen. Ik vind het een verademing. Dát is normaal. Haast niemand ziet er als de fotomodellen en schoonheidsprinsesjes uit.
Vind je niet dat door de daad van die buitenbeentjes zij juist de boel rechttrekken?

Dettie

[Annemarie]

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt en ik geloof ook echt dat het de bedoeling van de schrijfster is dat het zo overkomt maar het komt gewoon niet helemaal zo uit de verf. De bedoeling is duidelijk maar ik "voel" het niet.

Ja, super trouwens: gewone mensen in folders!

[Dettie]

Ja ik snap jouw kant ook hoor. Het verhaal is er wel, maar het is toch niet levensecht gebracht. Je kunt je niet verplaatsen in het verhaal, er wringt iets in het verhaal wat niet goed voelt. Ik neem aan dat je dit bedoelt?

Dettie

[Annemarie]

Dat bedoel ik! Ik ben zelfs een beetje bang dat het boek onzekere meisjes zal ontmoedigen in plaats van aanmoedigen. Wel denk ik dat de herkenning deze lezersgroep erg aan zal spreken.