Gerda Muller - Hoera, wij hebben een tuin! 4+

[Dettie]

Anna en Benjamin zijn verhuisd naar een huis met een enorme tuin. Op de afbeelding is te zien dat het huis midden in de stad staat. Ook zien we marktkraampjes en winkeltjes in de straat waar de kinderen komen te wonen. De kinderen zijn vreselijk blij dat ze in zo'n leuk huis en gezellige buurt komen te wonen. Maar het is vooral die tuin die ze helemaal te gek vinden.

Benjamins handen kriebelen al om daaraan te beginnen want de tuin is erg verwaarloosd. Samen met papa en mama tekenen ze een tuinplan want Benjamin wil een klein tuintje voor zichzelf en Anna wil groente kweken en mama wil bloemen, een grasveld en een terras.

lees verder http://www.leestafel.info/gerda-muller

Dettie

[Marjo]

Dat ziet er goed uit. Ken je een kind met een tuin?

[Dettie]

Ja meerdere, had je anders interesse? Roep maar hoor.

Dettie

[Annemarie]

Heerlijk zo'n fijne tuin. Ik begrijp de blijdschap van de kinderen helemaal.

[Marjo]

Alleen als je zelf geen gegadigde hebt. Het lijkt me een mooi boek, maar ik heb hier geen kinderen van die leeftijd. Wel volop tuin..

[Renate]

Geen kinderen en geen tuin, alleen een balkon waar ik nooit op zit. Mede met dank aan m'n sigaren rokende buurman. Ik heb wel een fuchsia op m'n balkon en wat plantenbakken met stervende lavendel en onkruid.

[Dettie]

Ik heb ook geen tuin (wel balkon) en geen kinderen maar dat maakt toch niet uit om dit boek te lezen?
Het is gewoon een erg leuk boek wat op een mooie vlotte manier aan kinderen vertelt hoe alles het hele jaar door groeit en bloeit. Omdat zowel de kinderen als mama andere wensen hebben, komen alle facetten van een tuin aan bod. Zowel groente als fruit al bloemen enz.
Kinderen kunnen dus enorm plezier aan een tuin beleven, niet alleen om erin te werken maar ook om samen met klasgenoten in te picknicken of poppetjes van kastanjes te maken enz. en dat wordt getoond. Erg leuk gedaan.

Dettie

[Renate]

Het lijkt me inderdaad een leuk boek. Ik zou wel meer van m'n balkon willen maken, maar het komt er niet van. Te weinig stimulans.

[Dettie]

Die stimulans moet je zelf maken. Als jij het graag wilt dan moet je het gewoon doen. Ik was de enige die op de galerij plantenbakken had gezet en langzamerhand komen er meer bij. Eén moet eens een keer beginnen, dus waarom jij niet? Als eenmaal alles op je balkon staat te groeien en bloeien heb je er enorm plezier van.

In dit boek wordt dat plezier in het verzorgen en zien opbloeien van alles ook goed duidelijk gemaakt. Ik hoop dan altijd dat kinderen dat goed duidelijk wordt, dat bezig zijn met planten en zo heel leuk kan zijn.

Dettie

[Renate]

Ik weet het, maar het is net als met het maken van Kerstkaarten. Vroeger deed m'n moeder dat en voelde ik me gestimuleerd om ook iets te ontwerpen. Toen m'n moeder was overleden, ontbrak de stimulans om het te blijven doen en stuurde ik gewoon gekochte kaarten.

Ik heb zo veel andere dingen te doen en ik zit toch nooit op m'n balkon. Planten kopen betekent weer dat ik iemand in moet schakelen die een auto heeft en dat komt er niet zo snel van.
Andere mensen hebben ook planten op hun balkon, dus daar ligt het niet aan.

[Dettie]

Met een fiets en een kratje of doos achterop en/of grote fietstassen kom je ook een heel eind! Het is maar hoe graag je iets wilt.
In het boek komt ook een Louis voor, dat is een jongetje in een rolstoel. Hij zaait van alles en zorgt fantastisch voor alle planten in de bloembakken.
Hij laat aan een emmer aan een touw via het balkon allerlei stekjes en bloembollen naar beneden gaan en hijst via diezelfde emmer weer andere dingen omhoog. Waar een wil is, is een weg.

Dettie
(Die je nu al hoort zeggen dat iemand dat jongetje dan wel aan zaadjes en aarde en zo moet helpen ).

[Renate]

Weet ik, weet ik. De stimulans om iets te doen is niet groot genoeg. Mede omdat ik eigenlijk nooit op m'n balkon zit.

[Dettie]

Ik verplicht je tot niets hoor. Van mij moet je geen planten kopen hoor. Zeker als je nooit op balkon bent, is dat zonde van je geld.
Maar ik wilde alleen maar zeggen dat je niet afhankelijk bent van anderen (zoals iemand met een auto) als je iets echt graag wilt.
Het jongetje van het boek in de rolstoel wil gewoon heel graag plantjes kweken en verzorgen en zorgt er dan ook voor dat het kan. Dat is egr leuk om te zien hoe hij dat doet.

Dettie

[Renate]

Nee, ik weet het. Het punt is uiteindelijk dat ik vrijwel overal een stimulans voor nodig heb, behalve voor lezen en naar muziek luisteren. Voor alle andere dingen heb ik een externe stimulans nodig. Ik vond planten op m'n balkon altijd leuk, ik zie ze per slot van rekening als ik uit het raam kijk, maar iedere keer als ik er aan denk, dan denk ik ook dat ik m'n geld liever niet uitgeef.

[Marjo]

Vanmiddag waren de kleuters bezig met hun moestuintje op school. Dat ziet er zo gezellig uit. Dat samen bezig zijn, maar ook de tuintjes.
Het is net als met dit boek: je wordt er enthousiast van!
Er zijn wel op- en aanmerkingen, want in dit boek gaat het duidelijk alleen over dat enthousiasmeren, en wordt het verhaaltechnische deel wat verwaarloosd. Het tijdsverloop klopt namelijk niet echt. Het is onmogelijk dat die tuin zo groeit binnen de vier seizoenen die besproken worden. Maar het gaat dus om die seizoenen, en het is niet van belang of de herfst die beschreven wordt meteen de herfst is na de zomer die beschreven wordt. Het verhaal van de kinderen loopt echter wel over dat ene jaar.
Er is geen kind die dat zal opmerken, behalve als ze de dingen willen doen die in het boek staan en er achter komen dat het niet precies zo gaat..
En ik vind het ook een beetje raar als de bovenbuurjongen wel op het tuintje past maar de planten geen water geeft! Dat is dan denk ik om te laten zien wat er gebeurt als planten geen water krijgen.
Maar de informatie is helemaal prima, en de uitvoering is prachtig.

[Renate]

De buurjongen denkt bij oppassen misschien alleen aan opletten of er niets mis gaat (dat de planten geen rare streken uit gaan halen) en niet aan het verzorgen.

[Dettie]

want in dit boek gaat het duidelijk alleen over dat enthousiasmeren,

Vind je dat? Ik vind het ene heel informatief boek, wat laat zien wat er allemaal komt kijken bij tuinieren. Ook dat er dingen wel eens mis gaan, dat het niet alleen maar leuk plantjes kweken is maar ook veel werk is enz.

Het is onmogelijk dat die tuin zo groeit binnen de vier seizoenen die besproken worden

Wat kan niet Marjo? Kun je wat meer details geven?
De tuin bestond al, evenals de grote boom, alleen moest er wel heel veel aan gedaan worden. De tuin was flink verwaarloosd.
Wat de kinderen zaaiden, kon ook in een jaar groeien en bloeien. Ze kregen o.a. stekjes van een tante en bonen en dergelijke groeien ook hoog in één jaar. ook het buurjongetje gaf ze dingen voor dat seizoen.

Maar het gaat dus om die seizoenen, en het is niet van belang of de herfst die beschreven wordt meteen de herfst is na de zomer die beschreven wordt. Het verhaal van de kinderen loopt echter wel over dat ene jaar.

Het gaat naar mijn mening niet alleen om de seizoenen maar ook wat je kunt doen en wat er allemaal groeit in een tuin. Welk gereedschap je nodig hebt, wat er allemaal bij tuinieren komt kijken. Dat planten water nodig hebben enz. en het niet allemaal vanzelf gaat.

En ik vind het ook een beetje raar als de bovenbuurjongen wel op het tuintje past maar de planten geen water geeft!

Ja dat vond ik ook raar. Misschien omdat hij invalide (zit in een rolstoel) is, maar ik neem aan dat hij niet alleen woont dus wellicht hadden zijn ouders of anderen wat kunnen doen. Of had het jongetje misschien van bovenaf met een tuinslang bezig kunnen zijn.

Fettie

[Marjo]

Een informatief boek kan heel goed een kind enthousiast maken, en dat doet het dus. Dat is geen kritiek, alleen een opmerking zodat je weet dat je niet een gewoon (voorlees)verhaal moet verwachten. Het gaat echt om de informatie.
Binnen de seizoenen. Het vertelt toch echt wat je in het voorjaar doet, in de zomer en in het najaar. Als je wil zeggen dat het niet gaat om de kenmerken van seizoenen op zich, dat klopt natuurlijk. Het gaat om de tuin in dat bepaalde seizoen. Niets mis mee.
Eh, nee, zoals de planten in dit tuin groeien, dat is niet reëel. Het heeft een zeer ideaal beeld als er niets fout gaat (behalve dan een buurjongen die geen water geeft)
Het zijn alleen maar opmerkingen, geen kritiek. Of is dat voor jou hetzelfde?

[Dettie]

Op- en aanmerkingen hebben, is voor mij hetzelfde als kritiek hebben op het boek.
En ik ben het niet met je eens (verrassing! haha )

- In mijn recensie staat overigens ook niet dat het een gewoon voorleesverhaal is en er zit een link naar een inkijkexemplaar bij zodat iedereen kan zien hoe het boek samengesteld is.
http://www.florisbooks.co.uk/authors/bo ... 1782502593 (op see inside klikken)
Daar kan iedereen zien hoe het boek in elkaar zit en heel informatief is.-

Ik vind het echt een verhaal over een tuin, wat er allemaal bij komt kijken om een tuin te onderhouden en ja de seizoenen komen er ook in voor omdat er nu eenmaal seizoenen zijn, net wat jij schrijft het gaat om de tuin in een bepaald seizoen. Maar die seizoenen voeren in mijn ogen niet de boventoon, wel het werk (zaaien, spitten, wieden, telen, oogsten) dat bij een tuin komt kijken. Het boek geeft in mijn ogen weer wat tuinieren eigenlijk inhoudt.

Je schrijft

"Eh, nee, zoals de planten in die tuin groeien, dat is niet reëel."

Kun je dan voorbeelden geven wat je bedoelt, bij welke planten dan? Kun je planten noemen die niet reëel groeien?
Ik kan me niet herinneren dat ik iets vreemd vond.
Verder meen ik me ook te herinneren dat er meer fout ging dan alleen dat niet water geven. Maar ik heb het boek niet meer in huis
dus kan het niet nakijken.

Dettie

[Marjo]

'Wat tuinieren eigenlijk inhoudt', ja natuurlijk! En dan ben je gebonden aan seizoenen. Je bent zelfs min of meer gebonden aan maanden, er is nu eenmaal een tijd voor alles. Want dat is tuinieren.

Voor voorbeelden zul je moeten wachten, het boek is ook hier niet meer. Maar ik herinner dat ik echt een paar keer heb zitten fronsen, 'ja, ja, zo snel gaat dat niet..'

[Marjo]

Die appelboom bijvoorbeeld waar ze meteen al na 'het genezen' appeltaart van hadden. Daar gaat volgens mij wel meer tijd overheen, om een boom weer gezond te krijgen. En het gras groeit ook zeer voorspoedig. Nou ja, àlles gaat goed, en dat lijkt me nogal optimistisch. Daarom mocht de buurjongen ook geen water geven, anders ging echt alles perfect..

[Dettie]

Bij gras zou wel kunnen dat het goed gaat en snel groeit. Met een beetje goede verzorging kom je een heel eind.
Die boom weet ik niet, daarvoor heb ik niet genoeg verstand van bomen en ziektes van bomen.
En dat jongetje heb je waarschijnlijk wel gelijk in.
Maar voor de rest, dingen die niet kunnen? Ach, voor een kind van die leeftijd kan alles nog.
(even plagen)

Dettie

[Marjo]

Het was dan ook geen echte kritiek. Ik vind een opmerking geen kritiek, alleen als het een kritische opmerking is.

[Dettie]

haha. Jij weet het leuk te brengen!

Je schrijft bijv.:
"Het tijdsverloop klopt namelijk niet echt. Het is onmogelijk dat die tuin zo groeit binnen de vier seizoenen die besproken worden."

Als dit geen kritiek is dan weet ik het niet meer.

Dettie
die dit allemaal niet vervelend maar vriendelijk bedoelt.

[Marjo]

Nou, je bent wel een doordrammer hoor!!!
We zijn weer over woorden bezig. Ik bedoel het niet als kritiek in ieder geval. Hoe kan ik iets over een boek zeggen zonder dat het een opmerking is? En dan is dat voor jou meteen kritiek.
Kritiek is voor mij iets negatiefs, iets dat afbreuk doet. In dot boek gaat het over hoe je een tuin aanlegt.
'Maar de informatie is helemaal prima, en de uitvoering is prachtig.' Zal ik het in het vervolg maar bij zoiets laten?