Coen de Kort - Moord en dat soort dingen (13+)

[Marjo]

Het moet echt in deze categorie, het is echt geen boek voor basisschoolleerlingen!
Er is een jeugdige 'proeflezer' en ik ben benieuwd wat die er van vindt!

Lees meer: http://www.leestafel.info/coen-de-kort

-

[Annemarie]

Voor de doelgroep klinkt het inderdaad behoorlijk gewelddadig allemaal. Het verhaal zelf spreekt me absoluut aan.

[Dettie]

Het boek heeft maar 32 pagina's zie ik, is het een soort stripboek Marjo? De cover heeft er namelijk wel weg van.

Bij Clavis twijfelen ze zelf ook over de leeftijd er staat: 12+ / NUR Fictie 13 - 15 jaar. Ik heb er maar 13 jaar van gemaakt.

Ik word wel weer een beetje boos waarom de schrijver van een jonge uitgeprocedeerde asielzoeker een crimineel hoofdpersoon maakt. Waarom niet gewoon een Vlaming of Nederlander. De vooroordelen liggen al met bossen op straat.

Dettie

[Annemarie]

Dat had ik eerst ook, Dettie maar toen bedacht ik me dat de jongen juist door hierdoor een extra kwetsbaar persoon is. Er moet gewoon beter voor deze kinderen gezorgd worden, anders ontfermen de verkeerde personen zich over hen.

[Dettie]

Dan nog...
Ik doe de laatste tijd niets anders dan mensen verdedigen die niet in Nederland geboren zijn. De (voor)oordelen tegen deze mensen worden steeds erger, gewoon op niets af. Vaak hebben Nederlandse mensen van alles te vertellen over ze terwijl ze die ander niet eens kennen!

Maar "Deze crimineel is Leo Meijer. " schrijft Marjo en dat klikt erg Vlaams/Nederlands, en ik heb het boek niet gelezen, dus wie weet maak ik me boos om niks. Maar ik moest het toch even kwijt.

Dettie

[Renate]

Inderdaad.

Ergens is het toch ook gek dat je met nadruk moet vermelden dat er in Groningen 2 lesbiënnes zwaar mishandeld zijn door blanke mannen, omdat de vooroordelen nog altijd op de loer liggen. Als ik het zo zie heb ik een jaar of 35 geleden een paar keer nog aardig geluk gehad.

[Annemarie]

Ik ben het helemaal met je eens en ook ik vind dat vreselijk. Mensen roepen dingen die nergens op gebaseerd zijn. Dat ze met hun vooroordelen zelf de grootste oorzaak van het probleem vormen, zien ze niet. Veel allochtone Nederlanders krijgen nog altijd minder kansen dan autochtone Nederlanders en dat verbittert. En als je dan ook nog eens een puber bent en altijd met vooroordelen te maken krijgt, dan maak je uit protest misschien wel eens wat vaker een verkeerde keuze (en dat is veel minder vaak dan de grootste oproerkraaiers roepen). Het is een probleem waar we met de hele maatschappij aan kunnen werken. Als iedereen nou eens echt gelijk zou zijn...

En ook de media kan een aandeel leveren door echt objectief te blijven.

[Marjo]

Foutje! Het aantal pagina's is wel degelijk een prima hoeveelheid voor een jongerenboek: 165!

De opzet is zoals Annemarie aangeef: laten zien hoe kwetsbaar zo'n alleenstaande jongere is. Had het een blanke jongere kunnen zijn?
Sterker nog: er staat nergens dat hij niet blank is. Er wordt alleen verteld dat zijn ouders met hem als heel klein kind gevlucht zijn uit een land dat in oorlog verkeert. Zij moeten terug, hij wil niet mee. Zijn naam heeft wel een duiding is een bepaalde richting, en in de ontknoping zitten een paar van dit soort duidingen. Niets expliciets.
Had het een Nederlandse jongere kunnen zijn? Dan had er meer beschreven moeten worden denk ik, over uit wat voor milieu hij kwam, waarom hij wegloopt, en de afloop had ook in een ander vaatje gegoten moeten worden. Ik begrijp de keuze van de schrijver: dit is makkelijker te hanteren, je kunt er duidelijker mee zijn. Houdt dat een vooroordeel in? Tja...ik denk dat de twijfel van de jongen over wat hij nu eigenlijk aan het doen is, wel duidelijk is. Dat lijkt me genoeg af te rekenen met een eventueel vooroordeel.
Meijer zal wel Nederlander zijn. Ook dat staat nergens expliciet. Ik ga op de naam af.

[Anton]

Voor niet of nauwelijks lezenden of door school verplicht is dit een aardig boek. Het is nou niet bepaald een verhaal dat aangrijpt. Vermakelijk, maar ook snel weer in de vergetelheid. Stilistisch niet bijzonder.

[Marjo]

Wat vind je van de hoeveelheid geweld?

[Anton]

Ja, Marjo , dat komt veelvuldig voor in jeugdboeken. Sinds het lezen van Bunkerdagboek van Kevin Brooks kijk ik bijna nergens meer van op. Gezien de luchtigheid van dit verhaal, humor is essentieel, had het ook minder gewelddadig kunnen zijn. Ik houd meer van een verholen beschrijving, ook waar het bijvoorbeeld erotiek betreft.

[Marjo]

Kevin Brooks, ja, zijn eerste boeken las ik graag, maar ze werden steeds gewelddadiger, akeliger, ze gaan over de rand vind ik,dus ik ben er mee gestopt.
Voor mij hoeft het erotische evenmin. En als je voor kinderen schrijft mag je er best aan denken wie je doelgroep is.