Eric La Branche & Margaret Anne Suggs - Een chocolaatje op zak (4+)

[Dettie]

Net niet té zoet...

Zie http://www.leestafel.info/eric-la-branche

Dettie

[Marjo]

Er is geen moeder? Dat verandert denk ik wel op opzet van het verhaal?

[Dettie]

Nee, er is geen moeder in dit verhaaltje. Er hangen wel foto's van vader moeder en dochter in de gang.
Maar papa ligt alleen in bed en zo. Moeder is misschien al naar haar werk want vader is laat, hij verslaapt zich.
Het huis ziet er ook wel vrouwelijk uit, er staan potten met bloemen, een gezellig ontbijtservies op tafel enz.

Dettie

[Marjo]

Oei, oei, wat een vooroordelen...

[Dettie]

nee, geen vooroordelen, dat maak jij ervan, maar wel is duidelijk een vrouwenhand aanwezig,
de plaatjes stralen een aanwezigheid van een vrouw uit.
Moederskant heeft ook een gebloemd kussen en vaderskant heeft een stoerdere sloop.
Niets wijst op een afwezigheid van een moeder.

Dettie

[Marjo]

Als je die vrouw niet ziet, maar toch de conclusie trekt dat ze er is, vind ik dat toch getuigen van een vooringenomenheid. Je gaat er dan van uit dat die vader niet voor bloemetjes kan zorgen, of een gezellig servies kan gebruiken.
Maar nu zeg je dat er een dubbel bed is. Ja dat is dus wel een teken van aanwezigheid van een eventuele moeder! Het kan nog altijd een vrouwelijke man zijn..

[Dettie]

Wat je wil... Ik ga er verder niet in discussie over.
Je hebt het boek niet gezien en anders krijgen we net zoiets als bij het boek over WO I
toen ik maar bleef uitleggen over het liedje met kerstnacht en alles precies vertelde en er niets meer van kon maken.
Dat kan ik nu ook niet, meer kan ik er niet van maken, ik vertel alles wat ik zie.
Er kan geen moeder zijn, er kan wel een moeder zijn. Maar dat doet er voor het verhaal helemaal niet toe.
Het meisje wilde haar vader verrassen met een stukje chocolade en daar gaat het verhaaltje over.

Dettie

[Marjo]

Geen moment aan die moeder gedacht toen ik het boek las! Maar toch: nu ik dit weer lees, denk ik wel: waar is ze dan? Ik heb het idee dat ze er niet is, maar het doet er inderdaad weinig toe voor dit verhaaltje. Hoogstens als een kind er naar vraagt. Dan zou ik zeggen dat de moeder elders woont.. Dat vrouwenelement komt van het meisje, net zoals dat verstoppen van het chocolaatje.

Afgezien daarvan: het is een leuk verhaal, waarin je naast de tekst nog zoveel meer ziet, waarover de voorlezer kan vertellen. Ik vind het grappig dat als de vader een bepaalde beweging maakt je die beweging gespiegeld ziet bij de dieren die altijd in de buurt zijn.
Het enige 'maar' dat er overblijft is het feit dat het verhaal in de ik-vorm wordt verteld. Dat vinden kinderen vaak lastig. Zich verplaatsen in een ander, en ook nog een volwassene, is heel moeilijk.
Maar: heel mooi boek.

[Dettie]

Ik twijfelde ook over die moeder, je ziet wel een schilderijtje hangen van het hele gezin. Maar of moeder nog in huis woont is niet te achterhalen.
Ja dat meisje zet alles op tafel inderdaad.

De dierenbeweging ben ik kwijt. Dat is me denkelijk niet opgevallen.

Dat kinderen een ik-vorm lastig vinden! Nooit geweten maar wel te begrijpen eigenlijk. Een volwassene die ik zegt, heeft het voor hun over zichzelf!
Dat omschakelen naar het idee dat het verzonnen is zal inderdaad lastig zijn. Wéér wat geleerd.

Dettie