Jasmine Warga - Mijn hart en andere zwarte gaten (14+)

[Annemarie]

Een heftige debuutroman over twee depressieve tieners die samen zelfmoord willen plegen. De schrijfster omschrijft hun depressie heel treffend en probeert tegelijkertijd duidelijk te maken dat het leven weer de moeite waard kan worden. Achterin het boek staan adressen van hulpinstanties.

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/jasmine-warga

[Dettie]

Ja dat was het eerste wat ik dacht... heftig!

Veel mensen roepen bij een depressie ach kom op, niet zo somber hoor, de zon schijnt en je hebt alles wat je hartje begeert.
Maar als je echt depressief bent is het wel wat meer dan even een paar sombere dagen hebben. Dan heb je ook niets aan die goedbedoelde woorden, dat weet diegene zelf allemaal ook wel.
Als een depressie goed beschreven wordt, en ook hoe ermee om te gaan en er uit te komen, in een jeugdroman dan is dat knap. Zo te lezen in jouw recensie Annemarie is dat goed gelukt. Denk jij dat jongeren hier wat aan hebben Annemarie en zo ja waarom?

Dettie

[Annemarie]

Ja, ik denk dat jongeren hier wat aan zullen hebben. Ten eerste omdat de schrijfster het onderwerp heel serieus neemt. Ze schrijft eerlijk dat een depressie loodzwaar is en dat niet iedereen eruit zal komen. Hierdoor zullen jongeren zich sneller begrepen voelen dan bij een boek waarin alles zo positief en vrolijk mogelijk wordt afgeschilderd. Als tegenwicht maakt de schrijfster duidelijk dat soms het kleinste lichtpuntje kan helpen om weer zin in het leven te krijgen. Dat als je toch nog moet lachen om iets (als is het maar een grijns) of liefde voor iemand voelt, dat kan betekenen dat je weer zin in het leven kunt krijgen. Ook benadrukt ze dat het vinden van een luisterend oor het eerste begin is. Vaak reageren mensen heel anders dan je zelf altijd hebt gedacht. Wie depressief is, kan daaruit komen. Dat is de boodschap van dit boek. Het kan jongeren net het broodnodige duwtje in de juiste richting geven.

[Dettie]

Dankjewel! ik ben zelf altijd blij dat ik een lichtgevend slakje heb Wat er ook gebeurt er is altijd ergens een lichtpuntje maar het lijkt me afschuwelijk om dat niet te hebben. Ik denk altijd bij zulke boeken als één iemand er wat aan heeft dan is het al goed. Liever meer natuurlijk maar één die door dit boek weer een lampje ziet aangaan is al mooi. Daarbij lijkt het me ook een heel mooi verhaal.
Wel lef hebben om zo'n moeilijk onderwerp aan te snijden in een jongerenboek. Jongeren zijn vaak al zo kwetsbaar.

Dettie

[Annemarie]

Lef heeft ze zeker. In het begin dacht ik even: o jee, is het niet te negatief allemaal? Maar langzaam komt er een ommekeer in het verhaal en dan begint de boodschap door te sijpelen. Ook in het nawoord gaat ze uitgebreid op de inhoud in en er staan adressen van hulpinstanties (in Nederland) vermeld.

Al met al heeft ze het juist heel mooi en gevoelig aangepakt. Juist door te erkennen dat depressie een echt probleem is. Jongeren die zich zo voelen hebben niets aan opbeurende woorden. Met nieuwe inzichten komen ze veel verder.

[Renate]

Een lichtgevend slakje? Dat lijkt me een leuk huisdier. Ook gezellig voor in de slaapkamer om de donkere nachten te verlichten.

[Annemarie]

Wie weet zit er achter elke zwarte slak wel een lichtgevend slakje verborgen. Dat zou mooi zijn toch!

[Renate]

Dat weet ik niet. Ze zeggen wel dat achter de wolken de zon schijnt, maar het kan ook de maan zijn.

[Annemarie]

Maar ook de maan brengt licht!

[Renate]

Nee, de maan weerkaatst alleen maar licht.

[Annemarie]

Daarom schreef ik ook "brengt licht" en niet "geeft licht".

En.. licht is licht. In dit boek gaat het om kleine lichtpuntjes die iemand vooruit kunnen helpen.

[Renate]

Maar als de zon niet op de maan schijnt, bij nieuwe maan, brengt de maan ook geen licht.

De vraag is misschien ook of er altijd wel lichtpuntjes zijn.

[Dettie]

Ja zo kun je uren doorgaan haha

Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.

Is ook een bekende spreuk.
(De sterrenhemel is op zijn best als het helemaal donker is)

Maar het ging dus om het boek en de zeer sombere gedachten van twee kinderen.
De schrijfster laat volgens mij zien dat er overal wel een lichtpuntje te vinden is of het nu van de zon, maan, sterren of in jezelf is.
Het gaat erom dat je dat lichtpuntje ziet, dan kun je weer verder.

Dettie

[Annemarie]

Juist!

[Anton]

Las op Hebban.nl dat de romantiek een te grote rol speelt in dit verhaal en daardoor een niet meer dan gemiddelde score krijgt. Vinden jullie dat ook? Zal het boek zeker zelf gaan lezen.

[Annemarie]

Nee, dat vind ik zelf helemaal niet. De romantiek is belangrijk in het verhaal maar het voert niet de boventoon. Het gaat eigenlijk meer om vriendschap dan om romantiek. Om het vinden van iemand die je begrijpt. Het wordt door de auteur gebruikt om aan te tonen dat vriendschap of liefde iemand met depressieve gevoelens een zetje in de juiste richting kan geven.

[Renate]

Vriendschap is een illusie.

[Dettie]

Maar in het boek, want daar hebben we het over, wordt naar ik begrijp juist de nadruk gelegd dat een vriendelijk gebaar een vriendschap, of iets wat lijkt op vriendschap, juist datgene kan bereiken waardoor mensen het leven weer wat zonniger zien. Uiteindelijk moet je alles zelf doen maar iemand die het goed met je voorheeft kan je net het zetje de goede kant op geven.
Kun je die boodschap niet waarderen Renate? Het lijkt dankzij jouw reacties er een beetje op dat je die positieve boodschap steeds onderuit wil halen.

Het gaat om een jongerenboek waarin zeer depressieve jongeren voorkomen, dit boek kan net de duw geven om weer in het leven te gaan geloven. Het boek kan heel veel betekenen voor jongeren in zo'n zelfde situatie. Ik vind dat wel erg mooi en goed.

Dettie

[Renate]

Ik weet het niet. Ik spreek gewoon uit ervaring.

[Annemarie]

Het personage in dit boek heeft dat ook. Ze heeft dan ook helemaal geen vrienden. Dat verandert dus wanneer Roman op haar pad komt. Ze groeien naar elkaar toe en ze merkt dat ze het leven leuker begint te vinden. Natuurlijk zijn er, net als jij, mensen met negatieve ervaringen. Iedereen is wel eens teleurgesteld in een vriendschap. Dat hoort bij het leven. De schrijfster van dit boek wil benadrukken dat er toch ook vriendschappen kunnen zijn die het leven net dat beetje extra geven. Al met al vind ik het een erg mooi boek dat een mooie boodschap uitdraagt. Het kan jongeren helpen en dat vind ik heel belangrijk.

[Renate]

Die vriendschap heb ik niet echt ervaren. Misschien ben ik ook gewoon een lastig mens. Zelfs m'n vader vindt dat.

[Annemarie]

Alle ouders vinden hun kinderen wel eens lastig. Of die kinderen nu 5 of 50 zijn. Maar om op dit boek terug te komen: mocht je het eens in de bieb tegenkomen...

[Renate]

Ik zal er beslist eens naar kijken. Helaas heeft de bibliotheek het (nog) niet.