Jozua Douglas - De gruwelijke generaal 10+

[Dettie]

Aanvankelijk stond het verhaal me tegen, gelukkig las ik door...

Zie http://www.leestafel.info/jozua-douglas

Dettie

[Annemarie]

Van een tegenvaller naar een aanrader. Goed dat je door bent blijven lezen!

[Marjo]

De kinderen zijn er dol op, maar ik ben niet zo'n fan...

[Anton]

Gelukkig heb je je mening bijgesteld. Humor vind ik persoonlijk het moeilijkste genre, maar in het boek van Jozua Douglas, zeker door de uitvergrotingen van de personages en hun onhebbelijkheden, goed uit de verf komend. Kinderen genieten ervan en daar zijn deze boeken in eerste instantie voor geschreven. Dat goedbedoelenden of vakmensen, zoals wij, het ook leuk vinden is mooi meegenomen .

[Dettie]

Ja dat is zo Anton, het is voor kinderen. En ik denk dat ze erg moeten lachen om die kleine president met zijn gekke koosnaampjes.
Maar soms vind ik dat sommige schrijvers te gemaakt grappig zijn en lekker vieze woordjes gebruiken of zo, want 'dat valt toch altijd wel in de smaak bij kinderen'. Daar was ik in het begin - ten onrechte - een beetje bang voor.

Ben het niet helemaal met je laatste opmerking eens. Als goedbedoelende of vakmens mag je ook wel aangeven dat je iets slecht vindt, eigenlijk vind ik dat voor een kinderboek wel heel belangrijk. Er zijn ook zo enorm veel prietpraatboekjes vol slechte zinnen en platte verhalen - net als voor volwassenen overigens - en dan hoop je ze door middel van recensies te kunnen wijzen op het feit dat er ook boeken zijn waarvan de inhoud goed geschreven is en ook nog ergens over gaat, waar ze wat mee kunnen. Misschien utopisch maar dat drijft mij dus wel, de liefde voor het - goede - kinder/jongeren/volwassenen boek doorgeven.

Dettie

[Anton]

Dettie, ik ben met niets anders bezig dan 'goede' boeken onder de aandacht te brengen van puberende kinderen. Ik propageer zeker geen prietpraatboekjes, maar vind wel dat vakjury's vaak geen idee hebben wat kinderen graag lezen. Het zijn toch dikwijls boeken voor een kleine doelgroep, die overigens ook bereikt mag worden. Als voorbeeld het boek van Daan Remmerts de Vries 'Groter dan de lucht erger dan de zon'. Ik ben heel blij als leerlingen een boek lezen, want in onze schoolcultuur is dat niet vanzelfsprekend. Voor sommigen zijn boeken van Francine Oomen, Mel Wallis de Vries en Maren Stoffels al een hele leesklus. Maar wees gerust: we blijven ons inzetten om de literatuur onder de aandacht te brengen.

[Dettie]

Oh sorry als het mogelijk zo overkomt maar ik bedoelde het totaal niet vervelend naar jou toe hoor.

Zelf lees ik nauwelijks boeken voor puberende kinderen maar voor kinderen van 0 tot ca. 10 jaar. Dus over 'jouw' groep kan ik weinig zeggen qua boeken.

Wat jonge kinderen graag 'lezen' vind ik nog steeds heel verrassend. Ik geef veel van de gelezen kinderboeken weg en probeer dan in te schatten welk kind het boek leuk zal vinden. Soms is het raak, soms totaal niet. Soms ben ik helemaal weg van een boek en vinden kinderen het niets en andersom.
Erg verrassend bijv. was de reactie op het boek (4-5+) dat de begrippen ergens en nergens behandelde, zelf dacht ik dat het te abstract zou zijn, maar buurkinderen vonden het geweldig en hebben er zelfs een heel spel van gemaakt. Ze snapten het heel goed.
Maar soms is een boek eigenlijk meer kunst, zo mooi gemaakt, zulke prachtige kunstzinnige prenten maar dát ziet een jong kind niet, wél een klein plantje of bloempje dat je zelf niet eens opgevallen was.

Wat me wel opvalt is dat heel jonge kinderen boekjes heerlijk vinden en dat het 'leuk vinden' afzwakt naarmate ze ouder worden.
Teveel andere dingen aan hun hoofd denk ik.

Kan me ook voorstellen Anton dat je blij bent als een kind/puber tenminste leest maar ik heb er soms toch wel erge moeite mee als je ziet wát er gelezen wordt. Daar kunnen jij of ik niets aan doen. Het is vaak meegaan met de massa, erbij willen horen. Maar toch zou je zo graag willen dat het anders was. En zo ploeteren we voort

Dettie

[Anton]

Nee, nee, ik heb het totaal niet vervelend opgevat. Ben het inhoudelijk eigenlijk roerend met je eens. Bij boekpresentaties komen leerlingen met boeken die diep weggestopt in een kast zaten. Ja, daar schrik wel van, dus blijven wij streven om een breed spectrum aan te reiken.

Groet,
Anton