Victor Kammeijer - De walnotenkraker (10+)

[Marjo]

Echt een leuk boek! De titel heeft natuurlijk te maken met de grapjes in het boek.
Overigens vind ik die omslag erg leuk, en dat zijn de tekeningen in het boek ook.
Geslaagd debuut en een leuke SITE!

Lees meer: http://www.leestafel.info/victor-kammeijer
-

[Renate]

Grappig. Ik ben wel eens als taalmaatje aangeprezen met de opmerking dat ik zeer verzorgd Nederlands sprak.

[Dettie]

Nou jij bent enthousiaster dan ik Marjo.
Toevallig heb ik het boek ook net gelezen en ik zat nog te dubben over m'n recensie.
Het verhaal is aardig maar ik vond het soms wel erg flauw allemaal.
Ook was het wel erg cliché, de Chinese man die alles met een l sprak ipv een r en de Zweuden die alles met een eu eutspreuken.
Recensie volgt nog.

Dettie

[Marjo]

Het is wel voor kinderen hè.
Natuurlijk vinden wij dit flauw, maar kinderen niet.
Ik denk dan meteen aan een boek over poep. Dat is net zo iets. Volwassenen reageren dan ook anders dan kinderen.

[Renate]

Ik meen dat het Chinees de 'R' als klank niet kent en ik heb wel eens gelezen dat Japanners de 'L' als klank niet kennen.

[Marjo]

Ik had de naam verkeerd geschreven in het eerste bericht. Dat heb ik veranderd. Nu was het handig als dit dan ook boven de andere berichten zou veranderen maar dat is niet het geval. En ik kan dat niet.

[Dettie]

Ik heb het veranderd. Goed hè


Dettie

[Marjo]

Fantastisch!

[Dettie]

Nou mijn recensie staat er op, ik ben dus een stuk minder enthousiast dan jij Marjo maar zijn site is inderdaad erg leuk.

http://www.leestafel.info/victor-kammeijer

Dettie

[Marjo]

Ik vind het flauw dat jij zijn grapjes flauw vindt...
Van de week liet de verkoopster van de kinderboekenhandel mij een boek bekijken met 'wel heel flauwe grapjes er in, maar kinderen zitten te schateren.' zei ze.
Dat geloof ik dus meteen, en daarom denk ik dat kinderen juist die woordgrapjes leuk vinden. Of ze de filosofietjes zullen oppakken, tja, dat weet ik niet. Maar ik vind ze niet zo nadrukkelijk. Ja, voor ons volwassenen wel, maar kinderen?

Je hebt gelijk dat de plot vergezocht lijkt, maar ook hier: het is een boek voor kinderen! In 80% van die boeken is de plot onrealistisch. En dat moet ook vind ik. Lekker fantaseren.

[Annemarie]

De stijl, compleet met flauwe grapjes, lijkt me eerlijk gezegd erg leuk. Kinderboeken hoeven niet altijd serieus te zijn.

[Dettie]

Ja onderaan mijn recensie schrijf ik ook dat kinderen het waarschijnlijk wèl leuk vinden.
Ik vind het gewoon niet zo'n leuk boek en ja ik vind het allemaal vrij flauw.
Van mij hoeven kinderboeken zeker niet serieus te zijn, liever niet! De fantasie is er ook niet echt in het boek, vind ik, want alles is heel cliché weergegeven.
Maar er is verschil in humor, de humor van Roald Dahl vind ik erg leuk en Joshua Douglas ook, maar dit is gewoon niet echt mijn humor.
'ken er ook niks an doen'

Dettie

[Marjo]

Nee, ha, aan die afwijking kan je niets doen...ik vind dus juist Douglas minder leuk. Walliams ook niet.
Ik erken dat het leuk moet zijn, maar ik kan er niet om lachen. Terwijl ik bij woordgrapjes als in dit boek wel glimlach.

[Dettie]

Walliams vind ik ook niet echt leuk. (haha hebben we toch iets gemeen )

Dettie

[Marjo]

Gelukkig!!

[Annemarie]

En ik ben weer het zwarte schaap: Walliams vind ik heel leuk.

[Annemarie]

Vandaag heb ik het boekje ook gelezen en ik ben helemaal verbaasd over mezelf: ik vind het te flauw. Het verhaal leest wel lekker weg maar naar mijn mening is het allemaal veel te bijdehand en te gemaakt lollig. Wel vind ik het een kleurrijk verhaal en ik vermoed dat de schrijver in de toekomst wel eens met iets op de proppen kan komen dat ik wel heel leuk zal vinden. Less is more in dit geval.

[Marjo]

Misschien moeten we ook hier het oordeel maar aan kinderen overlaten. Als ik het als volwassene beoordeel ben ik het met jullie eens, maar dit boek is niet voor mij geschreven.
Het is heel moeilijk om een boek voor kinderen zo te schrijven dat het voor alle leeftijden is.
Dus dat kan Kammeijer niet. Maar dat zal een jonge lezer worst wezen.

[Annemarie]

Ik ben het absoluut met je eens maar ik vraag me wel af of kinderen in deze leeftijdsgroep alle grapjes wel begrijpen. Denk jij van wel? Als je de grapjes weglaat, blijft er dan genoeg verhaal over?

[Marjo]

Die taalgrapjes begrijpen ze zeker! Dat grapje dat ik citeer ook.
Het zijn precies de grapjes die ze zelf ook maken.

Dus waarom zou je de grapjes weglaten? Je hebt gelijk: dan blijft er niet veel over, dan is het niet leuk meer om te lezen.

[Annemarie]

Nou, ik las een grapje over een dame op een tijdschrift en een oester...

Van mij had het verhaal iets meer vulling mogen hebben maar ach, net wat jij zegt: wij zijn de doelgroep niet.

[Renate]

Een dame op een tijdschrift en een oester? Dat lijkt me toch meer iets voor boven de 18.

[Annemarie]

Ik hoop maar dat tienjarigen dat niet snappen!

[Marjo]

Dat heb ik vast niet begrepen, dus gemist...

Maar het is vaak zo dat er in kinderboeken grapjes of verwijzingen zitten die kinderen die niet kunnen begrijpen. Ik denk dat schrijvers dat doen voor eventuele voorlezers? Of om kinderen toch te prikkelen te gaan zoeken of vragen?

[Annemarie]

Er komen inderdaad wel vaker grapjes voor volwassen in kinderboeken langs. Misschien vinden schrijvers het grappig dat kinderen dat niet door hebben. In dit geval hoop ik eigenlijk niet dat kinderen gaan vragen hoe het zit. En zullen er nog veel mensen boeken voorlezen aan tienjarigen?