Julie Berry - Wat ik weet (15+)

[Marjo]

Mooi integer verhaal

Lees meer: http://www.leestafel.info/julie-berry

[Annemarie]

En ook een beetje een verdrietig verhaal zo te lezen!

[Marjo]

Dat kan je natuurlijk denken, want het is geen prettig verhaal als je er bij stil staat. Maar Berry weet er een positieve draai aan te geven en die vast te houden, door haar hoofdpersoon te laten leven zoals ze doet. Zoals ik al zei: hoop doet leven.

[Annemarie]

Dus de narigheid overheerst niet? Knap om zo'n verhaal dan juist inspirerend te maken.

[Marjo]

Ik heb tenminste niet het gevoel dat ik een boek vol ellende heb zitten lezen.

[Dettie]

Ze kon niemand wat vertellen staat in de recensie omdat ze haar tong deels kwijt was. Maar kon ze het ook niet
opschrijven? Ze was veertien toen de nachtmerrie begon, ik neem aan dat ze inmiddels wel schrijven kon.

Dettie

[Marjo]

Ze werd genegeerd, ze was een gevallen vrouw, men deed niet eens een poging. Maar overigens kon ze ook nauwelijks schrijven en maar een beetje lezen. Daar wordt niet echt iets over uitgelegd, maar het boek speelt waarschijnlijk (wordt ook niet gezegd) lang geleden en niet iedereen ging naar school.

[Dettie]

Ah, ik dacht dat het zich nu afspeelde, vandaar.
Ik dacht een soort verhaal als de afschuwelijke gebeurtenissen rond Dutroux , maar dan in een streng gelovig dorp,
waardoor het meisje ook nog eens met de nek aangekeken wordt vanwege die afschuwelijke gebeurtenissen.
Alsof zij erom gevraagd heeft.

Dettie

[Marjo]

Ik zei al: het wordt niet duidelijk gezegd, het lijkt een onbepaalde tijd, een onbepaalde plek. Ergens in Amerika, en niet in een stad.
In een wat achtergebleven samenleving. Nu ik er aan terugdenk: er is ook geen sprake van (moderne) media.