Lemony Snicket: Ellendige avonturen (10-12 jr)
Wel een goeie opmerking over de bieb. Tja in Utrecht hebben ze bij de kinderboeken wel een Engelse sectie, maar in de meeste bibliotheken zal het aanbod engelstalige jeugdliteratuur beperkt zijn tot Harry Potter. Wat dat betreft vind ik het wel jammer dat ik niet meer op de middelbare school zit, daar hadden ze namelijk wel het een en ander (maar natuurlijk alleen voor 12 plussers!).
Kopen doe ik ook niet zo snel, maar als het echt leuke boeken zijn wil ik het meestal wel in overweging nemen.
Kopen doe ik ook niet zo snel, maar als het echt leuke boeken zijn wil ik het meestal wel in overweging nemen.
ik ben van plan de boeken te lezen maar ik vraag me af of in de film het ganse verhaal zit dus ---> dat olaf de ouders en alle andere met die gouden verrekijker vermoord heeft, of gaat het verhaal dieper? want alleen olaf die het gedaan heeft voor de erfenis zou wat zwak zijn en dan lijkt het me niet de moeite om al die boeken te lezen
greetz jos
greetz jos
Nou, de ellende vind ik niet grappig, wel de inventieve manier waarop de kinderen ermee omgaan zit zo nu en dan vol humor. ook het steeds "uitleggen" van woorden vind ik goed gevonden. Ik vind ook dat het boekje niet "kinderlijk" geschreven is. De schrijver gaat er blijkbaar van uit dat kinderen al meer weten dan de meeste volwassenen denken.
Groetjes Inge
Groetjes Inge
Ok, als je er bij stil staat wat de kinderen allemaal mee maken, als dat werkelijkheid zou zijn, nee, dan is het niet grappig. Maar het is niet 'zielig' zoals bv in "bloemen op zolder", en het heeft ook niets van de zgn harde realiteit van Carry Slee. Er zit wel een adder onder het gras, in de zin dat die volwassenen de kinderen niet bepaald vriendelijk behandelen, maar ze worden steeds onderuitgehaald door die kinderen.
Wat je met die laatste opmerking bedoelt weet ik niet precies. Mijn dochter las de boeken ook, en die stoorde zich een beetje aan al die uitleg van woorden (die ik juist grappig vind!), maar zij is 14. Misschien is zij geen goede maatstaf. Ik ook niet natuurlijk.
Wat je met die laatste opmerking bedoelt weet ik niet precies. Mijn dochter las de boeken ook, en die stoorde zich een beetje aan al die uitleg van woorden (die ik juist grappig vind!), maar zij is 14. Misschien is zij geen goede maatstaf. Ik ook niet natuurlijk.
Nou, de boekjes zijn b-boekjes. Voor kinderen van 9 tot 12 dus. Misschien voor 12-jarigen zijn die uitleggen er inderdaad te veel aan maar voor 9-jarigen?
Ik bedoel juist dat de schrijver niet nalaat moeilijke woorden te gebruiken. Hij "bemoederd" ze niet. Spreekt hen aan als "jongvolwassenen". Heb je er nog nooit op gelet hoe veel mensen kinderen aanspreken? Ik weet dat mijn zoontje zich daar ook soms aan ergert. De intonatie, de manier van spreken. Net alsof een kind van 7 nog een baby is die veel dingen niet begrijpt. Nou, ze begrijpen nog veel dingen niet hoor maar toch al meer dan dat we zelf soms denken.
Groetjes Inge
Wat je met die laatste opmerking bedoelt weet ik niet precies.
Ik bedoel juist dat de schrijver niet nalaat moeilijke woorden te gebruiken. Hij "bemoederd" ze niet. Spreekt hen aan als "jongvolwassenen". Heb je er nog nooit op gelet hoe veel mensen kinderen aanspreken? Ik weet dat mijn zoontje zich daar ook soms aan ergert. De intonatie, de manier van spreken. Net alsof een kind van 7 nog een baby is die veel dingen niet begrijpt. Nou, ze begrijpen nog veel dingen niet hoor maar toch al meer dan dat we zelf soms denken.
Groetjes Inge
Ik denk dat ik ook niet echt kan vergelijken
Ik lees weinig B-boeken maar in dit boek viel het me op.
Ik heb ook altijd geweigerd om tegen mijn kinderen "baby-taal" te gebruiken. Ik vind het onozel als ik iemand aan een kind van bv. 4 jaar hoor vragen of ze een "boboke" moeten hebben in plaats van vragen "wil je een boterham."
En nu ondervindt ik dat als iemand dat doet tegen mijn zoon hij dat ergerlijk vindt. Zo antwoorde hij eens:" liever een boterham dan een boboke, een boboke is voor babies"
inge

Ik heb ook altijd geweigerd om tegen mijn kinderen "baby-taal" te gebruiken. Ik vind het onozel als ik iemand aan een kind van bv. 4 jaar hoor vragen of ze een "boboke" moeten hebben in plaats van vragen "wil je een boterham."
En nu ondervindt ik dat als iemand dat doet tegen mijn zoon hij dat ergerlijk vindt. Zo antwoorde hij eens:" liever een boterham dan een boboke, een boboke is voor babies"



inge
Ondanks alle ellende die de Baudelairwezen meemaken vond ik dit heerlijke kost om te lezen. Vooral het taalgebruik van de schrijver, het uitleggen van vreemde en moeilijke woorden, komt prettig leesbaar over. Ik heb zojuist deel 1 meegenomen van de bieb en het meteen uitgelezen. Volgende week waarschijnlijk alle andere delen die er staan maar in een keer mee.
Groetjes, Irene
Groetjes, Irene
Niet te veel achter elkaar lezen, Inge, want dan is ieder deel slechter dan het vorige..
Hoe zou dat komen Marjo? Worden ze effectief slechter?
Meestal lees ik delen van eenzelfde schrijver zo vlug mogelijk na elkaar omdat je dan de vorige boeken niet vergeten bent. Maar nu zeg je dat het beter is van ze niet te snel na elkaar te lezen. Is het misschien beter de "finesses" van een vorig boek te vergeten? Staan de boeken beter op zichzelf dan als 1 geheel? Verklaar je nader Marjo

Inge
Nou, neen, niet echt. Ik heb die 2 boeken die ik had niet binnengedragen maar heb wel andere meegebracht. Ik denk van deze week 1 boek van snicket te lezen en volgende week 1. Heb er dan maar 2 meer te gaan als ik het goed opheb. Tussendoor wil ik, malka mai, deel 3 van stravaganza en een boek dat ik per ongeluk verkeerd meegebracht heb: Niet bang voor krokodillen van Marianne Colijn, lezen. Moest dat niet genoeg zijn voor tussendoor dan heb ik ook nog "Asta's boek" en nog een paar andere liggen. Kwestie om de foefjes te vergeten tussendoor
Inge

Inge
Terug naar “Kinder- en jongerenboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten