Monica Hesse - Ik zal je vinden (14+)

[Annemarie]

Er zijn veel goede boeken over de Tweede Wereldoorlog geschreven maar deze vind ik helaas toch wat minder.

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/monica-hesse

[Dettie]

Ja dat is apart inderdaad als buitenlandse mensen een verhaal schrijven dat zich afspeelt in Nederland.
Dan krijg je ineens details voorgeschoteld die voor Nederlandse mensen nauwelijks relevant zijn. Kennelijk heeft de schrijfster zich wel
terdege ingelezen over de situatie in de oorlog.
Misschien dat het verhaal wat afstandelijk blijft juist doordat het door een Amerikaanse is geschreven. Het samengevoel ontbreekt
kennelijk in het boek. Ik vraag me af of ze kan invoelen hoe zwaar WO II in Nederland nog weegt en leeft, ondanks dat het al
70 geleden beeïndigd is. Uit jouw recensie lijkt het alsof ze niet beseft dat het veel meer omvatte dan een daad van verzet.

Dettie

[Annemarie]

Ze heeft zich er duidelijk in verdiept maar ik heb het idee dat ze niet is opgegroeid met verhalen over de oorlog. Hanneke is een wat afstandelijk personage en er worden ook wel nare dingen in het boek beschreven maar alles blijft wat op de vlakte. Het is voor mijn gevoel niet compleet. Het geeft de oorlog niet goed weer.

[Marjo]

Ik ken het boek niet natuurlijk, maar waren (en zijn) niet veel mensen alleen maar bezig met de dingen die hun eigen persoontje raken? Is het niet 'normaal' dat ze geen oog hebben voor andermans ellende?

Natuurlijk lezen we liever over helden, maar dat zijn we zelf nu eenmaal ook niet.
Het maakt mijns inziens niet uit of de schrijver niet Nederlands is. Een schrijver schijft toch niet alleen over dingen die ze kennen uit eigen ervaring? Over de eigen omgeving, en de mensen die ze kennen?

[Dettie]

Het maakt mijns inziens niet uit of de schrijver niet Nederlands is. Een schrijver schrijft toch niet alleen over dingen die ze kennen uit eigen ervaring? Over de eigen omgeving, en de mensen die ze kennen?

Nee het maakt ook niet uit of de schrijver niet Nederlands is of het zelf kent of meegemaakt heeft. Het meisje met de parel (The girl with the pearl earring) is ook door een Amerikaanse vrouw geschreven en overtuigd ook.
Maar áls je dan wat schrijft als zijnde een historisch jeugdroman dan moet het wel kloppen, wel goed aanvoelen, ook al heb je de situatie zelf niet meegemaakt, vind ik. Als ik Annemarie's verhaal lees dan lijkt er te weinig besef te zijn hoe een oorlogssituatie aanvoelt.

Het vreemde is dat Hanneke alleen geïnteresseerd in Mirjam blijft. Ze wil Mirjam redden maar ze heeft er geen behoefte aan ook andere Joden te helpen.

Toch, als ik de flaptekst lees, staat duidelijk weergegeven dat Hannelore specifiek op zoek is naar Mirjam. Waarom vind je het dan nu storend Annemarie als blijkt dat dát ook inderdaad is wat ze alleen doet?

Dettie

[Annemarie]

Sorry voor mijn late reactie.

Op zich is het ook wel logisch dat veel mensen in de oorlog vooral met hun eigen welzijn bezig waren maar Hanneke lijkt zich lange tijd nauwelijks van het leed om haar heen bewust te zijn. Voor mij gaf dat een heel vertekend beeld van de oorlog en ik denk dat bijvoorbeeld Amerikaanse jongeren die dit boek lezen, niet helemaal meekrijgen hoe het nu echt was. Er wordt wel gewezen op gevaar en er gebeuren ook wat spannende dingen maar toch blijft het allemaal wat flauwtjes. Het is nu in de eerste plaats een boek over Hanneke en pas daarna over de oorlog. Als het dan op de kaft vergeleken wordt met het prachtige boek De boekendief dan levert dat toch een lichte teleurstelling op.

De zoektocht naar Mirjam is inderdaad puur een zoektocht naar Mirjam. Toch verwachtte ik geen hoofdpersoon met zo'n tunnelvisie als Hanneke. Het is helemaal geen slecht boek hoor maar er zijn gewoon veel betere boeken over de Tweede Wereldoorlog.

[Dettie]

Haha ik plaats mijn bericht een uurtje eerder, dus zo laat was je niet hoor

Ja ik snap nu goed wat je bedoelt. Het is eigenlijk een verhaal over een zoektocht en toevallig is het oorlog, zoiets. Maar de zoektocht is nummer 1 en dat er allemaal vreselijke dingen gebeuren wordt wel genoemd maar niet invoelbaar gemaakt, of in ieder geval wordt die sfeer niet opgeroepen.

Dettie

[Annemarie]

Ja, inderdaad. Het is duidelijk wel de bedoeling van de schrijfster om het gevoel van de oorlog te delen. Ze heeft zich zeker in het onderwerp verdiept maar de sfeer die ze heeft geprobeerd te scheppen is niet helemaal goed uit de verf gekomen.

[Marjo]

'Op zich is het ook wel logisch dat veel mensen in de oorlog vooral met hun eigen welzijn bezig waren maar Hanneke lijkt zich lange tijd nauwelijks van het leed om haar heen bewust te zijn. Voor mij gaf dat een heel vertekend beeld'

Vind je dat echt? Ik ben er van overtuigd dat er heel veel mensen waren zoals dit meisje, dat bovendien een puber is. Pubers zijn per definitie vooral met zichzelf bezig, en houden zich bewust of onbewust niet bezig met wat er gebeurt.
Jezelf staande houden is belangrijker.
Het is natuurlijk wel zo dat als de schrijver een dreigende oorlogssfeer wilde oproepen dat blijkbaar niet gelukt is. Maar wilde ze dat wel? Vertelt ze het verhaal van het meisje, of wil ze de achtergrond beschrijven?

[Annemarie]

Het was natuurlijk letterlijk een kwestie van overleven. Gelukkig waren er ook helden maar veel mensen hebben waarschijnlijk gewoon uit alle macht geprobeerd staande te blijven. Hanneke deed dat ook en dat was ook niet abnormaal misschien maar toch vond ik haar wel erg op zichzelf gericht. Ze was geen puber maar al ietsje ouder. Ik denk een jaar of 19 wat nog steeds heel jong is. Hanneke was dan misschien doodnormaal, haar persoonlijkheid maakt dat het verhaal een beetje kil en onpersoonlijk is geworden. Ik vond het zo gewoon niet altijd even prettig om te lezen. Nogmaals: het is geen slecht boek maar ook geen boek dat diepe indruk maakt.

[Marjo]

Ik zal het gewoon zelf eens moeten proberen. Maar dan pas als ik dit allemaal weer vergeten ben en onbevooroordeeld kan lezen.

[Annemarie]

Ik wacht geduldig af .

[Anton]

Een leerling heeft dit boek gekocht en vindt vooral het middendeel langdradig. Ik heb het bijna uit en ben het met Annemarie eens: aardig boek, maar over de Tweede Wereldoorlog zijn indrukwekkendere boeken geschreven.

[Annemarie]

Bedankt voor jouw reactie Anton. Het is altijd fijn om meerdere meningen over een boek te lezen. Helaas voor de schrijfster zijn we het dus met elkaar eens.