Thema januari 2014 Horen, zien en zwijgen

[Dettie]

Een nieuw jaar, een nieuw thema
Berdine heeft opnieuw allemaal titels gezocht bij het nieuwe thema Horen, zien en zwijgen.



Ik wens jullie een mooi leesjaar toe.

Dettie

[Marjo]

Die eerste intrigeert meteen: een groen nijlpaard? En de schrijfster zelf: ze lijkt een Nederlandse naam te hebben, maar het boek is vertaald!

[Dettie]

Ja de schrijfster heeft vroeger Het Mosselmaal (Das Muschelessen) geschreven wat vooral bij Inge de nodige reacties opriep!

Dettie

[berdine]

Ik vond Het mosselmaal ook heel erg sterk. Het is een van mijn favoriete boeken. Dit boek heb ik ook (ik vind nogal eens wat van haar in Deventer) maar dit boek heeft niet zo'n indruk gemaakt. Wil je het lezen Marjo?

[Marjo]

Bedoel je het boek dat hier genoemd wordt of het mosselmaal?
Nou ja, ik wil alles lezen, maar moet ik concluderen dat je het kwijt wil?

[berdine]

Nou "Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet" mag je wel hebben. "Het mosselmaal" wil ik absoluut niet kwijt. Dat mag je wel lenen.
Beide boeken zijn afgeschreven bieb-exemplaren.
Heb jij "Het mosselmaal" nog nooit gelezen dan? Ik herinner me vaag dat er hier iets over is gezegd, naar aanleiding waarvan ik het van de bieb heb geleend. Die discussie heeft me blijkbaar iets gedaan.

[Dettie]

Ja ik heb ook al in m'n hoofd dat jij het Mosselmaal gelezen hebt Marjo.
Ik heb al gezocht of het op de site stond maar het kan zijn dat de discussie nog op de oude site was.
Inge heeft het zéker gelezen want die was helemaal verontwaardigd over het eind van het boek...

Dettie

[Dettie]

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
Birgit Vanderbeke

Een jonge moeder besluit haar leven radicaal om te gooien en vertrekt met haar schoolgaande zoon, diens groene nijlpaard en een kleine hond vanuit het grote Berlijn naar een dorpje in het zuiden van Frankrijk.

NBD|Biblion recensie
In deze vertelling gaat de vrouwelijke ik na eerst "een beetje" weggegaan te zijn, namelijk van Oost- naar West-Duitsland, nu "echt" weg, naar Zuid-Frankrijk. Haar kind en hun spullen neemt zij mee. Haar partner, de vader van het kind, verblijft al maanden voor zijn werk in New York, maar zal hen volgen. In Zuid-Frankrijk is tot haar geluk alles echt heel anders dan in het herenigde Duitsland.

Met verwondering beschrijft zij alle indrukken die zij opdoet. Alledaagse gebeurtenissen en ontmoetingen krijgen de glans van het nooit-eerder-geziene. De lezer kan van schitterende observaties genieten. In haar onnavolgbare stijl, die zij meteen bij haar eerste boek 'Het mosselmaal' te pakken had, snijdt de auteur onder andere het thema waarnemen/zien aan. Zij stelt vast dat iets wat gezien is, niet meer ongezien kan worden, dat het lastig is om dingen op dezelfde manier te zien als de eerste keer, dat de ene mens heel anders kijkt/ziet dan de andere, dat bekende dingen je plotseling onbekend kunnen voorkomen.
Het werk van deze auteur (1956, Dahme, DDR) werd in Duitsland diverse malen bekroond. Kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie)

ISBN 9789052269207 Hardcover 127 pagina's Uitgeverij De Geus januari 2001
Vertaald door Elly Schippers

[Dettie]

Citaat van de dag

Het grote te zien in het kleine en het kleine in het grote, is dat niet het geheim van humor?

Meester Constantijn

[Dettie]

Het zwijgen van Mario Salviati
Etienne van Heerden

Het zwijgen van Mario Salviati vertelt in vier verschillende verhalen de geschiedenis van het dorpje Jaarendag met zijn rijke, maar verzwegen verleden. Hoofdpersoon is de doofstomme en later blinde Mario Salviati, die is aangewezen op zijn reuk en gevoel. Als Italiaanse krijgsgevangene werd hij tijdens de Tweede Wereldoorlog naar de Karoo gestuurd, de uitgestrekte halfwoestijn in het Zuid-Afrikaanse binnenland. Hij komt in dienst van GrootKarel Bergh, een man die wordt gedreven door idealen maar die vlucht wanneer zijn grootste droom werkelijkheid dreigt te worden.

Recensie
Van Heerden (1954) is een van de moderne Zuid-Afrikaanse prozaisten met wereldfaam. "De betoverde berg", "De stoetmeester", "Casspirs en campari's", "Kikuyu" zijn enkele van zijn veelgeprezen en vaak lijvige boeken.
Deze nieuwe roman is een allesomvattend werk. Van Heerden vermengt zes hier niet navertelbare hoofdverhalen (en een aantal kleinere) met bijna alle denkbare romangenres en omspant meer dan een eeuw geschiedenis, met een klein Zuid-Afrikaans stadje als basis. Het resultaat is een wereldroman over de "condition humaine" waarin geen thema onaangeroerd blijft en de verhalen elkaar versterken en becommentarieren. E
en en ander vergt geconcentreerde lezing en herlezing, waarbij de roman telkens weer tot nieuwe inzichten leidt. Hoezeer ook historisch is de actualiteit van de thematiek verbijsterend, al is het maar omdat liefde, strijd, ontwikkeling, kunst, multiculturaliteit, ambitie en ondergang van alle tijden en het leven zelf zijn. Dat dit een meesterwerk is, lijdt geen twijfel.
Paperback; kleine druk.
Drs. Cees van der Pluijm

ISBN 9789029069892 Hardcover 415 pagina's Meulenhoff november 2002
Vertaald door Robert Dorsman

[Dettie]

Citaat van de dag

Spreken is wel degelijk goud, zwijgen is lood.

Hervé Bazin

[berdine]

Ja ik heb ook al in m'n hoofd dat jij het Mosselmaal gelezen hebt Marjo.
Ik heb al gezocht of het op de site stond maar het kan zijn dat de discussie nog op de oude site was.
Inge heeft het zéker gelezen want die was helemaal verontwaardigd over het eind van het boek...

Dettie

Weet je nog waarom Inge verontwaardigd was over het einde van het boek? Ik heb het nog eens gelezen, maar snap niet wat er verkeerd aan is.

[Dettie]

Ja, maar dan verklap ik het einde en dat is juist waar Inge verontwaardigd over was.

Dettie

[Dettie]

Wat wij zien en horen
Bob, Tom en Jan Wolkers

We hebben iets heel leuks ontdekt. Onder een afdak hangen een paar roestige teilen die onze papa nooit weg wil doen omdat zijn moeder daar nog zijn truien en ondergoed in gewassen heeft toen hij een kleine jongen was. We mogen er nooit op trommelen- of met een stok tegenaan rammen, zo broos zijn ze. In een ervan vonden we een dagpauwoog die er zijn winterslaap deed. Hij hield zich met zijn pootjes aan de bodem vast, heel stevig, daaraan kon je zien dat hij leefde. Toen we het aan onze papa lieten zien zei hij: "Ach, kijk nou toch eens. Mijn moedertje is teruggekeerd om de was te doen." En toen begon hij zo hard te lachen dat onze mama van het balkon riep: "Wat heb je nou weer." En toen riep hij naar boven: "De wasmachine kan de deur uit, want Assepoester is als vlinder teruggekeerd." "Die vader van jullie", riep ze lachend naar ons. En toen sloeg ze de stofdoek uit alsof ze feestelijk naar ons stond te zwaaien.

Recensie
In een soort dagboek van 7 september 1990 t/m 28 juni 1991 doen de negenjarige tweelingbroers Bob en Tom Wolkers ('samen' met vader Jan) verslag van de dingen die zij meemaken. Hun belevenissen en voorkeuren wijken nogal sterk af van die van hun leeftijdsgenoten. Ze willen vertellen wat zij in hun werkelijkheid zien en horen; geen verhaal over een tijdmachine. Albert Einstein is hun held. Madonna is een trut.
De verhalen gaan veelvuldig over hun huisdieren, vogels, vissen en insekten. Van hun waarnemingen valt voor de aandachtige lezer heel wat te leren over flora en fauna. Maar ook over de actualiteit heeft het drietal een uitgesproken mening; de Golfoorlog, het Van Gogh-jaar en het dreigende verdwijnen van de jeugdserie 'Klokhuis' komen aan de orde.
De toon van de meeste verhalen is nogal moralistisch, soms zeer eigenwijs en snobistisch aandoend. Niet alleen daarin maar ook in het taalgebruik is dikwijls de hand van vader Jan herkenbaar. (Zinsbouw en woordkeus), ofschoon hier en daar ook het primitieve van de negenjarige herkenbaar is. Op bijna iedere pagina vinden we zwart-wit pentekeningen van Bob en Tom; daaraan lijkt vader Jan niet geschaafd te hebben. Het zijn meest grappige verhelderingen van de tekst.
Biblion recensie, H. Beerlage.

ISBN9789023432326Hardcover 154 pagina's Bezige Bij november 1991

[Dettie]

Citaat van de dag

Er klinkt altijd muziek tussen de bomen in je tuin, maar je hart moet heel stil zijn om het te kunnen horen

Minnie Aumonier

[Marjo]

Was het vorige thema niets voor mij, nu kriebelt het overal..
Berdine, wat doe je me aan???

[Dettie]

Zeven is zwijgen
Lyndsay Faye


New York, 1846. Rechercheur Timothy Wilde weet door zijn werk als geen ander dat het kwaad nooit hetzelfde gezicht heeft. Of iemand nu zwart, Iers, Joods of blank is, iedereen die daartoe de noodzaak en de gelegenheid heeft, kan overgaan tot de criminaliteit. En wie op dat moment besluit op het rechte pad te blijven verdient de onvoorwaardelijke bescherming van zijn koperen ster. Timothy aarzelt daarom geen moment wanneer de prachtige mulattin Lucy Adams hem vraagt haar te helpen om drie vrije zwarten uit de klauwen van twee even meedogenloze als geslepen slavenhandelaars te redden. Hij ontdekt echter al snel dat hij zijn gekleurde medemens alleen kan helpen door zich ongewild aan de gevaarlijke andere zijde van de wet begeven - en de enige die hem daar de weg kan wijzen is zijn verslaafde broer Valentine, die hij al zijn hele leven veracht... Zeven is zwijgen is het spectaculaire vervolg op De goden van Gotham, vol charismatische personages en ingenieuze politieke intriges.


Recensie
Zelfstandig te lezen vervolg op 'De goden van Gotham'*. De New Yorkse politiemacht bestaat in 1846 net een half jaar, als de mooie doodsbange kleurlinge Lucy Adams bij de getalenteerde jonge ‘koperster’ Timothy Wilde aangifte komt doen van ontvoering van haar zoontje en haar zus. Timothy en zijn veel brutalere broer Valentine, die in een ander New Yorks politiedistrict werkt, gaan samen op zoek, en raken verzeild in een wereld van meedogenloze slavenvangers. Slavernij is in het Zuiden nog toegestaan, maar niet in het Noorden. Echter gevluchte slaven mogen volgens de wet teruggehaald worden, en hiervan wordt misbruik gemaakt. Timothy probeert op zijn eigen manier het recht te laten zegevieren ook al strijkt hij daarmee in tegen de haren van de politieke macht. De sfeer in het 19e eeuwse New York is bijzonder goed getroffen. Boeiende karakters, hoewel Timothy een verrassend modern personage is, zonder vooroordelen over rassen, en een bijna 21e eeuwse kijk op vormen van seksuele voorkeuren. Uitstekende, goed gedocumenteerde historische thriller met mooie plotwendingen. Kleine druk.
Ria Scholten-Boswerger


ISBN 9789000303755 Hardcover 384 pagina's Van Holkema & Warendorf juli 2013
vertaald door Maaike Bijnsdorp & Lucie Schaap

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je niks anders te vertellen hebt dan banaliteiten in de trant van 'wat een weer, wat een weer, ik geloof dat we regen krijgen', kun je beter zwijgen

Jacques Brel

[Dettie]

Het zwijgen van de vossen
Mario van Brakel

In het leven van de veertienjarige Maarten is er iets gebeurd waar hij liever niet over praat. Dan ontmoet hij Anna. Die blijkt minstens zo veel geheimen te hebben als hijzelf.Tegen de achtergrond van een (ge)wel(d)dadige natuur worden drie levens verstrengeld, dat van de 14-jarige Maarten, zijn buurmeisje Anna en de gehandicapte Chris. Wat de drie gemeen hebben, is relatieve eenzaamheid. Maarten heeft niet lang daarvoor zijn ouders verloren, Anna's ouders zijn te druk met zichzelf en elkaar en Chris is overgeleverd aan de zorg van zijn grootvader, die hem liever kwijt dan rijk is. Het verhaal wil niet de treurige aspecten daarvan belichten, maar juist de zelfredzaamheid en de wil van jongeren om onderling nieuwe banden aan te knopen. De natuur fungeert als plek om te vluchten, om emotioneel te overleven. Eerst vooral voor Anna en Chris, daarna ook voor Maarten.

Recensie
De 14-jarige Maarten (ik-figuur) heeft veel van zijn verleden verdrongen na het auto-ongeluk met zijn ouders. Hij verhuist met zijn pleegouders naar een huis in een erg afgelegen streek in de bossen. Hier leert hij zijn buurmeisje Anna kennen. Met haar ontdekt hij de bijzonderheden in de omgeving, waaronder de mysterieuze jongen in het bos die voor de vossen zorgt en zijn vader die een restaurant heeft. In het restaurant komt sinds de bouw van de nieuwe weg nooit iemand. Door zijn omgeving te leren kennen komen ook Maartens verdrongen herinneringen terug.
Indrukwekkende, redelijk goed geschreven jongerenroman, die in eerste instantie enigszins ongeloofwaardig aandoet, maar naarmate het verhaal vordert boeiender wordt, omdat allerlei puzzelstukjes een plaats krijgen (het verhaal kent veel open plekken die pas aan het slot ingevuld worden). De personages zijn uitgewerkt en Maarten en Anna vullen elkaar aan. Het verhaal is goed opgebouwd, waarbij de spanning gedoseerd wordt weergegeven om uiteindelijk uit te monden is een mooi uitgewerkt slot.
Deel uit de serie 'Levensecht' met op het omslag een foto van een vos met wat onaantrekkelijk een blok met titel en auteur erdoorheen. Voor goede lezers vanaf ca. 13 jaar.
Drs. A.W.M. Duijx

ISBN 9789044811582 Hardcover 136 pagina's Clavis B.V.B.A. oktober 2009

[Dettie]

Citaat van de dag

Je moet soms zwijgen om gehoord te worden.

Auteur onbekend

[Dettie]

Echt zien
Bas Heijne

De doodsangst van Couperus, het zendelingenwerk van Oprah, de belezenheid van Paris Hilton – met Echt zien brengt Bas Heijne het debat over literatuur weer terug in het midden van de samenleving.

Wanneer er tegenwoordig over literatuur wordt gesproken, gebeurt dat vrijwel altijd op sombere toon. De literatuur wordt bedreigd, de schrijver heeft zijn vooraanstaande positie verloren, prijzen doen er niet meer toe, de kritiek is verschraald, recensies hebben geen invloed meer. Steeds weer wordt de noodklok geluid, door cultuurpessimisten die honend het eind van de serieuze literatuur afkondigen – of door blijmoedige tijdgeestgoeroes die stellen dat de literatuur, wil ze overleven, zich van haar elitaire karakter moet ontdoen en zich in het warme bad van de massacultuur moet onderdompelen.
In Echt zien gaat Bas Heijne op zoek naar de oorzaken van die malaise. In een even scherp als persoonlijk betoog zet hij uiteen hoe het kan dat in een tijd waarin er meer dan ooit wordt gelezen, de literatuur aan aanzien en invloed lijkt te hebben ingeboet. Hij beschrijft hoe de traditionele literaire cultuur ondergeschikt is geraakt aan de huidige mediacultuur. Tegelijk laat hij zien dat de roman nog steeds van essentieel belang kan zijn.
Heijne rekent hard af met gemakzuchtige noties van het huidige cultuurpessimisme, dat enkel teloorgang wil zien, en even hard met de verbetenheid van de nieuwe populisten. Aan de hand van favoriete auteurs als Conrad en Couperus dringt hij door tot wat voor hem de kern van de literatuur is.


Over de roman is een reeks essays van vooraanstaande Nederlandse en Vlaamse auteurs die wil bijdragen aan het debat over een steeds veranderend en zichzelf steeds weer vernieuwend literair genre: de roman. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw wordt de roman geconfronteerd met nieuwe en formidabele krachten: de verleidingen van de spektakelmaatschappij, vergaande rationalisering van het literaire bedrijf, een veranderende verhouding tot de traditie, een fantastische beeldcultuur en mondiale communicatie. In de hectiek van die culturele transformatie lijkt een plaatsbepaling van de roman door een aantal spraakmakende schrijvers en essayisten een interessante onderneming.

ISBN 9789025367206 Hardcover 96 pagina's Athenaeum-Polak & Van Gennep september 2011

[Dettie]

Citaat van de dag

We zien dezelfde dingen maar iedereen ziet iets anders

Auteur onbekend

[Dettie]

Het zwijgen van de vader
Alam Darsono

Een oude man, ex-politicus, oprichter van de Indonesische communistische partij, uit die partij gestoten of getreden, overdenkt zijn leven op het vliegveld van Djakarta, waar hij zoëven afscheid heeft genomen van zijn zoon die terugvliegt naar Nederland. Veel had hij hem willen zeggen, over zijn leven en zijn verhouding tot hem, maar het is er weer niet van gekomen. Hoewel hij fervent voorstander is van de vrije discussie, vooral over politiek, blijft hij zwijgen over zichzelf en over wat hem het meest moet beroeren. Hij troost zich met de gedachte dat zijn zoon in het vliegtuig zijn zwijgende overpeinzing, zijn woordenloze monoloog, heeft opgevangen en begrepen. In de laatste zin van het boek wordt geopenbaard waarom de vader niet, nooit, tot zijn zoon kon spreken.

Recensie
Een zeer lezenswaardige korte roman, waarin feiten en fictie met elkaar worden vermengd zodat het tot het genre van de faction kan worden gerekend. Het werk is echter meer een roman dan een werk waarin veel historische feiten zijn te vinden. De auteur kruipt in de huid van zijn vader, de ex-politicus en oprichter van de Indonesische communistische partij, om zo te ontdekken wat zijn vader voor hem heeft verzwegen en waarom hij dat deed. Zijn vader verbleef na uit de partij te zijn getreden, hetzij uit vrije wil of daartoe gedwongen, vele jaren in Amsterdam.
Alam Darsono (1928-2006) tracht vanuit het perspectief van zijn vader in retrospectieve bespiegelingen de gebeurtenissen in die periode te evalueren. De lezer krijgt een goede indruk van de manier van denken van de politici uit de Indonesische bevolking in de tijd van het koloniale bewind. Soms zijn de bespiegelingen ontroerend. Voor geïnteresseerden in dit onderwerp is dit werk een aanrader. Het boek is voorzien van namenregister, een zakenregister en een lijst van Indonesische woorden. Normale druk.

Hier is het hele boek te lezen
http://www.alamdarsono.nl/eigen%20activ ... ijgen.html

ISBN 9978-90-71543-07-4 Paperback 166 pagina's Pengaarde 2008

[Dettie]

Citaat van de dag

Wat kan gezegd worden, kan duidelijk gezegd worden. Waarover men niet kan spreken, daarover moet men zwijgen.

Ludwig Witgenstein

[Dettie]

Vrouw zoekt berg om tegenop te zien
Noelle Hancock


Maak kennis met de ongelooflijk grappige en charmante Noelle Hancock, die op 29-jarige leeftijd haar goedverdienende baan als gossip-blogger kwijtraakte. Op zoek naar een nieuwe uitdaging komt ze per toeval de quote tegen: 'Doe elke dag een ding waar je bang voor bent.' – Elenor Roosevelt.
Deze quote doet Noelle beseffen dat ze van een ambitieuze en enthousiaste vrouw is veranderd in een timide, twijfelend persoon. Ze besluit Eleanors advies op te volgen door een jaar lang elke dag iets te doen waar ze bang voor is. Duiken met haaien, karaoken, haar exen opzoeken, acupunctuur, de Kilimanjaro beklimmen: haar hilarische en soms aangrijpende avonturen leren haar wie ze is en waartoe ze allemaal in staat blijkt te zijn.


Recensie
De auteur verliest onverwacht haar baan, waarna een quote van Eleanor Roosevelt haar leven op zijn kop zet. Het inspireert haar tot het nemen van een drastisch besluit: een jaar lang elke dag iets doen waar ze bang voor is. Deze beslissing levert bizarre situaties op, die in het veilige leventje van de Noelle niet voorkwamen.
Als freelanceschrijfster werkt ze onder andere voor The New York Observer, US Weekly en Cosmopolitan. Dat dit boek is voortgekomen uit een echt besluit en ware gebeurtenissen, maakt het nog ingrijpender. Het reikt verder dan 'onderhoudende chicklit', want als mens hebben wij allemaal te maken met angst. Het vergt een hoop lef, om je grootste angsten onder ogen te zien en vrijwillig de strijd aan te gaan met wat je het meest vreest. Eleanor Roosevelt is voor de schrijfster een belangrijke bron van inspiratie. Haar quotes en kijk op het leven komen daarom veel terug in dit boek, dat 'klopt' tot in de kleinste details. Het verhaal is van begin tot eind onderhoudend, het is oprecht, herkenbaar, confronterend, waanzinnig grappig en bovenal zeer inpirerend. Kleine druk.
D.W.P. Wildschut


ISBN 9789400500075 Paperback 372 pagina's A.W. Bruna Lev. augustus 2011
Oorspronkelijke titel My Year With Eleanor vertaald door Annoesjka Oostindiër