thema juli 2012 - Ik ga op vakantie en neem mee...

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een zwembroek

Een zwembroek in de sneeuw
Paul van Loon


Benjamin beer is dol op zwemmen. Hij is nog maar net wakker. Vlug trekt hij zijn zwembroek aan om een duik te nemen in het meer. Maar als hij de deur opendoet, is alles wit. Het is winter! Toch komt Benjamins wens onverwachts uit...


Recensie
Als Benjamin beer opstaat trekt hij zijn zwembroek aan, want hij wil gaan zwemmen. Hij stapt naar buiten en ziet allemaal witte vlokken vallen. Het is erg koud! Dan komt Vikkie vos eraan: muts op, sjaal om, met zijn slee. Samen gaan ze sleeen: steeds harder en harder totdat ze op een bobbel stuiten. Benjamin vliegt van de slee en valt met zijn neus in de sneeuw. Hij vindt de winter maar niks en gaat liever zwemmen. Dan zakt Vikkie door het ijs.
Deel uit de 24-delige reeks 'Lees! met Paul van Loon'* (waarvan zes prentenboeken voor kleuters), in 2008 voor het eerst verschenen ter gelegenheid van zijn 25-jarig schrijverschap. Het verhaal wordt kort en bondig, met weinig extra taal verteld. De kleurige, met veel humor en gevoel geschilderde prenten, stelen de show. Het boek begint met een educatieve inleiding: beer en vos worden voorgesteld aan de jonge lezer. Niet alleen in tekening, maar ook in de woorden 'beer' en 'vos'. Deze woorden zijn in het hele boek in een opvallende, andere kleur gedrukt, waardoor de jonge lezer het woord gaat herkennen en op termijn zelf kan lezen. Een leuk verhaal waar waar volop leesplezier van afstraalt. Vanaf ca. 4 jaar.
Hannelore Rubie


ISBN 9789027668578 Hardcover 29 pagina's | Zwijsen | augustus 2008

[Dettie]

Citaat van de dag

Als het eb wordt, blijkt pas wie geen zwembroek aan heeft.

Anoniem

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een zaklantaarn

En er was licht!
De geschiedenis van de elektrische zaklantaarn 1800 - 1970
Carel Weide


De elektrische zaklantaarn is welbeschouwd een heel eenvoudig apparaat: een omhulsel van blik of kunststof, één of meer droge elementen (batterijen), een gloeilampje en een drukknop of een schuifbalk. Dit klinkt allemaal erg simpel, maar men moet zich realiseren, dat er in het verleden vele duizenden manjaren arbeid en researchwerk verricht zijn voordat er een elektrische zaklamp op de markt gebracht kon worden. De uitvindingen van respectievelijk de droge batterij en van de gloeilamp gingen aan die van de elektrische zaklantaarn vooraf.

En er was licht! beschrijft de geschiedenis van de elektrische zaklantaarn en geeft informatie over 90 verschillende merken lantaarns uit
15 Europese landen. Voor ieder merk is de geschiedenis van de betreffende fabrikant, voor zover bekend, beschreven en geïllustreerd met een groot aantal fotoÕs en afbeeldingen. Vanzelfsprekend is ook een aantal Nederlandse merken vertegenwoordigd zoals Waldorp, Philips, Catter, Nemazon en het nog steeds bij velen bekende merk De Witte Kat. Omdat vroeger, om uiteenlopende redenen, zaklampen vaak zonder merk werden verkocht, is een apart hoofdstuk gewijd aan merkloze zaklantaarns.

Recensie
Dit is een boek voor de 'vele verzamelaars van klassieke en antieke zaklantaarns'. Zij vinden hier ruim 600 (!) kleurenafbeeldingen van batterij- en dynamo- ('knijpkat')zaklantaarns, in metalen of bakelieten behuizing en van advertenties en brochures: Europees, uit de periode 1900-1970. De lantaarns staan alfabetisch gerangschikt op ruim 90 merknamen uit 15 Europese landen. Bij elke merknaam staan een korte geschiedenis/karakterisering en vele afbeeldingen in kleur. Een korte inleiding beschrijft de geschiedenis van de (draagbare) elektriciteit, sinds Alessandro Volta (ca. 1800). Sinds ca. 1900 zijn er betrouwbare (wolfram) gloeilampen en begint de onstuitbare opkomst van de zaklantaarn.
Een heel verrassend en grondig, verzorgd uitgegeven boek, bedoeld als naslagwerk/handboek voor verzamelaars. Kleine letter.
J. Rijsterborgh


ISBN 9789075979022 Paperbackr 224 pagina's | Kunstmag | november 2007

[Dettie]

Citaat van de dag

Lachen kost minder dan elektriciteit en geeft minstens evenveel licht.

Abbé Pierre

[Marjo]

Ha, je gaat niet naar een zon-zeebestemming!

[Dettie]

Daar ben ik al!

Dettie

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een paraplu


De paraplu
Ingrid & Dieter Schubert


Als een klein hondje op een regenachtige dag een paraplu vindt, steekt er een windvlaag op. De paraplu en het hondje worden meegevoerd tot ver boven de wolken. Het begin van een wonderbaarlijke reis om de wereld vol avonturen.
De Schuberts overtreffen zichzelf met dit avontuurlijke, kleurrijke prentenboek vol onver wachte details. De paraplu is een verrassend, nieuw, tekstloos prentenboek - en een reis om keer op keer te maken.

Recensie
Een nieuwsgierig hondje vindt een rode paraplu. Als hij hem opsteekt, krijgt de herfstwind vat op hem en blaast hem de lucht in. Dit is het begin van een avontuurlijke reis rondom de aarde die het hondje op gevaarlijke, mooie en bijzondere plekken zal brengen. Hij maakt kennis met vreemde dieren en mensen die hem helpen en hem soms ook naar het leven staan. Dit tekstloze prentenboek nodigt uit tot praten, over de reis per paraplu, de ontmoetingen met dier en mens, de emoties van het zwarte hondje en de kleine details die op de prenten te zien zijn.
De illustratoren van dit prentenboek zijn bekend om hun romantisch lieflijke, realistische en gedetailleerde stijl die aantrekkelijk is voor jonge en oudere kinderen. Ook dit prentenboek is in deze stijl gemaakt. De prenten bevatten meerdere lagen en verhaallijnen en daarmee genoeg stof tot vertellen en/of praten. Het gegeven van de paraplu die wegwaait zal jonge kinderen zeker tot de verbeelding spreken. Vanaf ca. 4 jaar.
Hannie Humme


ISBN 9789047702757 Hardcover 32 pagina's | Lemniscaat | augustus 2010

[Dettie]

Citaat van de dag

Een bankier is iemand die je zijn paraplu leent als de zon schijnt en hem terughebben wil zodra het begint te regenen.

Mark Twain

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een verrekijker


De vrouw die haar verrekijker had vergeten
Marlene van Niekerk


De Nederlandse televisie heeft de laatste jaren erg veel portretten laten zien van een beetje ‘gekke’ Nederlanders. Programma’s als ‘De stoel’ en ‘Paradijsvogels’ geven een kijkje in de keuken van de niet-doorsnee medeburger. Rariteitenkabinetten waar je vol bewondering naar kijkt, maar die je eigen leven niet veranderen. De waanbeelden van een ander raken je alleen als amusement.


Een boom vol vogels, een optocht, zonnebloemen, schilderijen van Vermeer, vuur en poëzie. Dat zijn de obsessies waaraan de hoofdpersonen lijden in De vrouw die haar verrekijker vergeten had van de Zuid-Afrikaanse schrijfster Marlene van Niekerk. Volgens de achterflap ‘absurdistische’ verhalen, maar in werkelijkheid juist erg realistische verhalen die je in sneltreinvaart wil uitlezen.


Van Niekerk slaagt er volgens mij goed in om elk verhaal geloofwaardig te maken, de personages zijn karakters die langzamerhand verdwalen in hun gekte. In het titelverhaal is dat het geval met een schrijfster die in een vakantiehuis tot rust wil komen om een boek te schrijven. Haar enige hobby is vogels kijken, maar tot haar schrik is ze haar verrekijker vergeten. Om toch van vogels te genieten, gaat ze onder de boom op het erf de vogels maar van dichtbij bekijken. Daartoe moet ze de vogels lokken met lekkere hapjes. Die lekkere hapjes dijen uit tot complete maaltijden waar iedere vogelsoort op afkomt. De schrijfster is op het laatst alleen maar bezig met het bereiden van voedsel voor die vogels. Zelfs levende muizen spijkert ze vast aan de boom om roofvogels te lokken. Uiteindelijk draait ze helemaal door.


De kracht van de verhalen zit in de langzame opbouw. Daardoor groei je mee in de obsessie van de personages. Stapje voor stapje maakt Van Niekerk die obsessie erger en voordat je het weet zit je midden in de waan. In ‘Andries’ heeft een ietwat zwakbegaafde jongen een voorliefde voor bloemen en zonnebloemen in het bijzonder. Het begint allemaal met een paar zonnebloemen in de achtertuin van zijn ouders. Later, als gevangenbewaarder, tovert hij de gevangenistuin langzaam om tot een bloemenparadijs, waar zelfs dagtripjes naartoe gemaakt kunnen worden. Zoiets kan niet goed eindigen.


Het knappe van deze beschrijvingen is dat je niet van een afstand kijkt naar de personages. Je gaat het zelfs jammer vinden als de obsessies tot een halt worden gebracht. De enige uitzondering hierop is ‘Het verhaal van mijn neef’ waarin je door de ogen van kleine jongen kijkt naar een gevaarlijk neef die met vuur speelt en uiteindelijk zelfs een berg in brand steekt. Je beleeft het verhaal niet, maar je bekijkt. Dat is jammer, want dan word je de toeschouwer die een portret van een willekeurige malloot krijgt. In de andere verhalen laat Van Niekerk overtuigend zien dat literatuur veel meer kan dan een tv-programma.

Coen Peppelenbos
Leeuwarder Courant 2 april 1999


paperback ISBN 90-6974-316-7 pagina's | Arena 1998
Vertaald door Riet de Jong-Goossens en Robert Dorsman.

[Dettie]

Citaat van de dag

Deze verrekijker vergroot 8 x. Maar de negende keer dat ik hem gebruikte, deed hij het ook nog.


Anoniem

[Dettie]

Beetje flauw citaat over die verrekijker maar ik kon niets anders vinden.

Dettie

[berdine]

Ik moest toch wel even grinneken hoor.

[Dettie]

Ik moest toch wel even grinneken hoor.

Nou gelukkig maar!

dettie

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een wandelgids


Het Amsterdam van Theo Thijssen
Een Literaire Wandelgids
Peter-Paul de Baar, Jan Roedoe en Rob Grootendorst


Deze literaire wandelgids, in pocketformaat, voert langs de plekken waar de schrijver/onderwijzer Theo Thijssen zijn Amsterdamse jeugd heeft doorgebracht en waar zijn romans zich afspeelden. Dat betekent de Jordaan en omgeving aan het eind van de 19e eeuw. Foto's, tekeningen en plattegronden, het Amsterdam van die tijd in zijn volle glorie tonend, worden ondersteund door citaten uit het werk van Thijssen, aangevuld met historische anekdotes, die de auteurs verzamelden bij de gemeentelijke archiefdienst.
De geciteerde fragmenten zijn afkomstig uit het autobiografische 'In de ochtend van het leven', de romans 'Kees de Jongen' en 'Het taaie ongerief', en het kinderboek 'Jongensdagen'.
De wandeling loopt via het noordelijk deel van de Jordaan naar het zuidelijk deel tot aan het Rembrandtsplein. Vijf korte excursies brengen de wandelaar buiten de Jordaan en het centrum. De routes zijn duidelijk op kaart aangegeven. Ondanks hun adoratie voor Thijssen houden de auteurs distantie. Ook voor degenen, die niet bekend zijn met het werk van Thijssen geeft dit gidsje interessante informatie over de bekendste Amsterdamse buurt. In deze druk is een aantal correcties aangebracht.
(Biblion recensie, R. Booms.)


ISBN 9789060056134 Paperback 159 pagina's | Thomas Rap | november 2006

[Dettie]

Citaat van de dag

Wandelen is alles even laten lopen.

Anoniem

[WilV]

Wat een grappig boek vandaag over Heer Bommel, leuk voor de fans..in je hoofd op pelgrimstocht door Rommeldam.

Hoe krijgen jullie het toch allemaal gevonden!

Willeke

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een landkaart

Bommel Reisgids + Landkaart
In de voetsporen van een Heer van stand
Jenno Witsen


In de voetsporen van een heer van stand kan de lezer Rommeldam en omgeving verkennen aan de hand van 15 wandelingen, 8 excursies, 1 busrit en 1 boottocht. De 25 routekaartjes wijzen de lezer vervolgens de weg. Een unieke reisgids, rijk geïllustreerd met tekeningen uit de bommelverhalen, met als toevoeging een grote kaart van de stad Rommeldam, een kaart van de omgeving van Rommeldam en Bommelstein, een kaart van de Zwarte Bergen en het Donkere Bomen Bos. Dit alles maakt de reisgids tot een compleet werk.


ISBN 9789071959127 Paperback 207 pagina's | Bezige Bij | november 2007

(waarom de afbeelding van het boek er niet meer bij stond is mij een raadsel)

[Dettie]

Citaat van de dag

Op de landkaart van het leven is iedere mens een eiland.

Anoniem

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een caravan

Het caravan kookboek
Culinaire Inspiratie Op De Camping
Monica Rivron


Of je nu met de caravan, de camper of met de tent gaat kamperen, er zal iedere avond gekookt moeten worden. Waar je thuis de beschikking hebt over een goed uitgeruste keuken, is het vaak de eerste dagen even behelpen met en wennen aan de twee of drie pitjes die je tot je beschikking hebt. Het caravan kookboek biedt uitkomst!


Voor veel mensen is eten een van de leukste elementen van een vakantie, maar niemand wil uren zwoegen in een hete kleine keuken. Heerlijke, ongecompliceerde en eenvoudig te bereiden recepten zijn hiervoor de perfecte oplossing. De recepten in Het caravan kookboek maken optimaal gebruik van verse producten die verkregen kunnen worden op locale marktjes of in grote supermarkten in zowel binnen - als buitenland. Daarnaast geeft Monica Rivron tips voor een compacte, maar essentiële basisvoorraad die in geen enkele kampeeruitrusting mag ontbreken.

Zie ook het inkijkexemplaar http://www.bol.com/nl/p/het-caravan-koo ... uct_images


ISBN 9789071959127 Hardcover 160 pagina's | Karakter Uitgevers B.V. | maart 2011

[Dettie]

Citaat van de dag

In een caravan kun je alles doen, maar nooit tegelijk.

Seth Gaaikema

[Marjo]

Kijk, die fiets, dat is een vakantievierder naar mijn hart...

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... een fiets

Op de fiets
David Byrne

Begin jaren tachtig begon David Byrne zich hoofdzakelijk per fiets te verplaatsen door zijn woonplaats New York. Een paar jaar later ontdekte hij de vouwfiets en besloot hij die mee te nemen tijdens zijn concerttournees in het buitenland. Terwijl hij rondfietste door veel van de belangrijkste steden ter wereld, ervoer hij een gevoel van bevrijding. Vanaf zijn zadel had Byrne de afgelopen dertig jaar een panoramisch uitzicht op het leven in steden als Londen, Berlijn, Buenos Aires, Istanbul, Manilla, New York en San Francisco. Op de fiets geeft de lezer een geweldig beeld van wat Byrne al fietsend ziet en denkt, van muziek en kunst tot globalisering, politiek en mode. Het boek is verrijkt met eigen foto's van Byrne. David Byrne is in 1952 geboren in Dumbarton, Schotland, en ging naar de Rhode Island School of Design en de Maryland Institute College of Art. Hij is vooral bekend als medeoprichter van de band Talking Heads (1976-88). Daarnaast was hij altijd actief in de wereld van theater, kunst en film. Tegenwoordig woont hij in New York.

Recensie
David Byrne werd bekend als voorman van de Talking Heads, maar is ondertussen uitgegroeid tot een allround muzikant en kunstenaar. Hij reist heel wat af en sinds de jaren tachtig van de 20e eeuw neemt hij een vouwfiets mee. De fiets is voor hem het ideale vervoermiddel om de wereld te zien. In dit boek beschrijft hij zijn internationale fietsbelevenissen in steden als New York, Detroit, Berlijn, Sydney en Istanbul waarbij hij vooral oog heeft voor zijn omgeving en daar gedachtes bij formuleert. Een verzameling losse schetsen, waarbij zijn aandacht uitwaaiert naar mode, architectuur, etenswaren, stadsontwikkeling, culturele stereotypen en raciale verhoudingen. Hij kijkt met een eigenzinnige blik en waakt er voor de betweter uit te hangen. Hij blijkt een sympathieke, ietwat cerebrale doch betrokken wereldburger met een prettige schrijfstijl. Onwillekeurig vraag je je af wat 'rockbeest' Iggy Pop met een dergelijke opdracht gedaan zou hebben. Achterin staan negen ontwerpen van fietsenrekken van zijn hand die daadwerkelijk geplaatst zijn. Met zwart-witfoto's uit eigen archief.

Ria Warmerdam


ISBN 9789060059951 Hardcover 336 pagina's | februari 2010

[Dettie]

Citaat van de dag

Wil degene die mijn fiets gejat heeft ook even mijn krantenronde overnemen?

Loesje

[Dettie]

Ik ga op vakantie en neem mee... wandelschoenen

Van hoge hakken tot wandelschoenen
25 jaar Twente Natuurtochten
Hans van Paridon

Hans en Gerrie van Paridon organiseren al 25 jaar natuurtochten in Twente voor de liefhebber. Intussen weten ze precies waar de knelpunten liggen, waar de mensen blij en tevreden van worden en wat voor elementen de tochten zeker moeten bevatten. Ter gelegenheid van het jubileum heeft Hans van Paridon een boekje samengesteld waarin allerlei reacties die ze in de loop van die 25 jaar hebben gekregen zijn opgenomen. Mensen hebben het heel erg naar de zin gehad, zo blijkt wel en de Van Paridons krijgen vaak complimenten over hun kennis en ervaring. Maar het boek bevat niet alleen lovende woorden, er zijn ook de nodige kritische kanttekeningen opgenomen, meestal over de voorzieningen in hotelaccommodaties en vaak heel komisch opgesteld.


Dit boek werkt zonder meer aanstekelijk op de wandelspieren. Daarnaast is het onderhoudend en informatief. Hiermee is een interessant stukje wandelgeschiedenis vastgelegd.

ISBN 9789051792706 Paperback 126 pagina's | Gopher B.V. | april 2011

[Dettie]

Citaat van de dag

Wie de neus van zijn schoenen niet ziet, weet waar hij al dat lekkers liet.

Anoniem