thema juni 2012 - allemaal familie

[Dettie]

Berdine is weer druk aan het zoeken geweest voor ons.

Veel plezier met de familiemaand.


Dettie

[Marjo]

Verrassende voorpagina...
Familie, daar is geen gebrek aan wat titels betreft, maar er zullen vast wel verrassingen bij zitten! Leuk thema weer dames!

[Dettie]

Ja de voorpagina is ietsje veranderd, ik plaats nu de samenleesboeken onder elkaar ipv naast elkaar zodat de lange rij nieuwe recensie niet zo ver naar beneden loopt in verhouding met de linkerkant.

link naar forum staat weer rechts omdat het niet anders kan in het joomlaprogramma.

[WilV]

Leuk thema weer!

[Dettie]

Trassi tantes

Al eerder schreef Yvonne Keuls 'Indische tantes' (2001). Nu beschrijft ze in Trassi Tantes - de tantes die bij het vele koken altijd trassi, een gedroogd visproduct gebruiken en daar ook duidelijk naar ruiken - dit bijzondere, nostalgische tijdperk opnieuw. Ze doet dit met een zekere weemoed en, zoals van haar bekend, met een groot inlevingsvermogen voor de vele jaren geleden uit het verre Indië naar het kille Holland gekomen Indische vrouwen. In dertien korte stukjes, variërend van drie tot elf pagina's, geeft de schrijfster weer een aardig kijkje in de 'Indische keuken'; ze verwerkt er ook meer actuele gebeurtenissen in (zoals de vrij recente beeldenexpositie aan het Lange Voorhout). Aan het eind is een uitgebreide bibliografie van haar werk (van 1960 tot 2003) opgenomen. Het is een aardig, lezenswaardig boekje geworden, dat mede door het kleine formaat en de goedverzorgde uitvoering ook een mooi geschenkboekje is. Normale druk.

Drs. Fieke Nugteren

ISBN 9789026318474 Paperback 63 pagina's | Anthos | maart 2004

[Dettie]

Citaat van de dag

De wet van Oom: van tante afblijven.

Anoniem

[WilV]

Oh, "Broere 'vandaag. Daar hadden we het gisteren nog over. Wat een mooi boek is dat toch!!

[Dettie]

Broere
Bart Moeyaert

Bart Moeyaert vertelt verhalen over een kleine jongen die het geluk heeft op te groeien met zes grote broers. Die kleine jongen was hij zelf.


NBD|Biblion recensie
De Vlaamse schrijver (1964), ook in Nederland met name bekend door zijn jeugdromans, heeft met dit boek een zeer liefdevol en kostelijk familieportret geschreven. Het zijn korte anekdotes over vader, moeder, Memee en de zeven broers Moeyaert, verteld door de jongste telg. De verhalen ademen helemaal de sfeer van een groot gezin uit de jaren '60 en '70. De schrijver maakt gebruik van een warme en ontwapenende stijl en vertelt vanuit het perspectief van het kind. Dit resulteert in een luchtig boek over de jongensstreken van weleer.
Deze herdruk bevat 49 verhalen, inclusief zeven tot nu ongepubliceerde.
Vertaald in het Frans, Engels, Duits en Italiaans en in 2001 bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs.
(NBD|Biblion recensie, Drs. J. Hetebrij)

ISBN 9789021437859 Paperback 158 pagina's | Querido'S Uitgeverij Bv | februari 2010

[Dettie]

Citaat van de dag

Bankdirecteur, manager of accountant zijn maar verzonnen namen voor iemand. De échte namen zijn mamma, pappa, broer, zus...

Jim White

[Dettie]

De neef van Stinkbal
Gina Willner-Pardo

Jasons ouders gaan scheiden en alsof dat nog niet erg genoeg is moet hij een tijd bij zijn neefje Everett gaan logeren, die niet van sport houdt, postzegels verzamelt en met meisjes speelt. Jason weet zeker dat hij binnenkort weer naar huis kan en intussen vermaakt hij zich met kickbal. Maar Matt Morrison wil geen sukkels in zijn team en jongens die met Everett omgaan zijn bij voorbaat verdacht. "Dat ik familie van hem ben,' zegt Jason, "wil niet zeggen dat ik op hem lijk." Maar hoe meer hij probeert dat te bewijzen, hoe meer hij een hekel aan zichzelf krijgt.


NBD|Biblion recensie
De ouders van Jason gaan scheiden en daarom gaat hij voor onbepaalde tijd bij zijn neefje logeren. De logeerpartij lijkt geen succes te worden. Zijn neefje blijkt een saai jongetje te zijn dat postzegels verzamelt, niet van sport houdt en bovendien met meisjes speelt. Daarom zoekt hij het gezelschap van de populairste jongen van de klas, speelt kickbal en probeert z'n neefje op alle mogelijke manieren te ontlopen en te kleineren. De keuzes die kinderen bij een scheiding moeten maken en de innerlijke verscheurdheid worden in dit boek nog eens extra benadrukt door het verblijf bij familie in een andere plaats. De gevoelens van eenzaamheid en opstandigheid, uitmondend in solidariteit met het gepeste neefje worden op een goede manier, in een heldere taal beschreven.
Grote letter. Geen illustraties. De gekleurde omslagillustratie geeft een scène uit het boek weer.
(Biblion recensie, W. van Es-Kik.)


ISBN 90 257 2863 4 Paperback 125 pagina's | Gottmer Uitgeverij | 1996
Vanaf 11 jaar

[Dettie]

Citaat van de dag

Het duurt bijna een mensenleven om een familie bij elkaar te krijgen, maar slechts een weekend om uit elkaar te gaan.

Bill Naughton

[Marjo]

Omdat ik onlangs van twee kanten een verhaal heb gehoord over hoe moeilijk het is een familiedag te organiseren , om de familie bij elkaar te krijgen, begreep ik dit citaat helemaal verkeerd...

[Dettie]

Ja dat kan ook nog, hoe moeilijk het is een familiedag te organiseren, maar nee daar gaat het citaat niet over.

Dettie

[Dettie]

Als m'n tante een snor had
Inez van Eijk

We doorspekken onze dagelijkse conversatie met nietszeggende uitroepen, stopwoorden en formuleringen die de ander met z'n mond vol tanden achterlaten. Wat ooit vindingrijke venijnigheden en gedurfde woordspelingen waren, zijn nu vervuilers van de taal geworden, de witte ruis van onze dagelijkse conversatie. Desalniettemin zijn de uitspraken van een overrompelende veelzijdigheid en werken ze onmiskenbaar op de lachspieren.

Inez van Eijk houdt zich al jaren bezig met dit vrijwel onontgonnen gebied van de Nederlandse taal: de stoplap of het cliché. Zij inventariseerde meer dan 8000 van deze kreten en uitdrukkingen en bracht ze onder in rubrieken.
Als m'n tante een snor had... bevat een gevarieerde staalkaart van wat ooit turbotaal was, maar inmiddels nostalgische spraak is. De lezer van dit boek zal lachen, maar zich met het schaamrood op de kaken ook bewust worden van de tekortkomingen van zijn eigen taalgebruik.

NBD|Biblion recensie
Systematisch geordend in 15 rubrieken omvat deze rijke verzameling meer dan 8000 uitdrukkingen en zegswijzen in de categorie dooddoeners, stoplappen, clichés, variërend van meer dan oubollig tot uiterst geestig. Het geestige effect zit hem niet alleen in de grote variatie en vindingrijkheid binnen de thema's, maar ook in het feit dat de lezer zich gegeneerd betrappen zal op het daadwerkelijk gebruik ervan. Afgezien van dit vrolijke karakter, heeft deze verzameling de verdienste dat er ook een groot en doorgaans moeilijk grijpbaar onderdeel van de Nederlandse taal mee geïnventariseerd wordt, waardoor de uitgave indirekt ook informatief is voor specifiek in taal geïnteresseerden.
Ondanks het wat woordenboekachtige karakter is het boek prettig leesbaar, terwijl korte toelichtingen waar nodig zijn toegevoegd.
(Biblion recensie, Dr. Har Brok.)


ISBN 9789025412722 Paperback 263 pagina's | Uitgeverij Contact | mei 1995

[Dettie]

Citaat van de dag

Met je familie moet je wandelen, niet handelen

(Doe geen zaken met je familie)

[Dettie]

Mijn opa, de president en de andere dieren
Al Galidi


In deze roman portretteert Al Galidi het dorp El Nebbi, in het zuiden van Irak, waar een kleine dorpsgemeenschap leeft zoals men daar al eeuwen geleefd heeft. Verhalen, gewoontes, dromen en illusies zijn er van alle tijden. En toch is er iets veranderd: gebeurtenissen op het wereldtoneel hebben invloed op het dagelijks leven. Tradities worden doorbroken en de mensen worden bang. Om hun angst te bezweren worden er verhalen verteld. Verhalen die gehoord moeten worden, maar ook gewantrouwd. 'Voorzichtig, kleine,' zei mijn opa altijd. 'Pas op met iets in je hoofd te doen dat je er niet meer uit krijgt. Neem van mij aan dat de vogel, als hij een steentje inslikt, eerst heel goed heeft gekeken of zijn poepgat groot genoeg is om het weer kwijt te kunnen.'


In 'Mijn opa, de president en andere dieren' zien we het Irak van Saddam Hoessein door de ogen van een kleine jongen. Het is een wonderbaarlijke wereld vol schoonheid, geweld, hoop en liefde, waarin de angst een permanente rol speelt. Het boek speelt zich afwisselend op twee locaties af. Enerzijds het geboortedorp van de hoofdpersoon dat door zijn opa midden in de woestijn gesticht werd om ver van alles en iedereen, maar met name de president, te wezen. De andere locatie is een gevangenis waar de hoofdpersoon, als weggelopen uit Dantes Goddelijke Komedie, rondgeleid wordt door de verschillende stadia van de gevangenis-hel. Zeer metaforisch.
Al Galidi publiceerde eerder de columnbundels `Dagboek van een ezel' en `Blanke Nederlanders doen dat wel'.

ISBN 9029523522 Paperback 280 pagina's | Arbeiderspers | 2004

[Dettie]

Citaat van de dag

Mijn opa zei altijd: 'Als je het wat langzamer doet, gaat het vlugger.'

Toon Hermans
Nederlands cabaretier, zanger en dichter 1916-2000

[Dettie]

Rigoberta, kleindochter van de Maya's
Rigoberta Menchü

Rigoberta Menchü (1959) ontving in 1992 de Nobelprijs voor de Vrede. Dit boek is het vervolg op haar succesvolle autobiografie Rigoberta Menchü, een bericht uit Guatemala. In Rigoberta, kleindochter van de Maya's vertelt Menchü over haar strijd ter verdediging van de rechten van de inheemse volkeren. De politieke filosofie die zij door die strijd ontwikkelde is gevoed door de erfenis van de eeuwenoude Maya-cultuur. In Amerika zijn de boeken van Rigoberta Menchü inmiddels onderwerp van hevige debatten. Eind 1998 publiceerde de Amerikaanse antropoloog David Stoll over een onderzoek dat hij in Guatemala had gedaan. Op een aantal punten correspondeerden zijn bevindingen niet met de feiten zoals Rigoberta deze in haar gedicteerde autobiografie had opgevoerd. Rigoberta reageerde onmiddellijk. Niet alle in haar autobiografie gemelde feiten waren misschien exact juist, erkende ze. Maar, zei ze, 'ik heb recht op mijn eigen herinneringen en op de herinneringen die wij in de gemeenschap delen en die van ons allen zijn'. Waarop Stoll zei dat hij Rigoberta Menchü natuurlijk nooit van leugens had willen beschuldigen. 'je kunt begrijpen dat ze haar eigen ervaringen heeft ingebed in die van anderen, om het hele verhaal van de Maya's te kunnen vertellen', aldus Stoll.

NBD|Biblion recensie
Dit boek is het vervolg op de autobiografie van Rigoberta Menchu, de Guatemalteekse die in 1992 de Nobelprijs voor de vrede kreeg. Ook in dit boek vertelt zij over de misstanden in haar land aan de hand van gebeurtenissen in haar familie, zoals de ontvoering van haar neefje Pablo en haar eigen activiteiten als mensenrechtenactiviste. Menchu heeft haar verhaal gedicteerd. Met assistentie van twee auteurs is het boek tot stand gekomen. De spreektaal is gehandhaafd, wat weliswaar past bij de persoon die de schrijfster is maar die het lezen van het boek niettemin bemoeilijkt. Het boek bevat enkele zwart-witfoto's, een voorwoord van co-auteur Gianni Mina en een inleiding van Daan Bronkhorst. Hij geeft behalve achtergrondinformatie over Guatemala en de discutabele rol van het leger aldaar ook een toelichting op de kritiek over vermeende onjuistheid van de eerder door Menchu vertelde verhalen. Duidelijk wordt, zowel uit zijn betoog als uit het boek zelf, hoe belangrijk Rigoberta Menchu is als redder van het collectief geheugen van haar land.
(Biblion recensie, Drs. Sasja E.A. Nicolaï)


ISBN 9789052265483 Paperback 395 pagina's | Geus De | oktober 1999
Vertaald door Dick Bloemraad

[Dettie]

Citaat van de dag

Een van de grootste mysteries van het familieleven is, dat een niksnut van een aanstaande schoonzoon kan veranderen in de vader van het intelligentste kleinkind ter wereld.

L.A. Lopez Mayer

[Marjo]

Ach, dan zijn het toch de genen van opa/oma ?

[Dettie]

haha, ja vast!

[Dettie]

De goede echtgenoot van Zebra Drive
Alexander Mccall Smith

De eerste en enige vrouwelijke privédetective van Botswana, Mma Ramotswe, zit met haar handen in het haar als haar secretaresse haar baan opzegt. Met tegenzin schakelt ze haar eigen man, Mr. J.L.B. Matekoni, in voor een klus, maar ze twijfelt eraan of hij deze delicate zaak net zo goed kan afhandelen als een vrouw dat zou doen…


NBD|Biblion recensie
Ma Ramotswe, de eigenaresse van 'Het Beste Dames Detectivebureau' in Botswana, krijgt met een aantal uiteenlopende zaken te maken, die haar in verband met het ontslag van haar voortreffelijke assistente wat boven het hoofd dreigen te groeien. Met behulp van haar echtgenoot en de op haar besluit teruggekomen assistente probeert ze de zaken door haar scherpe opmerkingsvermogen en inzicht in het menselijke handelen op te lossen. Een hartverwarmend, bekoorlijk detectiveverhaal, vol humor, met nadruk op menselijke verhoudingen. Levendige karaktertekeningen en kleurrijke schildering van het leven in Botswana. Pocketeditie.
(NBD|Biblion recensie, H.J.H. Hessels)


ISBN 9789021009063 Paperback 240 pagina's | Poema Pocket | december 2009
Vertaald door Ineke van Bronswijk

[Dettie]

Citaat van de dag

De echtgenoot die verrassen wil, wordt dikwijls zelf verrast.

Voltaire
Frans schrijver en filosoof (ps. van François Marie Arouet) 1694-1778

[Dettie]

De zus van Mozart
Rita Charbonnier

Iedereen kent Wolfgang Amadeus Mozart, de beste componist aller tijden. Maar dat Mozart een zus had, die net zo begaafd was als hij, weet bijna niemand.
Als kind trad Mozart altijd samen op met zijn zusje Maria Anna, koosnaam Nannerl. Maar plotseling verdween het meisje volledig van het toneel. Wat gebeurde er met dit wonderbaarlijke talent? Waarom moest zij uit de schijnwerpers verdwijnen?


NBD|Biblion recensie
Roman over het leven van Nannerl Mozart (1751-1829), de vijf jaar oudere zus van Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791). Nannerl, eigenlijk Maria Anna Walburga Ignatia geheten, was uiterst getalenteerd en al op vijfjarige leeftijd was ze een virtuoos klaveciniste. Al jong trad ze op aan de Europese hoven, samen met haar broer. Uit bronnen blijkt dat ze ook vocale muziek componeerde, maar geen van haar werken is bewaard gebleven. In haar jeugd was de relatie met haar broer liefdevol, later werd deze slechter en tijdens de laatste jaren van Wolfgangs leven hadden broer en zus geen contact meer met elkaar. Na Wolfgangs dood leverde Nannerl een belangrijke bijdrage aan het vergroten van zijn bekendheid. In het boek (fictie, maar de gebeurtenissen zijn gebaseerd op de werkelijkheid en de belangrijkste personages hebben echt bestaan) veel aandacht voor het feit dat Nannerl plotseling van het toneel verdween terwijl Wolfgang beroemd werd.
De auteur is theaterjournalist, actrice en zangeres. Dit is haar eerste roman. Boeiend verhaal waarin ook enkele brieven zijn opgenomen.


ISBN 9789069747743 Paperback 333 pagina's | Uitgeverij Arena | januari 2006
Vertaald door Pieter van der Drift

[Dettie]

Citaat van de dag

De natuur is onze moeder niet, zij is onze zuster.

G.K. Chesterton