Het was de bedoeling voor de decembermaand het thema engelen te doen.
berdine had weer een lijst met titels gestuurd...
Maar wat wil het geval, mijn mails zijn voor een groot deel weg! Misschien door de 'onderhoudswerkzaamheden' van gisteren, ik weet het niet.
Dus ging ik zelf op zoek naar boeken met engelen in de titel. Veel was esoterisch of spiritueel en daar zijn andere sites voor. En ik zag thrillers waarvan de beschrijving door biblion niet echt lovend was.
Uiteindelijk vond ik één boek dat me wel wat leek maar dat was een kinderboek. De spirituele boeken werd ik nogal akelig van. Zeker om 8 uur 's ochtends met een nog half duf hoofd.
Omdat ik vandaag vrij veel te doen heb heb ik dus de lijst erbij gepakt die ik ook van berdine heb gehad maar opgeslagen had in Word.
Het thema is dus nu In, aan en op het huis wat ik ook een érg leuk thema vind overigens.
zie http://www.leestafel.info
Dettie
Thema december 2010 - In, aan en op het huis
Thema december 2010 - In, aan en op het huis
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Dec 2010, 11:09, 1 keer totaal gewijzigd.
Deur
Magda Szabo
De deur is het verhaal van de uiterst gespannen en turbulente relatie tussen de ondoorgrondelijke huishoudster Emerence en de schrijfster voor wie ze werkt. De band tussen beide vrouwen wordt almaar hechter, maar gaat gepaard met talloze botsingen en dramatische scènes. De enige die de huishoudster op een vanzelfsprekende manier aanvoelt, is de hond Viola, maar die zorgt, net als Emerence, zowel voor conflicten als voor verzoeningen.
NBD|Biblion recensie
Deze roman uit 1987 van de Hongaarse schrijfster (1917) gaat over de rol die een excentrieke huishoudster speelt in het leven van de ik-figuur/schrijfster. De huishoudster torst diverse (vermeende) geheimen met zich mee, houdt velen op veilige afstand, maar sluit uiteindelijk vriendschap met de ik-figuur. De afwikkeling van deze intrige doet denken aan de boeken van de onlangs 'herontdekte', eveneens Hongaarse auteur Sandor Marai. De roman, die begint met de dood van de huishoudster, is als een complete flash-back geschreven, met hier en daar terugblikken naar nog vroegere perioden en gebeurtenissen. Het verhaal wordt gepresenteerd als waar gebeurd en ademt de sfeer van het vooroorlogse Boedapest, maar toch blijkt het 'heden' van het boek in het auto- en tv-tijdperk te liggen.
Het boek leest over het algemeen prettig en boeit door de intrige. De sfeer van het origineel is goed overgezet. Toch is hier en daar het vertaalwerk niet helemaal correct (en voelt het Nederlands niet perfect aan) m.n. bij de vertaling van werkwoordstijden. Door de combinatie van ouderwetse intrige, filosofische bespiegelingen, melancholieke sfeer en het beeld van een onbekende Midden-Europese cultuur toch boeiend voor een ruim publiek. Paperback; kleine druk.
(Biblion recensie, Edwin van Schie, Hongaarse School)
ISBN 9789052406695 Paperback 286 pagina's | Uitgeverij Houtekiet | augustus 2002
Vertaald door Aniko Daroczi, Ellen Hennink
Magda Szabo
De deur is het verhaal van de uiterst gespannen en turbulente relatie tussen de ondoorgrondelijke huishoudster Emerence en de schrijfster voor wie ze werkt. De band tussen beide vrouwen wordt almaar hechter, maar gaat gepaard met talloze botsingen en dramatische scènes. De enige die de huishoudster op een vanzelfsprekende manier aanvoelt, is de hond Viola, maar die zorgt, net als Emerence, zowel voor conflicten als voor verzoeningen.
NBD|Biblion recensie
Deze roman uit 1987 van de Hongaarse schrijfster (1917) gaat over de rol die een excentrieke huishoudster speelt in het leven van de ik-figuur/schrijfster. De huishoudster torst diverse (vermeende) geheimen met zich mee, houdt velen op veilige afstand, maar sluit uiteindelijk vriendschap met de ik-figuur. De afwikkeling van deze intrige doet denken aan de boeken van de onlangs 'herontdekte', eveneens Hongaarse auteur Sandor Marai. De roman, die begint met de dood van de huishoudster, is als een complete flash-back geschreven, met hier en daar terugblikken naar nog vroegere perioden en gebeurtenissen. Het verhaal wordt gepresenteerd als waar gebeurd en ademt de sfeer van het vooroorlogse Boedapest, maar toch blijkt het 'heden' van het boek in het auto- en tv-tijdperk te liggen.
Het boek leest over het algemeen prettig en boeit door de intrige. De sfeer van het origineel is goed overgezet. Toch is hier en daar het vertaalwerk niet helemaal correct (en voelt het Nederlands niet perfect aan) m.n. bij de vertaling van werkwoordstijden. Door de combinatie van ouderwetse intrige, filosofische bespiegelingen, melancholieke sfeer en het beeld van een onbekende Midden-Europese cultuur toch boeiend voor een ruim publiek. Paperback; kleine druk.
(Biblion recensie, Edwin van Schie, Hongaarse School)
ISBN 9789052406695 Paperback 286 pagina's | Uitgeverij Houtekiet | augustus 2002
Vertaald door Aniko Daroczi, Ellen Hennink
Tussen salon en souterrain
Greddy Huisman
Op een van die mistige dagen in de herfst van het jaar 1816, waarin Europa zich probeerde te herstellen van de verwoestende oorlogen van de voorgaande jaren, ging zij op reis naar het vreemde land om een nieuw thuis te vinden. Holland, Pays-Bas, laag, vlak... De tocht vanuit Zwitserland was haar zwaar gevallen. Maar nu naderde zij haar bestemming: Huis Verwolde bij Laren, waar zij haar werk als gouvernante zou beginnen.
Tussen salon en souterrain gaat over een verdwenen beroep, over verloren opvoedingsidealen, over lang vervluchtigde lessen in particuliere huizen. De gouvernante. Ze verdiende haar eigen brood in de tijd waarin dat voor vrouwen in burgerlijke milieus als het hare ongebruikelijk was. Er is dan ook nauwelijks een geschikter onderwerp denkbaar om zicht te krijgen op sekseverhoudingen en standsbesef in de negentiende eeuw. Toch toonden historici tot nu toe nauwelijks interesse voor haar werk, en haar rol als pedagoge bleef lange tijd onderbelicht.
Daarom ging Greddy Huisman op zoek naar sporen van gouvernantes, hun werkgevers en hun leerlingen. Ze schetst een sfeervol een liefderijk beeld van vrouwen die nog het best omschreven kunnen worden als buitenstaanders: ze verkeerden in kringen van de elite, maar hoorden er nooit echt bij.
NBD|Biblion recensie
Van het verdwenen beroep van gouvernante leven alleen nog personages uit de literatuur en de film voort als Jane Eyre, Mary Poppins en Maria uit The Sound of Music. In tegenstelling tot Groot-Brittannië is over de situatie in Nederland weinig bekend. Door het vrouwenoverschot in de negentiende eeuw liepen vrouwen grote kans ongehuwd te blijven. Velen zochten daarom een bij haar stand 'passende werkkring'. Dat kon dan een positie als gouvernante worden in een gegoede familie met een druk sociaal leven of bij een weduwe of weduwnaar die de zorg voor opgroeiende kinderen had.
De status van een gouvernante was eenzaam: ze hoorde niet bij de dienstboden en ook niet bij haar werkgevers; de titel van deze studie geeft dit beeldend weer.
De auteur deed uitputtend onderzoek naar gouvernantes in Nederland en de families bij wie zij werkten. Dit boek sluit mooi aan bij eerder verschenen onderzoeken naar posities van vrouwen in de negentiende en twintigste eeuw: dienstbodes, vroedvrouwen enz.
Geïllustreerd met zwartwitfoto's, prenten en advertentieteksten. Met literatuuropgaven en registers. Boeiend geschreven studie.
(Biblion recensie, C. Verhoeven-van Raamsdonk)
ISBN 9789035121836 Paperback 247 pagina's | Uitgeverij Prometheus | april 2000
Greddy Huisman
Op een van die mistige dagen in de herfst van het jaar 1816, waarin Europa zich probeerde te herstellen van de verwoestende oorlogen van de voorgaande jaren, ging zij op reis naar het vreemde land om een nieuw thuis te vinden. Holland, Pays-Bas, laag, vlak... De tocht vanuit Zwitserland was haar zwaar gevallen. Maar nu naderde zij haar bestemming: Huis Verwolde bij Laren, waar zij haar werk als gouvernante zou beginnen.
Tussen salon en souterrain gaat over een verdwenen beroep, over verloren opvoedingsidealen, over lang vervluchtigde lessen in particuliere huizen. De gouvernante. Ze verdiende haar eigen brood in de tijd waarin dat voor vrouwen in burgerlijke milieus als het hare ongebruikelijk was. Er is dan ook nauwelijks een geschikter onderwerp denkbaar om zicht te krijgen op sekseverhoudingen en standsbesef in de negentiende eeuw. Toch toonden historici tot nu toe nauwelijks interesse voor haar werk, en haar rol als pedagoge bleef lange tijd onderbelicht.
Daarom ging Greddy Huisman op zoek naar sporen van gouvernantes, hun werkgevers en hun leerlingen. Ze schetst een sfeervol een liefderijk beeld van vrouwen die nog het best omschreven kunnen worden als buitenstaanders: ze verkeerden in kringen van de elite, maar hoorden er nooit echt bij.
NBD|Biblion recensie
Van het verdwenen beroep van gouvernante leven alleen nog personages uit de literatuur en de film voort als Jane Eyre, Mary Poppins en Maria uit The Sound of Music. In tegenstelling tot Groot-Brittannië is over de situatie in Nederland weinig bekend. Door het vrouwenoverschot in de negentiende eeuw liepen vrouwen grote kans ongehuwd te blijven. Velen zochten daarom een bij haar stand 'passende werkkring'. Dat kon dan een positie als gouvernante worden in een gegoede familie met een druk sociaal leven of bij een weduwe of weduwnaar die de zorg voor opgroeiende kinderen had.
De status van een gouvernante was eenzaam: ze hoorde niet bij de dienstboden en ook niet bij haar werkgevers; de titel van deze studie geeft dit beeldend weer.
De auteur deed uitputtend onderzoek naar gouvernantes in Nederland en de families bij wie zij werkten. Dit boek sluit mooi aan bij eerder verschenen onderzoeken naar posities van vrouwen in de negentiende en twintigste eeuw: dienstbodes, vroedvrouwen enz.
Geïllustreerd met zwartwitfoto's, prenten en advertentieteksten. Met literatuuropgaven en registers. Boeiend geschreven studie.
(Biblion recensie, C. Verhoeven-van Raamsdonk)
ISBN 9789035121836 Paperback 247 pagina's | Uitgeverij Prometheus | april 2000
Twee hoofden, een kussen
Hans Aarsman
Na een moeizame verhouding van enkele jaren merkt een man dat zijn grote liefde hem begint te ontglippen. Verwoed probeert hij greep te krijgen op wat er misgaat. Een voor de hand liggende reden zou kunnen zijn dat hij haar in het verleden regelmatig ontrouw is geweest, en eigenlijk is hij dat nog steeds. Maar daar denkt hij niet aan, hij zoekt naar een dieperliggende oorzaak. Niets schuwt hij daarbij, zelfs niet het gebruik van een verborgen microfoon. Maar de moeite is tevergeefs, de opnamen brengen niets aan het licht. Pas als hij het dagboek van zijn moeder in handen krijgt, begint hem iets te dagen.
Met een bijna hardvochtig oog voor detail verstaat Hans Aarsman in Twee hoofden, één kussen het geworstel van een man met 'de grote liefde'. Wat zo verrassend is aan dit debuut, is de toon: geestig, direct, soms haast achteloos. Maar ondertussen.
NBD|Biblion recensie
Opvallend literair debuut van de man die als fotograaf reeds twee boeken, 'Hollandse taferelen' en 'Aarsman's Amsterdam' op zijn naam heeft. Boeken die reeds meerwaarde kregen door de eigenzinnige teksten die de foto's begeleidden. Hij vertelt een ogenschijnlijk 'licht' verhaal over de onmogelijkheid van totale liefde waarbij hij zijn eigen slepende affaire met het fotomodel A. laat kruisen met de zich kunstig naar een dramatische climax toewerkende aantekeningen uit de dagboeken van zijn moeder.
De titel verwijst naar de grote heimelijke liefde van zijn moeder die uit geloofsoverwegingen onmogelijk legaal kon worden en zijn vader tot eeuwige tweede keus maakte. Laconiek, relativerend en humoristisch met een permanent sombere ondertoon zijn de trefwoorden voor dit plezierige debuut.
(Biblion recensie, Ted Leijendekker.)
ISBN 9789055150472 Paperback 145 pagina's | Uitgeverij Van Gennep |
Hans Aarsman
Na een moeizame verhouding van enkele jaren merkt een man dat zijn grote liefde hem begint te ontglippen. Verwoed probeert hij greep te krijgen op wat er misgaat. Een voor de hand liggende reden zou kunnen zijn dat hij haar in het verleden regelmatig ontrouw is geweest, en eigenlijk is hij dat nog steeds. Maar daar denkt hij niet aan, hij zoekt naar een dieperliggende oorzaak. Niets schuwt hij daarbij, zelfs niet het gebruik van een verborgen microfoon. Maar de moeite is tevergeefs, de opnamen brengen niets aan het licht. Pas als hij het dagboek van zijn moeder in handen krijgt, begint hem iets te dagen.
Met een bijna hardvochtig oog voor detail verstaat Hans Aarsman in Twee hoofden, één kussen het geworstel van een man met 'de grote liefde'. Wat zo verrassend is aan dit debuut, is de toon: geestig, direct, soms haast achteloos. Maar ondertussen.
NBD|Biblion recensie
Opvallend literair debuut van de man die als fotograaf reeds twee boeken, 'Hollandse taferelen' en 'Aarsman's Amsterdam' op zijn naam heeft. Boeken die reeds meerwaarde kregen door de eigenzinnige teksten die de foto's begeleidden. Hij vertelt een ogenschijnlijk 'licht' verhaal over de onmogelijkheid van totale liefde waarbij hij zijn eigen slepende affaire met het fotomodel A. laat kruisen met de zich kunstig naar een dramatische climax toewerkende aantekeningen uit de dagboeken van zijn moeder.
De titel verwijst naar de grote heimelijke liefde van zijn moeder die uit geloofsoverwegingen onmogelijk legaal kon worden en zijn vader tot eeuwige tweede keus maakte. Laconiek, relativerend en humoristisch met een permanent sombere ondertoon zijn de trefwoorden voor dit plezierige debuut.
(Biblion recensie, Ted Leijendekker.)
ISBN 9789055150472 Paperback 145 pagina's | Uitgeverij Van Gennep |
Was ik in vredesnaam maar thuis bij de warme kachel gebleven
diverse schrijvers
Ondertitel: de verschrikkelijkste reisverhalen van overal tot in de Oeral
Talloze treinforensen verzuchten het dagelijks: Was ik in vredesnaam maar thuis bij de warme kachel gebleven. Voor hen is deze bundel bedoeld. Want er zijn mensen die het nóg slechter getroffen hebben.
Was ik in vredesnaam maar thuis bij de warme kachel gebleven is het derde boek in een zich steeds verder uitbreidende serie die verder de boeken Was ik maar thuisgebleven en Was ik in vredesnaam maar thuisgebleven omvat.
NBD|Biblion recensie
Bundel reisverhalen van diverse auteurs met als rode draad door het boek het feit dat de reizen door pech en ongeluk gekenmerkt worden, varierend van het inzakken van een hotel in Brussel tot het opgepakt worden door de politie op verdenking van parkeren in de berm en het vermoorden van de president in Oeganda. Over het algemeen zijn de verhalen weinig dramatisch, dit in tegenstelling tot wat de ondertitel doet vermoeden. Het boek is voorzien van een inhoudsopgave en bevat achterin een alfabetische lijst van de auteurs met daarin zeer beknopte informatie over leven en werk.
Door de vaak droge, humoristische wijze van beschrijven een aardige verhalenbundel met zowel korte (1 pagina) als wat langere verhalen (7 pagina's). Eerder verschenen bij dezelfde uitgeverij de bundels 'Was ik maar thuisgebleven' (2001) en 'Was ik in vredesnaam maar thuisgebleven' (2002). Paperback, kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie)
ISBN 9789045302829 Paperback 223 pagina's | Bzztoh | augustus 2003
Vertaald door Remco Pijpers
diverse schrijvers
Ondertitel: de verschrikkelijkste reisverhalen van overal tot in de Oeral
Talloze treinforensen verzuchten het dagelijks: Was ik in vredesnaam maar thuis bij de warme kachel gebleven. Voor hen is deze bundel bedoeld. Want er zijn mensen die het nóg slechter getroffen hebben.
Was ik in vredesnaam maar thuis bij de warme kachel gebleven is het derde boek in een zich steeds verder uitbreidende serie die verder de boeken Was ik maar thuisgebleven en Was ik in vredesnaam maar thuisgebleven omvat.
NBD|Biblion recensie
Bundel reisverhalen van diverse auteurs met als rode draad door het boek het feit dat de reizen door pech en ongeluk gekenmerkt worden, varierend van het inzakken van een hotel in Brussel tot het opgepakt worden door de politie op verdenking van parkeren in de berm en het vermoorden van de president in Oeganda. Over het algemeen zijn de verhalen weinig dramatisch, dit in tegenstelling tot wat de ondertitel doet vermoeden. Het boek is voorzien van een inhoudsopgave en bevat achterin een alfabetische lijst van de auteurs met daarin zeer beknopte informatie over leven en werk.
Door de vaak droge, humoristische wijze van beschrijven een aardige verhalenbundel met zowel korte (1 pagina) als wat langere verhalen (7 pagina's). Eerder verschenen bij dezelfde uitgeverij de bundels 'Was ik maar thuisgebleven' (2001) en 'Was ik in vredesnaam maar thuisgebleven' (2002). Paperback, kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie)
ISBN 9789045302829 Paperback 223 pagina's | Bzztoh | augustus 2003
Vertaald door Remco Pijpers
Sneeuw op de vensterbank
verhalen, liedjes en gedichten voor de winter, sint en kerst
Rotraut Susanne Berner
Verhalen van Annie M.G. Schmidt, Jurg Schubiger en Toon Tellegen; allerhande van Paul Biegel, Italo Calvino en André Sollie; sinterklaasvertellingen van Wim Hofman, Rindert Kromhout en Bart Moeyaert; gedichten van Guido Gezelle, Christian Morgenstern en Edward van de Vendel - en nog veel meer moois van heel beroemde en iets minder beroemde hand...
Dit alles is gekruid met bekende liedjes uit het donkere seizoen als 'Sinte Sinte Maarten', 'O kom er eens kijken' of 'De herdertjes lagen bij nachte', en opgesierd met wel honderd kleine en grote kleurrijke tekeningen van Rotraut Susanne Berner.
Een feest van een boek, om steeds opnieuw in te lezen en uit voor te lezen - de hele winter lang.
NBD|Biblion recensie
In deze gevarieerde, mooi uitgevoerde, bundel zijn verhalen, gedichten, versjes en liedjes opgenomen rondom de herfst en de winter. Het boek is opgebouwd aan de hand van vier thema's: herfst, winter, Kerstmis en overige winterfeestdagen. Elk thema begint met een tekstloos, getekend verhaal. Van bekende liedjes is ook de muzieknotatie opgenomen.
De bijdragen zijn van bekende (o.a. Paul Biegel, Ienne Biemans en Annie M.G. Schmidt) en minder bekende auteurs (als Marie Boddaert, Hans Manz en Jurg Schubiger).
Er zijn meer dan 100 kleurige, sfeervolle, illustraties opgenomen waarop veel te zien is. Wisselend van grootte en gedrukt op mooi papier vormen ze een goede samenhang met de tekst.
Op de blauw/groene omslag, met rood linnen rug, is een ijsbeer te zien met enkele mensen/dieren die een relatie met de herfst of winter hebben. De uitgave is voorzien van inhoudsopgave en bronvermelding. Geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf ca. 4 jaar. Om zelf te lezen vanaf ca. 8 jaar en veel ouder.
(Biblion recensie, Stefan Rovers)
ISBN 9789045302829 Paperback 118 pagina's | Querido Kinderboek | oktober 2002
Vanaf 4 jaar
verhalen, liedjes en gedichten voor de winter, sint en kerst
Rotraut Susanne Berner
Verhalen van Annie M.G. Schmidt, Jurg Schubiger en Toon Tellegen; allerhande van Paul Biegel, Italo Calvino en André Sollie; sinterklaasvertellingen van Wim Hofman, Rindert Kromhout en Bart Moeyaert; gedichten van Guido Gezelle, Christian Morgenstern en Edward van de Vendel - en nog veel meer moois van heel beroemde en iets minder beroemde hand...
Dit alles is gekruid met bekende liedjes uit het donkere seizoen als 'Sinte Sinte Maarten', 'O kom er eens kijken' of 'De herdertjes lagen bij nachte', en opgesierd met wel honderd kleine en grote kleurrijke tekeningen van Rotraut Susanne Berner.
Een feest van een boek, om steeds opnieuw in te lezen en uit voor te lezen - de hele winter lang.
NBD|Biblion recensie
In deze gevarieerde, mooi uitgevoerde, bundel zijn verhalen, gedichten, versjes en liedjes opgenomen rondom de herfst en de winter. Het boek is opgebouwd aan de hand van vier thema's: herfst, winter, Kerstmis en overige winterfeestdagen. Elk thema begint met een tekstloos, getekend verhaal. Van bekende liedjes is ook de muzieknotatie opgenomen.
De bijdragen zijn van bekende (o.a. Paul Biegel, Ienne Biemans en Annie M.G. Schmidt) en minder bekende auteurs (als Marie Boddaert, Hans Manz en Jurg Schubiger).
Er zijn meer dan 100 kleurige, sfeervolle, illustraties opgenomen waarop veel te zien is. Wisselend van grootte en gedrukt op mooi papier vormen ze een goede samenhang met de tekst.
Op de blauw/groene omslag, met rood linnen rug, is een ijsbeer te zien met enkele mensen/dieren die een relatie met de herfst of winter hebben. De uitgave is voorzien van inhoudsopgave en bronvermelding. Geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf ca. 4 jaar. Om zelf te lezen vanaf ca. 8 jaar en veel ouder.
(Biblion recensie, Stefan Rovers)
ISBN 9789045302829 Paperback 118 pagina's | Querido Kinderboek | oktober 2002
Vanaf 4 jaar
De hond in de boekenkast
José Maria Arguedas e.a.
Kan een hond tegen een kat opboksen? Valt dit in het werkelijk leven niet mee, in de literatuur ligt het zoals met veel dingen anders. We zien weliswaar vaker een schrijver gefotografeerd met een hond aan de riem, maar dat wil niet zeggen dat er niet op schrift veel over honden is nagedacht en van ze is gehouden. In De hond in de boekenkast zijn twintig verhalen van auteurs uit binnen-en buitenland opgenomen, meestal roerende blijken van liefde voor hen die een honds bestaan leiden.
NBD|Biblion recensie
Bundel van twintig verhalen, geschreven door 16 binnen- en buitenlandse auteurs als Thomas Mann, Maarten Biesheuvel, Roald Dahl, Jules Renard, Rudy Kousbroek en Ethel Portnoy. Zoals de titel al duidelijk maakt, staat in deze verhalen de hond centraal. Feitelijk gaat het in de verhalen echter meer om de mens achter de hond, die veel liefde en leed met zijn trouwe viervoeter deelt. De verhalen geven een aardig beeld van hoe ver de mens uit liefde voor zijn hond (of uit verdwazing) bereid is te gaan. De bundel sluit af met enkele bio- en bibliografische gegevens. Geen verantwoording wordt gegeven voor de selectie van juist deze verhalen. Wel zitten alle auteurs in het fonds van Meulenhoff.
Het verhaal van Adriaan van Dis verscheen niet eerder in boekvorm en dat van Ben Borgart werd voor deze bundel geschreven. Deze verhalenbundel is niet de eerste waarin de hond centraal staat. Er zijn echter altijd nog meer bundels met verhalen over katten (zie b.v. 'De kat in de boekenkast', dat moeiteloos met verhalen van alleen Nederlandse auteurs kon worden gevuld).
(Biblion recensie, Ans Corts.)
ISBN 90-290-9975-5 Paperback 175 pagina's |J.M. Meulenhoff 1992
José Maria Arguedas e.a.
Kan een hond tegen een kat opboksen? Valt dit in het werkelijk leven niet mee, in de literatuur ligt het zoals met veel dingen anders. We zien weliswaar vaker een schrijver gefotografeerd met een hond aan de riem, maar dat wil niet zeggen dat er niet op schrift veel over honden is nagedacht en van ze is gehouden. In De hond in de boekenkast zijn twintig verhalen van auteurs uit binnen-en buitenland opgenomen, meestal roerende blijken van liefde voor hen die een honds bestaan leiden.
NBD|Biblion recensie
Bundel van twintig verhalen, geschreven door 16 binnen- en buitenlandse auteurs als Thomas Mann, Maarten Biesheuvel, Roald Dahl, Jules Renard, Rudy Kousbroek en Ethel Portnoy. Zoals de titel al duidelijk maakt, staat in deze verhalen de hond centraal. Feitelijk gaat het in de verhalen echter meer om de mens achter de hond, die veel liefde en leed met zijn trouwe viervoeter deelt. De verhalen geven een aardig beeld van hoe ver de mens uit liefde voor zijn hond (of uit verdwazing) bereid is te gaan. De bundel sluit af met enkele bio- en bibliografische gegevens. Geen verantwoording wordt gegeven voor de selectie van juist deze verhalen. Wel zitten alle auteurs in het fonds van Meulenhoff.
Het verhaal van Adriaan van Dis verscheen niet eerder in boekvorm en dat van Ben Borgart werd voor deze bundel geschreven. Deze verhalenbundel is niet de eerste waarin de hond centraal staat. Er zijn echter altijd nog meer bundels met verhalen over katten (zie b.v. 'De kat in de boekenkast', dat moeiteloos met verhalen van alleen Nederlandse auteurs kon worden gevuld).
(Biblion recensie, Ans Corts.)
ISBN 90-290-9975-5 Paperback 175 pagina's |J.M. Meulenhoff 1992
Hoe tof te ontdekken dat het leven hier op de leestafel zijn gang verder gaat....
Als het over huizen gaat, denk ik spontaan aan architectuur....en daar bij denk ik spontaan aan het boek: "De architectuur van het geluk" door Alain De Botton.
Het is geen roman maar een boeiende beschrijving van architectectuur in heel veel facetten. Een boek waar ik op het eerste zicht niet wou in beginnen maar waarvan ik blij ben dat ik het gelezen heb. Ruim geïllustreerd met foto's en tof geschreven.
Jan S
Als het over huizen gaat, denk ik spontaan aan architectuur....en daar bij denk ik spontaan aan het boek: "De architectuur van het geluk" door Alain De Botton.
Het is geen roman maar een boeiende beschrijving van architectectuur in heel veel facetten. Een boek waar ik op het eerste zicht niet wou in beginnen maar waarvan ik blij ben dat ik het gelezen heb. Ruim geïllustreerd met foto's en tof geschreven.
Jan S
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 107 gasten