thema augustus 2006 - Franse schrijvers
Roemloze levens
Pierre Michon
Roemloze levens (Vies Minuscules, 1984) geldt met recht als het magnum opus van Pierre Michon. Het was zijn eerste, op 39-jarige leeftijd voltooide boek, en vestigde onmiddellijk in kleine kring zijn reputatie als een van de meest opmerkelijke talenten in de hedendaagse Franse literatuur. Had Michon tot voor kort de naam een writer’s writer te zijn, nadat Roemloze levens in 1996 in Gallimards Folio-reeks verscheen, nam zijn bekendheid bij het grote publiek exponentieel toe. Inmiddels werden er van de roman in Frankrijk meer dan 50.000 exemplaren verkocht.
Roemloze levens bevat een achttal levensverhalen. Michon voert personages ten tonele uit het departement van de Creuse, waar hij geboren en getogen is. De levens van de merendeels ongeletterde boeren, worden in zijn verhalen aan de vergetelheid ontrukt. Op de achtergrond van deze hedendaagse legenden verschijnt het zelfportret van de bezeten schrijver ‘zonder geschrift’ die Michon tot zijn vijfendertigste was, opgesloten in een haat-liefde verhouding tot de grote literatuur die hem lokte en tegelijkertijd uitsluit. Michon overwint zijn uitsluiting uit de grote literatuur door de letteren aan zich te onderwerpen: op meeslepende wijze, in een bezwerende stijl, verwoordt hij zijn literaire onmacht. In die paradox ligt de schoonheid van Roemloze levens besloten.
ISBN 9028250565 Proza, 240 pagina’s Vertaling Rokus Hofstede Verschenen in 2001 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Michon , klik
Pierre Michon
Roemloze levens (Vies Minuscules, 1984) geldt met recht als het magnum opus van Pierre Michon. Het was zijn eerste, op 39-jarige leeftijd voltooide boek, en vestigde onmiddellijk in kleine kring zijn reputatie als een van de meest opmerkelijke talenten in de hedendaagse Franse literatuur. Had Michon tot voor kort de naam een writer’s writer te zijn, nadat Roemloze levens in 1996 in Gallimards Folio-reeks verscheen, nam zijn bekendheid bij het grote publiek exponentieel toe. Inmiddels werden er van de roman in Frankrijk meer dan 50.000 exemplaren verkocht.
Roemloze levens bevat een achttal levensverhalen. Michon voert personages ten tonele uit het departement van de Creuse, waar hij geboren en getogen is. De levens van de merendeels ongeletterde boeren, worden in zijn verhalen aan de vergetelheid ontrukt. Op de achtergrond van deze hedendaagse legenden verschijnt het zelfportret van de bezeten schrijver ‘zonder geschrift’ die Michon tot zijn vijfendertigste was, opgesloten in een haat-liefde verhouding tot de grote literatuur die hem lokte en tegelijkertijd uitsluit. Michon overwint zijn uitsluiting uit de grote literatuur door de letteren aan zich te onderwerpen: op meeslepende wijze, in een bezwerende stijl, verwoordt hij zijn literaire onmacht. In die paradox ligt de schoonheid van Roemloze levens besloten.
ISBN 9028250565 Proza, 240 pagina’s Vertaling Rokus Hofstede Verschenen in 2001 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Michon , klik
Dominique
Eugène Fromentin
Landeigenaar Dominique de Bray is de veertig al lang gepasseerd en vrij gelukkig getrouwd, als hij de behoefte krijgt om aan een goede vriend te vertellen over zijn grote leugdliefde: het verhaal van zijn onvervulde passie voor een jonge vrouw: Madeleine d'Orsel.
Voelden de twee aanvankelijk slechts kameraadschap voor elkaar, geleidelijk ging deze over in vriendschap. Niettemin trouwde Madeleine al vroeg met de wat oudere meneer de Nièvres, vooral omdat zij in Dominique ‘nog geen man’ kon zien. Pas daarna bleek hun wederzijdse hartstocht.
Eugène Fromentin (1820-1876) was in de eerste plaats kunstschilder. Zijn literaire roem dankt hij aan Dominique, de enige roman die hij ooit schreef. .
ISBN 9028250301 Proza, 308 pagina’s Vertaling Jan Versteeg Verschenen in 1996 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Fromentin , klik http://nl.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne_Fromentin
Eugène Fromentin
Landeigenaar Dominique de Bray is de veertig al lang gepasseerd en vrij gelukkig getrouwd, als hij de behoefte krijgt om aan een goede vriend te vertellen over zijn grote leugdliefde: het verhaal van zijn onvervulde passie voor een jonge vrouw: Madeleine d'Orsel.
Voelden de twee aanvankelijk slechts kameraadschap voor elkaar, geleidelijk ging deze over in vriendschap. Niettemin trouwde Madeleine al vroeg met de wat oudere meneer de Nièvres, vooral omdat zij in Dominique ‘nog geen man’ kon zien. Pas daarna bleek hun wederzijdse hartstocht.
Eugène Fromentin (1820-1876) was in de eerste plaats kunstschilder. Zijn literaire roem dankt hij aan Dominique, de enige roman die hij ooit schreef. .
ISBN 9028250301 Proza, 308 pagina’s Vertaling Jan Versteeg Verschenen in 1996 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Fromentin , klik http://nl.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne_Fromentin
Laatst gewijzigd door Dettie op 14 Aug 2006, 09:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Het lange verblijf
Régine Detambel
In Het lange verblijf beschrijft Régine Detambel een dag uit het leven van drie oude mensen in een bejaardenhuis. Een nog betrekkelijk vitale vrouw en twee mannen waarvan de één zich pijnlijk bewust is van de beperkingen die zijn versleten lichaam hem oplegt en de ander, totaal dement, zich al in het rijk der schimmen ophoudt.
Het is de dag van het jaarlijkse feest van het huis dat een onderbreking vormt op de dagelijkse routine van verzorging, maaltijden, bezoeken, en lusteloos beoefende hobbies die de levens van deze mensen van volstrekte vormloosheid redt. Voor de vrouw is het een gelegenheid om in de naijverige blik van haar oudere en zieke lotgenoten de bevestiging van haar superioriteit te lezen. De versleten, maar bij vlagen nog lucide oude man ziet het feest als een dreigende verstoring van zijn zo moeizaam gehandhaafd, lichamelijk en geestelijk evenwicht. De demente negenennegentig-jarige laat geduldig met zich sollen en glimlacht wezenloos tegen de fotograaf die de opdracht heeft zijn beeltenis als bewijs van de goede zorgen van het huis vast te leggen.
Sober en met goed gekozen details beschrijft Régine Detambel de verveling, de eenzaamheid, de fysieke ongemakken, het geheugenverlies en de angst van haar personages, maar ook de onwaarschijnlijke, futiele wapens waarmee deze ellende bestreden wordt. Door haar personages met respectievelijk u en jij (de demente man) aan te spreken, betrekt zij haar lezers op dwingende wijze in hun lot.
ISBN 9028250069 Proza, 104 pagina’s Vertaling Edu Borger Verschenen in 1993 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Detambel, klik http://www.vanoorschot.nl/?auteurnummer=95370
Régine Detambel
In Het lange verblijf beschrijft Régine Detambel een dag uit het leven van drie oude mensen in een bejaardenhuis. Een nog betrekkelijk vitale vrouw en twee mannen waarvan de één zich pijnlijk bewust is van de beperkingen die zijn versleten lichaam hem oplegt en de ander, totaal dement, zich al in het rijk der schimmen ophoudt.
Het is de dag van het jaarlijkse feest van het huis dat een onderbreking vormt op de dagelijkse routine van verzorging, maaltijden, bezoeken, en lusteloos beoefende hobbies die de levens van deze mensen van volstrekte vormloosheid redt. Voor de vrouw is het een gelegenheid om in de naijverige blik van haar oudere en zieke lotgenoten de bevestiging van haar superioriteit te lezen. De versleten, maar bij vlagen nog lucide oude man ziet het feest als een dreigende verstoring van zijn zo moeizaam gehandhaafd, lichamelijk en geestelijk evenwicht. De demente negenennegentig-jarige laat geduldig met zich sollen en glimlacht wezenloos tegen de fotograaf die de opdracht heeft zijn beeltenis als bewijs van de goede zorgen van het huis vast te leggen.
Sober en met goed gekozen details beschrijft Régine Detambel de verveling, de eenzaamheid, de fysieke ongemakken, het geheugenverlies en de angst van haar personages, maar ook de onwaarschijnlijke, futiele wapens waarmee deze ellende bestreden wordt. Door haar personages met respectievelijk u en jij (de demente man) aan te spreken, betrekt zij haar lezers op dwingende wijze in hun lot.
ISBN 9028250069 Proza, 104 pagina’s Vertaling Edu Borger Verschenen in 1993 uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Detambel, klik http://www.vanoorschot.nl/?auteurnummer=95370
Ik hield van hem, ik hield van haar
Anna Gavalda
Chloé is verlaten door haar man en blijft achter met haar twee dochters en een onmetelijk verdriet. Om haar enigszins tot rust te laten komen besluit haar schoonvader Pierre haar en de kinderen mee te nemen naar buiten, weg uit de stad.
Chloé voelde zich altijd ongemakkelijk in Pierres nabijheid. Hij was wat stug en in zichzelf gekeerd. Nu zij samen in de keuken zitten waar Pierre voor haar kookt en haar glas wijn gevuld houdt, blijkt dat zij te snel was in haar oordeel: tijdens lange gesprekken, waarbij ze beiden hun leven onthullen, valt het masker van zijn gezicht, en leert ze zijn ware aard kennen.
De rollen draaien zich om in dit opmerkelijke verhaal over de relatie tussen schoonvader en schoondochter. Hij vertelt haar over zijn leven. Of eigenlijk: over het leven dat hij niet heeft geleid.
De auteur:
Anna Gavalda (1970) woont en werkt in Seine-et-Marne bij Parijs. Haar debuut, de verhalenbundel Ik wilde dat er iemand op me wachtte, werd in Frankrijk een ongekend succes. Ik hield van hem, ik hield van haar is haar eerste roman.
Oorspronkelijke titel: Je l'aimais Vertaling: Théo Buckinx
ISBN 903512507X Gebonden, 149 pagina's Verschenen: januari 2003 Uitgeverij Prometheus BV Vassallucci
Anna Gavalda
Chloé is verlaten door haar man en blijft achter met haar twee dochters en een onmetelijk verdriet. Om haar enigszins tot rust te laten komen besluit haar schoonvader Pierre haar en de kinderen mee te nemen naar buiten, weg uit de stad.
Chloé voelde zich altijd ongemakkelijk in Pierres nabijheid. Hij was wat stug en in zichzelf gekeerd. Nu zij samen in de keuken zitten waar Pierre voor haar kookt en haar glas wijn gevuld houdt, blijkt dat zij te snel was in haar oordeel: tijdens lange gesprekken, waarbij ze beiden hun leven onthullen, valt het masker van zijn gezicht, en leert ze zijn ware aard kennen.
De rollen draaien zich om in dit opmerkelijke verhaal over de relatie tussen schoonvader en schoondochter. Hij vertelt haar over zijn leven. Of eigenlijk: over het leven dat hij niet heeft geleid.
De auteur:
Anna Gavalda (1970) woont en werkt in Seine-et-Marne bij Parijs. Haar debuut, de verhalenbundel Ik wilde dat er iemand op me wachtte, werd in Frankrijk een ongekend succes. Ik hield van hem, ik hield van haar is haar eerste roman.
Oorspronkelijke titel: Je l'aimais Vertaling: Théo Buckinx
ISBN 903512507X Gebonden, 149 pagina's Verschenen: januari 2003 Uitgeverij Prometheus BV Vassallucci
Windows of the world
(is ook de titel van het Nederlandse boek)
Frédéric Beigbeder
'De enige manier om te weten wat er is gebeurd op 11 september 2001 tussen 8:30 en 10:29 uur in restaurant Windows on the World op de 107de etage van de noordelijke toren van het World Trade Centre is het te verzinnen', zegt Frédéric Beigbeder.
En dat doet hij, op een aangrijpende en cynische wijze. Van minuut tot minuut beschrijft hij de situatie die de camera's niet konden registreren. Het effect van de aanslag is direct voelbaar in Windows on the World: plafonds die naar beneden donderen, wandlampen die kapot knallen; verwarring en chaos alom. De Texaan Carthew probeert zijn zoontjes wijs te maken dat het een grote show is zoals Benigni's La vita è bella; het stelletje dat op de wc aan het seksen is wordt wreed gestoord en een sms-je maakt duidelijk dat een ander vliegtuig de tweede toren heeft doorboord.
Ondertussen beschrijft Beigbeder zijn eigen bewogen leven en gedachten vanuit de Tour Montparnasse in Parijs, waardoor een vreemde, intrigerende mengeling van fictie en non-fictie ontstaat.
Vertaler: Marianne Kaas
ISBN 9044505211 Gebonden, 285 pagina's Verschenen: augustus 2004 Uitgeverij De Geus
(is ook de titel van het Nederlandse boek)
Frédéric Beigbeder
'De enige manier om te weten wat er is gebeurd op 11 september 2001 tussen 8:30 en 10:29 uur in restaurant Windows on the World op de 107de etage van de noordelijke toren van het World Trade Centre is het te verzinnen', zegt Frédéric Beigbeder.
En dat doet hij, op een aangrijpende en cynische wijze. Van minuut tot minuut beschrijft hij de situatie die de camera's niet konden registreren. Het effect van de aanslag is direct voelbaar in Windows on the World: plafonds die naar beneden donderen, wandlampen die kapot knallen; verwarring en chaos alom. De Texaan Carthew probeert zijn zoontjes wijs te maken dat het een grote show is zoals Benigni's La vita è bella; het stelletje dat op de wc aan het seksen is wordt wreed gestoord en een sms-je maakt duidelijk dat een ander vliegtuig de tweede toren heeft doorboord.
Ondertussen beschrijft Beigbeder zijn eigen bewogen leven en gedachten vanuit de Tour Montparnasse in Parijs, waardoor een vreemde, intrigerende mengeling van fictie en non-fictie ontstaat.
Vertaler: Marianne Kaas
ISBN 9044505211 Gebonden, 285 pagina's Verschenen: augustus 2004 Uitgeverij De Geus
Hallo Tiba,
Ik heb dit jaar nog een werk van Balzac gelezen. Ik blijf het een kanjer van een schrijver vinden. Neef Pons heb ik ook op de plank staan. Zoals bekend veronderstelt heeft Balzac de 19de eeuw proberen samen te vatten in 100 romans en novellen, de zogenaamde La condition Humaine.
Ik zou zeggen wat let je, probeer er eens eentje. Ik ben blij dat de laatste jaren prachtig uitgaven in het Nederlands van De Balzac uitkomen. Daar heb ik er dus al verschillende van op de plank staan.
Let eens speciaal op hoe hij de mens in al zijn daden en gebreken weet neer te zetten. Huiveringwekkend hoe echt hij de eenvoudige man en vrouw in zijn boeken schildert.
Ik heb dit jaar nog een werk van Balzac gelezen. Ik blijf het een kanjer van een schrijver vinden. Neef Pons heb ik ook op de plank staan. Zoals bekend veronderstelt heeft Balzac de 19de eeuw proberen samen te vatten in 100 romans en novellen, de zogenaamde La condition Humaine.
Ik zou zeggen wat let je, probeer er eens eentje. Ik ben blij dat de laatste jaren prachtig uitgaven in het Nederlands van De Balzac uitkomen. Daar heb ik er dus al verschillende van op de plank staan.
Let eens speciaal op hoe hij de mens in al zijn daden en gebreken weet neer te zetten. Huiveringwekkend hoe echt hij de eenvoudige man en vrouw in zijn boeken schildert.
tiba schreef:Balzac heb ik nooit gelezen. Zou zijn werk nu nog te smaken zijn?
Groetjes. Tiba.
P.S. Goed dat je de link hier ook plaatst, Bernadet :D .
Neef Pons heb ik voor een prikkie kunnen kopen in een prachtige uitvoering bij http://www.klassieken.nl/boekboek/show/id=31737
ben er erg benieuwd naar.
Bernadet
ben er erg benieuwd naar.
Bernadet
Verblijfplaats onbekend
Fred Vargas
Oud-politieman Louis Kehlweiler werkt liever door aan zijn vertaling van een lijvige Bismarck-biografie, maar een oude bekende heeft dringend zijn hulp nodig. Martha, ex-prostituee, houdt bij haar thuis Clément verborgen, een simpele jongen die ze nog van vroeger kent en die nu verdacht wordt van moord op twee vrouwen. Louis moet zijn onschuld bewijzen dan wel de echte schuldige vinden. Hij weigert aanvankelijk zich in dit wespennest te begeven. Temeer daar alles erop wijst dat Clément inderdaad schuldig is; zijn signalement klopt en zijn vingerafdrukken zijn aangetroffen. Maar op Martha’s aandringen gaat Louis overstag.
Fred Vargas is in 1957 in Parijs geboren. Ze is archeologe en gespecialiseerd in dierlijk gebeente. Onderzoek daarvan levert haar informatie op over de handel en cultuur van twaalfde-eeuwse dorpen. Schrijven doet ze 's nachts of in de vakantie. Voor haar boeken bedacht ze de naam 'rompol', een samentrekking van 'romans policiers'.
Oorspronkelijke titel: Sans feu ni lieu
Vertaler: Rosa Pollé
ISBN 9044502336 Gebonden, 253 pagina's Verschenen: oktober 2002 De Geus Spanning
Fred Vargas
Oud-politieman Louis Kehlweiler werkt liever door aan zijn vertaling van een lijvige Bismarck-biografie, maar een oude bekende heeft dringend zijn hulp nodig. Martha, ex-prostituee, houdt bij haar thuis Clément verborgen, een simpele jongen die ze nog van vroeger kent en die nu verdacht wordt van moord op twee vrouwen. Louis moet zijn onschuld bewijzen dan wel de echte schuldige vinden. Hij weigert aanvankelijk zich in dit wespennest te begeven. Temeer daar alles erop wijst dat Clément inderdaad schuldig is; zijn signalement klopt en zijn vingerafdrukken zijn aangetroffen. Maar op Martha’s aandringen gaat Louis overstag.
Fred Vargas is in 1957 in Parijs geboren. Ze is archeologe en gespecialiseerd in dierlijk gebeente. Onderzoek daarvan levert haar informatie op over de handel en cultuur van twaalfde-eeuwse dorpen. Schrijven doet ze 's nachts of in de vakantie. Voor haar boeken bedacht ze de naam 'rompol', een samentrekking van 'romans policiers'.
Oorspronkelijke titel: Sans feu ni lieu
Vertaler: Rosa Pollé
ISBN 9044502336 Gebonden, 253 pagina's Verschenen: oktober 2002 De Geus Spanning
Neef Pons heb ik voor een prikkie kunnen kopen in een prachtige uitvoering bij http://www.klassieken.nl/boekboek/show/id=31737
Het is nu uitverkocht.
Groetjes, Tiba.
De prinses van Clèves
Mme de Lafayette
Toen De prinses van Clèves in 1678 anoniem verscheen, liet het ‘Bericht aan de lezer’ waarmee de roman opent, doorschemeren dat de schrijver zich later misschien bekend zou maken. Maar dat het tijdens het leven van Madame Lafayette (1634-1693) zover niet kwam, is niet verwonderlijk: zij behoorde tot de kringen waar men tot elke prijs moest vermijden in opspraak te komen. Dat zou namelijk zeker gebeurd zijn: is het hoofdthema van de roman de verwoesting die liefde en hartstocht aanrichten, het opzienbarendste element ervan is de ‘bekentenis’ van Madame de Clèves aan haar echtgenoot, dat zij van een ander houdt.
Het doorbreken van deze en andere conventies maakt deze ontroerende roman zo aantrekkelijk. De bekentenisscène heeft zelfs een algemene, zo men wil actuele waarde: ontrouw of vermeende ontrouw, al dan niet terechte jaloezie verontreinigen nog steeds het landschap van de liefde. Dat velen geschokt waren, laat zich denken. In een tijd waarin het verzamelen van vele maîtresses een man tot roem en eer strekte, hoog- en laaggeplaatste edelen bastaardkinderen verwekten dat het een lieve lust was, maar een (getrouwde) vrouw niet met haar veroveringen mocht pronken, tenzij ze de officiële maîtresse van de koning werd, was de bekentenis van Madame de Clèves een ‘schandaal’. Immers: men had een vrouw voor de status en het nageslacht, een minnares voor liefde en passie.
De roman werd een groot succes in Parijs: iedereen wilde het lezen en de belangstellenden in de provincie moesten vele maanden op levering wachten. De meningen waren zo verdeeld, dat er een ware pennestrijd ontstond. Tegelijk historisch, precieus en klassiek, is De prinses van Clèves vooral een psychologische roman, de eerste in de westerse literatuur. Liefde en passie in conflict met plicht en rede worden zo behandeld dat de personages en hun ontwikkeling ook voor de moderne lezer volstrekt overtuigend zijn.
ISBN9 028250093 Proza, 240 pagina’s Vertaling Frans de Haan Verschenen in 1993 2e druk uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Madame de Lafayette, klik http://www.vanoorschot.nl/?auteurnummer=96517
Mme de Lafayette
Toen De prinses van Clèves in 1678 anoniem verscheen, liet het ‘Bericht aan de lezer’ waarmee de roman opent, doorschemeren dat de schrijver zich later misschien bekend zou maken. Maar dat het tijdens het leven van Madame Lafayette (1634-1693) zover niet kwam, is niet verwonderlijk: zij behoorde tot de kringen waar men tot elke prijs moest vermijden in opspraak te komen. Dat zou namelijk zeker gebeurd zijn: is het hoofdthema van de roman de verwoesting die liefde en hartstocht aanrichten, het opzienbarendste element ervan is de ‘bekentenis’ van Madame de Clèves aan haar echtgenoot, dat zij van een ander houdt.
Het doorbreken van deze en andere conventies maakt deze ontroerende roman zo aantrekkelijk. De bekentenisscène heeft zelfs een algemene, zo men wil actuele waarde: ontrouw of vermeende ontrouw, al dan niet terechte jaloezie verontreinigen nog steeds het landschap van de liefde. Dat velen geschokt waren, laat zich denken. In een tijd waarin het verzamelen van vele maîtresses een man tot roem en eer strekte, hoog- en laaggeplaatste edelen bastaardkinderen verwekten dat het een lieve lust was, maar een (getrouwde) vrouw niet met haar veroveringen mocht pronken, tenzij ze de officiële maîtresse van de koning werd, was de bekentenis van Madame de Clèves een ‘schandaal’. Immers: men had een vrouw voor de status en het nageslacht, een minnares voor liefde en passie.
De roman werd een groot succes in Parijs: iedereen wilde het lezen en de belangstellenden in de provincie moesten vele maanden op levering wachten. De meningen waren zo verdeeld, dat er een ware pennestrijd ontstond. Tegelijk historisch, precieus en klassiek, is De prinses van Clèves vooral een psychologische roman, de eerste in de westerse literatuur. Liefde en passie in conflict met plicht en rede worden zo behandeld dat de personages en hun ontwikkeling ook voor de moderne lezer volstrekt overtuigend zijn.
ISBN9 028250093 Proza, 240 pagina’s Vertaling Frans de Haan Verschenen in 1993 2e druk uitg. Van Oorschot
Voor meer informatie over Madame de Lafayette, klik http://www.vanoorschot.nl/?auteurnummer=96517
Laatst gewijzigd door Dettie op 19 Aug 2006, 08:48, 1 keer totaal gewijzigd.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 136 gasten