De oude man en de zee (the old man and the sea)- Ernest Hemingway
Ben maar begonnen met een klassieker. Heb het gelezen en vond het een erg mooi boek.
Allemaal heel erg bedankt voor alle titels!
Ik hoop op een leuke watermaand!
Groetjes
bernadet
De oude man en de zee
Ernest Hemingway
De oude Cubaanse visser Santiago heeft al 84 dagen niets gevangen en wordt daarom bespot door andere vissers. Manolin, zijn jonge assistent, moet van zijn ouders tegen zijn zin meegaan met een meer succesvolle visser. Om zijn reputatie te redden gaat Santiago heel ver de zee op. Daar vangt hij een enorme marlijn, die hij met een bovenmatige krachtsinspanning naar huis sleept. Onderweg wordt deze echter opgegeten door haaien, zodat hij alleen met een groot karkas aan land gaat. Hij sleept zich naar zijn hut, waar hij in een diepe slaap valt. Inmiddels hebben de andere vissers het karkas gezien en zijn diep onder de indruk. Als Santiago wakker wordt, zit Manolin aan zijn bed en vertelt hem dat hij ondanks zijn ouders in het vervolg weer met hem meegaat, omdat hij nog veel van hem kan leren.
Deze novelle (Pulitzer Prize, 1952) van de belangrijke Amerikaanse schrijver (1899-1961), die in 1954 de Nobelprijs voor Literatuur kreeg, is een nu klassiek verhaal over de strijd van de mens tegen de natuur, dat in een heel economische, zeer krachtige stijl is geschreven. De vertaling is goed en de pentekeningen passen bij de inhoud.
Thema augustus 2004 - Water
Thema augustus 2004 - Water
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mar 2008, 15:47, 3 keer totaal gewijzigd.
-
Gast
Over het water.............
Hallo, water is nog steeds het thema toch?
Bernadet, je vertelde dat Over het water van Brink zo'n mooi boek is.
Kun je me er iets meer over vertellen, of staat er nog ergens info op de Leestafel hierover????
Groetjes
Gery
Bernadet, je vertelde dat Over het water van Brink zo'n mooi boek is.
Kun je me er iets meer over vertellen, of staat er nog ergens info op de Leestafel hierover????
Groetjes
Gery
-
Gast
Ho.......stop.. 
Heb al het een en ander gevonden bij:
http://www.boekgrrls.nl/BgBesprokenBoeken/brinkHM.htm
en daar staan ook nog heel veel links over dit boek.
Sorry.....
Gery
Heb al het een en ander gevonden bij:
http://www.boekgrrls.nl/BgBesprokenBoeken/brinkHM.htm
en daar staan ook nog heel veel links over dit boek.
Sorry.....
Gery
ja gery we hebben het als samenleesboek gelezen.
Voor het verslag klik hier.
http://boekenarchief.leestafel.info/boe ... mple8.html
Voor de discussie: klik hier
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=35
Als ik heel eerlijk mag zijn gaan mijn haren overeind staan als ik het verslag lees van bookgrrls. Ze hebben vaak erg goede verslagen en een heel goede site met veel informatie maar dit... veel woorden weinig wol.
Hier ben ik het dus absoluut niet mee eens.
Bernadet
Voor het verslag klik hier.
http://boekenarchief.leestafel.info/boe ... mple8.html
Voor de discussie: klik hier
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=35
Als ik heel eerlijk mag zijn gaan mijn haren overeind staan als ik het verslag lees van bookgrrls. Ze hebben vaak erg goede verslagen en een heel goede site met veel informatie maar dit... veel woorden weinig wol.
Helaas bezondigt de schrijver zich nog al eens aan zuiver ''opschrijven'' zonder de kunst van het suggeren te beoefenen. Hij verklapt vooraf wat hij gaat zeggen en ontneemt de lezer het geheimvolle van vermoedens en verborgen wendingen. De lezer bekruipt het gevoel dat iets wordt meegedeeld en niet verteld, dat het gaat om een reportage, een verslaglegging, met gevoel en zorg weliswaar. Hij laat weinig ruimte voor de verbeelding van de lezer, want dan volgt al de volgende mededeling.
Veel van wat de schrijver zegt kan weg, want hij zegt nòg eens wat al wordt/is opgeroepen door zijn woorden. Al lezend stevent men vrijwel vanaf het begin op de finish af met als verrassing dat de wedstrijd verloren wordt, maar de deelnemers zich toch kampioenen voelen. Het pleit voor de vaart waarmee het verhaal geschreven is: vlot, vloeiend, wervelend soms, voortstuwend, volgestopt met woorden, waardoor je buiten ademt raakt zoals de roeiers zelf. Maar de lezer wel eens recht heeft op een beetje rust, wat meer ruimte zonder altijd weer die finishlijn in het verschiet.
Hier ben ik het dus absoluut niet mee eens.
Bernadet
-
Gast
Ja De pianostemmer is ook een erg mooi boek.
Bedenk me ineens dat ook daar een verslag van staat op leestafel.
Ik heb eerst even gelezen of ik niets verraad daarin, nee dus.
http://boekenarchief.leestafel.info/boe ... link3.html
Er is geen discussie over dit boek geweest
Groetjes
bernadet
Bedenk me ineens dat ook daar een verslag van staat op leestafel.
Ik heb eerst even gelezen of ik niets verraad daarin, nee dus.
http://boekenarchief.leestafel.info/boe ... link3.html
Er is geen discussie over dit boek geweest
Groetjes
bernadet
Aan zee
Hanny Alders e.a.
Co-auteurs: Cynthia Mc Leod, Merlyn Frank, Cootje en Jan Houdijk, Ashe Stil e.a.
De zee is door de eeuwen heen een onuitputtelijke inspiratiebron voor dichters en schrijvers.
Bij het vijftienjarig bestaan van uitgeverij Conserve - in Groet nog geen twee kilometer van zee gevestigd - leek het een goede gedachte de vaste auteurs te vragen om een ode te brengen aan de zee. Aangevuld met enkele nauw aan Schoorl en Groet verbonden schrijvers, zoals Bert van Baar, TC Meereboer, Hugo Pos en Mischa de Vreede. De zee wordt van alle kanten beschouwd: als eerste uitstapje (met jeugdfoto's van auteurs), ontmoetingsplaats van een grote liefde en roept tal van andere herinneringen op. De zee wordt bezongen om schoonheid en eeuwigheid.
Zo schreef Willem Kloos: 'De zee, de zee klotst voort in eindeloze deining', en Arthur van Schendel: "Wie naar Zee gaat, wordt bekoord door horizonnen, de ruimte en het licht.'
Hanny Alders e.a.
Co-auteurs: Cynthia Mc Leod, Merlyn Frank, Cootje en Jan Houdijk, Ashe Stil e.a.
De zee is door de eeuwen heen een onuitputtelijke inspiratiebron voor dichters en schrijvers.
Bij het vijftienjarig bestaan van uitgeverij Conserve - in Groet nog geen twee kilometer van zee gevestigd - leek het een goede gedachte de vaste auteurs te vragen om een ode te brengen aan de zee. Aangevuld met enkele nauw aan Schoorl en Groet verbonden schrijvers, zoals Bert van Baar, TC Meereboer, Hugo Pos en Mischa de Vreede. De zee wordt van alle kanten beschouwd: als eerste uitstapje (met jeugdfoto's van auteurs), ontmoetingsplaats van een grote liefde en roept tal van andere herinneringen op. De zee wordt bezongen om schoonheid en eeuwigheid.
Zo schreef Willem Kloos: 'De zee, de zee klotst voort in eindeloze deining', en Arthur van Schendel: "Wie naar Zee gaat, wordt bekoord door horizonnen, de ruimte en het licht.'
Oceaan van een zee
Alessandro Barrico
In een mysterieuze herberg aan zee verzamelt zich een aantal eigenaardige personen. Een man die liefdesbrieven schrijft aan zijn toekomstige liefde, een vrouw die door een verblijf aan zee haar overspel moet vergeten. Alle individuen hebben een bijzondere relatie met de zee, die daar vanuit de oneindigheid aanspoelt.
De auteur
Alessandro Baricco (Turijn 1958) is een van de geliefdste en bekendste Italiaanse auteurs van deze tijd. Na zijn studie filosofie werkte hij als copywriter, schreef diverse boeken over muziek en was als muziekrecensent verbonden aan de krant La Stampa. In 1992 debuteerde hij met de roman Land van glas, waarvoor hij de Prix Médicis étranger ontving. Zijn grote internationale succes Zijde werd in 1998 uitgeroepen tot Booksellers International Book of the Year. Ook voor Oceaan van een zee werd Baricco onderscheiden. Op zijn novelle Novecento werd de film The legend of 1900 gebasseerd. In Nederlandse vertaling verschenen verder City (2000) en Zonder bloed (2003).
Alessandro Barrico
In een mysterieuze herberg aan zee verzamelt zich een aantal eigenaardige personen. Een man die liefdesbrieven schrijft aan zijn toekomstige liefde, een vrouw die door een verblijf aan zee haar overspel moet vergeten. Alle individuen hebben een bijzondere relatie met de zee, die daar vanuit de oneindigheid aanspoelt.
De auteur
Alessandro Baricco (Turijn 1958) is een van de geliefdste en bekendste Italiaanse auteurs van deze tijd. Na zijn studie filosofie werkte hij als copywriter, schreef diverse boeken over muziek en was als muziekrecensent verbonden aan de krant La Stampa. In 1992 debuteerde hij met de roman Land van glas, waarvoor hij de Prix Médicis étranger ontving. Zijn grote internationale succes Zijde werd in 1998 uitgeroepen tot Booksellers International Book of the Year. Ook voor Oceaan van een zee werd Baricco onderscheiden. Op zijn novelle Novecento werd de film The legend of 1900 gebasseerd. In Nederlandse vertaling verschenen verder City (2000) en Zonder bloed (2003).
Bruiloft aan zee
Abdelkader Benali
Bruiloft aan zee is een boek dat je langzaamaan verovert. In eerste instantie word je afgeschrikt door de vele stemmen die een nog verward verhaal vertellen. Maar gaandeweg krijg je door al die personen bij elkaar een afgerond verhaal dat naar een bloedstollend einde loopt.
De twintigjarige Lamarat Minar gaat met zijn familie van Nederland naar Marokko. Daar trouwt zijn zus Rebekka met zijn oom Mosa. Oom Mosa ziet echter hevig op tegen de bruiloft. Als vrijgezel kan hij nog ongegeneerd naar de hoeren gaan, maar als getrouwd man moet hij zich houden aan de mores van de godsdienst.
Voordat de plechtigheid plaatsvindt, heeft oom Mosa dan ook het hazepad gekozen. Lamarat Minar wordt erop uit gestuurd om zijn oom terug te halen en zijn familie een vernedering te onthouden.
Op zichzelf is dit een verhaal dat genoeg komische momenten in zich herbergt om uit te groeien tot een soort Marokkaanse schelmenroman. De wijze waarop Benali het verhaal vertelt, tilt de roman boven dat genre uit.
In Bruiloft aan zee kom je veel van de geschiedenis van de kuststreek van Marokko te weten. Je komt erachter hoe mensen aankijken tegen families die hun geluk elders beproeven; je ziet dat morele waarden aan het verschuiven zijn en je weet dat al die oude morele waarden vroeger ook al met een korreltje zout werden genomen.
De meest intrigerende verteller in het boek is de taxichauffeur die mensen heen en weer rijdt van de grens tot aan het dorp. Hij weet veel, want bij krijgt - net als een kapper - alle verhalen te horen. Hij kan verbindingen leggen, gebeurtenissen duiden en toch als een objectieve buitenstaander naar de historie kijken.
Bron:www.digischool.nl
Abdelkader Benali
Bruiloft aan zee is een boek dat je langzaamaan verovert. In eerste instantie word je afgeschrikt door de vele stemmen die een nog verward verhaal vertellen. Maar gaandeweg krijg je door al die personen bij elkaar een afgerond verhaal dat naar een bloedstollend einde loopt.
De twintigjarige Lamarat Minar gaat met zijn familie van Nederland naar Marokko. Daar trouwt zijn zus Rebekka met zijn oom Mosa. Oom Mosa ziet echter hevig op tegen de bruiloft. Als vrijgezel kan hij nog ongegeneerd naar de hoeren gaan, maar als getrouwd man moet hij zich houden aan de mores van de godsdienst.
Voordat de plechtigheid plaatsvindt, heeft oom Mosa dan ook het hazepad gekozen. Lamarat Minar wordt erop uit gestuurd om zijn oom terug te halen en zijn familie een vernedering te onthouden.
Op zichzelf is dit een verhaal dat genoeg komische momenten in zich herbergt om uit te groeien tot een soort Marokkaanse schelmenroman. De wijze waarop Benali het verhaal vertelt, tilt de roman boven dat genre uit.
In Bruiloft aan zee kom je veel van de geschiedenis van de kuststreek van Marokko te weten. Je komt erachter hoe mensen aankijken tegen families die hun geluk elders beproeven; je ziet dat morele waarden aan het verschuiven zijn en je weet dat al die oude morele waarden vroeger ook al met een korreltje zout werden genomen.
De meest intrigerende verteller in het boek is de taxichauffeur die mensen heen en weer rijdt van de grens tot aan het dorp. Hij weet veel, want bij krijgt - net als een kapper - alle verhalen te horen. Hij kan verbindingen leggen, gebeurtenissen duiden en toch als een objectieve buitenstaander naar de historie kijken.
Bron:www.digischool.nl
Over het IJ
Kees van Beijnum
Dit boek is een mengeling van roman en documentaire. De journalist die de hoofdpersoon is (Beijnum zelf dus), onderzoekt de moord die twee jongens gepleegd hebben op een oudere man, een nogal louche figuur blijkt het te zijn. Hij "kocht" zijn eigen familie, gaf ze dure spullen en geld, zodat ze hun medewerking aan zijn gore spelletjes niet durfden weigeren. Hij liet zijn (pleeg)dochters sexuele daden verrichten die hij opnam op video (we schrijven 1989). Ook een "bevriende" familie was zijn slachtoffer. De zoon van deze bevriende familie, zelf ook geen lekkertje, zet op zijn beurt een jongen onder druk. Ferrie is een jongen die wat achter is, maar in zijn hart een doodgoede knul.
De journalist loopt mee met het moordonderzoek en probeert er achter te komen hoe het zover heeft kunnen komen. Dit alles speelt zich af in Amsterdam-Noord
De anderhalf jaar onderzoek die van Beijnum gedaan heeft, heeft een goed lopend boek als resultaat. Jammer dat hij in latere boeken veel moeilijker taalgebruik er op na gaat houden.
Marjo
Kees van Beijnum
Dit boek is een mengeling van roman en documentaire. De journalist die de hoofdpersoon is (Beijnum zelf dus), onderzoekt de moord die twee jongens gepleegd hebben op een oudere man, een nogal louche figuur blijkt het te zijn. Hij "kocht" zijn eigen familie, gaf ze dure spullen en geld, zodat ze hun medewerking aan zijn gore spelletjes niet durfden weigeren. Hij liet zijn (pleeg)dochters sexuele daden verrichten die hij opnam op video (we schrijven 1989). Ook een "bevriende" familie was zijn slachtoffer. De zoon van deze bevriende familie, zelf ook geen lekkertje, zet op zijn beurt een jongen onder druk. Ferrie is een jongen die wat achter is, maar in zijn hart een doodgoede knul.
De journalist loopt mee met het moordonderzoek en probeert er achter te komen hoe het zover heeft kunnen komen. Dit alles speelt zich af in Amsterdam-Noord
De anderhalf jaar onderzoek die van Beijnum gedaan heeft, heeft een goed lopend boek als resultaat. Jammer dat hij in latere boeken veel moeilijker taalgebruik er op na gaat houden.
Marjo
Reflecties op het water
Eva van den Brink
Gebeurtenissen of situaties die mij raken verwerk ik door ze in 'gedachten' te verwoorden. Dit heeft geleid tot gedichten, cabaretteksten en liedjes. Sinds jaren brengen m'n man Hans en ik de vacanties door op onze zeilboot la Concubine. In eigen land op en rond de Oosterschelde maar ook Engeland, Frankrijk en Ierland hebben we bezocht. Hij is de zeiler, ik ga mee voor Hans en spandiensten. Zeilen is soms wel en op andere momenten zeker niet 'ontspannend', deze verzameling gedachten/ gedichten zijn de weerslag hiervan.
De auteur:
Eva van den Brink, geboren 16 juli 1933 te Delft.Van 1950 tot 1955 bibliothecaresse op de bibliotheek van de T. H. aldaar.
Eva van den Brink
Gebeurtenissen of situaties die mij raken verwerk ik door ze in 'gedachten' te verwoorden. Dit heeft geleid tot gedichten, cabaretteksten en liedjes. Sinds jaren brengen m'n man Hans en ik de vacanties door op onze zeilboot la Concubine. In eigen land op en rond de Oosterschelde maar ook Engeland, Frankrijk en Ierland hebben we bezocht. Hij is de zeiler, ik ga mee voor Hans en spandiensten. Zeilen is soms wel en op andere momenten zeker niet 'ontspannend', deze verzameling gedachten/ gedichten zijn de weerslag hiervan.
De auteur:
Eva van den Brink, geboren 16 juli 1933 te Delft.Van 1950 tot 1955 bibliothecaresse op de bibliotheek van de T. H. aldaar.
Over het water
H.M. van den Brink
Het verhaal gaat over Anton, een jongetje uit een volksbuurt in Amsterdam, die samen met zijn vader de gebruikelijke zondagse wandeling maakt. Zoals altijd wordt hij bij de brug even opgetild om naar het water te kunnen kijken. Op een zondag komt er net een roeiboot met 4 roeiers onder de brug door. Dit maakt een enorme indruk op het jongetje. Vanaf die tijd is hij gefascineerd door roeien.
Anton is enig kind, zijn ouders zijn stille, bijna bangelijke mensen. Zelf is hij ook een stil, bescheiden jongetje. Als hij jaren later de vraag stelt of hij op roeiles mag is dit zo uitzonderlijk dat het gelijk ingewilligd wordt. De roeivereniging wordt bevolkt door elitekinderen en Anton voelt zich daar niet echt thuis, hij praat zelden met iemand, maar het roeien zelf wordt zijn leven.
Als hij na enige tijd samen met David wordt uitgekozen door Schneiderhahn, een trainer met aparte methoden, om voor wedstrijden te trainen kan hij maar niet begrijpen dat uitgerekend hij gekozen wordt. David is een gymnasiumjongen, van goede komaf, dat David gekozen wordt snapt Anton wel.
De trainingen verlopen aanvankelijk moeizaam maar langzamerhand merken ze dat ze vooruit gaan. Het wordt het jaar van de lange mooie zomer, van overwinningen, van een mogelijkheid om mee te doen aan de Olympische spelen. Anton wordt zelfverzekerder, voelt zich kerngezond en bloeit op.
Op gegeven moment kondigt Schneiderhahn aan dat hij hen niet meer zal trainen, ze hebben alles geleerd wat er te leren valt. Hij vertelt dat hij weg moet en niet zal terugkomen. David vertelt dat hij waarschijnlijk gaat studeren, het is dan herfst 1939…. In 1944 staat Anton daar opnieuw, op de totaal vervallen steiger die ooit toebehoorde aan de roeiersvereniging.
Mijn mening.
Een schitterend boek. Het lijkt alleen maar over roeien te gaan wat op zich al prachtig beschreven wordt. Maar het boek gaat over veel meer. Het begint in 1944 en door het verhaal heen wordt daar ook steeds naar teruggegaan. Langzaam voel je aan dat het niet zo goed blijft gaan. Heel subtiel wordt je geleid naar die dag in 1944. Je vraagt je af wat er gebeurde met David (joods?) met Schneiderhahn (Duits?). Anton beseft dat die zomer zijn gelukkigste zomer was. Hij gooit al zijn roeibenodigheden en roeikleding in het water en dan… wat gebeurt er met Anton?
Het verhaal is heel ingetogen vertelt, de beschrijvingen van de omgeving en het spel met het water zijn prachtig. Een mooi subtiel vertelt verhaal. Ik zou zeggen, lezen!
Bernadet
H.M. van den Brink
Het verhaal gaat over Anton, een jongetje uit een volksbuurt in Amsterdam, die samen met zijn vader de gebruikelijke zondagse wandeling maakt. Zoals altijd wordt hij bij de brug even opgetild om naar het water te kunnen kijken. Op een zondag komt er net een roeiboot met 4 roeiers onder de brug door. Dit maakt een enorme indruk op het jongetje. Vanaf die tijd is hij gefascineerd door roeien.
Anton is enig kind, zijn ouders zijn stille, bijna bangelijke mensen. Zelf is hij ook een stil, bescheiden jongetje. Als hij jaren later de vraag stelt of hij op roeiles mag is dit zo uitzonderlijk dat het gelijk ingewilligd wordt. De roeivereniging wordt bevolkt door elitekinderen en Anton voelt zich daar niet echt thuis, hij praat zelden met iemand, maar het roeien zelf wordt zijn leven.
Als hij na enige tijd samen met David wordt uitgekozen door Schneiderhahn, een trainer met aparte methoden, om voor wedstrijden te trainen kan hij maar niet begrijpen dat uitgerekend hij gekozen wordt. David is een gymnasiumjongen, van goede komaf, dat David gekozen wordt snapt Anton wel.
De trainingen verlopen aanvankelijk moeizaam maar langzamerhand merken ze dat ze vooruit gaan. Het wordt het jaar van de lange mooie zomer, van overwinningen, van een mogelijkheid om mee te doen aan de Olympische spelen. Anton wordt zelfverzekerder, voelt zich kerngezond en bloeit op.
Op gegeven moment kondigt Schneiderhahn aan dat hij hen niet meer zal trainen, ze hebben alles geleerd wat er te leren valt. Hij vertelt dat hij weg moet en niet zal terugkomen. David vertelt dat hij waarschijnlijk gaat studeren, het is dan herfst 1939…. In 1944 staat Anton daar opnieuw, op de totaal vervallen steiger die ooit toebehoorde aan de roeiersvereniging.
Mijn mening.
Een schitterend boek. Het lijkt alleen maar over roeien te gaan wat op zich al prachtig beschreven wordt. Maar het boek gaat over veel meer. Het begint in 1944 en door het verhaal heen wordt daar ook steeds naar teruggegaan. Langzaam voel je aan dat het niet zo goed blijft gaan. Heel subtiel wordt je geleid naar die dag in 1944. Je vraagt je af wat er gebeurde met David (joods?) met Schneiderhahn (Duits?). Anton beseft dat die zomer zijn gelukkigste zomer was. Hij gooit al zijn roeibenodigheden en roeikleding in het water en dan… wat gebeurt er met Anton?
Het verhaal is heel ingetogen vertelt, de beschrijvingen van de omgeving en het spel met het water zijn prachtig. Een mooi subtiel vertelt verhaal. Ik zou zeggen, lezen!
Bernadet
Draag mij over het water
Ethan Canin
'Volg nooit andermans raad op', zei August Kleinmans moeder toen hij nog een kleine jongen was in Duitsland, en met deze woorden als leidraad ontvluchtten ze de nazi's en begint hij later een eigen leven, een familie en een fortuinlijke onderneming. Nu, op achtenzeventigjarige leeftijd, als zijn vrouw is overleden en hij vervreemd is van zijn kinderen, kijkt Kleinman terug op de beslissende momenten in zijn leven die door het lot zijn gevormd; een ingrijpende ontmoeting met een Japanse soldaat in de Tweede Wereldoorlog, het opzetten van een bierbrouwerij, een vakantie op Barbado waarin zijn geliefde vrouw op mysterieuze wijze verdwijnt, de geboorte van een kleinzoon. Uiteindelijk gaat Kleinman naar het hedendaagse Japan in een pogin om het verleden recht te zetten en met zijn eigen zonder in het reine te komen.
De auteur:
Ethan Canin is auteur van onder andere De nachtreizigers en Blue river. Hij studeerde aan Harvard Medical School en is verbonden aan de Universiteit van Iowa.
Ethan Canin is met zijn medische carrière gestopt om zich te wijden aan het schrijven. Zijn vorige roman 'For Kings and Planets' is redelijk goed ontvangen. Ethan Canin is een schrijver die geen moderne literatuur wil scheppen. Hij heeft zijn eigen stijl gevonden in het creëren van personages die hun gevoelens uitvouwen in zijn verhalen. Geen sensatie, geen wereldrampen, geen jonge helden, maar kleine gebeurtenissen werkt hij uit in nieuwe levens van oudere mensen die de gewone realiteit zeer dicht naderen. Het uitgangspunt voor dit boek was een man van 78 die zijn leven achter de rug heeft en één man heeft gedood en mogelijk een tweede. Het is een boek voor mensen die van een rustig en beschouwend ritme houden.
Ethan Canin
'Volg nooit andermans raad op', zei August Kleinmans moeder toen hij nog een kleine jongen was in Duitsland, en met deze woorden als leidraad ontvluchtten ze de nazi's en begint hij later een eigen leven, een familie en een fortuinlijke onderneming. Nu, op achtenzeventigjarige leeftijd, als zijn vrouw is overleden en hij vervreemd is van zijn kinderen, kijkt Kleinman terug op de beslissende momenten in zijn leven die door het lot zijn gevormd; een ingrijpende ontmoeting met een Japanse soldaat in de Tweede Wereldoorlog, het opzetten van een bierbrouwerij, een vakantie op Barbado waarin zijn geliefde vrouw op mysterieuze wijze verdwijnt, de geboorte van een kleinzoon. Uiteindelijk gaat Kleinman naar het hedendaagse Japan in een pogin om het verleden recht te zetten en met zijn eigen zonder in het reine te komen.
De auteur:
Ethan Canin is auteur van onder andere De nachtreizigers en Blue river. Hij studeerde aan Harvard Medical School en is verbonden aan de Universiteit van Iowa.
Ethan Canin is met zijn medische carrière gestopt om zich te wijden aan het schrijven. Zijn vorige roman 'For Kings and Planets' is redelijk goed ontvangen. Ethan Canin is een schrijver die geen moderne literatuur wil scheppen. Hij heeft zijn eigen stijl gevonden in het creëren van personages die hun gevoelens uitvouwen in zijn verhalen. Geen sensatie, geen wereldrampen, geen jonge helden, maar kleine gebeurtenissen werkt hij uit in nieuwe levens van oudere mensen die de gewone realiteit zeer dicht naderen. Het uitgangspunt voor dit boek was een man van 78 die zijn leven achter de rug heeft en één man heeft gedood en mogelijk een tweede. Het is een boek voor mensen die van een rustig en beschouwend ritme houden.
De kust
Diverse auteurs
Bloeiende duinhellingen met geurende kamperfoelie en roomwitte duinrozen, maar ook stinkende kadavers in onstuimig water bij windkracht 10. De zee en het kustlandschap vormen een romantisch decor, een bedreiging en een uitdaging. Het zoute water is bevochten door dijkenbouwers en bracht rijkdom aan zeevaarders en vissers.
Van oudsher hebben Nederlandse en Vlaamse schrijvers de zee en het strand, de boulevards en de schippers bezongen en het decor van de kust geladen met voor hen specifieke betekenissen: de sporen van arbeid en kapitaal, de seksuele geladenheid van het strand, het wegdromen van het alledaagse en nog veel meer.
Uiteenlopende lokaties als Scheveningen en Oostende, Zeeland en de voormalige Zuiderzee komen aan de orde in deze bundeling van soms bekende, soms onbekende verhalen van Frank Martinus Arion, J.M.A. Biesheuvel, Connie Braam, Willem Brakman, Raymond Brulez, S. Carmiggelt, A. den Doolaard, Jacques Hamelink, Jan de Hartog, Heere Heeresma, Eric de Kuyper, Harry Mulisch, Nescio, Aafke Steenhuis, Stijn Streuvels, Jan Wolkers en vele anderen. Verhalen uit een gebied met een gemeenschappelijke geografie en geschiedenis, van de Dollard in het noorden tot Duinkerken in het zuiden, en met naast het Fries één taal en één literatuur.
De beelden die worden opgeroepen, van zon, zee en zand, van golven en geuren, zijn herkenbaar voor iedereen die graag aan de kust komt. Of het nou is om te wandelen of te zwemmen, of om in de zon te liggen lezen. Zee-lezen
Diverse auteurs
Bloeiende duinhellingen met geurende kamperfoelie en roomwitte duinrozen, maar ook stinkende kadavers in onstuimig water bij windkracht 10. De zee en het kustlandschap vormen een romantisch decor, een bedreiging en een uitdaging. Het zoute water is bevochten door dijkenbouwers en bracht rijkdom aan zeevaarders en vissers.
Van oudsher hebben Nederlandse en Vlaamse schrijvers de zee en het strand, de boulevards en de schippers bezongen en het decor van de kust geladen met voor hen specifieke betekenissen: de sporen van arbeid en kapitaal, de seksuele geladenheid van het strand, het wegdromen van het alledaagse en nog veel meer.
Uiteenlopende lokaties als Scheveningen en Oostende, Zeeland en de voormalige Zuiderzee komen aan de orde in deze bundeling van soms bekende, soms onbekende verhalen van Frank Martinus Arion, J.M.A. Biesheuvel, Connie Braam, Willem Brakman, Raymond Brulez, S. Carmiggelt, A. den Doolaard, Jacques Hamelink, Jan de Hartog, Heere Heeresma, Eric de Kuyper, Harry Mulisch, Nescio, Aafke Steenhuis, Stijn Streuvels, Jan Wolkers en vele anderen. Verhalen uit een gebied met een gemeenschappelijke geografie en geschiedenis, van de Dollard in het noorden tot Duinkerken in het zuiden, en met naast het Fries één taal en één literatuur.
De beelden die worden opgeroepen, van zon, zee en zand, van golven en geuren, zijn herkenbaar voor iedereen die graag aan de kust komt. Of het nou is om te wandelen of te zwemmen, of om in de zon te liggen lezen. Zee-lezen
Huis in zee
Esther Freud
Steerborough, een dorpje in het Engelse Suffolk aan de monding van een rivier, waar zee en lucht in elkaar overgaan. Dolende zielen zoeken hun toevlucht tot dit lichtend landschap en bewoners keren er telkens weer terug. In 1951 nemen de Duitse architect Klaus Lehmann en zijn jonge vrouw Elsa er hun intrek om hun geboorteland voor goed te vergeten. De kunstenaar Max Kauffmann probeert er de dood van zijn zus Kathe te verwerken. Hij maakt een tableau van alle huizen in het dorp.
Als laatste schildert hij het prachtige, ongrijpbare huis in zee, waar hij in het geheim Elsa ontmoet. Vijftig jaar later buurt een jonge vrouw een zomerhuisje in Steerborough om er in alle rust haar proefschrift over Klaus Lehmann te schrijven. Lily heeft de hand weten te leggen op de brieven die de architect aan zijn vrouw schreef in de begindagen van hun huwelijk. De passie van Klaus en zijn innige liefde voor Elsa raken Lily diep. Maar nog meer is het Steerborough dat Lily van haar stak brengt: het prachtige dorp, de merkwaardige bewoners, het licht, de zee en vooral Het Zeehuis laten haar niet meer los. Vertaler: Maaike Post
Esther Freud
Steerborough, een dorpje in het Engelse Suffolk aan de monding van een rivier, waar zee en lucht in elkaar overgaan. Dolende zielen zoeken hun toevlucht tot dit lichtend landschap en bewoners keren er telkens weer terug. In 1951 nemen de Duitse architect Klaus Lehmann en zijn jonge vrouw Elsa er hun intrek om hun geboorteland voor goed te vergeten. De kunstenaar Max Kauffmann probeert er de dood van zijn zus Kathe te verwerken. Hij maakt een tableau van alle huizen in het dorp.
Als laatste schildert hij het prachtige, ongrijpbare huis in zee, waar hij in het geheim Elsa ontmoet. Vijftig jaar later buurt een jonge vrouw een zomerhuisje in Steerborough om er in alle rust haar proefschrift over Klaus Lehmann te schrijven. Lily heeft de hand weten te leggen op de brieven die de architect aan zijn vrouw schreef in de begindagen van hun huwelijk. De passie van Klaus en zijn innige liefde voor Elsa raken Lily diep. Maar nog meer is het Steerborough dat Lily van haar stak brengt: het prachtige dorp, de merkwaardige bewoners, het licht, de zee en vooral Het Zeehuis laten haar niet meer los. Vertaler: Maaike Post
Stranddieven
Joanne Harris
Op het kleine Bretonse eiland Le Devin staat het leven al bijna honderd jaar stil. Generaties lang strijden twee rivaliserende gemeenschappen, die van het rijke La Houssinière en die van het in armoede vervallen dorp Les Salants, al om de macht over het enige strand en de enige bron van welvaart op het eiland.
Wanneer Mado na een afwezigheid van tien jaar terugkeert naar Les Salants, komt ze tot de ontdekking dat het huis van haar vader ten prooi dreigt te vallen aan de zee en aan de manipulatie van de plaatselijke ondernemer Claude Brismand, wiens meedogenloze zelfzucht Les Salants in zijn voortbestaan bedreigt. Wat de zaak er niet beter op maakt, is dat Mado's vader Grosjean, net als de rest van het dorp, lijdt aan een chronisch gevoel van uitzichtloosheid.
Mado laat zich echter niet zo snel uit het veld slaan. Omdat ze met argusogen door de wantrouwende dorpelingen wordt bekeken, voelt ze zich genoodzaakt de hulp in te roepen van Flynn, een aantrekkelijke jongeman die haar helpt om de machtsbalans in het voordeel van Les Salants te herstellen. Maar de pogingen van Mado om het zieltogende dorp te transformeren, hebben onvoorziene gevolgen. Wanneer Les Salants langzaam weer tot leven komt, herleven ook tragedies uit het verleden, zoals het verschrikkelijke geheim dat Mado's vader met zich meedraagt.
Ook blijkt Flynn, die geheel achter haar leek te staan, nog andere verborgen loyaliteiten te hebben. Is hij werkelijk wie hij voorgeeft te zijn? Of laat hij hen allemaal in de val lopen?
Mijn mening: een heerlijk boek, dat een sfeertje heeft waar ik graag in vertoef. Het sleept je mee. Weer een prachtige Harris..
Marjo
Joanne Harris
Op het kleine Bretonse eiland Le Devin staat het leven al bijna honderd jaar stil. Generaties lang strijden twee rivaliserende gemeenschappen, die van het rijke La Houssinière en die van het in armoede vervallen dorp Les Salants, al om de macht over het enige strand en de enige bron van welvaart op het eiland.
Wanneer Mado na een afwezigheid van tien jaar terugkeert naar Les Salants, komt ze tot de ontdekking dat het huis van haar vader ten prooi dreigt te vallen aan de zee en aan de manipulatie van de plaatselijke ondernemer Claude Brismand, wiens meedogenloze zelfzucht Les Salants in zijn voortbestaan bedreigt. Wat de zaak er niet beter op maakt, is dat Mado's vader Grosjean, net als de rest van het dorp, lijdt aan een chronisch gevoel van uitzichtloosheid.
Mado laat zich echter niet zo snel uit het veld slaan. Omdat ze met argusogen door de wantrouwende dorpelingen wordt bekeken, voelt ze zich genoodzaakt de hulp in te roepen van Flynn, een aantrekkelijke jongeman die haar helpt om de machtsbalans in het voordeel van Les Salants te herstellen. Maar de pogingen van Mado om het zieltogende dorp te transformeren, hebben onvoorziene gevolgen. Wanneer Les Salants langzaam weer tot leven komt, herleven ook tragedies uit het verleden, zoals het verschrikkelijke geheim dat Mado's vader met zich meedraagt.
Ook blijkt Flynn, die geheel achter haar leek te staan, nog andere verborgen loyaliteiten te hebben. Is hij werkelijk wie hij voorgeeft te zijn? Of laat hij hen allemaal in de val lopen?
Mijn mening: een heerlijk boek, dat een sfeertje heeft waar ik graag in vertoef. Het sleept je mee. Weer een prachtige Harris..
Marjo
De watermethodeman
John Irving
De hoofdpersoon Fred Trumper leidt aan een ongewone kwaal: zijn urinekanaal is zo smal en kronkelig dat er veel infecties zijn en het plassen vaak pijnlijk is. Gesteld voor de keus tussen opereren of dagelijks enorme hoeveelheden water drinken, kiest hij voor de 'watermethode'. Dit is kenmerkend voor de man, die weinig verantwoordelijkheidsgevoel heeft; hij is niet in staat om beslissingen te nemen of slagvaardig op te treden. Dit leidt tot het stranden van zijn eerste huwelijk. Aan het einde van het boek laat hij zich wel opereren. De werkelijke ommekeer komt echter als hij een film ziet die een vriend van zijn leven heeft gemaakt; in de film ziet hij dat zijn nieuwe vriendin zwanger van hem is. Hij neemt eindelijk het besluit om met haar te trouwen en een nieuw leven te beginnen.
John Irving
De hoofdpersoon Fred Trumper leidt aan een ongewone kwaal: zijn urinekanaal is zo smal en kronkelig dat er veel infecties zijn en het plassen vaak pijnlijk is. Gesteld voor de keus tussen opereren of dagelijks enorme hoeveelheden water drinken, kiest hij voor de 'watermethode'. Dit is kenmerkend voor de man, die weinig verantwoordelijkheidsgevoel heeft; hij is niet in staat om beslissingen te nemen of slagvaardig op te treden. Dit leidt tot het stranden van zijn eerste huwelijk. Aan het einde van het boek laat hij zich wel opereren. De werkelijke ommekeer komt echter als hij een film ziet die een vriend van zijn leven heeft gemaakt; in de film ziet hij dat zijn nieuwe vriendin zwanger van hem is. Hij neemt eindelijk het besluit om met haar te trouwen en een nieuw leven te beginnen.
Villa Zeelucht
Eric de Kuyper
Eric de Kuyper hebben we leren kennen als een auteur die op verzorgde en gestileerde manier als bijna terloops weet te schrijven over de dingen die hem ter harte gaan. De helderheid die hij nastreeft, verhindert niet dat de emotionele betrokkenheid op de voorgrond blijft staan.
In Villa Zeelucht wijdt De Kuyper zich in een veelvoud van teksten, soms kort, soms in langer uitgesponnen mijmeringen aan de hedendaagse Vlaamse kust en de gevolgen van het massatoerisme. Vanuit Oostende, de Koningin der Badsteden -zijn tijdelijke woonplaats - onderneemt hij ontdekkingstochten naar andere badplaatsen aan de Belgische kust, maar ook naar Normandië en zelfs Biarritz en Sète.
Zijn 'huiselijk nomadendom' brengt hem ook in Grand Hotels, en zijn bezorgdheid om de monumenten uit het recente verleden inspireert hem tot kronieken en polemieken, waarin hij de niet altijd gelukkige beslissingen van stedenbouwers en architecten op de korrel neemt. Wat hem bovenal bezighoudt is het hedendaagse toerisme, waar hij ambivalent tegenover staat. Hij is al blij en gelukkig dat hij enige maanden per jaar in Oostende kan wonen, met uitzicht op zee.
Eric de Kuyper
Eric de Kuyper hebben we leren kennen als een auteur die op verzorgde en gestileerde manier als bijna terloops weet te schrijven over de dingen die hem ter harte gaan. De helderheid die hij nastreeft, verhindert niet dat de emotionele betrokkenheid op de voorgrond blijft staan.
In Villa Zeelucht wijdt De Kuyper zich in een veelvoud van teksten, soms kort, soms in langer uitgesponnen mijmeringen aan de hedendaagse Vlaamse kust en de gevolgen van het massatoerisme. Vanuit Oostende, de Koningin der Badsteden -zijn tijdelijke woonplaats - onderneemt hij ontdekkingstochten naar andere badplaatsen aan de Belgische kust, maar ook naar Normandië en zelfs Biarritz en Sète.
Zijn 'huiselijk nomadendom' brengt hem ook in Grand Hotels, en zijn bezorgdheid om de monumenten uit het recente verleden inspireert hem tot kronieken en polemieken, waarin hij de niet altijd gelukkige beslissingen van stedenbouwers en architecten op de korrel neemt. Wat hem bovenal bezighoudt is het hedendaagse toerisme, waar hij ambivalent tegenover staat. Hij is al blij en gelukkig dat hij enige maanden per jaar in Oostende kan wonen, met uitzicht op zee.
Eilandgasten
Vonne van der Meer
In Duinroos, een eenvoudig maar gastvrij huurhuis op een waddeneiland, volgen de vakantiegangers elkaar op. Een stel jonge ouders komt naar het eiland in een poging hun huwelijk te redden; een weduwnaar met het voornemen een einde aan zijn leven te maken; een twintigjarig meisje dat net ontdekt heeft dat ze zwanger is; een veertiger die op zijn werk wordt ingehaald door een jongere, energiekere collega; drie studenten die twijfelen wie voor wie bestemd is.
De tijdelijke bewoners van Duinroos kennen elkaar niet, maar doordat ze van dezelfde tafel eten, in hetzelfde bed slapen en in het gastenboek schrijven, komen ze met elkaar in aanraking. Zonder het te weten en haast onmerkbaar beïnvloeden ze elkaars leven en voegen ze zich tot één verhaal.
De werkster, die het huis aan het begin van de zomer schoonmaakt en aan het einde van het seizoen winterklaar afsluit, beziet van een afstand het komen en gaan. Alleen de lezer is getuige van alle dromen en geheimen die schuilgaan achter de zinnetjes in het gastenboek.
Eilandgasten is een subtiel en kleurrijk weefsel van mensen, dat de lezer van meet af aan inspint
Vonne van der Meer
In Duinroos, een eenvoudig maar gastvrij huurhuis op een waddeneiland, volgen de vakantiegangers elkaar op. Een stel jonge ouders komt naar het eiland in een poging hun huwelijk te redden; een weduwnaar met het voornemen een einde aan zijn leven te maken; een twintigjarig meisje dat net ontdekt heeft dat ze zwanger is; een veertiger die op zijn werk wordt ingehaald door een jongere, energiekere collega; drie studenten die twijfelen wie voor wie bestemd is.
De tijdelijke bewoners van Duinroos kennen elkaar niet, maar doordat ze van dezelfde tafel eten, in hetzelfde bed slapen en in het gastenboek schrijven, komen ze met elkaar in aanraking. Zonder het te weten en haast onmerkbaar beïnvloeden ze elkaars leven en voegen ze zich tot één verhaal.
De werkster, die het huis aan het begin van de zomer schoonmaakt en aan het einde van het seizoen winterklaar afsluit, beziet van een afstand het komen en gaan. Alleen de lezer is getuige van alle dromen en geheimen die schuilgaan achter de zinnetjes in het gastenboek.
Eilandgasten is een subtiel en kleurrijk weefsel van mensen, dat de lezer van meet af aan inspint
De avondboot
Vonne van der Meer
'Mensen die voor het eerst naar het eiland gaan, nemen de ochtend- of middagboot, die willen niet bij schemer of in het donker aankomen. Maar de avondboot brengt altijd wel een paar bekende gezichten.'
Van de stroom gasten die in een zomerseizoen een van de Waddeneilanden bezoekt leren wij er twaalf kennen. Zij hebben één ding gemeen: ze brengen hun vakantie door in een huurhuisje, op het hoogste duin, aan de Badweg, vlak bij zee. Bij vrijwel alle gasten breekt een moment aan dat ze van het eiland af willen. Maar wat er ook is gebeurd, hoe hoog de emoties ook oplaaien, wanneer de laatste boot vertrokken is zullen de gasten tot de volgende ochtend moeten wachten.
Een weduwnaar kruipt in de huid van zijn gestorven vrouw om zich een voorstelling te kunnen maken van het eenzame leven dat zij leidde. Een vrouw arriveert met haar moeder, die haar koffers pakt zodra ze hoort dat de nieuwe vriend van haar dochter een dagje overkomt. Een gescheiden vrouw, moeder van twee puberzoons, wordt aangestoken door hun erotische verwarring. Twee zusjes gaan bij het ophalen van jeugdherinneringen een stap te ver terug. Een man, net grootvader geworden, heeft op het parkeerterrein in Harlingen een ontmoeting waardoor hij zich van alle banden wil losmaken.
De avondboot brengt een paar gezichten naar Vlieland die de lezer kent uit de succesvolle roman Eilandgasten (1999
Vonne van der Meer
'Mensen die voor het eerst naar het eiland gaan, nemen de ochtend- of middagboot, die willen niet bij schemer of in het donker aankomen. Maar de avondboot brengt altijd wel een paar bekende gezichten.'
Van de stroom gasten die in een zomerseizoen een van de Waddeneilanden bezoekt leren wij er twaalf kennen. Zij hebben één ding gemeen: ze brengen hun vakantie door in een huurhuisje, op het hoogste duin, aan de Badweg, vlak bij zee. Bij vrijwel alle gasten breekt een moment aan dat ze van het eiland af willen. Maar wat er ook is gebeurd, hoe hoog de emoties ook oplaaien, wanneer de laatste boot vertrokken is zullen de gasten tot de volgende ochtend moeten wachten.
Een weduwnaar kruipt in de huid van zijn gestorven vrouw om zich een voorstelling te kunnen maken van het eenzame leven dat zij leidde. Een vrouw arriveert met haar moeder, die haar koffers pakt zodra ze hoort dat de nieuwe vriend van haar dochter een dagje overkomt. Een gescheiden vrouw, moeder van twee puberzoons, wordt aangestoken door hun erotische verwarring. Twee zusjes gaan bij het ophalen van jeugdherinneringen een stap te ver terug. Een man, net grootvader geworden, heeft op het parkeerterrein in Harlingen een ontmoeting waardoor hij zich van alle banden wil losmaken.
De avondboot brengt een paar gezichten naar Vlieland die de lezer kent uit de succesvolle roman Eilandgasten (1999
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 107 gasten