Onder moeders vleugels
Louisa May Alcott
Onder moeders vleugels is het verhaal over de familie March, een familie gewend aan zwoegen een lijden. Hoewel vader March in het leger is, zijn de zussen Meg, Jo, Amy en Beth vrolijk voor hun moeder, liefdevol Mermee door hun genoemd. Hun vriendelijke geschenk, een kerstvakantie ontbijt aan dichtbij wonende familieleden wordt beloond met een verrassing door de rijke Mr. Laurence in de vorm van een kerstfeest. Hoewel, ondanks hun pogingen om goed te zijn, hebben de kinderen ook hun fouten. De mooie Meg wordt ontevreden over de kinderen waaraan ze les geeft. De jongensachtige Jo wordt regelmatig driftig, terwijl de goudblonde Amy neigt naar aanstellerigheid. Alleen Beth die het huishouden doet is altijd vriendelijk en zachtaardig.
Na een gelukkige tijd, waarin steeds meer omgang plaatsvindt met de Laurences, komen er donkere tijden als Marmee ontdekt dat haar man ziek is. Nog meer donkere wolken pakken zich samen als Beth roodvonk krijgt terwijl ze zich inspant voor een zieke buur en min of meer invalide word.
Het boek verhaald van hun vorderingen van kind naar vrouw met een vleug romantiek. Het boek is in 1867 geschreven en een tot roman bewerkte biografie van Louisa May Alcott en haar zussen.
Het is een zeer geliefd klassiek verhaal en ondanks dat sommige onderwerp ouderwets lijken, toch een boek waarbij de pogingen van de zussen net zo goed betrekking hebben op het hedendaagse leven getuige de vele heruitgaven.
Hele boek lezen in het Nederlands?
Klik http://www.dbnl.org/tekst/alco001onde01/
Onder moeders vleugels heb ik wel 3 keer gelezen en iedere keer was het snotteren.
Pas geleden was de film op de BBC, schitterend!! en ja hoor, wéér snotteren!
Heerlijk boek!
Anne heb jij het nog gevonden op de zolder van je moeder?
Bernadet
Thema mei 2004: Moeder
Thema mei 2004: Moeder
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mar 2008, 14:30, 5 keer totaal gewijzigd.
Onder moeders vleugels
Ook ik ben een aantal keren ontroerd geweest door dit boek. Weet je ook dat er een vervolg is, Bernadet. Het heet "Good Wives". de Nederlandse vertaling is "Op eigen wieken", een beetje truttig net als "Onder moeders vleugels". Dat maakt ze echter niet minder goed.
Lizzy
Ook ik ben een aantal keren ontroerd geweest door dit boek. Weet je ook dat er een vervolg is, Bernadet. Het heet "Good Wives". de Nederlandse vertaling is "Op eigen wieken", een beetje truttig net als "Onder moeders vleugels". Dat maakt ze echter niet minder goed.
Lizzy
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:48, 1 keer totaal gewijzigd.
Nou een must... het was een boek dat vroeger heel populair was.
Ik denk dat de meiden van nu erg moeten lachen om de gehoorzaamheid van de meisjes in het boek, terwijl de boekenmeisjes zichzelf vreselijk dwars vonden.
Maar het is wel een boek dat over een onderwerp van aller tijden gaat namelijk de worsteling met het volwassen worden.
Ik vind het nog steeds een mooi verhaal ondanks dat het nu wat ouderwets aandoet.
Bernadet
Ik denk dat de meiden van nu erg moeten lachen om de gehoorzaamheid van de meisjes in het boek, terwijl de boekenmeisjes zichzelf vreselijk dwars vonden.
Maar het is wel een boek dat over een onderwerp van aller tijden gaat namelijk de worsteling met het volwassen worden.
Ik vind het nog steeds een mooi verhaal ondanks dat het nu wat ouderwets aandoet.
Bernadet
Paula
Paula
Isabel Allende
Isabel Allende waakt eindeloze nachten aan het ziekbed van haar dochter Paula. Ten prooi aan wanhoop en verdriet probeert zij tevergeefs contact met haar te krijgen. Maar Paula ligt in coma. Isabel Allende besluit daarom haar het kostbaarste bezit te schenken dat zij heeft: haar herinneringen.
Met de verrassende openhartigheid die alleen bestaat tussen moeder en dochter vertelt zij haar verhaal. Zo ontstaat een fascinerend en aangrijpend boek dat ondanks de tragiek doorspekt is met humor, een boek vol met vrolijke en minder vrolijke anekdotes uit het woelige bestaan van deze Chileense schrijfster.
Paula-Allende
Dit is zo'n boek wat ik nog steeds wil lezen Lizzy. Ik heb bijna alle boeken van Isabel Allende gelezen en ze heeft zo'n aparte schrijfstijl. Beetje mysterieus, ook humoristisch, gewoon heel apart. Het meest onder de indruk was ik van Het huis met de geesten.
Bernadet
Isabel Allende
Isabel Allende waakt eindeloze nachten aan het ziekbed van haar dochter Paula. Ten prooi aan wanhoop en verdriet probeert zij tevergeefs contact met haar te krijgen. Maar Paula ligt in coma. Isabel Allende besluit daarom haar het kostbaarste bezit te schenken dat zij heeft: haar herinneringen.
Met de verrassende openhartigheid die alleen bestaat tussen moeder en dochter vertelt zij haar verhaal. Zo ontstaat een fascinerend en aangrijpend boek dat ondanks de tragiek doorspekt is met humor, een boek vol met vrolijke en minder vrolijke anekdotes uit het woelige bestaan van deze Chileense schrijfster.
Paula-Allende
Dit is zo'n boek wat ik nog steeds wil lezen Lizzy. Ik heb bijna alle boeken van Isabel Allende gelezen en ze heeft zo'n aparte schrijfstijl. Beetje mysterieus, ook humoristisch, gewoon heel apart. Het meest onder de indruk was ik van Het huis met de geesten.
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2006, 15:32, 3 keer totaal gewijzigd.
Ja, Bernadet, ik heb 'm gevonden. Dat wil zeggen: Op Eigen Wieken (oftewel Good Wives). Onder Moeders Vleugels helaas niet. Die is nergens meer te bekennen, maar misschien hebben 'we' die nooit in huis gehad. Dankzij Lizzy weet ik nu dat er twee delen bestaan. Welnu, dat tweede deel ligt hier voor me. Hartstikke leuk! Het is er een uit de Zebra-reeks. Het boek is niet voorzien van een 'jaar van uitgave' (dat 'euvel' kenmerkt veel van mijn vroegere kinder/jeugdboeken; 'ze' wilden zeker tijdloos overkomen???).
De titelpagina wil ik je niet onthouden:
LOUISE ALCOTT
OP EIGEN WIEKEN
Aan de Nederlandse jeugd verteld
door
ANKIE VAN DEN AARDWEG
Ik heb n.a.v. je vraag ff zitten lezen in het boek. Wow, wat een oubollig taalgebruik. Dat ik dat mooi vond
En niet alleen het taalgebruik is oubollig. De inhoud is ook ietwat suf
Voorbeeld (over Meta en John):
"Gedurende de tijd dat het paar nog moest wachten totdat John voldoende geld bijeengespaard had, zat Meta niet stil.
Van haar moeder en Hanna leerde zij de kook- en bakkunst en alles wat er nog meer in een huishouden te doen viel en naaide ze ijverig aan haar uitzet."
Maar ja, zo ging dat in die tijd
Ik denk dat het voornamelijk de innerlijke gevoelsbeschrijvingen van meisjes/vrouwen zijn/waren (het volwassen worden) die het boek nu nog de moeite waard maken.
Maarre ... ik vind het sowieso leuk dat het boek weer in mijn boekenkast staat
Anne
De titelpagina wil ik je niet onthouden:
LOUISE ALCOTT
OP EIGEN WIEKEN
Aan de Nederlandse jeugd verteld
door
ANKIE VAN DEN AARDWEG
Ik heb n.a.v. je vraag ff zitten lezen in het boek. Wow, wat een oubollig taalgebruik. Dat ik dat mooi vond
En niet alleen het taalgebruik is oubollig. De inhoud is ook ietwat suf
Voorbeeld (over Meta en John):
"Gedurende de tijd dat het paar nog moest wachten totdat John voldoende geld bijeengespaard had, zat Meta niet stil.
Van haar moeder en Hanna leerde zij de kook- en bakkunst en alles wat er nog meer in een huishouden te doen viel en naaide ze ijverig aan haar uitzet."
Maar ja, zo ging dat in die tijd
Ik denk dat het voornamelijk de innerlijke gevoelsbeschrijvingen van meisjes/vrouwen zijn/waren (het volwassen worden) die het boek nu nog de moeite waard maken.
Maarre ... ik vind het sowieso leuk dat het boek weer in mijn boekenkast staat
Anne
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:50, 1 keer totaal gewijzigd.
Ja die uitzet!! Wij hadden vroeger thuis een diepe kast en dat was de uitzetkast! Mijn zussen spaarden ook langzamerhand hun uitzet bij elkaar. Was wel leuk eigenlijk. Maar lakens borduren en monogrammen aanbrengen dat ging toch wel even te ver. 
Was het ook niet zo in Op eigen wieken dat als ze een onbetamelijk woord hadden gezegd dat ze zich helemaal dood schaamden! Moet je nu eens komen, nu heb ik soms plaatsvervangende schaamte. Toch wel een beetje meegekregen dus van die ouderwetsche boeken!
bernadet
Was het ook niet zo in Op eigen wieken dat als ze een onbetamelijk woord hadden gezegd dat ze zich helemaal dood schaamden! Moet je nu eens komen, nu heb ik soms plaatsvervangende schaamte. Toch wel een beetje meegekregen dus van die ouderwetsche boeken!
bernadet
Re: thema moeder Sophie's choice
Sophie's keuze (Sophies choice)
William Styron
New York, 1947. De 22-jarige Stingo heeft zojuist een huurkamertje gevonden waar hij zijn ambitieuze plan om een groot schrijver te worden hoopt te realiseren. Hij maakt daar kennis met de Poolse Sophie, die de verschrikkingen van een concentratiekamp heeft overleefd, en met haar joodse vriend Nathan. De verhouding tussen Sophie en Nathan is stormachtige; hoop en verlangen, schuldgevoel en miskenning voeren de boventoon. Een verhouding (alsook een verleden) waar Stingo al snel intens bij betrokken raakt.
William Styrons roman werd in Nederland tientallen malen herdrukt. Voor haar rol in de meervoudig bekroonde verfilming van Alan J. Pakula kreeg Meryl Streep een Oscar.
Dit verhaal heeft zo'n enorme indruk op me gemaakt. (Ik heb de film gezien, niet het boek gelezen.) Vooral dat moment dat ze haar keus moest maken! Vreselijk!
Lizzy, hoe is het boek? Nóg indrukwekkender?
bernadet
Sophie's keuze (Sophies choice)
William Styron
New York, 1947. De 22-jarige Stingo heeft zojuist een huurkamertje gevonden waar hij zijn ambitieuze plan om een groot schrijver te worden hoopt te realiseren. Hij maakt daar kennis met de Poolse Sophie, die de verschrikkingen van een concentratiekamp heeft overleefd, en met haar joodse vriend Nathan. De verhouding tussen Sophie en Nathan is stormachtige; hoop en verlangen, schuldgevoel en miskenning voeren de boventoon. Een verhouding (alsook een verleden) waar Stingo al snel intens bij betrokken raakt.
William Styrons roman werd in Nederland tientallen malen herdrukt. Voor haar rol in de meervoudig bekroonde verfilming van Alan J. Pakula kreeg Meryl Streep een Oscar.
Dit verhaal heeft zo'n enorme indruk op me gemaakt. (Ik heb de film gezien, niet het boek gelezen.) Vooral dat moment dat ze haar keus moest maken! Vreselijk!
Lizzy, hoe is het boek? Nóg indrukwekkender?
bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2006, 15:33, 4 keer totaal gewijzigd.
Re: thema moeder Sophie's choice
Niet Lizzy, maar Marjo. Ik weet dat ook hier het boek meer trof dan de film. Hoewel Meryl Streep een geweldige actrice is, een boek zegt me altijd meer. Geschreven gaat het verhaal dieper dan gespeeld.
Marjo
Niet Lizzy, maar Marjo. Ik weet dat ook hier het boek meer trof dan de film. Hoewel Meryl Streep een geweldige actrice is, een boek zegt me altijd meer. Geschreven gaat het verhaal dieper dan gespeeld.
Marjo
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:51, 2 keer totaal gewijzigd.
Sophie's Choice
De film is erg goed maar het boek is ook deze keer beter, ik weet niet wat dat is maar het lijkt wel omdat je alleen bent bij het lezen het meer indruk maakt dan de film. Het moment dat ze haar keus moet maken is natuurlijk gruwelijk maar het verder leven met die beslissing is nog veel en veel erger. Dat komt in het boek sterker naar voren.
Lizzy
De film is erg goed maar het boek is ook deze keer beter, ik weet niet wat dat is maar het lijkt wel omdat je alleen bent bij het lezen het meer indruk maakt dan de film. Het moment dat ze haar keus moet maken is natuurlijk gruwelijk maar het verder leven met die beslissing is nog veel en veel erger. Dat komt in het boek sterker naar voren.
Lizzy
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:52, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: thema moeder Sophie's choice
Hallo. De film vond ik ook heel goed, maar dan weer niet de allerbeste. Het moment waarop de kinderen "losgelaten" worden herinner ik me nog goed, dat was een pakkende scène. Voor de rest ben ik het verhaal vergeten.
De term "onder moeders vleugels" ken ik wel, maar wist niet eens dat het een boek was. Raar, hé?
Zou die term van het boek komen of omgekeerd? Groetjes. Tiba
Hallo. De film vond ik ook heel goed, maar dan weer niet de allerbeste. Het moment waarop de kinderen "losgelaten" worden herinner ik me nog goed, dat was een pakkende scène. Voor de rest ben ik het verhaal vergeten.
De term "onder moeders vleugels" ken ik wel, maar wist niet eens dat het een boek was. Raar, hé?
Zou die term van het boek komen of omgekeerd? Groetjes. Tiba
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:52, 1 keer totaal gewijzigd.
Ja natuurlijk bernadet, dat ik daar niet aan gedacht heb.Maar kwam die uitdrukking door dat boek of bestond ze al langer. Het laatste wellicht denk ik nu.
Nog iets "raars", voor mij dan toch. Ik typte in google het woord "moedergedichten" in en wat stond daar tussen andere: "Moedergedichten door Tiba" en een verwijzing naar deze site. Staat mijn naam ineens op internet. Wat raar!
Groetjes. Tiba.
Nog iets "raars", voor mij dan toch. Ik typte in google het woord "moedergedichten" in en wat stond daar tussen andere: "Moedergedichten door Tiba" en een verwijzing naar deze site. Staat mijn naam ineens op internet. Wat raar!
Groetjes. Tiba.
Anna, Hanna en Johanna
Marianne Fredriksson
Johanna is dement en ligt op sterven. Haar dochter Anna bezoekt haar en begint zich af te vragen wie haar grootmoeder Hanna was. Omdat Johanna niet meer in staat is antwoord te geven op haar vragen, gaat Anna zelf op zoek. Ze reist door het leven van drie generaties vrouwen die onder zeer verschillende omstandigheden hun positie moeten bevechten. Toch hebben ze in essentie dezelfde problemen in hun streven naar zelfstandigheid. Anna begint meer te begrijpen van het leven, de rol die mannen spelen, vreugde en verdriet, liefde en haat.
Klik http://www.samenland.nl/auteurs/aut_fredriksson.html voor meer informatie over Marianne Fredrisksson
Anna Hanna en Johanna
Op een of andere manier kan ik de boeken van Fredriksson niet echt mooi vinden. Te afstandelijk? Ik kom er steeds niet écht in. Ik heb Simon, Anna Hanna en Johanna en Volgens Maria Magdalena gelezen.
Het is mooi geschreven maar zo koel. Hoe vinden jullie de boeken van haar?
Bernadet
Marianne Fredriksson
Johanna is dement en ligt op sterven. Haar dochter Anna bezoekt haar en begint zich af te vragen wie haar grootmoeder Hanna was. Omdat Johanna niet meer in staat is antwoord te geven op haar vragen, gaat Anna zelf op zoek. Ze reist door het leven van drie generaties vrouwen die onder zeer verschillende omstandigheden hun positie moeten bevechten. Toch hebben ze in essentie dezelfde problemen in hun streven naar zelfstandigheid. Anna begint meer te begrijpen van het leven, de rol die mannen spelen, vreugde en verdriet, liefde en haat.
Klik http://www.samenland.nl/auteurs/aut_fredriksson.html voor meer informatie over Marianne Fredrisksson
Anna Hanna en Johanna
Op een of andere manier kan ik de boeken van Fredriksson niet echt mooi vinden. Te afstandelijk? Ik kom er steeds niet écht in. Ik heb Simon, Anna Hanna en Johanna en Volgens Maria Magdalena gelezen.
Het is mooi geschreven maar zo koel. Hoe vinden jullie de boeken van haar?
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2006, 15:36, 4 keer totaal gewijzigd.
Re: Anna Hanna en Johanna
Het genoemde boek anna enz is het enige boek dat ik kon waarderen. Het gaf wel een mooie sfeertekening van drie generaties vrouwen. Maar de boeken die ik daarna van dezelfde schrijfster las vond ik weinig aan. Ik pak dus niets meer van haar.
marjo
Het genoemde boek anna enz is het enige boek dat ik kon waarderen. Het gaf wel een mooie sfeertekening van drie generaties vrouwen. Maar de boeken die ik daarna van dezelfde schrijfster las vond ik weinig aan. Ik pak dus niets meer van haar.
marjo
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:54, 2 keer totaal gewijzigd.
Anna hanna en Johanna
nee, ik ook niet. Als ik de beschrijving van een boek van haar lees dan denk ik, dat lijkt me een mooi verhaal, maar het valt steeds tegen, niet eens zozeer het verhaal maar het enorme afstandelijke waardoor je vervreemd van de personages.
Bernadet
nee, ik ook niet. Als ik de beschrijving van een boek van haar lees dan denk ik, dat lijkt me een mooi verhaal, maar het valt steeds tegen, niet eens zozeer het verhaal maar het enorme afstandelijke waardoor je vervreemd van de personages.
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 Mei 2004, 16:54, 1 keer totaal gewijzigd.
Moeder en zoon
Gerard Reve
In Moeder en zoon beschrijft Reve zijn - door vele mensen niet begrepen - ontwikkelingsgang naar het rooms-katholicisme. Een hoogtepunt in zijn veelomvattende en indrukwekkende oeuvre, dat zindert van symboliek en virtuositeit 'Hoe ben jij, Gerard Reve, een man met toch een behoorlijke dosis ontwikkeling, intelligentie en gezond verstand, ooit in de Rooms-Katholieke Kerk terecht gekomen en er zelfs lid van geworden?' Op deze vraag die hij zichzelf in de proloog van Moeder en zoon stelt, geeft Reve antwoord in twee min of meer parallel lopende verhalen.
Het eerste verhaal is een feitelijk verslag van de in zijn jeugd steeds groter groeiende interesse in de eredienst van de katholieke kerk, die uiteindelijk leidt tot zijn toetreding tot die kerk. Volgens hemzelf was dit een onvermijdelijk proces, hoewel het haaks stond op zijn opvoeding en het Amsterdamse milieu waarin hij opgroeide. Het tweede verhaal is op een veel fictiever niveau geschreven, maar verbeeldt eveneens Reve's persoonlijke mythe van religie en erotiek. De verhalen zijn op virtuoze wijze in elkaar verstrengeld en boeien ook de niet-religieuze lezer tot op de laatste bladzijde.
Klik http://www.bookman.nl/reve/index.html voor meer informatie over Gerard Reve
Re: moeder en zoon reve
Nou heb ik zoveel gelezen van Reve maar deze niet! Ik heb al hele discussies gehad over Reve. De een vindt hem helemaal niets, een viespeuk en de ander vindt hem schitterend schrijven. Ik geloof dat een groep alleen maar kijkt naar zijn privéleven en laten dat van invloed zijn op hun mening over zijn werk. Ook dit thema in dit boek, Reve's toetreding tot het katholieke geloof, is vaak een gigantisch discussiepunt geweest. Ik heb tenminste al heel wat zweetdruppeltjes her en der liggen over dit onderwerp.
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2006, 15:36, 2 keer totaal gewijzigd.
Reve
Het valt me op hoezeer toch wel wat schrijvers een heel speciale (laat ik het vaag zo noemen) moederbinding hebben. Je hebt Jeroen Brouwers, Hugo Claus (denk maar aan het gedicht "De Moeder"; in een interview onlangs op TV was er steeds sprake van het "oedipale" in zijn oeuvre), en nu ook Reve? Wie weet iets meer over de relatie met zijn moeder?
Groetjes. Tiba.
Het valt me op hoezeer toch wel wat schrijvers een heel speciale (laat ik het vaag zo noemen) moederbinding hebben. Je hebt Jeroen Brouwers, Hugo Claus (denk maar aan het gedicht "De Moeder"; in een interview onlangs op TV was er steeds sprake van het "oedipale" in zijn oeuvre), en nu ook Reve? Wie weet iets meer over de relatie met zijn moeder?
Groetjes. Tiba.
Reve
Wat ik niet weet is hoe de relatie van Reve was met zijn biologische moeder. Wel weet ik dat Reve Maria als moeder der moeders ziet. Hij heeft eerder een Maria aanbidding dan een aanbidding voor Jezus. Zij is zijn voorbeeld.
Is dat niet ergens op een site te vinden Tiba over die twee gedichten?
Groetjes
Bernadet
Wat ik niet weet is hoe de relatie van Reve was met zijn biologische moeder. Wel weet ik dat Reve Maria als moeder der moeders ziet. Hij heeft eerder een Maria aanbidding dan een aanbidding voor Jezus. Zij is zijn voorbeeld.
Is dat niet ergens op een site te vinden Tiba over die twee gedichten?
Groetjes
Bernadet
De moeder van Nicolien
J.J. Voskuil
In dit boek maakt de lezer kennis met Maarten Koning, zijn vrouw Nicolien en haar moeder. De beschreven periode omspant een kleine dertig jaar. In een reeks korte scènes zien wij hoe moeder ouder en ouder en uiteindelijk dement wordt, totdat zijn in 1985 overlijdt. J.J.Voskuil beschrijft dit proces even haarscherp als liefdevol en zonder een spoor van literaire dikdoenerij, zodat de lezer het gevoel krijgt dat zijn personages de roman uit- en zijn kamer ingestapt zijn.
Klik http://www.jdfvh.dds.nl/voskuil.html voor meer informatie over de schrijver
De moeder van Nicolien
Ik heb alle Bureau boeken van Voskuil gelezen en vond ze geweldig!
De moeder van Nicolien kwam ook in deze boeken voor. Maarten (Voskuil) sprak altijd met veel liefde over haar vermengd met een vleugje humor. Die moeder moet ik toch ook eens gaan lezen.
Groetjes
bernadet
J.J. Voskuil
In dit boek maakt de lezer kennis met Maarten Koning, zijn vrouw Nicolien en haar moeder. De beschreven periode omspant een kleine dertig jaar. In een reeks korte scènes zien wij hoe moeder ouder en ouder en uiteindelijk dement wordt, totdat zijn in 1985 overlijdt. J.J.Voskuil beschrijft dit proces even haarscherp als liefdevol en zonder een spoor van literaire dikdoenerij, zodat de lezer het gevoel krijgt dat zijn personages de roman uit- en zijn kamer ingestapt zijn.
Klik http://www.jdfvh.dds.nl/voskuil.html voor meer informatie over de schrijver
De moeder van Nicolien
Ik heb alle Bureau boeken van Voskuil gelezen en vond ze geweldig!
De moeder van Nicolien kwam ook in deze boeken voor. Maarten (Voskuil) sprak altijd met veel liefde over haar vermengd met een vleugje humor. Die moeder moet ik toch ook eens gaan lezen.
Groetjes
bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 01 Sep 2006, 15:39, 4 keer totaal gewijzigd.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 110 gasten