Blijf lachen Irmgard
Irmgard Smits
Irmgard Smits is geboren in 1954 te Heerlen, Limburg.
Op 12 jarige leeftijd krijgt Irmgard te horen dat ze tuberculose heeft en een jaar naar een sanatorium in Horn moet.
In het sanatorium houdt ze een dagboek bij. Alle leuke maar ook verdrietige dingen zet ze op papier; er sterven daar ook kinderen. Als ze weer thuis is laat ze iedere dag haar moeder een verhaaltje uit haar dagboek lezen. Haar moeder Annie Smits-Nijhof is zelf ook schrijfster geweest en stimuleert haar om er een boek over te schrijven. Ze helpt Irmgard door de juiste zinnen te formuleren en de taalfouten eruit te halen.
Dan stuurt ze het manusscript op naar de uitgeversmaatschappij Hoorn West-Friesland en na 3 maanden krijgt ze te horen dat ze het boek 'Blijf lachen Irmgard' gaan uitgeven. Het wordt een groot succes!
In haar tweede boek 'Spektakel rond Irmgard', dat ook zeer goed wordt ontvangen, beschrijft ze wat er zoal met haar gebeurt, nu ze plotseling de jongste schrijfster van Nederland is.
Uiteindelijk verschijnen er nog meer deeltjes als Witte Raven-pockets:
- Irmgard: een meisje als jij!
- Irmgards grote kleine wereld
- Irmgard schrijft door!
- Nog meer over Irmgard
- Irmgard en de dolfijnen
- Irmgards examenjaar
Ook schrijft ze nog boekjes over Babs: 'Babs' en 'Die bovenste beste Babs'.
jeugd.web-log.nl
Thema december 2005 - Oude jeugdboeken
Thema december 2005 - Oude jeugdboeken
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mar 2008, 14:41, 1 keer totaal gewijzigd.
Circuskind
Willy Corsari
Melitta, zo wordt ze genoemd door haar moeder; haar vader zegt meestal Sophie tegen haar: zo heette zijn moeder. Ze is vlug en lenig en volkomen vertrouwd op een paarderug. Ze houdt van het circus, bewondert en vereert haar moeder, de hogeschoolrijdster , en als deze ten gevolge van een longontsteking overlijdt, kan zij de zware slag ternauwernood verwerken. Vader is er nog wel, maar vader is anders. Misschien omdat hij niet, zoals moeder, in het circus is opgegroeid?
Dan komt het grote keerpunt in het leven van Melitta. Zij moet afscheid nemen van het circus. Zij komt in huis bij haar grootvader, die door een tante wordt verzorgd, en heet van nu af aan voor iedereen Sophie. Zij vindt het verschrikkelijk en is voornemens zich zo onmogelijk te maken, dat men haar ten einde raad naar het circus zal terugsturen. Dat gebeurt niet, maar wel komt zij op een kostschool terecht, en daar leert zij dat alleen karaktereigenschappen van belang zijn in het circus, en ook in de grote wereld daarbuiten.
Bron: http://www.boekenmagazijn.nl/kinderboeken
Willy Corsari
Melitta, zo wordt ze genoemd door haar moeder; haar vader zegt meestal Sophie tegen haar: zo heette zijn moeder. Ze is vlug en lenig en volkomen vertrouwd op een paarderug. Ze houdt van het circus, bewondert en vereert haar moeder, de hogeschoolrijdster , en als deze ten gevolge van een longontsteking overlijdt, kan zij de zware slag ternauwernood verwerken. Vader is er nog wel, maar vader is anders. Misschien omdat hij niet, zoals moeder, in het circus is opgegroeid?
Dan komt het grote keerpunt in het leven van Melitta. Zij moet afscheid nemen van het circus. Zij komt in huis bij haar grootvader, die door een tante wordt verzorgd, en heet van nu af aan voor iedereen Sophie. Zij vindt het verschrikkelijk en is voornemens zich zo onmogelijk te maken, dat men haar ten einde raad naar het circus zal terugsturen. Dat gebeurt niet, maar wel komt zij op een kostschool terecht, en daar leert zij dat alleen karaktereigenschappen van belang zijn in het circus, en ook in de grote wereld daarbuiten.
Bron: http://www.boekenmagazijn.nl/kinderboeken
Laatst gewijzigd door Dettie op 24 Dec 2005, 23:05, 1 keer totaal gewijzigd.
http://www.crime.nl/auteurs/corsari.html Dit is de schrijfster
In haar jeugd speelde ze in verschillende cabaretgezelschappen waaronder dat van Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids. Later kreeg ze vooral bekendheid als schrijfster van zo'n vijftig romans.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft Corsari nooit meer gezongen, maar haar liedteksten zijn bewaard gebleven in het boek 'Liedjes en herinneringen' en op de bijbehorende langspeelplaat waarop haar werk door diverse artiesten wordt gebracht.
In haar jeugd speelde ze in verschillende cabaretgezelschappen waaronder dat van Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids. Later kreeg ze vooral bekendheid als schrijfster van zo'n vijftig romans.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft Corsari nooit meer gezongen, maar haar liedteksten zijn bewaard gebleven in het boek 'Liedjes en herinneringen' en op de bijbehorende langspeelplaat waarop haar werk door diverse artiesten wordt gebracht.
Zoals de zeemeeuw vliegt
Leni Saris
Tessa Runne, groeit op in een dorp aan de zee. Daar ontmoet zij aan de boulevard de rijke mevrouw Van Neerritter met haar kleinkinderen Francis en Dion. Tessa en Francis worden vriendinnen. Als later Tessa's zusje Jenneke voor haar gezondheid in een bosrijke omgeving moet wonen, biedt mevrouw Van Neerriter Tessa's moeder een baan aan als hoofd van de huishouding en mag het gezin Runne in een aardige bungalow op het landgoed wonen van mevrouw Van Neerritter. Tussen Tessa en Dion botert het vanaf het begin niet. Later als Tessa heimwee krijgt naar de zee , vertrekt ze en gaat in een stad aan de zee een poppentheater beginnen. Dion helpt haar en ze worden èchte vrienden en zelfs meer dan dat.
Omdat Dion niets meer van z'n ouders en z'n stiefbroer wil weten, schrikt Tessa zo van deze harde onverzoenlijke houding, dat ze het uit maakt. Later als het poppenatelier afbrandt en Tessa weer helemaal opnieuw moet beginnen, ziet Dion in hoeveel hij van Tessa houdt. Hij helpt haar en besluit zijn harde trotse kop te overwinnen en maakt het goed met zijn ouders en broer. Nu komt alles toch weer goed voor Tessa en Dion.
Bron: oude jeugdboeken
Leni Saris
Tessa Runne, groeit op in een dorp aan de zee. Daar ontmoet zij aan de boulevard de rijke mevrouw Van Neerritter met haar kleinkinderen Francis en Dion. Tessa en Francis worden vriendinnen. Als later Tessa's zusje Jenneke voor haar gezondheid in een bosrijke omgeving moet wonen, biedt mevrouw Van Neerriter Tessa's moeder een baan aan als hoofd van de huishouding en mag het gezin Runne in een aardige bungalow op het landgoed wonen van mevrouw Van Neerritter. Tussen Tessa en Dion botert het vanaf het begin niet. Later als Tessa heimwee krijgt naar de zee , vertrekt ze en gaat in een stad aan de zee een poppentheater beginnen. Dion helpt haar en ze worden èchte vrienden en zelfs meer dan dat.
Omdat Dion niets meer van z'n ouders en z'n stiefbroer wil weten, schrikt Tessa zo van deze harde onverzoenlijke houding, dat ze het uit maakt. Later als het poppenatelier afbrandt en Tessa weer helemaal opnieuw moet beginnen, ziet Dion in hoeveel hij van Tessa houdt. Hij helpt haar en besluit zijn harde trotse kop te overwinnen en maakt het goed met zijn ouders en broer. Nu komt alles toch weer goed voor Tessa en Dion.
Bron: oude jeugdboeken
Hallo,
Dit lijkt mij best wel een kei tof onderwerp. Even terug in de tijd met onze gedachten vind ik altijd een beetje toverachtig.
Ik herinner mij het boek 'Heksenkind' alsof ik het gisteren pas heb doorgelezen. Het boek kon mij toen al bekoren toen ik nog niets van hekserij afwist.
Het boek gaat alsvolgd;
Leana is een meisje van negen jaar dat bij haar grootmoeder woont. Ze zijn erg arm, maar Leana heeft het er goed naar haar zin. Maar dan sterft haar grootmoeder.In die tijd werden weeskinderen ‘geveild’op het dorpsplein, zo ook Leana.. Eigenlijk wil er niemand voor Leana zorgen omdat iedereen erg arm is en geen geld heeft om voor Leana te zorgen. Even buiten het dorpje woont Juniper. Ze is anders dan anderen. Ze draagt felgekleurde jurken,de vrouwen in het dorp alleen bruin of zwart, ze draagt robijnen om haar vingers, ze is erg rijk en ze woont helemaal alleen.Als er zieken zijn in het dorp, wordt Juniper erbij gehaald om met haar kruiden de zieken te genezen .In het dorp wordt ze fluisterend vaak ‘de Heks’genoemd. Op de dag dat Leana wordt geveild is het hele dorp aanwezig. Juniper is de enige die aanbiedt om voor Leana te gaan zorgen, de andere dorpelingen kunnen een extra mond niet voeden. Leana heeft geen andere keus dan met juniper meegaan. Bij Juniper is het leven zo anders dan in het dorp.Leana kan eerst maar moeilijk wennen, ze moet ineens allerlei klusjes doen, en ze krijgt les in kruiden en Latijn. Leana leert redelijk snel, ze gaat zich thuisvoelen bij Juniper, die overigens erg lief voor haar is. Op een dag komt Leana haar moeder Meave tegen, die haar vroeger als baby heeft afgestaan. Net als Juniper heeft Meave bepaalde krachten, daarmee probeert ze Leana terug te krijgen, maar Juniper geeft zich niet zomaar gewonnen…
Eigelijk is dit boek een aanrader voor iedereen. Ook is dit boek leerzaam (Allé...dat vond ik toen toch) en er wordt op een boeiende manier over het leven geschreven. Dus mocht je dit boek nog nooit hebben gelezen zou ik dit toch maar een keer doen.
sharleen.
Dit lijkt mij best wel een kei tof onderwerp. Even terug in de tijd met onze gedachten vind ik altijd een beetje toverachtig.
Ik herinner mij het boek 'Heksenkind' alsof ik het gisteren pas heb doorgelezen. Het boek kon mij toen al bekoren toen ik nog niets van hekserij afwist.
Het boek gaat alsvolgd;
Leana is een meisje van negen jaar dat bij haar grootmoeder woont. Ze zijn erg arm, maar Leana heeft het er goed naar haar zin. Maar dan sterft haar grootmoeder.In die tijd werden weeskinderen ‘geveild’op het dorpsplein, zo ook Leana.. Eigenlijk wil er niemand voor Leana zorgen omdat iedereen erg arm is en geen geld heeft om voor Leana te zorgen. Even buiten het dorpje woont Juniper. Ze is anders dan anderen. Ze draagt felgekleurde jurken,de vrouwen in het dorp alleen bruin of zwart, ze draagt robijnen om haar vingers, ze is erg rijk en ze woont helemaal alleen.Als er zieken zijn in het dorp, wordt Juniper erbij gehaald om met haar kruiden de zieken te genezen .In het dorp wordt ze fluisterend vaak ‘de Heks’genoemd. Op de dag dat Leana wordt geveild is het hele dorp aanwezig. Juniper is de enige die aanbiedt om voor Leana te gaan zorgen, de andere dorpelingen kunnen een extra mond niet voeden. Leana heeft geen andere keus dan met juniper meegaan. Bij Juniper is het leven zo anders dan in het dorp.Leana kan eerst maar moeilijk wennen, ze moet ineens allerlei klusjes doen, en ze krijgt les in kruiden en Latijn. Leana leert redelijk snel, ze gaat zich thuisvoelen bij Juniper, die overigens erg lief voor haar is. Op een dag komt Leana haar moeder Meave tegen, die haar vroeger als baby heeft afgestaan. Net als Juniper heeft Meave bepaalde krachten, daarmee probeert ze Leana terug te krijgen, maar Juniper geeft zich niet zomaar gewonnen…
Eigelijk is dit boek een aanrader voor iedereen. Ook is dit boek leerzaam (Allé...dat vond ik toen toch) en er wordt op een boeiende manier over het leven geschreven. Dus mocht je dit boek nog nooit hebben gelezen zou ik dit toch maar een keer doen.
sharleen.
Weten te relativeren is kiezen tussen wat wel en wat niet van wezenlijk belang is.
Het kerstekind
Stijn Streuvels
In een arm Kouterhuisje, past Meetje Moeie op haar zes kleinkindertjes Pierke, Leentje, Trientje, klein zusterke en broerke en de jongste kapoen, omdat moeder ziek te bed ligt. Vader vertelt dat er op Kerstavond een kindeke in het wiegje zal komen te liggen, het zevende kindje. De kleintjes gaan door de sneeuw om aan de rijke kindertjes op 't Heerenhof te vertellen, dat met Kerstmis het Kindeke Jezus bij hun thuis zal komen. Het rijke boerendochtertje Veva, wil graag het Kindeke ontmoeten en gaat samen met haar broertje Toontje mee naar het hutje, om dit wonder te zien. Een heldere ster staat boven het huisje als zij daar, ploeterend door de sneeuw, aankomen. Doch dan worden Veva en Toontje door de knechten achterhaald en naar huis teruggebracht.
Veva kan thuis niet van de kerstboom genieten. Zij wil het Kindeke Jezus zien. De oude meid Treze en haar moeder de pachteres, zien dat Veva niet gelukkig is, ondanks de rijke geschenken. Zij besluiten op Kerstavond toch naar het Kouterhuis te gaan met twee grote pakken met kinderkleedjes en luiers.
In het huizeke heerst armoede en het Kindeke ligt in zijn kribbetje. Veva moet van moeder vragen of het Kindeke volgend jaar bij haar thuis wil komen. Ze zit lang naast het kribbetje en ziet dat het Kindeke naar haar lacht.
Weer thuis droomt zij 's nachts dat zij een engeltje is en door de schouw de kerstboom binnenbrengt. Alle kinderkes samen dansen dan om de kerstboom, terwijl het Kindeke in zijn kribbetje ligt met een appel in zijn handjes
Bron: oude jeugdboeken
Verluchtingen door Jeanne Hebbelynck Uitgever L.J. Veen - Amsterdam Voor het eerst verschenen in 1911
Stijn Streuvels
In een arm Kouterhuisje, past Meetje Moeie op haar zes kleinkindertjes Pierke, Leentje, Trientje, klein zusterke en broerke en de jongste kapoen, omdat moeder ziek te bed ligt. Vader vertelt dat er op Kerstavond een kindeke in het wiegje zal komen te liggen, het zevende kindje. De kleintjes gaan door de sneeuw om aan de rijke kindertjes op 't Heerenhof te vertellen, dat met Kerstmis het Kindeke Jezus bij hun thuis zal komen. Het rijke boerendochtertje Veva, wil graag het Kindeke ontmoeten en gaat samen met haar broertje Toontje mee naar het hutje, om dit wonder te zien. Een heldere ster staat boven het huisje als zij daar, ploeterend door de sneeuw, aankomen. Doch dan worden Veva en Toontje door de knechten achterhaald en naar huis teruggebracht.
Veva kan thuis niet van de kerstboom genieten. Zij wil het Kindeke Jezus zien. De oude meid Treze en haar moeder de pachteres, zien dat Veva niet gelukkig is, ondanks de rijke geschenken. Zij besluiten op Kerstavond toch naar het Kouterhuis te gaan met twee grote pakken met kinderkleedjes en luiers.
In het huizeke heerst armoede en het Kindeke ligt in zijn kribbetje. Veva moet van moeder vragen of het Kindeke volgend jaar bij haar thuis wil komen. Ze zit lang naast het kribbetje en ziet dat het Kindeke naar haar lacht.
Weer thuis droomt zij 's nachts dat zij een engeltje is en door de schouw de kerstboom binnenbrengt. Alle kinderkes samen dansen dan om de kerstboom, terwijl het Kindeke in zijn kribbetje ligt met een appel in zijn handjes
Bron: oude jeugdboeken
Verluchtingen door Jeanne Hebbelynck Uitgever L.J. Veen - Amsterdam Voor het eerst verschenen in 1911
Laatst gewijzigd door Dettie op 26 Dec 2005, 12:16, 1 keer totaal gewijzigd.
Kerstmis
Dick Bruna
In 1963 verschijnt het prentenboekje 'Kerstmis'.
Het is een prachtige beschrijving van het kerstverhaal en de geboorte van Jezus.
Dick Bruna combineert in zijn bekende tekenstijl op eenvoudige wijze het evangelie van Lucas (de herders) met de wijzen uit het Oosten (Mattheüs). Bij hem worden ze 'drie wijze koningen' genoemd.
De betekenis van Jezus beschrijft hij als volgt: "Hij is gekomen om alle mensen gelukkig te maken..."
Bron: http://jeugdsentiment.web-log.nl/log
Dick Bruna
In 1963 verschijnt het prentenboekje 'Kerstmis'.
Het is een prachtige beschrijving van het kerstverhaal en de geboorte van Jezus.
Dick Bruna combineert in zijn bekende tekenstijl op eenvoudige wijze het evangelie van Lucas (de herders) met de wijzen uit het Oosten (Mattheüs). Bij hem worden ze 'drie wijze koningen' genoemd.
De betekenis van Jezus beschrijft hij als volgt: "Hij is gekomen om alle mensen gelukkig te maken..."
Bron: http://jeugdsentiment.web-log.nl/log
(Oud) Kinderliedje van de dag 26 december 2005
De herdertjes lagen bij nachte
Zij lagen bij nacht in het veld
Zij hielden vol trouwe de wachte
Zij hadden hun schaapjes geteld
Daar hoorden zij d'engelen zingen
Hun liederen vloeiend en klaar
De herders naar Bethlehem gingen
't liep tegen het nieuwe jaar
De herdertjes lagen bij nachte
Zij lagen bij nacht in het veld
Zij hielden vol trouwe de wachte
Zij hadden hun schaapjes geteld
Daar hoorden zij d'engelen zingen
Hun liederen vloeiend en klaar
De herders naar Bethlehem gingen
't liep tegen het nieuwe jaar
Vadertje Langbeen
Jean Webster
Het weesmeisje Jerusha Abbott, dat in het John Grierhuis opgroeit, wordt bij de directrice geroepen en verneemt dat een van de rijkste regenten van het weeshuis zich haar lot heeft aangetrokken en haar wil laten studeren voor schrijfster. Een voorwaarde is dat Jerusha hem eens per maand een brief moet schrijven, waarin staat welke vorderingen ze maakt. Zij moet de brief richten aan mijnheer John Smith, en hij moet gezonden worden aan zijn secretaris. De naam van de regent is niet John Smith, maar hij wil onbekend blijven. Hij zal de brieven nooit beantwoorden, alleen als er moeilijkheden zijn, mag zij zich tot zijn secretaris wenden.
Omdat Jerusha een schaduw van de regent heeft gezien, toen hij het huis verliet en dit een lange dunne schaduw was, besluit zij hem in haar brieven Vadertje Langbeen te noemen.
Het boek bestaat verder uit de "eenzijdige briefwisseling" tussen Judy en Vadertje Langbeen. Langzaam groeit het vertrouwen van Judy in hem en begint ze van hem te houden. Uiteindelijk blijkt aan het eind dat Vadertje Langbeen toch niet zo onbekend voor Judy is als ze dacht en vindt ze het geluk bij haar Jongeheer Jervie.
Bron: Oude jeugdboeken
Geschreven door Jean Webster 1912 Vertaling van A.C. Tholema Met tekeningen van de schrijfster Uitgeverij Van Breda, Hulshorst 1953
Jean Webster
Het weesmeisje Jerusha Abbott, dat in het John Grierhuis opgroeit, wordt bij de directrice geroepen en verneemt dat een van de rijkste regenten van het weeshuis zich haar lot heeft aangetrokken en haar wil laten studeren voor schrijfster. Een voorwaarde is dat Jerusha hem eens per maand een brief moet schrijven, waarin staat welke vorderingen ze maakt. Zij moet de brief richten aan mijnheer John Smith, en hij moet gezonden worden aan zijn secretaris. De naam van de regent is niet John Smith, maar hij wil onbekend blijven. Hij zal de brieven nooit beantwoorden, alleen als er moeilijkheden zijn, mag zij zich tot zijn secretaris wenden.
Omdat Jerusha een schaduw van de regent heeft gezien, toen hij het huis verliet en dit een lange dunne schaduw was, besluit zij hem in haar brieven Vadertje Langbeen te noemen.
Het boek bestaat verder uit de "eenzijdige briefwisseling" tussen Judy en Vadertje Langbeen. Langzaam groeit het vertrouwen van Judy in hem en begint ze van hem te houden. Uiteindelijk blijkt aan het eind dat Vadertje Langbeen toch niet zo onbekend voor Judy is als ze dacht en vindt ze het geluk bij haar Jongeheer Jervie.
Bron: Oude jeugdboeken
Geschreven door Jean Webster 1912 Vertaling van A.C. Tholema Met tekeningen van de schrijfster Uitgeverij Van Breda, Hulshorst 1953
(Oud) Kinderliedje van de dag 27 december
Dikkertje Dap klom op de trap
's Morgens vroeg om kwart over zeven
Om de giraf een klontje te geven
Dag giraf, zei Dikkertje Dap
Weet je wat ik heb gekregen
Rode laarsjes voor de regen
't Is toch niet waar, zei de giraf
Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje ik sta paf
Dikkertje Dap klom op de trap
's Morgens vroeg om kwart over zeven
Om de giraf een klontje te geven
Dag giraf, zei Dikkertje Dap
Weet je wat ik heb gekregen
Rode laarsjes voor de regen
't Is toch niet waar, zei de giraf
Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje ik sta paf
Ik wel hoor. Vadertje Langbeen heb ik meerdere malen gelezen. Prachtig vond ik dat. Ook heb ik boeken uit de Miesje Sandelhout serie gelezen, maar dat heeft weinig indruk gemaakt. Ik kan me er niets meer van herinneren. Ik moet nog ergens een boeken top tien hebben van toen ik 11 was. Zal ik eens kijken of ik die kan vinden?
Dit stond er boven:
De mooiste boeken die ik heb gelezen
Het is altijd wel aardig een overzicht te hebben van je lievelingsboeken. Leuk voor later, als je ze nog eens leest of ... er anders over denkt omdat je groter bent geworden. Ook is het een gemak voor vader en moeder, voor ooms en tantes, die nu weten met elk boek ze je een plezier kunnen doen. Sommige mensen weten nooit de naam van de schrijver, hoewel ze beweren: "Een prachtig boek, zeg! Moet je ook eens lezen...." Dat is wel wat ondankbaar, vind je niet? De schrijver heeft misschien jaren aan zijn boek gewerkt. Hij bezorgt je kostelijke uren, neemt je mee door een wereld van avontuur, spanning of pret, maar je weet niet eens met wie je nu eigenlijk op stap bent....
En dit is het lijstje dat ik heb ingevuld:
Stijfkopje, A. Aalders
De vakantie van Klaartje. R. Poutsma
Merel van Haeghe. A. Bloemen
Joop ter Heul. S. van Marxveldt
Marja. R. Eerdmans
Mademoiselle Antje. T. van Arnhem
Dubbele Lotje. E. Kastner
Viermaal M. P. Nierop
Kruimeltje. C. van Abkoude
Op de vleugels van de tijd. T. Visser
Het dolle freuletje. N. Wijchgel
Miesje Sandelhout. P. Nierop
Voornamelijk keurige meisjesboeken dus. Het gros van deze boeken zegt me helemaal niets meer. Het valt me tegen dat Vadertje Langbeen en het dagboek van Anne Frank er niet op staan, want daar was ik erg van onder de indruk als kind, maar misschien heb ik die pas later gelezen.
De mooiste boeken die ik heb gelezen
Het is altijd wel aardig een overzicht te hebben van je lievelingsboeken. Leuk voor later, als je ze nog eens leest of ... er anders over denkt omdat je groter bent geworden. Ook is het een gemak voor vader en moeder, voor ooms en tantes, die nu weten met elk boek ze je een plezier kunnen doen. Sommige mensen weten nooit de naam van de schrijver, hoewel ze beweren: "Een prachtig boek, zeg! Moet je ook eens lezen...." Dat is wel wat ondankbaar, vind je niet? De schrijver heeft misschien jaren aan zijn boek gewerkt. Hij bezorgt je kostelijke uren, neemt je mee door een wereld van avontuur, spanning of pret, maar je weet niet eens met wie je nu eigenlijk op stap bent....
En dit is het lijstje dat ik heb ingevuld:
Stijfkopje, A. Aalders
De vakantie van Klaartje. R. Poutsma
Merel van Haeghe. A. Bloemen
Joop ter Heul. S. van Marxveldt
Marja. R. Eerdmans
Mademoiselle Antje. T. van Arnhem
Dubbele Lotje. E. Kastner
Viermaal M. P. Nierop
Kruimeltje. C. van Abkoude
Op de vleugels van de tijd. T. Visser
Het dolle freuletje. N. Wijchgel
Miesje Sandelhout. P. Nierop
Voornamelijk keurige meisjesboeken dus. Het gros van deze boeken zegt me helemaal niets meer. Het valt me tegen dat Vadertje Langbeen en het dagboek van Anne Frank er niet op staan, want daar was ik erg van onder de indruk als kind, maar misschien heb ik die pas later gelezen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 123 gasten