Leestafel forum

Citaat van de dag

In december is het makkelijk om koelbloedig te zijn.

Alphonse Allais (1854-1905)
Frans auteur

Maart is er voor we het weten...

Gelukkig wel! ik ben niet zo'n herfst/wintertype...

Dettie

Hm, Ik ben wel van de herfst, dus die mag de winter lang duren!
En vooruit, dan mag het maart worden.

Ik verlang naar het voorjaar en de zomer. Herfst en winter kunnen me gestolen worden.

Maart is nog ver
Elisabeth Keesing

Sinds de dood van zijn vrouw leefde Balthasar Bourdon in zijn provinciestad als toeschouwer bij andermans leven. Hij was bijna zeventig; zijn beste vrienden waren Roelof, een tienjarige buurjongen, en de negentigjarige antiquair Dopheide. Na diens dood wordt Balth opeens weer bij leven en acties betrokken. Er valt een straat uit de handen van bouwspeculanten te redden. Daarom komt in het Dopheidehuis tijdelijk iemand te wonen, Titia Kornbach, totdat beslist is wat er met de straat zal gebeuren. Balth helpt haar.


Titia (65) is op haar achttiende weggegaan uit het stadje, dat ze grondig haatte en waar ze vóór Dopheides begrafenis nooit terug is geweest. Nu, met Balth, begint ze de omgeving met nieuwe ogen te zien. Hun beider lot raakt verweven, ook met dat van andere mensen uit de bedreigde straat, van een oud paar in een winkeltje tot een jongen en een meisje uit een kraakpand aan toe.
Zoals in veel boeken van Elisabeth Keesing wordt er een taboe, in dit geval ouderdom en dood, aangeraakt, en grote gevoelens worden ingehouden beschreven.


ISBN 9789021470054 | paperback | 216 pagina's | Querido | 1979
Ook verkrijgbaar als e-book

Citaat van de dag

Maart

Ze zijn weer achter de rug, de zeven plagen van de winter.
Sneeuw en ijs, gebroken armen en benen, auto's met blutsen en schrammen, gesprongen waterleidingen, deuren die niet meer open of dichtgingen.
Het is allemaal vergeten.

Louis Paul Boon - 1912-1979
Uit: Dorp in Vlaanderen

Marjo schreef:Hm, Ik ben wel van de herfst, dus die mag de winter lang duren!
En vooruit, dan mag het maart worden.

Ik sluit me bij Marjo aan.

Hee Berdine, ik miste je al aan tijdje, blij je te zien1

Nou dan vormen we twee 'fronten'.

Marjo en Berdine en Renate en Dettie

Dettie

Een bewogen vrijdag op de Jodenbreestraat
Een vertelling uit de tweede helft der 19de eeuw
Sani van Bussum


In een bewogen vrijdag op de Jodenbreestraat, beschreef Sani van Bussum een moeilijke bevalling in de Jodenbreestraat in 1870.

Het beschrijft een dag uit het leven van het echtpaar Davids waar juist het eerste kind wordt geboren. In de hoofdpersonen David Davids en diens vrouw Duifje van Dam zijn duidelijk de ouders van Sani Prijes te herkennen. Net als Moritz Prijes heeft de figuur David Davids een horlogewinkel in de Jodenbreestraat en komt hij uit de mediene.

Bovendien speelt de novelle in de jaren zeventig van de negentiende eeuw, toen ook het echtpaar Prijes hun eerste kind kreeg.Dit was tevens de plaats en tijd van haar eigen geboorte en ook haar familieleden zijn hierin te herkennen.

Sani van Bussum was het pseudoniem van Sientje Prijes (1876-1933). Ruim voor de oorlog schreef zij 'Een bewogen Vrijdag op de Breestraat', 'Het Joodsche bruidje' en 'In de Gouden Klok'. Haar onderwerp was vooral het leven in de Amsterdamse jodenbuurt; haar blik was niet gekleurd door de shoa maar ze schreef wat je noemt met nesjomme.

Het boek is te lezen via de website van de DBNL https://www.dbnl.org/tekst/prij001bewo01_01/

Gebonden | Linnen | 127 pagina's | Querido| 1930