Thema november 2019 - Vuurtorens

Elke maand een nieuw thema vertaald in boeken
Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 10 Nov 2019, 11:36

Citaat van de dag

Vuurtoren West-Schouwen bij Haamstede

De vuurtoren was vroeger de bijnaam voor een bankbiljet van 250 gulden. Het opvallende paarse bankpapier ontleende zijn bijnaam aan de afbeelding van deze karakteristieke vuurtoren bij Haamstede op West-Schouwen in Zeeland. Het is een vuurtoren zoals een vuurtoren eruit hoort te zien: Een kenmerkende lichtkoepel en mooie rood-witte banen rondom de toren. Deze banen zijn aangebracht als waarschuwing voor laag overkomende vliegtuigen.
Bouwjaar: 1837 - 1840
Torenhoogte: 50 m

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 11 Nov 2019, 12:39


De vuurtoren
Koos Meinderts & Annette Fienig


Oma is oud, maar de vuurtoren is veel ouder. Hij stond er al toen zij een jong meisje was en in het dorp achter de duinen woonde.
Nu woont oma samen met haar kleinzoon Jonas in de ronde kamer hoog in de vuurtoren. Jonas verbouwt groenten in het tuintje onder aan de vuurtoren, hij zorgt voor de kippen en doet de was. 's Avonds ontsteekt hij het vuurtorenlicht; dan drinken ze samen thee en Jonas vertelt oma het verhaal dat hij zelf zo vaak van haar heeft gehoord. Het is het verhaal van een vrolijk meisje met appelrode wangen en een herfstrode mond, dat lang geleden naar de dansavond in het dorpshuis ging...


Recensie

Toen oma nog een meisje was, droomde ze ervan later in de ronde kamer hoog in de vuurtoren te wonen. Haar droom kwam uit. Nu woont ze er met haar kleinzoon die haar het verhaal vertelt dat ze zelf altijd aan hem vertelde.

Ontroerend en fijngevoelig prentenboek over het leven en de dood, op zo'n rustige en vanzelfsprekende manier verteld dat de luisteraar zich meteen omarmd voelt door de warmte van de vertelling. De ingetogen, tijdloze, herkenbare, wat dromerige illustraties, uitgewerkt in zachte, warme tinten, scheppen een sfeer die naadloos aansluit op het verhaal. Tekst en tekening versterken elkaar, maar geven ook ruimte voor eigen interpretatie.
De pakkende, eenvoudige en liefdevolle wijze waarop het kunstenaarsechtpaar uitdrukking weet te geven aan de levenscyclus van de mens, verdient lof. Zo simpel is het leven! Iets wat we zijn vergeten in onze jachtige tijd.
Rechthoekig prentenboek met kleurenillustraties op de buiten- en binnenplatten passend bij de titel. Vanaf ca. 7 jaar.
J.H.J.B. Boelens

ISBN 9789056379094 | Hardcover | 40 pagina's | Lemniscaat| februari 2007

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 11 Nov 2019, 12:39

Rode kabouter

De vuurtoren van Vlieland staat op het topje van het Vuurboetsduin, het hoogste duin op het waddeneiland. De toren zelf is slechts 18 meter hoog en kreeg daardoor de bijnaam 'Rode Kabouter'. Door het hoge duin, steekt de vuurtoren toch nog 54 m boven NAP uit.

ontwerper / aannemer Q. Harder / Schretlen & Co.
rijksmonument sinds 1980, nr. 37578
open voor publiek

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 12 Nov 2019, 14:11

Nachtlicht
Albert Sánchez Piñol

Aan het eind van de antarctische cirkel, in de jaren na de Eerste Wereldoorlog, nadert een stoomschip een verlaten eiland, ver van alle scheepvaartroutes. Aan boord is een jonge man, op weg om als meteoroloog aan het werk te gaan. Hier zal hij een jaar lang in totale afzondering leven, aan het koude einde van de wereld. Eenmaal aan wal vindt hij echter geen enkel spoor van de man die hij zou komen aflossen, alleen bossen, een verlaten hut, rotsen, stilte en de omringende zee. En een mysterieuze en zwaar bewapende vuurtorenwachter. Als de nacht valt, wordt deze plotseling en noodgedwongen een bondgenoot... Het eiland blijkt veel geheimzinniger en vijandiger te zijn dan hij dacht.

Piñols roman zit dicht op de huid van onze tijd en laat zich lezen als een bloedstollende parabel. Het vertellend meesterschap van deze jonge wereldauteur slaagt er met verve in het verborgene pijnlijk aanschouwelijk te maken, tot we het bijna niet meer kunnen aanzien.

Recensie
Het intense samenleven van twee aan lager wal geraakte weermannen, verschanst in een vuurtoren in hun strijd tegen zeemonsters, legt de soms onoverkomelijke verschillen tussen mensen bloot. De Spaanse schrijver (1965) is antropoloog. Met deze in het Catalaans geschreven debuutroman brak hij gelijk internationaal door. Het is het eerste deel van een trilogie: het tweede deel 'Pandora al Congo' is inmiddels ook vertaald als 'In het hart van het oerwoud'*. Het boek laat het meesterschap zien van een schrijver die in kort bestek een microkosmos weet te scheppen in een goed gestructureerde roman met twee ijzersterke personages en hun mascotte (een aantrekkelijke, humanoide waterbewoonster). Een boek dat je pakt en niet loslaat tot je het uit hebt. Een wereld waarin liefde en haat, tederheid en geweld geen tegenpolen zijn. Dat alles in een 'onzichtbare'goedlopende vertaling van Elly Bovee. Boeiend, zeker voor liefhebbers van eilandliteratuur. Vrij kleine druk.

ISBN 9789059362147 | Paperback | 224 pagina's | Cossee | juni 2018
Vertaald door Elly Bovée

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 12 Nov 2019, 14:14

Citaat van de dag

Bornrif Ameland


Een imposante verschijning op het eiland is de in 1880 van gietijzer gebouwde 55 meter hoge vuurtoren. Sinds 2005 is de toren niet meer door de kustwacht in gebruik en zit de vuurtorenwachter niet meer hoog in de toren (camera's houden de kustlijn nu dag en nacht in de gaten).

De karakteristieke lichtbundels laten nog altijd hun stralen over het eiland schijnen en de vuurtoren is nu geopend voor publiek. De bezoeker treft op de verschillende verdiepingen boeiend ingerichte exposities aan en ook vertellen oud-vuurtorenwachters hier nu digitaal hun verhalen.

Wie de uitdaging aangaat en de 236 treden van de trappen in de vuurtoren bedwingt, wacht boven op de omloop van de toren een schitterend en uniek panorama.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 13 Nov 2019, 11:55

Vuurtorens in vogelvlucht
H.A. IJsseling


Fotoboek met luchtfoto's van de vuurtorens in Nederland door de vanuit Texel werkzame fotograaf. Met voorwoord van de fotograaf, die al ruim dertig jaar als maritiem luchtfotograaf werkt en eigenaar is van zijn bedrijf Flying Focus. Hij schrijft over het monumentale en historische aspect van vuurtorens, symbolen van menselijk vernuft. Vele daarvan zijn tegenwoordig overbodig geworden door satellietnavigatie en digitale kaarten en anders onbemand en geautomatiseerd.

Bevat een overzichtskaart en tachtig fraaie, grote (paginagroot of over twee pagina's) kleurenfoto's van circa 35 vuurtorens. Gefotografeerd langs de Nederlandse kust met de Noordzee, Waddenzee, het IJsselmeer en de voormalige Zuiderzee en van het Waddeneiland Schiermonnikoog tot Breskens in Zeeland.
Zichtbaar zijn verschillende weersomstandigheden, ook met sneeuw en ijs, met meerdere van het fotogenieke Paard van Marken.
Voorzien van korte, zeer informatieve bijschriften (bouwjaar, bouwmateriaal, werkzaamheid, lichtkenmerk, hoogte, zichtbaarheid en bijzonderheden). Van dezelfde auteur verschenen reeds meerdere boeken met maritieme luchtfoto's. Fraaie uitgave voor een breed publiek.
Hillie Smit


ISBN 9789079716197 | Hardcover | 96 pagina's | Flying Focus Castricum B.V. | oktober 2017

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 13 Nov 2019, 11:55

Harlingen

De vuurtoren werd tussen 1920 en 1922 gebouwd door de gebroeders G. & A. Broersma naar ontwerp van Otto Jelsma, dezelfde ontwerper als de vuurtoren van Noordwijk. Het verving een zeskantige houten geelbruin gestreepte vuurtoren op dezelfde plaats. Oorspronkelijk had de toren geen witte pleisterlaag. Deze is pas in 1971 aangebracht.

In 1998 is de toren in particuliere handen gekomen. De toren werd verbouwd tot eenkamerhotel. Om dit te kunnen bewerkstelligen is er een extra verdieping tussen de toren en het lichthuis gezet. Het ontwerp hiervoor was van de architect B. Pietersma. Vanuit het lichthuis heeft men een uitzicht van 24 meter boven gemiddeld hoogwater. Op de begane grond is het oude optiek van de toren te vinden.

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Renate » 13 Nov 2019, 17:25

Dettie schreef:De vuurtoren
Alison Moore


Futh, een onlangs gescheiden Engelsman, neemt een veerboot naar het continent voor een wandelvakantie in Duitsland. Zijn bagage bevat herinneringen aan zijn moeder, die hem als kind verliet, aan het rokkenjagen van zijn vader en aan het vreemdgaan van zijn vrouw. Ondertussen probeert Ester, de ongelukkige vrouw van een Duitse hoteleigenaar, via overspel de aandacht van haar man te trekken. Als de wegen van Futh en Ester elkaar kruisen zijn de gevolgen desastreus.

ISBN 9789029588478 | Paperback | 208 pagina's | Arbeiderspers | oktober 2013
Vertaald door Auke Leistra

Ik heb het boek uit de bibliotheek en ben heel benieuwd.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 13 Nov 2019, 23:40

Oh leuk Renate! Ben ook benieuwd naar je bevindingen.

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 14 Nov 2019, 12:04

Het licht van de zee
M.L. Stedman


Het is 1926, en Tom en Isabel Sherbourne bemannen een afgelegen vuurtoren voor de kust van Australië. Het is een stil en eenzaam leven voor het jonge, ongewenst kinderloze stel. Tot er na een storm in april een reddingsboot aanspoelt met twee mensen erin: een dode man en een kleine, springlevende baby. In de wetenschap dat het nog zes maanden duurt voordat hun aflossing zal arriveren, begraaft Tom de man en ontfermt Isabel zich over de baby, een meisje. Al snel krijgt Isabel een sterke band met haar. Ze haalt Tom over om net te doen alsof ze hun kind is, maar door deze leugen komt hun relatie onder druk te staan.
De spanning neemt nog verder toe wanneer ze na twee jaar terugkeren naar het vasteland. Daar worden ze geconfronteerd met veel vragen van hun vrienden en familie, en met een wanhopige vrouw op zoek naar haar dochtertje...


Recensie
In Zuid-West-Australië spoelt in 1926 op het eiland van vuurtorenwachter Tom en zijn vrouw Isabelle een boot aan met daarin een dode man en een levende baby. Zij hebben net hun derde doodgeboren baby begraven en Isabelle wil deze gevonden baby houden. Tom doet wat zijn vrouw hem vraagt en zij genieten een aantal jaren van het meisje dat zij Lucy dopen. Wanneer uiteindelijk de zaak aan het licht komt, neemt Tom alle schuld op zich en moet Lucy terug naar haar biologische moeder. Dit wordt een drama want zij accepteert noch deze vreemde vrouw noch haar nieuwe naam, huis en omgeving.


Iedereen moet op zijn/haar manier met het heden en het verleden in het reine zien te komen wat vreselijk moeilijk is als er een kwetsbaar kind in het spel is. Het verhaal bestrijkt vooral de eerste vier levensjaren van Lucy met daarbij een korte terugblik op de kennismakingstijd van Tom en zijn vrouw en een epiloog tot slot. De spanning wordt langzaam opgebouwd en de karakterontwikkeling van vooral beide moeders komt goed uit de verf.
De schrijfster laat daarbij heel subtiel de gevolgen van isolement op het eiland en van het gebrek aan correctie door de buitenwereld zien. Aangrijpende debuutroman voor een grote lezersgroep. Voorin een kaart van Australië. Kleine druk.
W.M. Bruins-Jorna


ISBN 9789022562307 | Hardcover | 352 pagina's | De Boekerij | juni 2012

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 14 Nov 2019, 12:05

Citaat van de dag

Lange Jaap - Huisduinen

Lange Jaap is een vuurtoren in Den Helder in de provincie Noord-Holland en werd in 1878 in gebruik genomen. De zestienzijdige toren is geheel opgetrokken uit gietijzeren platen met een opstaande rand die aan elkaar geschroefd zijn waardoor de vuurtoren erg zwaar is (506.100 kg gietijzer). De ontwerper van de vuurtoren was Quirinus Harder.
De vuurtoren kreeg in 1988 de status van rijksmonument.

Met een hoogte van 63,45 meter is Lange Jaap de hoogste nog brandende vuurtoren van Nederland en de hoogste gietijzeren toren van Europa. De klim naar de top heeft 284 traptreden.

Vuurtoren Lange Jaap is niet opengesteld voor publiek.

Zie ook https://vuurtorenlangejaap.nl

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 15 Nov 2019, 11:58

Mijn laptop is kapot. Dus even geen nieuw themaboek.

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 15 Nov 2019, 13:53

De vrouw van de vuurtorenwachter
Karen Viggers


In De vrouw van de vuurtorenwachter is Mary aan het einde van haar leven. Wanneer ze op een ochtend een brief krijgt van iemand die ze nooit meer hoopte te zien, dreigt het geheim dat haar al tientallen jaren achtervolgt, uit te komen. Ze weet dat ze terug moet naar Bruny, een eiland voor de kust van Tasmanië. Op het woeste, lege eiland heeft ze haar beste jaren doorgebracht met haar man, de vuurtorenwachter, en haar gezin, totdat een tragedie haar terugbracht naar de beschaving.
Tom, Mary's jongste zoon, houdt net zoveel van Bruny als zij. Maar nadat hij een winter doorbracht op Antarctica kan hij zijn draai niet meer vinden. Dan ontmoet hij Emma, net terug uit Antarctica, en zij is alles wat Tom niet is: open, gastvrij en onbezorgd.
De vrouw van de vuurtorenwachter is een prachtig, meeslepend verhaal over een moeder en zoon die worstelen met geheimen, verlies en hun eigen leven.


Recensie

In afwisselende hoofdstukken vertellen de Australische Mary(77) en haar jongste zoon Tom hoe zij (77) merkt dat door een hartkwaal haar gezondheid verslechterd. Haar dochter wil dat ze naar een verpleeghuis gaat, maar zij wil de regie over eigen leven houden.
Terwijl ze al veel bezig is met vroeger, onder andere haar huwelijk met Jack (overleden), krijgt ze onverwacht bezoek van een oude man die haar een brief geeft en naar vroeger verwijst. Dan is ze zeker dat ze terug wil naar het Tasmaanse eiland Bruny, waar Jack lang vuurtorenwachter was. Ze huurt er een blokhut, regelt alles voor een lang verblijf en zegt niets tegen haar kinderen. Die zijn boos, behalve Tom en een kleindochter, maar Mary kan haar eigen reis maken. Dat lukt ook Tom, maar op zijn manier.


De Australische wildlife dierenarts debuteert met deze goed vertaalde, goed ontvangen roman. Prettig leesbaar, met veel ruimte voor de Australische en Tasmaanse natuur, beschrijft ze boeiend, misschien iets te langzaam, maar met een goede opbouw, hoe het leven vaak anders loopt dan gepland en zijn eigen oplossingen vindt.
Drs. Madelon de Swart


ISBN 9789024584550 | Paperback | 448 pagina's | Luijtingh Sijthoff | september 2019

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 15 Nov 2019, 13:53

Vuurtoren Breskens

De markante vuurtoren van Breskens is eenvoudig te herkennen. Het is een zwart-wit gestreepte gietijzeren vuurtoren.De vuurtoren is ontworpen door Quirinus Harder en is gebouwd in 1867. De achtkantige, zwart-wit geverfde toren staat op de zeedijk aan de ingang van de Westerschelde.

Deze toren is de oudste nog bestaande gietijzeren vuurtoren van Nederland. De toren heeft niet altijd zwart-witte banden gehad, maar was eerst geel en werd daarna voorzien van rood-witte banden. Het lichthuis bevat een koperen koepel.

Op 3 oktober 2011 werd het licht van de toren gedoofd. Op 29 mei 2015 is de vuurtoren in een kleine ceremonie door de Belgische overheid aan de Stichting Vuurtoren Breskens overgedragen. Sindsdien is de toren open voor publiek. Tevens is het licht weer operationeel, en staat ook op zeekaarten.

Zie ook http://vuurtorenbreskens.nl

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Marjo » 15 Nov 2019, 18:30

Laptop kapot! Nog reparabel? Balen...

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Renate » 15 Nov 2019, 20:33

Kapotte computers zijn nooit leuk.

Gelukkig heb ik er 3, waarvan 2 nog op Windows XP draaien, hetgeen dus niet handig is voor internet.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 16 Nov 2019, 13:20

Schipbreuk van een leven
Erik Valeur


Voor een witte vuurtoren, die ooit schepen en zeelui behoedde voor een schipbreuk op de rotsen van het Hellegat, zit Viggo Larssen op een bankje te lezen. Hij zal dadelijk gezelschap krijgen van de vrouw die hem nu gadeslaat vanaf de bosrand, een vrouw die hem van vroeger kent en hem bezoekt om een belangrijke reden. Zij is gestuurd door de Weduwe, moeder van de twee machtigste mannen van het land, die zojuist is verdwenen uit het verzorgingstehuis waar ze woonde. Terwijl het halve land naar haar op zoek is, ontstaat er een voorzichtige vriendschap tussen de twee mensen bij de vuurtoren en komen de oude geheimen die hen verbinden langzaam aan de oppervlakte.
Schipbreuk van een leven is een indrukwekkende roman over de illusies van het leven, en een onvergetelijk verhaal over de gecompliceerde relatie tussen ouders en kinderen.


Recensie
Denemarken is in rep en roer als de negentigjarige moeder van de premier is ontvoerd uit het verzorgingshuis waar ze sinds kort woont. Er start een grootscheeps politieonderzoek, maar dat levert weinig op en de politie tast volledig in het duister als de moeder overleden, maar zonder sporen van geweld, wordt gevonden in een kelder vlakbij.
Elders, bij de vuurtoren waarvan hij het huisje bewoont, wordt Viggo Larssen eerst in de gaten gehouden en later aangesproken door een vrouw. Dan groeit er een band en herkenning tussen de twee en blijken ze niet alleen elkaar van vroeger te kennen, maar zijn er ook verbindingen tussen beide plots.
De Deense journalist (1955) debuteerde met de thriller ‘Het zevende kind’, die meermaals werd bekroond en ook in ons land een besteller was. Zijn tweede is ook weer uitstekend opgebouwd en verbindt knap de twee boeiende verhaallijnen met elkaar tot een meeslepende, spannende roman over de loyaliteit van kinderen naar hun familie. Prettig leesbare vertaling. Kleine druk.
Drs. Madelon de Swart


ISBN 9789023499961 | Paperback | 544 pagina's | Cargo | juni 2016
Vertaald door Angelique de Kroon

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 16 Nov 2019, 13:21

Het Paard van Marken

De Vuurtoren van Marken, in de volksmond het Paard van Marken, is een vuurtoren op het eiland Marken. De huidige vuurtoren is ontworpen door Jan Valk en gebouwd in 1839 en staat op de oostelijke punt van het eiland. De toren heeft een lichthoogte van 16 meter en een lichtbereik van 9 zeemijlen.

Regelmatig heeft de vuurtoren last van kruiend ijs. In 1971 was dit zo erg dat de toren enkele centimeters van zijn plaats werd geduwd. Dankzij het kruiende ijs is het Paard van Marken bij het IJsselmeer een klassiek plaatje op talrijke kalenders. Het lichtwachtershuis naast de toren wordt bewoond.

-

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 17 Nov 2019, 12:09

Binnenlandse vuurtorens
Judith Katzir


De drie novellen in Binnenlandse vuurtorens gaan over drie reizen: de hoofdpersonen blikken terug op ingrijpende gebeurtenissen in hun verleden. Ze besluiten hun gevaarlijke ambities en idealen op te geven voor een veiliger en rustiger bestaan.

Recensie
De Israelische schrijfster Judith Katzir (1963) hoort thuis in het rijtje Dorit Rabinyan en Tsruya Shalev. In deze novellenbundel onderscheidt ze zich van hen door haar ingehouden stijl. Thema van de novellen is het loslaten van het verleden en opnieuw beginnen. Avontuur wordt degelijkheid, romantische liefde verandert in zekerheid, afrekenen met en aanvaarden van leidt tot verandering.

Zo kijkt een Israelische ex-agent van de Mossad na 1995 terug op zijn diensttijd en zijn daaropvolgende problematische prive-leven. Een 35-jarige schilderes keert na een bezoek aan haar geboortestad Haifa, eind jaren negentig, gelouterd terug naar haar gezin. Sterk persoonlijk getint is de laatste novelle, ontleend aan een aantal brieven die Katzir van haar grootvader kreeg. Na een traumatische liefde kiest oma Moria in de jaren twintig/dertig voor de rustige en degelijke Immanuel. Deze laatste novelle is de meest innemende en overtuigende van de drie.
Gebonden; volle bladspiegel, kleine druk.
Drs. B. Humme

ISBN 9789050003117 | Hardcover| 220 pagina's | Vassallucci | 2002
Vertaald door Ruben Verhasselt

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 17 Nov 2019, 12:09

Hoge Licht - Westkapelle

Westkapelle is bekend om zijn vuurtoren. De vuurtoren, bijgenaamd Westkapelle Hoog, Hoge licht of Zuiderhoofd, was oorspronkelijk de kerktoren van de SintWillibrorduskerk. Na een brand in de kerk bleef alleen de toren over en in 1907 is de toren verbouwd tot vuurtoren.

De huidige vuurtoren is oorspronkelijk gebouwd als bakstenen kerktoren van de Sint Willibrorduskerk. In 1817 is de eerste bovenbouw geplaatst. In 1907 is de huidige roodkleurige bovenbouw met het torenlicht erop geplaatst.

De Westkappelse vuurtoren was revolutionair in zijn tijd. De meeste kustbakens bestonden uit steenkoolvuren, in Westkapelle werd gebruik gemaakt van walvisolie als brandstof. De kerk is in 1831 door een brand verwoest, alleen de toren bleef ongeschonden staan. Nog altijd is de vuurtoren actief en brandt elke avond het licht, dat bij helder weer tot op ongeveer 20 zeemijl (37 kilometer) te zien is.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 18 Nov 2019, 11:51

Lampje
Annet Schaap


Dit is een verhaal over de zee. Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten. Over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont. Over een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken. Over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.
Maar vooral over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht.


Recensie

Als op een stormachtige avond er geen lucifers meer zijn om de vuurtoren te ontsteken, moet Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, nieuwe gaan kopen. Maar als op de terugweg de storm de doosjes lucifers wegwaait, kan de vuurtoren niet aangestoken worden. Daardoor strandt een schip op de kust en moet Lampje uiteindelijk de vuurtoren verlaten. Ze wordt ondergebracht in het huis van de admiraal, waarvan men zegt dat er een monster woont.

Een sprookjesachtig avonturenverhaal, waarin de verschillende verhaallijnen door een sterke structuur op een schitterende manier aan het slot samenkomen. Heel bijzonder is de wijze waarop de verstoorde relatie tussen Lampje en haar vader wordt uitgewerkt, en dat geldt ook voor die met het 'monster'. Het taalgebruik is beeldend, met mooie vergelijkingen en het gebruik van woorden die vandaag nog amper gebruikt worden. Dialogen zijn sprankelend en de personages komen op een heel natuurlijke wijze tot leven; in het bijzonder Lampje wordt psychologisch goed uitgewerkt. Een heel indrukwekkend, veelbelovend debuut.
Vanaf ca. 9 jaar.
Toin Duijx

ISBN 9789045120379 | Hardcover| 328 pagina's | Singel uitgeverijen | december 2017

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 18 Nov 2019, 11:51

Vuurtoren Eierland - Texel

De Texelse vuurtoren: de enige vuurtoren in Nederland waar je aan drie kanten over zee uitkijkt. Direct aan het Werelderfgoed Waddenzee en de Noordzee. Tot 1910 brandde het licht op de vuurtoren op petroleum. In 1927 werd dit vervangen door pharoline. Daarna werd de toren geëlektrificeerd.

De vuurtoren staat op het noordelijkste puntje van het eiland en vanaf de top heb je en prachtig uitzicht op het Wad. Bij een beklimming naar de top van de vuurtoren kom je meer te weten over de geschiedenis van de toren en van Eierland.

https://www.vuurtorentexel.nl

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 19 Nov 2019, 10:31

De dagelijkse redding van de wereld
Erik Fosnes Hansen

Op een dag krijgt ir. Bolt, een dickensiaanse, steenrijke excentriekeling en verwoed bijenhouder, onverwachts bezoek van zijn achternicht Lea. Zij weet de genegenheid van de oude kluizenaar te winnen. Als Bolt sterft, krijgt Lea het beheer over zijn nalatenschap, inclusief de mysterieuze bibliotheek vol ooggetuigenverslagen en krantenknipsels waarin een wereld aan schijnbaar toevallige ontmoetingen tussen willekeurige mensen wordt gedocumenteerd.

Intussen laat Bolt in zijn doodkist zijn gedachten gaan over de talloze grote en kleine gebeurtenissen die de wereld tegen haar dagelijkse ondergang beschermen. Het is aan zijn hand dat de lezer in deze wijdvertakte roman wordt meegenomen naar onder andere het Zweden van honderd jaar geleden, waar zich in een gesloten gemeenschap van vuurtorenwachters en eilandbewoners, te midden van scheepswrakken en aangespoelde lichamen, een drama ontwikkelt; en naar het Italië van de Renaissance", waar een mismaakte balling uit Florence met zijn knecht op zoek gaat naar de maker van het madonnabeeld dat hem heeft genezen.

De dagelijkse redding van de wereld is een oorspronkelijke, bijzonder vernuftige roman, waarin Fosnes Hansen ruimte biedt aan alle schakeringen van het leven. Met diepzinnigheid en een groot gevoel voor detail, in een stijl die wordt vergeleken me die van Karen Blixen en John Irving, weet de auteur de uiteenlopende thema's ingenieus me elkaar te verweven.

Recensie

Na een dramatische gebeurtenis in haar leven komt de jonge Lea door toeval op het landgoed Ekelund van haar schatrijke en excentrieke oudoom ir.Bolt terecht. Zijn zelfgekozen eenzaamheid brengt Bolt als bijenhouder en administrateur van zijn bezittingen door. Toch groeit er een bijzondere verstandhouding tussen Lea en Bolt. Na zijn dood blijkt tot ontzetting van de familie Lea erfgenaam te zijn. Tot de erfenis behoren ook Bolts studies over lot en toeval.
Nog vanuit zijn doodskist laat Bolt Lea en de lezer kennis nemen van zijn verzameling verhalen over uitzonderlijke onwaarschijnlijkheden.

Centraal in deze rijk geschakeerde nieuwe roman van de Noorse schrijver Fosnes Hansen (1965) staat een verhandeling over de 'Farologie' (vuurtorenkunde) en de dramatische geschiedenis van vuurtorenbaas Kalle, zijn vrouw Rachel en hun epileptisch dochtertje Josefa op een eenzaam Zweeds eilandje. In een massieve, prettig ouderwetse schrijfstijl in de lijn van Dickens en John Irving wordt de lezer meegenomen op een kleurrijke reis door tijd en ruimte en gewezen op de oneindige mogelijkheden van het menselijk leven.
Kleine druk. Eerder verschenen "De valkentoren" (1987) en "Koraal aan het eind van de reis" (1995).
(Biblion recensie, G. Brandorff)

ISBN 9789053338148 | Hardcover| 403 pagina's | Prometheus | februari 2000

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 19 Nov 2019, 10:31

Citata van de dag

Vuurtoren J.C. van Speijk - Egmond aan zee

De vuurtoren J.C.J. van Speijk is een vuurtoren aan de Noordzeekust bij Egmond aan Zee. De J.C.J. van Speijktoren is een van de oudste, nog actieve vuurtorens van Nederland.

Deze vuurtoren werd in 1834 uitgekozen als J.C.J van Speijkmonument, ter nagedachtenis aan luitenant-ter-zee Jan van Speijk, die liever de lucht in vloog dan zijn schip over te geven aan de Belgische vijand. Hij ontstak de voorraad kruit aan boord van het schip op 5 februari 1831. Behalve Van Speijk, vonden ook 25 andere bemanningsleden en een aantal Belgen de dood bij de ontploffing.

De vuurtoren werd bekostigd met de opbrengst van de veiling van relikwieën en overblijfselen van de kanonneerboot en persoonlijke eigendommen van de bemanning.
De voet van de vuurtoren vormt een imposante graftombe die herinnert aan luitenant-ter-zee Jan van Speijk.

Zie ook de video over deze vuurtoren

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema november 2019 - Vuurtorens

Berichtdoor Dettie » 20 Nov 2019, 10:11

Nederlandse vuurtorens en havenlichten
Henk Rienks


Overal waar scheepvaartroutes bij het land komen is behoefte aan lichten om ook in het donker veilig te kunnen doorvaren en de haven te bereiken. De Grieken en de Romeinen onderhielden al lichten voor dat doel. Op het eilandje Pharos bij Alexandrië bouwden ze een reusachtige vuurtoren, die meer dan 100 meter hoog geweest schijnt te zijn.
Dankzij de moderne navigatiehulpmiddelen heeft de stuurman van een zeeschip de vuurtorens niet meer nodig. Toch vindt hij het fijn om nog een extra bevestiging te krijgen en bij het naar buiten kijken de vuurtoren te zien.

Recensie
Vuurtorens hebben sinds de negentiende eeuw een belangrijke bijdrage geleverd aan de veiligheid van de continentale kustwateren. Maar de tijd van vuurtorens lijkt voorbij. Door moderne geavanceerde navigatiesystemen zijn zij op veel plaatsen overbodig geworden en hebben een museale functie gekregen.
De auteur van dit boek geeft aan de hand van circa honderd nostalgische authentieke zwartwitfoto's en prentbriefkaarten een goed beeld van vuurtorens in hun negentiende- en twintigste-eeuwse omgeving.

Na een goed gefundeerde inleiding wordt ingegaan op zowel grote kustvuurtorens als kleine torens langs de binnenwateren en het IJsselmeer. Bij iedere foto wordt een opsomming gegeven van onder andere architectuur, ontwerper, bouwjaar en het materiaal waarvan de vuurtoren is gebouwd. Bijzonder interessant is het hoofdstuk over het binnenvuur van Brielle. Deze vuurbaak die een strategische rol speelde tijdens de Tachtigjarige Oorlog, is nu Rijksmonument. Voor degene met belangstelling in kustverlichting, architectuur en cultureel erfgoed is dit boek een absolute aanrader.
Niek van der Worff

ISBN 9789053338148 | Hardcover| 403 pagina's | Prometheus | februari 2000


Terug naar “Thema's”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten