Tropisch fruit
Célestine Vaite
Materena wil een trouwring en een trouwakte om ingelijst aan de muur te hangen. Maar Pito, de vader van haar drie kinderen, denkt daar heel anders over. Getrouwde vrouwen gaan volgens hem meteen de baas spelen. Voor Materena is het misschien zo ook wel handig.
Of ze nou ruziemaakt met de monteur, liefdevol vrijt onder de bloeiende bomen of onverwachte gasten krijgt: Materena staat toch wel midden in het vrolijke, lastige familieleven van Tahiti. Want, sommige dingen zijn overal hetzelfde, zelfs in een tropisch paradijs…
Célestine Vaite wordt vanwege haar vrolijke romans ook wel 'de Jill Mansell van Down Under' genoemd!
Recensie
In korte hoofdstukken maakt de lezer kennis met het familieleven in Tahiti waar Matarena woont met haar drie kinderen en hun vader met wie zij niet is getrouwd, maar dat wel graag zou willen. Zij heeft uitgebreid contact met haar moeder, neven en nichten met wie alle problemen en dagelijkse dingen worden besproken zoals de luiheid van haar man. Leuk om te lezen hoe familieleden met elkaar omgaan en elkaar steunen in dit tropische land.
Na een aantal gepubliceerde verhalen is dit de eerste roman van de schrijfster die met haar man en vier kinderen in Australie woont, maar in Tahiti is geboren.
R. Bomers-Op de Macks
ISBN 9789021003931 | Other formats | 285 pagina's | Poema Pocket | juni 2008
Vertaald door Karin Breuker
Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger (thema FRUIT)
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Citaat van de dag
De schoonste bomen geven de schoonste vruchten niet.
Spreekwoord
De schoonste bomen geven de schoonste vruchten niet.
Spreekwoord
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Onder de kastanjebomen
Frédérique Hébrard
Marie van Walheim, een beeldschone jonge theologe van eind twintig, brengt vanuit de Elzas een spontaan bezoek aan haar adoptiebroer Johann, die zojuist is geïnstalleerd als dominee in de Cevennen. Zij verkeert in de veronderstelling dat het prachtige landschap het enige is wat er voor haar te ontdekken valt. Bij aankomst blijkt dat Johann zojuist plotseling is overleden. De gebeurtenis ervaart Marie als een schok, en ze besluit te blijven in de streek waar haar wortels liggen. Die beslissing maakt onder meer dat ze wordt gedwongen te kiezen tussen het geloof, dat ze altijd heeft afgewezen, en haar liefde voor haar Amerikaanse verloofde, die ze, tot dan toe, als onwankelbaar beschouwde.Marie put haar kracht en inspiratie bij het nemen van haar zware besluit uit het van historie doortrokken gebied, en de oeroude kastanjebomen.
Recensie
Wanneer Marie van Walheim vanuit de Elzas haar geliefde adoptiefbroer Johann, die dominee is in de Cevennen, spontaan bezoekt, krijgt ze te horen dat hij de avond er voor geheel onverwacht is overleden. Marie, die theologie heeft gestudeerd maar niet gelovig is, besluit om in de Cevennen te blijven, het gebied waar haar roots liggen. Haar besluit maakt dat ze moet gaan nadenken over haar (on)geloof en haar relatie met haar Amerikaanse verloofde Desmond. In het van historie doortrokken en met oeroude kastanjebomen bedekte Cevennengebied, ooit het toneel van de protestantse verzetsbeweging van de camisards, denkt Marie na over haar leven en toekomst.
Goedgeschreven roman in de ik-vorm waarin gelovig zijn en het protestantisme en het katholicisme een grote rol spelen. 'Een oecumenisch sprookje', citeert de achterflap uit een recensie. De Franse schrijfster (1927), die een aanzienlijk oeuvre op haar naam heeft staan, ontving voor 'Le Harem' le Grand Prix du roman de l'Academie Francaise. In haar autobiografische roman 'Le gouter chez Dieu' (1993) onthulde zij haar overstap van het protestantisme naar het katholicisme. Kleine druk.
ISBN 9789063051976| Other formats | 307 pagina's | Archipel | juni 2008
Vertaald door Iris de Roo-Kwant
Frédérique Hébrard
Marie van Walheim, een beeldschone jonge theologe van eind twintig, brengt vanuit de Elzas een spontaan bezoek aan haar adoptiebroer Johann, die zojuist is geïnstalleerd als dominee in de Cevennen. Zij verkeert in de veronderstelling dat het prachtige landschap het enige is wat er voor haar te ontdekken valt. Bij aankomst blijkt dat Johann zojuist plotseling is overleden. De gebeurtenis ervaart Marie als een schok, en ze besluit te blijven in de streek waar haar wortels liggen. Die beslissing maakt onder meer dat ze wordt gedwongen te kiezen tussen het geloof, dat ze altijd heeft afgewezen, en haar liefde voor haar Amerikaanse verloofde, die ze, tot dan toe, als onwankelbaar beschouwde.Marie put haar kracht en inspiratie bij het nemen van haar zware besluit uit het van historie doortrokken gebied, en de oeroude kastanjebomen.
Recensie
Wanneer Marie van Walheim vanuit de Elzas haar geliefde adoptiefbroer Johann, die dominee is in de Cevennen, spontaan bezoekt, krijgt ze te horen dat hij de avond er voor geheel onverwacht is overleden. Marie, die theologie heeft gestudeerd maar niet gelovig is, besluit om in de Cevennen te blijven, het gebied waar haar roots liggen. Haar besluit maakt dat ze moet gaan nadenken over haar (on)geloof en haar relatie met haar Amerikaanse verloofde Desmond. In het van historie doortrokken en met oeroude kastanjebomen bedekte Cevennengebied, ooit het toneel van de protestantse verzetsbeweging van de camisards, denkt Marie na over haar leven en toekomst.
Goedgeschreven roman in de ik-vorm waarin gelovig zijn en het protestantisme en het katholicisme een grote rol spelen. 'Een oecumenisch sprookje', citeert de achterflap uit een recensie. De Franse schrijfster (1927), die een aanzienlijk oeuvre op haar naam heeft staan, ontving voor 'Le Harem' le Grand Prix du roman de l'Academie Francaise. In haar autobiografische roman 'Le gouter chez Dieu' (1993) onthulde zij haar overstap van het protestantisme naar het katholicisme. Kleine druk.
ISBN 9789063051976| Other formats | 307 pagina's | Archipel | juni 2008
Vertaald door Iris de Roo-Kwant
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Citaat van de dag
Hij die de kastanjes uit het vuur haalt,
blijft dikwijls met de gebakken peren zitten.
Willem van Os (1915-1977)
Nederlands aforist
Hij die de kastanjes uit het vuur haalt,
blijft dikwijls met de gebakken peren zitten.
Willem van Os (1915-1977)
Nederlands aforist
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Een tennisbal als watermeloen
Jacco Eltingh
co auteur Rene van Hattum
In Een tennisbal als watermeloen schetst Jacco Eltingh aan de hand van tal van spannende, vermakelijke en smakelijke anekdotes uit zijn sportcarrière zijn visie op het 'ondernemerschap van het leven'. Of je nu vader, sporter of zakenman bent, in elke functie van je leven gaat het om balans, om het evenwicht tussen de omgang met jezelf en de omgang met de anderen.
Soms beleef ja als sporter, ondernemer, vader of echtgenoot hierin je gouden moment. Op dat moment is elke tennisbal een watermeloen.
"In de catacomben van de Rod Laver-Arena kreeg ik van mijn vrouw Hellas een piepklein cadeautje. Een speen, ze was zwanger. Ik had nooit geweten dat zelfs het grijze gangenstelsel van een tennisstadion op de zevende hemel kon lijken. Elke tennisbal die ik daarna raakte, leek zo groot als een watermeloen. Niet te missen. Hoezó in vorm!?
Over de bevalling hadden Hellas en ik duidelijke afspraken. Paul en ik hadden intussen Roland Garros en Wimbledon gewonnen en ik kon als eerste in de tennisgeschiedenis een dubbel-Grand Slam winnen. Maar als onze eerste wurm zich zou gaan roeren en we zouden nog in de eerste week van de US Open zitten, zou ik direct naar huis komen. Als we in de kwartfinale stonden, zou ik met Paul overleggen en als we in de halve finale stonden, zou ik in New York blijven. Helder. Ik was nog niet eens uitgezweet van onze eerste training toen Hellas belde: 'Kom maar terug.' Vijftien minuten voor de geboorte holde ik het Zwols Sophia Ziekenhuis binnen. In plaats van mijn Grand Slam kreeg ik Lars. Paul heeft met nooit iets kwalijk genomen en ik heb nooit spijt gehad."
Recensie
Ex-toptennisser Jacco Eltingh (1970) schetst aan de hand van vele anekdotes zijn sportcarriere. Het boek vangt aan op 8 augustus 1983, wanneer de jonge Jacco vanuit zijn ouderlijk huis te Heerde op weg gaat naar Deurne, waar hij doordeweeks gaat inwonen bij de familie Dollevoet. Bij het Tennis Trainings Instituut van de Koninklijke Nederlandse Tennis Bond in Geldrop krijgt hij les. Nog datzelfde jaar doet hij mee met de Orange Bowl in Miami, het officieuze WK voor junioren. Een imposante carriere als tennisprof volgt, grote successen boekt hij samen met Paul Haarhuis, met wie hij vele dubbeltoernooien wint. Zijn laatste wedstrijd speelt hij in 1998, het WK-dubbel in Hartford. Ook hier wordt hij met Haarhuis kampioen. 'Ik wilde stoppen als ik er klaar voor was', schrijft Eltingh, die intussen vader is geworden.
Tegenwoordig is hij werkzaam onder meer als tv-commentator en houdt hij lezingen. Het boek bevat geen foto's. Een mooi stukje Nederlandse tennisgeschiedenis. De royalty-opbrengsten van zijn boek komen ten goede aan de Elandsdoorn Foundation in Zuid-Afrika, Haarhuis en Eltingh zijn ambassadeurs voor deze organisatie (zie www.elandsdoorn.com)
ISBN 9789061128335 | Paperback| 141 pagina's | Karakter uitgevers | september 2005
Jacco Eltingh
co auteur Rene van Hattum
In Een tennisbal als watermeloen schetst Jacco Eltingh aan de hand van tal van spannende, vermakelijke en smakelijke anekdotes uit zijn sportcarrière zijn visie op het 'ondernemerschap van het leven'. Of je nu vader, sporter of zakenman bent, in elke functie van je leven gaat het om balans, om het evenwicht tussen de omgang met jezelf en de omgang met de anderen.
Soms beleef ja als sporter, ondernemer, vader of echtgenoot hierin je gouden moment. Op dat moment is elke tennisbal een watermeloen.
"In de catacomben van de Rod Laver-Arena kreeg ik van mijn vrouw Hellas een piepklein cadeautje. Een speen, ze was zwanger. Ik had nooit geweten dat zelfs het grijze gangenstelsel van een tennisstadion op de zevende hemel kon lijken. Elke tennisbal die ik daarna raakte, leek zo groot als een watermeloen. Niet te missen. Hoezó in vorm!?
Over de bevalling hadden Hellas en ik duidelijke afspraken. Paul en ik hadden intussen Roland Garros en Wimbledon gewonnen en ik kon als eerste in de tennisgeschiedenis een dubbel-Grand Slam winnen. Maar als onze eerste wurm zich zou gaan roeren en we zouden nog in de eerste week van de US Open zitten, zou ik direct naar huis komen. Als we in de kwartfinale stonden, zou ik met Paul overleggen en als we in de halve finale stonden, zou ik in New York blijven. Helder. Ik was nog niet eens uitgezweet van onze eerste training toen Hellas belde: 'Kom maar terug.' Vijftien minuten voor de geboorte holde ik het Zwols Sophia Ziekenhuis binnen. In plaats van mijn Grand Slam kreeg ik Lars. Paul heeft met nooit iets kwalijk genomen en ik heb nooit spijt gehad."
Recensie
Ex-toptennisser Jacco Eltingh (1970) schetst aan de hand van vele anekdotes zijn sportcarriere. Het boek vangt aan op 8 augustus 1983, wanneer de jonge Jacco vanuit zijn ouderlijk huis te Heerde op weg gaat naar Deurne, waar hij doordeweeks gaat inwonen bij de familie Dollevoet. Bij het Tennis Trainings Instituut van de Koninklijke Nederlandse Tennis Bond in Geldrop krijgt hij les. Nog datzelfde jaar doet hij mee met de Orange Bowl in Miami, het officieuze WK voor junioren. Een imposante carriere als tennisprof volgt, grote successen boekt hij samen met Paul Haarhuis, met wie hij vele dubbeltoernooien wint. Zijn laatste wedstrijd speelt hij in 1998, het WK-dubbel in Hartford. Ook hier wordt hij met Haarhuis kampioen. 'Ik wilde stoppen als ik er klaar voor was', schrijft Eltingh, die intussen vader is geworden.
Tegenwoordig is hij werkzaam onder meer als tv-commentator en houdt hij lezingen. Het boek bevat geen foto's. Een mooi stukje Nederlandse tennisgeschiedenis. De royalty-opbrengsten van zijn boek komen ten goede aan de Elandsdoorn Foundation in Zuid-Afrika, Haarhuis en Eltingh zijn ambassadeurs voor deze organisatie (zie www.elandsdoorn.com)
ISBN 9789061128335 | Paperback| 141 pagina's | Karakter uitgevers | september 2005
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Citaat van de dag
Don't let the seeds stop you from enjoying the watermelon
--
(Kon geen Nederlands citaat vinden)
Don't let the seeds stop you from enjoying the watermelon
--
(Kon geen Nederlands citaat vinden)
Re: Thema juni 2018 Een appeltje voor de leeshonger
Ik vond het een erg leuke maand, met mooie boeken.
Bedankt Berdine!
Dettie
Bedankt Berdine!
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten