Thema april/mei/juni/juli/augustus 2017 - Leestafel let op de kleintjes (kleine uitgeverijen)

[berdine]

Ja dat vind ik ook. En deze ga ik zeker nog kopen. Zijn The spinning heart is me zeer goed bevallen.

[Dettie]

Gewoon zoals je bent
Jonny Lambert


Kleine Snuf kan niet in de rij lopen.

Er is ook zoveel te zien -
zoals Girafs superlange steltpoten
en Gnoes puntige prikhoorns.
En dan ziet hij Krokodils hap-snap-tanden...
Kijk uit, Kleine Snuf!


Recensie
Een nieuwsgierig olifantje heeft moeite om tijdens een tocht netjes in de olifantenrij te blijven. Hij ziet zo veel dieren die er anders uitzien en eigenschappen hebben, die hij niet heeft. Hij wil ook wel zulke mooie puntige prikhoorns als een gnoe, lange steltpoten als een giraf, of een gespikkelde vacht als een cheeta. Telkens als hij er om vraagt, krijgt hij te horen 'Nee, blijf in de rij!'. Pas als de dieren bij de drinkplaats aankomen, ervaart hij dat ook hij unieke eigenschappen heeft, en dat hij prachtig is met zijn grote flaporen en spetterende slurf.


De illustraties zijn gemaakt in collageachtige stijl, waarbij de dierfiguren zonder entourage op een witte achtergrond zijn afgebeeld in mooie rustige kleuren. Met leuke details, zoals het blauwe vogeltje dat steeds in de buurt is en het woordeloze avontuur van twee mestkevertjes die het hele boek door een mestbal mee proberen te rollen. De korte eenvoudige voorleestekst met herhalingselement staat verspreid tussen de afbeeldingen. Vrolijk prentenboek met een hartverwarmende boodschap over een positief zelfbeeld. Vanaf ca. 4 jaar.
Ria Scholten-Boswerger


ISBN 9789048312641 | Hardcover | 28 pagina's | Veltman uitgevers | januari 2016

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik wil gewoon prachtig zijn.

Marilyn Monroe
Amerikaans actrice 1926-1962

[Dettie]

Zo zijn onze manieren
Boudewijn van Houten


Boudewijn van Houten (1939) is een eigenzinnige literator die altijd leefde voor de literatuur. Hij is een van de laatste Nederlandse schrijvers van een grote generatie. Dit boek is een afwisselende verzameling stukken: polemieken met de tijdgeest, over andere schrijvers en over de literatuur, de wereld van de windvanen, pretenties, subsidies en af en toe wat moois.

Het boek is samengesteld met stukken uit zijn hele carrière, zowel uit zijn tijd als jonge dandy tot aan de laatste jaren, waarin hij zich ontpopte als een meer reactionaire, maar ook als een van de meest humoristische schrijvers van Nederland. Twee facetten die hij overigens ook in zijn jonge jaren nooit geschuwd heeft.

In deze heel gevarieerde bundel liggen de ernst en de lach dicht bij elkaar. Kritische stukken over de Franse vrouw en de moderne vrouw in het algemeen worden afgewisseld door persoonlijke herinneringen aan woonplaatsen van de auteur in binnen- en buitenland en door portretten van bijvoorbeeld de schilder Pyke Koch en de snedige Amerikaanse criticus Henry L. Mencken. En echt komisch is een lang interview met een zondagsdichter – het stuk stond ooit in Maatstaf – waar de auteur duidelijk plezier in heeft omdat hij ook de serieuzere poëzie lichtelijk overschat vindt, wat hij met enkele onserieuze gedichten nog wat benadrukt.

We noemen ten slotte een spottende beschrijving van Vlaanderen die aldaar veel stof opwierp, tot in de Kamer toe.

Recensie
Bundel artikelen en kritieken waarvan een aantal verscheen in bladen als HP/De Tijd.
Boudewijn van Houten (1939) schreef romans, verhalenbundels, autobiografieën (o.a. "Erotisch dagboek', 1981) en journalistiek werk. Hij werd op tv geïnterviewd door Adriaan van Dis en Wim Brands (2014).

In deze bundel staan stukken over serieuze en geestige onderwerpen. In "Literaire ambtenaren' (1997) hekelt hij hoe bepaalde schrijvers jaar in jaar uit door het Fonds van de Letteren werden gesubsidieerd. "Denkend aan Vlaanderen' is een vermakelijke maar glasharde beschrijving van de Vlaamse volksaard, gebaseerd op een dertigjarig verblijf in Vlaanderen. Verder portretten van schrijvers als Anatole France, E.M. Remarque en H.L. Mencken, eigenzinnige figuren die Van Houten intrigeren. Met Jeroen Brouwers veegt hij de vloer aan alsof W.F. Hermans weer is opgestaan, maar Van Houten schrijft lichtvoetiger en hij weet zichzelf te relativeren. Droogkomisch schrijft Van Houten over Hollandse kneuterigheid en het dito Hollandse literaire wereldje.
Lezen die (ten onrechte onbekend gebleven) schrijver!
L. Torn


ISBN 9789492161246 | Paperback | 380 pagina's | Uitgeverij De Blauwe Tijger | juli 2016

[Renate]

Een afgedane zaak
Patrik Ouředník

Na het lezen van dit boek vraag ik me af wat ik nu eigenlijk gelezen heb. Er is geen echt verhaal in te ontdekken, het hangt voor mij als los zand in elkaar. Het zijn allemaal flarden, waarin dezelfde hoofdfiguren opduiken. Sommige passages zijn grappig, sommige zijn satirisch, maar voor mij wil het geen afgerond verhaal worden. Een boek dat ik ben blijven lezen, in de hoop er een soort verhaal in terug te kunnen vinden. Als dit nu literatuur is, geef mijn portie dan maar aan Fikkie.


(even een taalfoutje hersteld)

[berdine]

Ai, dat belooft niet veel goeds. Ik laat het toch op mijn lijst staan. Het kan even duren, maar mijn mening komt nog wel.

[Dettie]

Ja Renate, het staat in feite ook in de recensie bij het boek dat het geen afgerond verhaal wordt:

"Het verhaal kantelt en kantelt. Houvast wordt de lezer niet geboden. De lezer tast in het duister en doolt als een blindeman door het boek. Niets is wat het lijkt." en

"Het nawoord geeft de in het luchtledig grijpende lezer enig inzicht. Wie dat niet wil, mag na 'close reading' zelf met een oplossing komen."

Het wordt dus allemaal nogal open gelaten...

Dettie

[Renate]

Het naschrift verduidelijkt voor mij al net zo weinig. Het is een aaneenrijging van woorden en zinnen, maar wie er iets van kan maken, mag het zeggen. Aan mij is het in ieder geval niet besteed.

[Dettie]

De partituur voor De toverfluit
Ludwig Bauer


De hoofdpersoon Ferdinand Konjic, een opmerkzame en gevoelige fluitist die uit Sarajevo is gevlucht, is in al zijn ongewoonheid ook maar een gewone migrant. Net als vele van zijn lotgenoten moet hij genoegen nemen met een simpel baantje, krijgt hij zijn dagelijkse portie vreemdelingenhaat te verduren en lukt het hem niet, zijn vele pogingen ten spijt, om geaccepteerd, laat staan geliefd te worden. Ferdinand denkt teveel en te afwijkend; zelfs zijn landgenoten in Wenen vinden hem vreemd omdat de sporen van de oorlog in zijn leven alsmaar dieper lijken te worden naarmate de tijd verstrijkt. Zijn herinneringen aan zijn zus Fatima, die hij in de oorlog kwijt is geraakt, komen steeds vaker terug.
Zal de ontmoeting met Reverend, de handige Amerikaanse musicus en evangelist, een nieuwe wending in Ferdinands leven brengen?


ISBN 978-94-92160-10-2 | Paperback | 216 pagina's | Uitgeverij KLIN | juni 2017
vertaald door: Dr. S. Kregar

[Dettie]

Citaat van de dag

Moed is voorwaarts vluchten.

Erich Maria Remarque (1898-1970)
Duits auteur, geboren E.M. Kramer

[Dettie]

Zendeling onder de papoea's
uit het leven van ds. G. Kuijt (1933-2000)
Lieneke Benschop

Al van jongsaf leeft bij Gerrit Kuijt een sterk verlangen om zendeling te worden. In de oorlog moet hij met zijn moeder uitwijken naar Drenthe. Als zijn vader na de oorlog tuberculose blijkt te hebben opgelopen, krijgt ook hij deze besmettelijke ziekte.

Wonderlijk mag hij ervan genezen en hij wordt toegelaten op de Theologische School. In 1962 wordt hij als eerste zendeling van de Gereformeerde Gemeenten vanuit de Ahoyhallen in Rotterdam uitgezonden naar Irian Jaya. Met gevaar voor zijn leven legt hij de eerste contacten met heidenen in de binnenlanden, legt hij vliegstrips aan en worden verschillende posten geopend. In Nipsan gebeurt tijdens zijn afwezigheid iets vreselijks ... Uit alles blijkt dat God Zijn werk in stand houdt.

Deze levensbeschrijving kwam in nauwe samenwerking tot stand met mw. Kuijt-Bos. Het verhaal geeft aan onze jeugd een goed beeld van het eerste zendingswerk van de Gereformeerde Gemeenten. Ook ouderen zullen dit verhaal, dat nieuwe feiten bevat, graag lezen.


Recensie
Het levensverhaal van de Katwijker Gerrit Kuijt die op jonge leeftijd al wist dat hij zendeling wilde worden, opgetekend aan de hand van vertellingen van zijn eveneens Katwijkse vrouw. De beschrijving begint met het verhaal van zijn geboorte, z'n jeugdjaren in Katwijk, de evacuatie tijdens de oorlog naar Drenthe, een vader die op de grote vaart zat en met tbc na de oorlog thuiskwam.

Gerrit kwam als bij toeval in aanraking met de Gereformeerde Gemeenten die zending op het toenmalige Nederlands Nieuw Guinea wilden gaan drijven. Na een theologische opleiding gevolgd te hebben werd hij door het zendingsbestuur als eerste zendeling uitgezonden. Hij werkt daar eerst alleen en kort daarna samen met zijn vrouw, vele jaren onder de inheemse Papoea's. Droevige en mooie belevenissen komen voor het voetlicht. Het fysiek slopend bestaan noodzaakt hem en zijn vrouw om Papoea te verlaten.
Vanuit Canada zet hij zich in voor zendingswerk op het qua klimaat gezondere Bali. Maar zijn gezondheid verslechtert en op 67-jarige leeftijd overlijdt hij en wordt in Canada begraven. Deze biografie is geïllustreerd met een aantal zwart-witfoto's.
C.M. Manni

ISBN 9789461150738 | Hardcover | 200 pagina's | Uitgeverij de Ramshoorn| oktober 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je iets wilt, spant de hele wereld samen om je daarbij te helpen.

Paulo Coelho
Braziliaans schrijver

[Dettie]

Het oog van de orkaan
Edwin Winkels


New Orleans, 1778. De arme boerenfamilie Serpas arriveert na een helse bootreis vanuit Europa in Louisiana. Daar nestelt zij zich met tientallen lotgenoten op ‘het laatste eiland’ in de delta van de Mississippi, ver van de stad en de slavenplantages. De immigranten zonderen zich af in hun nieuwe wereld en houden zich in leven met pelsjacht en visserij. Maar ook in hun afgelegen nederzetting tussen de moerassen ontkomen ze niet aan oorlogen, overstromingen, rassenconflicten en orkanen. Enkele jongeren trekken naar het losbandige New Orleans, gelokt door de verleidingen van de vrije slavinnen, de stoomboten en de gokzalen. De meerderheid houdt het isolement twee eeuwen lang in stand. Tot de zwaarste orkaan ooit zich meldt.

Recensie
De familie Serpas emigreert in 1778 van Tenerife naar ‘het laatste eiland’ in de delta van de Mississippi. Het leven is er eenvoudig: de mannen jagen en vissen, de vrouwen werken rond het huis. Het nabijgelegen New Orleans is voor de een poel des verderfs, voor de ander een aantrekkelijke stad. De familiegeschiedenis meandert twee eeuwen door en is verweven met historische feiten als oorlogen en rassenrellen. Orkanen komen en gaan, tot aan 1965, als de zwaarste orkaan ooit het eiland aandoet en de familie zich schrap zet.

Edwin Winkels (1962) heeft een mooie vorm bedacht voor deze uit vier delen bestaande vertelling: in elk deel vertelt een grootouder de familieverhalen door aan het oudste kleinkind, dat in het volgende deel inmiddels zelf grootouder is en zijn/haar kleinkind bijpraat.
De roman gaat over trots, aanpassing en inventiviteit en roept vragen op over immigratie en de manier waarop mensen met veranderende omstandigheden en hun eigen leefomgeving omgaan. Door alles heen klinkt de oproep zorgvuldig om te gaan met de natuur, omdat die zich anders tegen je keert. Met stamboom en kaart.
De auteur publiceerde eerder ‘Haar laatste vlucht : roman naar een waargebeurd verhaal’ (2014)* en ‘Johan Cruijff in Barcelona : de mythe van de verlosser’ (2016)**.
Sandra Faneker


Klik hier voor een een fragment uit Het oog van de orkaan.


ISBN 9789492037343 | Hardcover | 352 pagina's | Uitgeverij Brandt | april 2016

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je beroemd bent is het alsof je in het middelpunt van een orkaan zit - in het midden is het windstil.

John Lennon (1940-1980)
Engels musicus

[Dettie]

Onder moeders vleugels
Louisa May Alcott


Louisa May Alcott (29 november 1832 – 6 maart 1888) was een Amerikaanse schrijfster van romans en kinderboeken.
De verhalen lijken gedeeltelijk gebaseerd op de eigen jeugdervaringen met haar drie zussen. De verhalen gaan vooral over familierelaties en hebben, naast ontspanning, als doel het bevorderen van deugden zoals doorzettingsvermogen en onbaatzuchtigheid.

Omdat de schrijfster dringend geld nodig had werd zij door haar uitgever min of meer gedwongen een boek te schrijven en dat deed ze met ‘Little Women’ dat, geïnspireerd door haar eigen familieomstandigheden, leidde tot een enorm succes.
Het is zelfs tweemaal verfilmd – in 1949 en 1994, met o.a. Wynona Ryder en Susan Sarendon.

Wanneer we iets meer weten van de auteur, herkennen we in Jo het personage van haarzelf en in de zusters de hare. Het boek is door mij heruitgegeven omdat ik zozeer geniet van de heerlijke taal die er gebruikt wordt, maar ook van de stichtelijkheid die in deze dagen zover weg lijkt te zijn en die in mijn ogen toch niets slechts in de zin heeft.
Bedoeld als meisjesboek denk ik niet dat de meisjes van deze tijd snel naar dit boek zullen grijpen, maar mijn hoop bestaat wel dat het gelezen zal worden, met dezelfde emoties die het mij bezorgde, door de meisjes (en jongens) van vroeger.

De uitgever: Wijnand C. van de Meeberg


ISBN 978-94-91872-81-5 | Paperback | 264 pagina's | Uitgeverij Calbona | december 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

Love is a great beautifier

Louisa May Alcott

[Dettie]

Krokodil of alligator
Het grote boek van de kleine verschillen
Emma Starck & Guillaume Plantevin (ill)

Een haas is geen konijn, boter geen margarine en Holland is toch echt iets anders dan Nederland. Maar wat zijn ook alweer precies de verschillen? Met geestige illustraties toont dit boek steeds twee begrippen die kinderen snel geneigd zijn door elkaar te halen. Het boek is net zo grappig als interessant: de ene keer wordt je vermoeden bevestigd, de volgende keer word je verrast. Kinderboekenauteur Aby Hartog verzorgde de Nederlandse vertaling.

Emma Strack is schrijver en wetenschapsjournalist. Zij schrijft vooral over internettrends en gezondheidsthema’s en ziet het als haar missie om ingewikkelde onderwerpen helder en eenvoudig uit te leggen.

Van pixel art tot houtsnede en van pop-upboek tot muurschildering: illustrator Guillaume Plantevin is niet alleen tweehandig maar ook een waar multitalent. Zijn werk verscheen onder meer in The New Yorker.

Recensie
Uniek vormgegeven boekwerk waarin het maken van een vergelijking tussen "twee van een soort' tot kunst wordt verheven! In de wereld van de dieren, het voedsel, de geografie, het menselijk lichaam of de stad zijn tal van voorbeelden die in de praktijk dicht bij elkaar liggen, maar waarbij de verschillen bij nadere observatie of analyse toch wel erg groot zijn en de overeenkomsten soms verrassend.
Telkens worden twee dicht bij elkaar liggende verschijningsvormen op twee naast elkaar gelegen pagina's met elkaar vergeleken, bijvoorbeeld: bij – wesp, sorbetijs – roomijs, boter – margarine, margriet – madeliefje, gilet – vest of stadsbus – touringcar. Dat gebeurt aan de hand van algemene informatie, lijstjes en drie vignetten per voorbeeld.
De presentatie is strak, gestileerd, in matte kleuren, zakelijk nuchter, feitelijk, geordend en bijna wetenschappelijk qua classificatie. Een register sluit het boek af. Oorspronkelijk Franstalig (2015), van de hand van een auteur die wetenschap wil ontsluiten en toegankelijk maken voor kinderen/jongeren vanaf ca. 10 t/m 14 jaar.
Mart Seerden


ISBN 9789059567313 | Hardcover | 132 pagina's | Fontaine uitgevers| mei 2017

[Dettie]

En weer geen citaat, sorry, ik werd weggeroepen en toen vergeten...

Dettie

[Renate]

Wat een interessant boek. Vooral als het gaat om begrippen die nog wel eens door elkaar worden gehaald.

[Dettie]

Ja leuk he Renate, ik kreeg gelijk de kriebels om het te gaan lezen.

Dettie

[Renate]

Ik ook. Toch eens zien of de bibliotheek het heeft.

[Renate]

Nou, de bibliotheek heeft het, maar alleen op locaties waar ik niet kom.
Is de naam van de auteur niet Emma Strack? Onder die naam staat het in ieder geval in de bibliotheek.

[Dettie]

Over Nutteloze Zaken
Harmen Brethouwer

Dit boek van de kunstenaar Harmen Brethouwer (Aalten 1960) biedt een welhaast encyclopedische volledigheid in de achtergronden van zijn uitzonderlijke oeuvre bestaande uit chinoiserieën, art deco en minimal art. Het behandelt de inhoudelijke uitgangspunten ervan, de ambachtelijke aspecten en technologische onderzoeken die eraan vooraf gaan, de vaak kostbare materiële uitvoering en de kunsthistorische betekenis. Naast teksten van Brethouwer zelf omvat het boek artikelen van Julie Berger Hochstrasser, Carel Blotkamp, Harm Lux, Mark Kremer, Teio Meedendorp en Alied Ottevanger. Ook is een uitgebreid interview van Sjarel Ex met de kunstenaar opgenomen. Het boek bevat meer dan 250 afbeeldingen.


Recensie
Oeuvre-overzicht van beeldend kunstenaar Harmen Brethouwer (1960), verschenen ter gelegenheid van de gelijknamige expositie in Museum Boijmans van Beuningen Rotterdam, begin 2008. Brethouwer maakt kunst die over kunst gaat. Uiteenlopende technieken, materialen en motieven uit oude culturen en de kunstgeschiedenis onderwerpt hij vanuit een particuliere visie aan hernieuwd onderzoek.
Een constante in de uitvoering zijn twee grondvormen, het vierkant (plat) en de kegel (ruimtelijk). Op deze beelddragers kan hij in principe elk idee realiseren. De ene keer resulteert dit in een Faberge-ei-achtige decoratie dan weer in een zakelijk minimalisme, zoals in zijn monochroom beschilderde panelen die goud, wierook en mirre representeren.
Dit type conceptuele kunst kan meestal wel wat uitleg gebruiken en dat is precies waar dit boek in voorziet. Naast bijdragen van o.a. Carel Blotkamp en Alied Ottenvanger is er een uitgebreid interview met de kunstenaar opgenomen. Alle aspecten van Brethouwers kunst komen aan de orde in deze ruim geillustreerde en met zorg samengestelde uitgave. Met register.
Han Kobes


ISBN 978-90-77794-27-2 | Hardcover | 240 pagina's | Uitgeverij De Zwaluw | februari 2008
Formaat 24,0 (h) x 17,0 (b) x 2,3 (d) cm.

[Dettie]

Citaat van de dag

Nutteloze dingen vind ik onmisbaar.

Sim
Frans acteur, komiek en schrijver.

[Dettie]

De weg van de wederopbouw
Marlies Hummelen (red.)

Zo gewoon als de snelwegen die ons land doorkruisen: wederopbouwarchitectuur. Maar in de jaren veertig, vijftig en zestig was die architectuur, net als de snelweg, splinternieuw en bijzonder. En wie goed kijkt, kan dat nog steeds zien. Zeker langs de noordoever van de Rijn: Rhenen, Wageningen, Renkum en Arnhem. Hier herbouwde men al vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog de verwoeste steden en dorpen. Dat levert een staalkaart op van de stedenbouw en architectuur van 1940 tot 1965: de Weg van de Wederopbouw.


Met enorme energie en vernieuwingsdrang werd gewerkt aan 'het nieuwe aanzien van Nederland' - juist ook in deze regio. Dit boek laat de rijkdom van die wederopbouw zien. Van de ambitieuze stadsplannen tot woningen, kerken en overheidsgebouwen, van kunstwerken tot parken. Het bestrijkt de periode van 1940 - de wederopbouw van de centra van Rhenen en Wageningen - tot ongeveer 1966, toen Arnhemse uitbreidingswijken als Presikhaaf en Malburgen voltooid werden en in Oosterbeek een prachtig nieuw raadhuis verrees.


Uiteraard komen veel iconen langs: het Huis der Provincie en de kunstacademie in Arnhem, het gebouw van Landmeetkunde in Wageningen en de brandweerkazerne in Rhenen. Architecten van naam, zoals Granpré Molière, Vegter, Rietveld of Brouwer en Deurvorst, hebben hun sporen in de regio achtergelaten. Maar het boek toont ook de onbekende pareltjes: strakke, modernistische flats, fraai gedetailleerde portiekwoningen, stoere kerken en elegante woonhuizen. Daarmee roept het de vraag op hoe we de onmiskenbare kwaliteiten van de wederopbouw kunnen behouden voor de toekomst.


In De Weg van de Wederopbouw is een overvloed aan oud en nieuw beeldmateriaal bijeengebracht. Vijf auteurs en acht ooggetuigen vertellen het verhaal achter de beelden. Een verhaal over bouwstijlen en kunstuitingen, maar ook over de worsteling met de gevolgen van de oorlog en over het aanstekelijke optimisme van de wederopbouw.

ISBN 9789490357177 | Paperback | 184 pagina's | Uitgeverij Boekschap| november 2016
Formaat 33,1 x 24,0 cm